Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Grajek, W" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Zmiany potencjalu przeciutleniajacego surowcow roslinnych w procesach przetworczych i w czasie trawienia
    Autorzy:
    Grajek, W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/827795.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    wchlanianie
    pomidory
    przewod pokarmowy
    zywnosc
    fizjologia czlowieka
    dieta
    krzyzowe
    herbata zielona
    przeciwutleniacze
    winogrona
    aktywnosc biologiczna
    technologia zywnosci
    surowce roslinne
    soja
    przemysl spozywczy
    nasiona
    czosnek
    potencjal przeciwutleniajacy
    cebula
    trawienie
    zywienie czlowieka
    absorption
    tomato
    gastrointestinal tract
    food
    human physiology
    diet
    Cruciferae
    green tea
    antioxidant
    grape
    biological activity
    food technology
    plant raw material
    soybean
    food industry
    seed
    garlic
    antioxidant potential
    onion
    digestion
    human nutrition
    Opis:
    Surowce roślinne stanowią bogate źródło naturalnych przeciwutleniaczy wykazujących aktywność biologiczną. Do surowców odznaczających się szczególnie dużym potencjałem przeciwutleniającym należą: zielona herbata, rośliny krzyżowe, nasiona soi, czosnek, cebula, pomidory i czerwone winogrona. Ilość przeciwutleniaczy podanych w diecie zależy od dwóch czynników: zachowania tych substancji w procesach przetwórczych oraz od wchłaniania w przewodzie pokarmowym. Szczególnie duże straty przeciwutleniaczy powoduje długotrwałe gotowanie. Znaczne ich ilości są także niszczone w procesie utleniania. Ma to miejsce głównie w czasie suszenia i głębokiego smażenia. Najmniejsze straty w zawartości przeciwutleniaczy powodują procesy mikrobiologiczne.
    Plant materials are the main source of natural antioxidants. Green tea, brassica vegetables, soy bean, garlic, onion and red grape are mentioned as the plants with the highest antioxidative potential. The total pool of antioxidants administrated with diet depends on two factors: the maintenance of antioxidants during processing and their bioavailability in human digestive tract. Particularly high losses of antioxidants causes prolonged cooking in large quantity of water. Significant losses are also occurred due to oxidation during drying and deep-frying processes. Microbiological treatment is generally recognized as less destructive.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 4; 26-35
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola przeciwutleniaczy w zmniejszaniu ryzyka wystąpienia nowotworów i chorób krążenia
    Autorzy:
    Grajek, W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828360.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    fitoestrogeny
    przeciwutleniacze
    aktywnosc biologiczna
    biomarkery
    flawonoidy
    nowotwory
    choroby czlowieka
    tokoferole
    zalecenia zywieniowe
    choroby ukladu krazenia
    funkcje ochronne
    karotenoidy
    zywienie czlowieka
    phytoestrogen
    antioxidant
    biological activity
    biomarker
    flavonoids
    cancer
    human disease
    tocopherol
    nutritional recommendation
    circulatory system disease
    protective function
    carotenoid
    human nutrition
    Opis:
    W pracy omówiono aktywność biologiczną poszczególnych grup przeciwutleniaczy, wskazując na ich rolę w zmniejszaniu częstotliwości występowania nowotworów i chorób układu krążenia. Wskazano, że etiologia chorób nowotworowych obejmuje uszkodzenia oksydacyjne w DNA oraz uaktywnienie prokancerogenów pod wpływem aktywnych rodników. Przyczyną chorób krążenia jest proces miażdżycowy wywoływany przez oksydację frakcji LD-cholesterolu. Oba rodzaje chorób mogą by monitorowane przez szereg biomarkerów przydatnych w ocenie szybkości rozwoju zmian chorobowych. Ocena aktywności prozdrowotnej żywności przenosi się wyraźnie na poziom molekularny. Wyrazem tego są narodziny nutrigenomiki, nauki badającej wpływ żywienia człowieka na funkcjonowanie jego genomu.
    In this paper, the biological activity of individual groups of antioxidants is discussed with regard to the prevention of two chronic diseases: cancer and cardiac vascular disease. It is pointed out that the cancer etiology is related to oxidative damages of DNA and to activation of pro-carcinogenic factors by free radicals whereas the cardiac vascular disease is initiated by LDL oxidation. The development of both diseases can be monitored by specific biomarkers that appear useful while estimating the developmental rate of pathogenic changes. For the purpose of appraising biological activity of functional foods, molecular analysis of antioxidative effects is employed. A new science has been established: nutrigenomics, which is the study of the effect of human nutrition on his genome functioning.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2004, 11, 1; 3-11
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktywnosc antylisteryjna diwercyny i tradycyjnych konserwantow zywnosci
    Autorzy:
    Sip, A
    Grajek, W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828189.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    zagrozenia zdrowia
    konserwanty
    zywnosc
    kontrola sanitarna
    Listeria monocytogenes
    diwercyna
    aktywnosc bakteriobojcza
    bakterie
    bakteriocyny
    skazenie zywnosci
    health hazard
    preservative
    food
    sanitary control
    divercin
    bactericidal activity
    bacteria
    bacteriocin
    food contamination
    Opis:
    W pracy zbadano skuteczność antylisteryjnego działania diwercyny stosowanej w połączeniu z NaCl, kwasem mlekowym, kwasem cytrynowym, azotanem(V) sodu i benzoesanem sodu. Przeprowadzone badania wykazały, że 1-2% NaCl obniża aktywność bakteriocyny w stosunku do bakterii Listeria monocytogenes, natomiast 5-10% NaCl zwiększa ją. Ustalono również, że kwas mlekowy i cytrynowy, stosowane w stężeniu powodującym obniżenie pH do poziomu ok. 4,5, ograniczają zdolność diwercyny do oddziaływania na L. monocytogenes. Stwierdzono również, że mieszanina złożona z 200 AU/ml diwercyny i 1000-2000 mg/l benzoesanu sodu silniej ogranicza rozwój badanych bakterii niż pojedyncze jej składniki. Stosowanie NaCl w stężeniu powyżej 5% oraz 1000-2000 mg/l benzoesanu sodu w połączeniu z diwercyną powinno pozwolić na lepsze zabezpieczenie żywności przed rozwojem patogénnych bakterii z rodzaju Listeria.
    Efficacy of divercin in combination with traditional preservatives against Listeria monocytogenes Scott A. was examined. The results of investigation show that 1-2% NaCl addition decreased divercin activity, whereas 5-10% NaCl addition had synergistic effect on its activity. It was also found that the decrease of pH value to 4.5 using lactic acid or citric acid limited divercin bactericidal activity. The activity of divercin is also influenced by other substances. Thus, the presence of 200 AU/ml of divercin combined with 1,000-2,000 mg/1 sodium benzoate inhibited Listeria growth greater than these individual substances. The combination of divercin and sodium benzoate showed the best antilisterial activity. After 24 h of incubation a complete inactivation of L. monocytogenes was achieved. It was proved that using divercin in combination with 5-10% NaCl and 1,000-2,000 mg/1 sodium benzoate may be better method for food protection against Listeria contaminations.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 2; 5-16
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw alkoholi i detergentow na agregacje diwercyny
    Autorzy:
    Sip, A
    Grajek, W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828111.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    bezpieczenstwo zywnosciowe
    przemysl spozywczy
    zastosowanie
    wlasciwosci hydrofobowe
    bezpieczenstwo mikrobiologiczne
    agregacja
    diwercyna
    biotechnologia
    bakteriocyny
    alkohol etylowy
    bakterie kwasu mlekowego
    food safety
    food industry
    application
    hydrophobic property
    microbiological safety
    aggregation
    divercin
    biotechnology
    bacteriocin
    ethanol
    lactic acid bacteria
    Opis:
    Stosując metodę filtracji membranowej stwierdzono, że diwercyna wykazuje tendencję do silnej agregacji w kompleksy zawierające ponad 25 monomerów. Agregaty diwercyny ulegały częściowemu rozszczepieniu pod wpływem etanolu, izopropanolu, SDS, Nonidetu P-40 oraz Tweenu 80. Najsilniejsze właściwości dezagregujące posiadał SDS. Spośród badanych alkoholi i detergentów, jedynie Tween 80 mógł być dodawany bezpośrednio do pożywki, gdyż nie wykazywał toksycznego działania na kulturę Carno- bacterium divergens AS7. Obecność tego związku w pożywce hodowlanej zwiększała aktywność diwercyny, skutecznie ograniczała jej agregację i ułatwiała ultrafiltrację. Biorąc pod uwagę możliwość zastosowania tej bakteriocyny w przemyśle spożywczym, do dezagregacji diwercyny zalecany jest alkohol etylowy.
    Based on the divercin transfer through ultrafiltration membrane, it was showed that this bacteriocin tents to form large aggregates with the molecular weight over 100 kDa, contains over 25 monomers. The aggregates were partially depolymerised by ethanol, isopropanol, SDS, Nonidet P-40 and Tween 80. The greatest depolymerization of divercin aggregates was observed when SDS was used. Among alcohols and detergents tested, only Tween 80 can be introduced directly into Camobacterium divergens AS7 culture because of its non toxic effect on the bacteria cells. The presence of Tween 80 increased divercin activity, limited divercin aggregation and make easy its ultrafiltration. Taking into account the application of divercin in food industry, ethanol can be suggested for disaggregating of bacteriocin macromolecules.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2001, 08, 4; 5-14
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Optymalizacja parametrow hydrolizy enzymatycznej skrobi ziemniaczanej polaczonej z procesem ekstruzji
    Optimization of the enzymatic hydrolysis of potato starch combined with extrusion
    Autorzy:
    Krzyzaniak, W
    Jankowski, T
    Grajek, W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/827859.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    skrobia ziemniaczana
    hydroliza enzymatyczna
    ekstruzja
    alfa-amylazy
    preparaty enzymatyczne
    preparat Termamyl S
    preparat Ban 480 L
    potato starch
    enzymatic hydrolysis
    extrusion
    alpha-amylase
    enzymatic preparation
    Termamyl S preparation
    Ban 480 L preparation
    Opis:
    Celem pracy była optymalizacja parametrów hydrolizy enzymatycznej skrobi ziemniaczanej połączonej z procesem ekstruzji. Do hydrolizy użyto następujących preparatów enzymatycznych: α-amylazy bakteryjnej Termamyl S, Ban 480L oraz α-amylazy grzybowej Fungamyl 800L. Początkowo wykonano doświadczenia mające na celu dobranie parametrów pracy ekstrudera zapewniających dostateczne skleikowanie skrobi. Regulowano temperaturę w poszczególnych sekcjach ekstrudera oraz obroty elementów roboczych. Stwierdzono, że dopiero temperatura powyżej 100°C zapewniała dostateczne skleikowanie skrobi. Sprawdzono, czy w zastosowanych warunkach ekstruzji enzymy zachowują swoją hydrolityczną aktywność. Stwierdzono wzrost wielkości współczynnika DE wraz ze wzrostem dawki enzymu dodawanego do skrobi. Do dalszych ekstruzji wybrano enzymy o największej termoodporności czyli Termamyl S oraz Ban 480 L. Określono wpływ szybkości obrotów ślimaków, w zakresie 40–60 obr./min, oraz wilgotności początkowej skrobi, od 32 do 40%, na równoważnik glukozowy (DE) i ciśnienie osmotyczne badanych preparatów. Określono także skład chemiczny tych preparatów. Badania wykazały, że zastosowane warunki ekstruzji były wystarczające do częściowej hydrolizy skrobi ziemniaczanej i do uzyskania produktów o niskim stopniu scukrzenia.
    The objective of this paper was to optimize the process of simultaneous gelatinisation and liquefaction of potato starch with α-amylases in a co-rotating twin-screw extruder. Bacterial α-amylases, such as Termamyl S and Ban 480L, and fungal α-amylase Fungamyl 800L, were used. The first step was to determine the process parameters owing to which the gelatinisation of starch was possible. The temperature of the barrel sections and the screw speed of the extruder varied, and they were controlled, while the moisture content of starch was constant, and equal to 35% (w/w). It was stated that only a temperature higher than 100°C could produce a satisfactory gelatinisation of starch. It was also verified whether or not enzymes maintained their hydrolytic activity under the extrusion conditions. It was stated an increase in the dextrose equivalent (DE) ensuing parallel to the increasing doses of enzymes added to starch. For continuing extrusions, two enzymes: Termamyl S and Ban 480 L were selected since they showed the highest thermal resistance. The impact of the extruder’s screw speed (40–60 rpm) and of the initial moisture content in starch (32–40%) on DE and on the osmotic pressure of products under investigations was investigated. Additionally, chemical composition of these preparations was determined. The research performed showed that the conditions applied to carry out extrusion processes were sufficient for a partial hydrolysis of potato starch to occur products and to obtain products with a low DEvalue.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2005, 12, 1; 48-62
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poszukiwanie prostych modeli do badania adhezji bakterii probiotycznych
    Searching for simple models to study the adhesion of probiotic bacteria
    Autorzy:
    Czaczyk, K
    Olejnik, A
    Miezal, P
    Grajek, W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828476.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    bakterie probiotyczne
    adhezja bakterii
    Lactobacillus casei
    Lactobacillus acidophilus
    Lactobacillus rhamnosus
    metody badan
    alginiany
    karageny
    kolagen
    karboksymetyloceluloza
    zdolnosci adhezyjne
    probiotic bacteria
    bacterial adhesion
    test method
    alginate
    carrageenan
    carboxymethyl cellulose
    adhesive ability
    Opis:
    Przeprowadzono studia porównawcze nad możliwością zastąpienia w badaniach adhezji bakterii mlekowych modelu kultury komórek nabłonka jelitowego innymi uproszczonymi modelami. Badano przyczepność bakterii probiotycznych Lactobacillus casei Shirota ATCC 39539, Lactobacillus acidophilus LC1 oraz Lactobacillus rhamnosus GG ATCC 53103 do membran wykonanych z alginianu, karagenu, żelatyny, kolagenu, szkła, polistyrenu i karboksymetylocelulozy. Zaobserwowano największy stopień przyczepności bakterii probiotycznych do membran wykonanych z karboksymetylocelulozy i kolagenu. W większości wariantów doświadczeń liczba przyczepionych komórek bakteryjnych wzrastała wraz ze wzrostem czasu ich kontaktu z powierzchnią stałą. Wykazano także różnice w przyczepności komórek do hydrożeli o różnych stężeniach. Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że stopień adhezji bakterii probiotycznych do różnych powierzchni organicznych i nieorganicznych jest cechą zaleną od szczepu mikroorganizmu. Żaden z prostych modeli adhezyjnych, zastosowanych w tej pracy, nie charakteryzował się adhezyjnością porównywalną z komórkami nabłonka jelitowego Caco-2 i HT-29, stosowanego obecnie jako główny model in vitro do badań adhezji bakterii probiotycznych.
    Comparative studies were performed on the possibility of replacing intestinal epithelial cells by some other simplified models for the purpose of examining the adhesion of probiotic bacteria. The adhesion of Lactobacillus casei Shirota ATCC 39539, Lactobacillus acidophilus LC1, and Lactobacillus rhamnosus GG ATCC 53103 to surfaces of alginate, carrageenan, gelatin, collagen, glass, polystyrene, carboxymethylcellulose, and to intestinal epithelial cells (Caco-2 and HT-29 lines) were tested. Among the examined solid surfaces, the highest degree of adhesion was observed in the case of carboxymethylcellulose and collagen. In the majority of experimental variants, the number of bacterial cells adhering to surfaces increased parallel to the time of their contacting a solid surface. Additionally, there were stated differences in the cell adhesion to hydrogels showing varying concentration rates. On the basis of the experiments performed, it is possible to state that the adhesion degree of probiotic bacteria to various inorganic and organic surfaces is a parameter that depends on the strain of a microorganism. Among all the simplified models applied in the studies in question, no one was marked by an adhesion rate comparable to the adhesion of intestinal epithelial cells Caco-2 and HT-29, which are, nowadays, used as a major model in vitro while investigating the adhesion of probiotic bacteria.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2005, 12, 1; 84-96
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw toksycznych metabolitow trawienia na proliferacje i uszkodzenia DNA nablonkowych komorek jelitowych in vitro
    Autorzy:
    Olejnik, A
    Schmidt, M
    Wojnarowska, K
    Grajek, W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828540.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    zywnosc
    komorki nablonka
    fizjologia czlowieka
    proliferacja
    jelita
    linia Caco-2
    fenole
    metabolity
    hodowla in vitro
    krezole
    toksycznosc
    amoniak
    zywienie czlowieka
    trawienie
    uszkodzenia
    DNA
    Opis:
    Przedmiotem prezentowanej pracy było określenie wpływu wybranych metabolitów (amoniaku, fenolu i krezolu), powstających w czasie procesu trawienia, na przeżywalność i proliferację ludzkich enterocytów in vitro. Do badań bezpośredniego oddziaływania wymienionych związków na komórki nabłonka jelitowego wykorzystano linię komórkową Caco-2, która w warunkach in vitro tworzy monowarstwę komórek funkcjonalnie i strukturalnie podobnych do ludzkich enterocytów. W celu oceny cytotoksycznego i genotoksycznego efektu działania wybranych związków na komórki Caco-2 posłużono się następującymi metodami badawczymi: oznaczenie stężenia komórek metodą hemocytometryczną, oznaczenie przeżywalności komórek poprzez barwienie błękitem Trypanu, określenie stopnia uszkodzeń DNA za pomocą testu kometkowego. Dowiedziono, że ekspozycja komórek Caco-2 na stosunkowo niskie stężenia wszystkich testowanych związków powodowała znaczący spadek ich przeżywalności i proliferacji. Stwierdzono, że antyproliferacyjne oddziaływanie metabolitów procesu trawienia było związane z indukcją uszkodzeń DNA w komórkach nabłonka jelitowego. (abstrakt oryginalny)
    The subject of presented paper was to describe the effect of selected digestive metabolites (ammonia, phenol and cresol), arising while digestive process, on viability and proliferation of human enterocytes in vitro. The structural as well as functional similarities to intestinal human enterocytes has resulted in Caco- 2 cell line was used in our studies. Based on determination of cell viability, cell concentration and evaluation of the DNA damages level in the cells exposed to the tested compounds, the cytotoxic and genotoxic effects were investigated. Cell concentration was determined using Neubauer hemocytometer and cell viability was evaluated by trypan blue exclusion dye. For the DNA damage determination , the comet assay was used. It was proved that upon exposure of Caco-2 cells to relatively low concentrations of all tested metabolites, significant decrease in cell viability and proliferation was observed. According to the findings in this study, the growth inhibitory effect of digestive metabolites on the intestinal cells is due to DNA damages. (original abstract)
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 1; 46-57
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modele przewodu pokarmowego in vitro do badan nad biodostepnoscia skladnikow odzywczych
    Autorzy:
    Neumann, M
    Goderska, K
    Grajek, K
    Grajek, W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/827915.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    zdrowie czlowieka
    przewod pokarmowy
    zywnosc
    fizjologia czlowieka
    modele
    biodostepnosc
    skladniki pokarmowe
    trawienie
    zywienie czlowieka
    Opis:
    Biodostępność składników pokarmowych jest ważnym wskaźnikiem przy ocenie wpływu żywienia człowieka na jego zdrowie. Z uwagi na trudności w dostępie do treści jelitowych in vivo rozwinięto modele umożliwiające badanie trawienia i wchłaniania składników pokarmowych w warunkach in vitro. W pracy opisano budowę przewodu pokarmowego i jego fizjologię. Przedstawiono dane dotyczące stężenia aktywnych składników płynów w układzie pokarmowym, kinetykę zmian kwasowości płynów jelitowych oraz szybkość pasażu i trawienie pokarmu przez układ. Omówiono także podstawowe modele in vitro do badania trawienia jelitowego i wchłaniania. Większość stosowanych modeli jest dwu- lub trójstopniowa i obejmuje układy: żołądek - jelito cienkie, jama ustna - żołądek - jelito cienkie lub żołądek - jelito cienkie - jelito grube. W modelach przewodu pokarmowego in vitro można zalecać następujące proporcje objętościowe (wagowe) między płynami jelitowymi: pokarm/ślina/płyn żołądkowy/żółć/sok trzustkowy, jak 1,5/1/2/1/2. Jako modele do badania wchłaniania składników pokarmowych wykorzystuje się bądź układy dializacyjne lub ultrafiltracyjne, bądź modele kultur komórek nabłonka jelitowego in vitro. Najpopularniejszą linią komórkową wykorzystywaną do badania wchłaniania pokarmów jest Caco-2. Jej morfologia i fizjologia jest bardzo zbliżona do naturalnych ludzkich enterocytów in vivo. Model Caco-2 został zastosowany do badania wchłaniania białek, lipidów, cukrów, jonów metali, witamin, przeciwutleniaczy, mikotoksyn i innych składników żywności. (abstrakt oryginalny)
    Bioavailability of alimentary components is an important indicator at the estimation of the influence of the nutrition on the human health. Taking into account the difficulty in accessing to intestinal contents in vivo, some artificial models enabling research on the intestinal digestion and absorption in vitro were elaborated. This paper also presents structure and physiology of gastrointestinal tract in vivo. Many detailed data on composition and concentration of active substances in alimentary canal, kinetics of pH changes of intestinal fluids as well as the rate of passage and digestion of food in gastrointestinal tract are discussed. Basic models of gastrointestinal tract in vitro used for the investigation of the intestinal digestion and the absorption are also described. The majority of GI models consist of two - or three-stage systems including: stomach - small intestine, mouth - stomach - small intestine or stomach - small intestine - large intestine. The optimal weight (volume) ratio between different components of intestinal fluids: food/saliva/gastric juice/bile/pancreatic juice is 1.5/1/2/1/2. To study the transport of food compound across intestinal epithelium, two types of in vitro models are used: dialysis or ultrafiltration membranes and cell cultures of intestinal epithelium in vitro. The most commonly used cell line to study intestinal absorption is human intestine cell line Caco-2. Its morphology and physiology is very similar to the human small intestine enterocyte cells in vivo. The Caco-2 model was applied to study absorption of protein, carbohydrates, lipids, vitamins, metal ions, antioxidants, mycotoxins and other food ingredients. (original abstract)
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 1; 30-45
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka maltodekstryn otrzymanych ze skrobi ziemniaczanej przy uzyciu preparatow amylolitycznych
    Autorzy:
    Tur, W
    Szczepanik, E
    Krzyzaniak, W
    Bialas, W
    Grajek, W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826351.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    hydrolizaty skrobiowe
    hydroliza
    oligosacharydy
    maltodekstryny
    cisnienie osmotyczne
    skrobia ziemniaczana
    lepkosc
    preparaty amylolityczne
    protein hydrolysate
    hydrolysis
    oligosaccharide
    maltodextrin
    osmotic pressure
    potato starch
    viscosity
    amylolytic preparation
    Opis:
    Hydrolizę skrobi ziemniaczanej przeprowadzono przy użyciu sześciu preparatów amylolitycznych pochodzenia bakteryjnego typu Gamalpha (Gamma Chemie, Niemcy). Do hydrolizy stosowano skrobię skleikowaną w autoklawie oraz skrobię poddaną esktruzji. W wyniku depolimeryzacji skrobi uzyskano różne maltodekstryny o DE 3-12. Produkty te zostały scharakteryzowane pod względem składu chemicznego oligosacharydów z uwzględnieniem cukrów o stopniu polimeryzacji od 2 do 8. Wykazano, że preparaty o tym samym równoważniku glukozowym znacznie różniły się składem oligosacharydów. Zawartość oligosacharydów o stopniu polimeryzacji 3–8 w hydrolizatach skrobi autoklawowanej wahała się od 8,2 do 48,5%, a skrobi ekstrudowanej 7,2 do 59,8%. Największą zawartość tego typu oligosacharydów uzyskano przy zastosowaniu preparatu Gamalpha 900P. We wszystkich otrzymanych maltodekstrynach największy udział procentowy spośród oligosacharydów miały: maltoheksaoza, maltoheptaoza i maltooktaoza. Uzyskane maltodektryny zostały scharakteryzowane pod względem lepkości i ciśnienia osmotycznego ich 10% roztworów wodnych. W większości hydrolizatów obserwowano wzrost lepkości pozornej w miarę wzrostu równoważnika glukozowego w maltodekstrynach. Stwierdzono odwrotną zależność między szybkością ścinania a lepkością pozorną badanych maltodektryn. Wyjątek stanowiły maltodekstryny otrzymane za pomocą preparatu Gamalpha 300L. Ciśnienie osmotyczne hydrolizatów maltodekstrynowych było proporcjonalne do równoważnika glukozowego.
    The enzymatic hydrolysis of potato starch was performed using six amylolytic preparations of the bacterial origin. The type of the preparations was Gamalpha (Gamma Chemie, Germany). In the hydrolysis reaction, there were used two kinds of starches; the first one was gelatinized in an autoclave, and the second one was extruded. From the hydrolysis reaction, there were obtained various maltodextrins of a DE 3-12 value. These products were characterized with regard to the composition of oligosaccharides contained in them including sugars of a polymerization degree from 1 to 8. It was shown that hydrolysates with the similar DE value significantly differed in the chemical composition of oligosaccharides. A content of oligosaccharides, with a DP from 3 to 8, in the hydrolisates produced of the autoclaved starch ranged between 8,2% and 48,5%, and in the hydrolisates of the extruded starch varied from 7,2% to 59,8%. In all the maltodextrins obtained, the maltohexaose, maltoheptaose and maltooctaose constituted the highest percentage among all the oligosaccharides. For the maltodextrins produced, viscosity and osmotic pressure profiles of their 10% water solutions were developed. For the majority of the hydrolisates, as the dextrose equivalent rose in the maltodextrins,, the apparent viscosity also rose. It was stated that with regard to the maltodextrin solutions investigated, their share rate was inversely proportional to their apparent except for the maltodextrins obtained using a Gamalpha 300L preparation. The osmotic pressure of the starch hydrolysates was proportional to their dextrose equivalent.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2004, 11, 4; 79-94
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ekstrakcja dwufazowa lizozymu z białka jaja kurzego
    An aqueous two-phase extraction of lysozyme from egg white
    Autorzy:
    Ratajczak, P
    Bialas, W
    Dembczynski, R
    Grajek, W
    Jankowski, T
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826593.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    fosforany
    ekstrakcja dwufazowa
    bialka jaja
    pH
    jaja kurze
    lizozym
    phosphate
    two-phase extraction
    egg protein
    hen egg
    lysozyme
    Opis:
    W pracy badano przydatność wodnych układów dwufazowych do separacji lizozymu z białka jaja kurzego oraz opracowano optymalne warunki procesu. Separację lizozymu wykonano w wodnym układzie dwufazowym PEG/fosforan potasu. Stosując czysty preparat lizozymu, w doświadczeniach modelowych określono optymalne warunki jego separacji metodą płaszczyzny odpowiedzi. Zbadano wpływ wielkości masy cząsteczkowej PEG, pH roztworu fosforanów oraz stężenia chlorku sodu w układzie dwufazowym na wartość współczynnika podziału lizozymu K. Stwierdzono, że w badanym zakresie stężeń NaCl w układzie dwufazowym, wzrost stężenia chlorku sodu zwiększał wartość tego współczynnika. Z kolei wzrost pH i masy cząsteczkowej glikolu polietylenowego zmniejszał wartość współczynnika K. Największą jego wartość uzyskano w układzie: PEG 4000 (20% m/m) / K2HPO4 + KH2PO4(25% m/m), o pH równym 6,0 i stężeniu NaCl wynoszącym 0,85 mol/dm3. Zastosowanie tego układu do separacji lizozymu z białka jaja kurzego umożliwiło piętnastokrotne zwiększenie jego aktywności.
    The objective of this paper was to determine the usefulness and effectiveness of aqueous two-phase systems (ATPS) applied to separate lysozyme from egg white. The lysozyme separation was carried out in a system composed of polyethylene glycol (PEG) and potassium phosphate. In the model experiments with pure lysozyme, the optimal process parameters were evaluated. Additionally, the effects of the PEG molecular weight, pH of phosphate solution, and NaCl concentration on the value of the 'K' lysozyme partition coefficient were investigated. It was found that with regard to the NaCl concentration range investigated, within this particular two-phase system, the increase in the sodium chloride concentration caused the increase in the value of 'K' coefficient. Contrary to this, the increase in the 'PEG' molecular weight and in pH values of the phosphate solution caused a decrease in the lysozyme partition coefficient in ATPS. The highest lysozyme separation parameters were obtained in the system: PEG 4000 (20% w/w)/ K2HPO4 + KH2PO4 (25% w/w), with the pH level of 6,0, and the NaCl concentration of 0,85 M. The 15-fold increase of lysozyme activity was obtained when the optimal conditions of ATPS, as determined during the model experiments, were applied to the separation of lysozyme from egg white.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2004, 11, 3; 40-52
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena aktywnosci cytotoksycznej ekstrudatow fasolowo-kukurydzianych wzgledem nowotworowych komorek nablonka jelitowego
    Assessment of cytotoxic activity of bean-corn extrudates towards the neoplastic cells in human intestinal epithelium
    Autorzy:
    Tomczyk, J
    Olejnik, A
    Kowalska, K
    Bialas, W
    Grajek, W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/827893.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    fasola Red Kidney
    ekstrudaty fasolowo-kukurydziane
    cytotoksycznosc
    nablonek jelitowy
    komorki nowotworowe
    Opis:
    Przedmiotem pracy było określenie właściwości cytotoksycznych i genotoksycznych ekstrudatów fasolowo-kukurydzianych (EFK) wytworzonych z fasoli odmiany Red Kidney względem nowotworowych komórek nabłonka jelitowego Caco-2 i HT-29 MTX. W celu odzwierciedlenia warunków panujących in vivo badany produkt poddano działaniu czynników trawiennych i mikroflory jelitowej, symulując jego pasaż przez przewód pokarmowy. Potencjał cytotoksyczny EFK przed i po procesie trawienia określano poprzez oznaczenie szybkości proliferacji komórek metodą hemocytometryczną oraz przeżywalności komórek testem MTT. Ponadto zbadano wpływ EFK na stopień uszkodzeń DNA komórek nabłonka jelitowego stymulowanych i niestymulowanych H₂O₂. Wyniki doświadczeń wykazały silną aktywność antyproliferacyjną EFK zależną od jego stężenia. Wyznaczone dawki IC₅₀ dla Caco-2 i HT-29 MTX wynosiły odpowiednio 9,24 i 3,55 % (m/v). Trawienie EFK w sztucznym przewodzie pokarmowym, z wydłużonym czasem oddziaływania mikroflory jelitowej, spowodowało znaczny wzrost aktywności cytotoksycznej w stosunku do komórek HT-29 MTX. Wyniki testu kometowego wykazały, że EFK nie indukuje uszkodzeń DNA w komórkach jelitowych, lecz ma działanie ochronne wobec oksydacyjnych uszkodzeń DNA generowanych przez 100 μM H₂O₂ w komórkach HT-29 MTX.
    The objective of this paper was to determine cytotoxic and genotoxic properties of bean-corn extrudates (BCE) manufactured from a mixture of Red Kidney beanflour and cornflour towards Caco-2 and HT-29 MTX neoplastic cells in human intestinal epithelium. In order to reproduce the in vivo conditions, the product examined was subjected to actions of digestive agents and intestinal microflora by simulating its passage along the alimentary tract. The cytotoxic potential of BCE before and after the digestion was determined using a hemocytometer to estimate the proliferation rate, and an MTT assay to evaluate the viability of cells. Moreover, the effect of BCE was investigated on a level of DNA damage in intestinal epithelium cells that were either stimulated or not stimulated by H₂O₂. The results obtained showed a high anti-proliferation activity of BCE that depended on its concentration level. The determined values of IC₅₀ doses applied to Caco-2 and HT-29 MTX were 9.24 and 3.55% (w/v), respectively. The in vitro digestion process with a long term exposition of BCE to the action of intestinal microflora caused a significant increase in the cytotoxic effect on HT-29 MTX cells. The comet assay results showed that BCE did not induce DNA lesions in the intestinal cells, but it had a protective action towards the oxidative damages in DNA induced by 100 μM H₂O₂ in HT-29 MTX cells.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 6; 40-54
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wlasciwosci uzytkowe maltodekstryn w ukladach emulsyjnych
    Functional properties of maltodextrines in emulsion systems
    Autorzy:
    Lewandowicz, G
    Prochaska, K
    Grajek, W
    Krzyzaniak, W
    Majchrzak, A
    Ciapa, T
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828678.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    produkcja zywnosci
    maltodekstryny
    zastosowanie
    wlasciwosci uzytkowe
    wlasciwosci powierzchniowe
    tekstura zywnosci
    majonezy
    emulsje
    wlasciwosci reologiczne
    food production
    maltodextrin
    application
    utility property
    surface property
    food texture
    mayonnaise
    emulsion
    rheological property
    Opis:
    Celem pracy było określenie właściwości powierzchniowych maltodekstryn o różnym stopniu scukrzenia i zróżnicowanej technologii otrzymywania oraz weryfikacja ich funkcjonalności w układach emulsyjnych. Weryfikacji dokonano poprzez ocenę tekstury i właściwości reologicznych majonezów niskotłuszczowych, otrzymanych na bazie maltodekstryn. Stwierdzono, że maltodekstryny wykazują aktywność powierzchniową zarówno w układzie woda/powietrze, jak i woda/olej, przy czym obserwuje się zwiększenie aktywności powierzchniowej w miarę wzrostu stopnia hydrolizy. Na właściwości powierzchniowe maltodekstryn pozytywnie wpływa zastąpienie tradycyjnego procesu produkcyjnego hydrolizą prowadzoną w ekstruderze. Pomimo stwierdzonej aktywności powierzchniowej, maltodekstryny nie wykazują zdolności emulgującej, niezalenie od stopnia scukrzenia oraz metody otrzymywania. Natomiast w układach złożonych, jakimi są majonezy niskotłuszczowe, wykazują zróżnicowane oddziaływanie w stosunku do badanych białek. W konsekwencji majonezy wykonane na bazie różnych białek i różnych maltodekstryn wykazują znaczne zróżnicowanie parametrów uniwersalnego profilu tekstury oraz właściwości reologicznych, w zależności od surowców użytych do ich przyrządzenia. Pomimo obserwowanego zróżnicowania właściwości, badane majonezy pod względem reologicznym stanowią płyny rozrzedzane ścinaniem i ich lepkość może by opisana za pomocą empirycznego równania Ostwalda de Waele’a.
    The objective of this work was to determine surface properties of maltodextrines having a various saccharification degree and obtained using different technological processes. Furthermore, this work aimed at verifying the functionality of maltodextrines in emulsion systems by determining the rheological properties and the texture of low fat mayonnaises prepared from these maltodextrines. It was found that both in water/air and water/oil systems, maltodextrines demonstrate surface activity which is observed to increase with the rise of the hydrolysis degree. Replacing the traditional process of production by a hydrolysis carried out in extruder has a positive effect on surface properties of maltodextrines. Despite the a surface activity stated, maltodextrines do not show any emulsifying abilities, regardless of the saccharification degree and production method. However, they exhibit a varied effect on the examined proteins in such complex systems as low fat mayonnaises. As a consequence, mayonnaises made on the basis of different proteins and maltodextrines show a considerable diversity of their universal texture profile parameters and rheological properties, depending on the components used to prepare them. In spite of the observed diversity of properties, examined mayonnaises constitute pseudoplastic fluids in respect of rheological properties, and their viscosity could be described by means of the Ostwald de Waele’s empirical equation.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2005, 12, 1; 35-47
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies