Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Social Pedagogy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Partycypacyjna praca społeczna w środowisku życia: działanie, uczenie się, współtworzenie wiedzy. Szkoła łódzka
Participatory Social Work in Living Environment: Acting, Learning, and Knowledge Co-Production. The School of Łódź
Autorzy:
Granosik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28410177.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
pedagogika społeczna
radykalna praca socjalna
podejście krytyczne
prac środowiskowa
social pedagogy
radical social work
critical approach
community work
Opis:
Założona na Uniwersytecie Łódzkim przez Helenę Radlińską Katedra Pedagogiki Społecznej i Resocjalizacji od wielu lat rozwija oryginalny wariant partycypacyjnej pracy społecznej. Analiza tworzonego przy tej okazji dyskursu pozwala zrekonstruować osiowe zakotwiczenia (toposy) tego wariantu pracy społecznej, takie jak: partycypacja, perspektywa krytyczna, diagnostyka interpretatywna, niedeliberatywność czy praca polityczna. Wszystkie te elementy strukturalne mają naturę procesową, bowiem są dopasowywane do zmieniających się układów społecznych (np. wirtualizacji społeczności lokalnych). Ponadto, zrozumienie partycypacyjnej pracy społecznej musi uwzględniać również kontekst historyczny, który miał istotny wpływ w zakresie samej koncepcji działania, sił ludzkich czy strukturalnego empowermentu. Na tę i tak już dosyć złożoną konstrukcję nakłada się jeszcze triada: praktyka, wiedza, uczenie się, której każdy element może być traktowany jako inny gatunek (genre) dyskursu. Ich interdyskursowa integracja możliwa jest dzięki osadzonej w tradycji praktyce łączenia badań z działaniem i edukacją. Artykuł zamykają wnioski krytyczne, dotyczące ryzyka ulegania trendom, eksplatacji użytkowników usług oraz profesjonalizacji codzienności.
The Department of Social Pedagogy and Social Rehabilitation, founded by Helena Radlińska at the University of Lodz, has been developing an original variant of participatory social work for many years. A discourse analysis of this production process results in reconstruction its axial anchors (topos), such as: participation, critical perspective, interpretative assessment, non-deliberativity or political work. All those structural elements are processual, as they need to be adapted to changing social settings (e.g. communities getting more virtualized). Furthermore, the historical context must be considered to understand the participatory social work, as it has had a significant impact on the very concept of action, human strengths or structural empowerment. On top of this already quite complex construction is the triad: practice, knowledge, learning, each of its elements can be treated as a different genre of discourse. Interdiscursive integration of the genres is enabled by the traditionally embedded practice of combining research with action and education. The article ends with critical conclusions regarding the risk of following trends, exploitation of service users and the professionalization of everyday life.
Źródło:
Praca Socjalna; 2022, 37(2); 57-80
0860-3480
Pojawia się w:
Praca Socjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praca socjalna wobec pedagogizacji życia społecznego – ujęcie krytyczne
Autorzy:
Granosik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614629.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
social pedagogy
Michel Foucault
critical social work
participatory social work
social project
pedagogika społeczna
krytyczna praca socjalna
partycypacyjna praca socjalna
projekt socjalny
Opis:
Social work, specifically being grounded in the social-pedagogical tradition, has been critical of social reality from the very beginning. This criticism is rarely based on the concepts of governmentality (Michel Foucault) and educationalization (postfoucaldian discourse). The application of these theoretical contexts enables autocritical analysis of social work, and also exposes both social processes that structure social work (educationalization, neo-liberalization) as well as ways being used by this profession to govern service users. This opens both the discussion on the social role of social work and social pedagogy (subordination or emancipation) and the question of the social role of social work and social pedagogy (subordination or emancipation) and their attitude to social control. The practice can be oriented onto dominant discourses and the usage of social work to educate this part of society that for various reasons is not directly influenced by the discourses (pedagogization). It may also, in reference to the critical tradition of social pedagogy, lead to such a reframing of basic concepts and methods of social work that support of non-neoliberal local traditions of social order construction might be possible.
Praca socjalna, szczególnie ugruntowana w tradycji społeczno-pedagogicznej, jest krytyczna wobec rzeczywistości społecznej właściwie od samego początku. Rzadko jednak ten krytycyzm opiera się na koncepcjach rządomyślności (Michel Foucault) i pedagogizacji (dyskurs postfoucaultowski). Aplikacja tych kontekstów teoretycznych umożliwia autokrytyczną analizę pracy socjalnej, a ponadto uwidacznia zarówno procesy społeczne, które strukturyzują pracę socjalną (pedagogizacja, neoliberalizacja), jak i sposoby, jakich używa ta profesja, by zarządzać użytkownikami usług (projektowanie życia). Otwiera to pytanie o społeczną rolę pracy socjalnej i pedagogiki społecznej (podporządkowywanie władzy czy uwalnianie) oraz jej stosunek do kontroli społecznej. Praktyka może być rozwijana w kierunku lepszego wykorzystania dominujących dyskursów i wykorzystania pracy socjalnej w celu edukowania tej części społeczeństwa, która z różnych względów nie ulega ich bezpośrednim wpływom (pedagogizacja). Może też – zgodnie z krytyczną tradycją pedagogiki społecznej – prowadzić do takiego przeformułowania podstawowych pojęć i metod pracy socjalnej, żeby możliwe było wspieranie nieneoliberalnych lokalnych tradycji utrzymywania ładu społecznego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 1
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metoda biograficzna a emancypacyjna praktyka. Perspektywa społeczno-pedagogiczna
Biographical Method and Emancipatory Practice: A Social-Pedagogical Perspective
Autorzy:
Granosik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372709.pdf
Data publikacji:
2019-05-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
partycypacyjne badania w działaniu
narracja
praca społeczna
pedagogika emancypacyjna
participatory action research
narration
social work
emancipatory pedagogy
Opis:
Tekst podejmuje kwestie metodologiczne oraz etyczne pojawiające się, gdy metoda biograficzna oparta na wywiadzie narracyjnym wiązana jest z emancypacyjną praktyką społeczno-pedagogiczną. Jako że zalety podejścia biograficznego były już wielokrotnie analizowane, a samo pojęcie „narracja” cieszy się niezwykłą popularnością we współczesnym dyskursie publicznym, tytułowe zagadnienie będzie rozwijane w perspektywie krytycznej. Ostatnia część tekstu poświęcona jest zakresowi przystawalności metody biograficznej do podstawowych założeń i celów badań partycypacyjnych. W tym zakresie rozwijana w artykule rekonstrukcja obejmuje potencjały emancypacyjne oraz aktywizujące metody biograficznej.
The text addresses methodological and ethical issues that arise when a biographical method based on a narrative interview is associated with an emancipatory social-pedagogical practice. As the advantages of the biographical approach have already been analyzed any times, and the concept “narration” is increasingly popular in contemporary public discourse, the title issue will be developed in a critical perspective. The last part of the text is devoted to the analysis of compatibility of the biographical approach with the basic assumptions and objectives of participatory action research. The further reconstruction includes emancipatory potentials of biographical research methods.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2019, 15, 2; 118-130
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies