Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mikolajczak, B." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Involvement of the different extracts from roots of Salvia miltiorrhiza Bunge on acute hypobaric hypoxia-induced cardiovascular effects in rats – preliminary report
Autorzy:
Buchwald, W.
Mikolajczak, P.L.
Krajewska-Patan, A.
Dreger, M.
Gorska-Paukszta, M.
Szulc, M.
Polcyn, P.
Piorunska-Mikolajczak, A.
Mielcarek, S.
Czerny, B.
Mrozikiewicz, P.M.
Bobkiewicz-Kozlowska, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31897.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
The present study was carried out to investigate the protective effects of roots of Salvia miltiorrhiza Bunge on hypobaric hypoxia. Two extracts of S. miltiorrhiza (extract 1: ethanol : water - 50 : 50; extract 2: 96% ethanol) were used. The experiments were performed after 7 consecutive days of administration of the extracts (200 mg/kg b.w., intragastrically) to male Wistar rats. Next, after placing animals for 60 min in the controlled acute hypobaric hypoxia (500 mm Hg) the systolic arterial blood pressure (SAP) in conscious rats, bioelectric heart activity in unconscious rats and analysis of oxidative stress parameters in the blood of rats: malonyldialdehyde (MDA) and lipid peroxidase (LPO) concentration, activity of superoxide dismutase (SOD) or glutathione peroxidase (GPX) were assayed. It was found out that the extract 1 augmented the lowering of SAP shown in hypoxia affected control rats. On the contrary the extract 2 reversed SAP to values obtained in control animals. Moreover, both extracts led to the normalization of hypoxia-induced tachycardia and levels of MDA, LPO and SOD. It seems that the above-mentioned effects are coupled with different active compounds content in the extracts, however more studies are needed to confirm this hypothesis.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2012, 15, 4
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of pyrrolizidine alkaloids (senecionine and senkirkine) in Tussilago farfara L. plants cultivated in vitro
Zawartość alkaloidów pirolizydynowych (senecjoniny i senkirkiny) w roślinach podbiału pospolitego hodowanego w kulturach in vitro
Autorzy:
Dreger, M.
Krajewska-Patan, A.
Gorska-Paukszta, M.
Pieszak, M.
Opala, B.
Gryszczynska, A.
Adamczak, A.
Mikolajczak, P.M.
Buchwald, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71169.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
alkaloid content
pyrrolizidine alkaloid
senecionine
senkirkine
Tussilago farfara
plant cultivation
in vitro cultivation
Opis:
Tussilago farfara L. (family Asteraceae) is a valuable medicinal plant that has been used as a cough suppressant and as an antibacterial and anti-inflammatory drug. Mucopolysac charides, flavonoids, sterols, phenolic acids and pyrrolizidine alkaloids (PAs) are the main active compounds of coltsfoot. Due to hepatotoxic properties of some pyrrolizidine alkaloids, raw materials that contain PAs should be monitored and determined. The aim of present work was to establish nodal cultures of Tussilago farfara and to determine the content of senecionine and senkirkine in plants propagated in in vitro conditions. Eleven clones of coltsfoot derived from Polish natural populations were established. Rhizome buds were used as explants for the initiation of in vitro cultures on MS (Murashige and Skooge) medium. Every six weeks the shots and leaves were collected and dried. The HPLC method was applied for the identification and determination of senecionine and senkirkine. Content of pyrrolizidine alkaloids varied significantly depending on origin (population). An average sum of alkaloids (senecionine and senkirkine) ranged from 1.23 to 10.47 mg/100g d.w. that corresponds to 0.0013–0.011%, respectively.
Liść podbiału pospolitego (Tussilgo farfara L.) jest cenionym surowcem zielarskim, stosowanym w stanach zapalnych i nieżytach górnych dróg oddechowych oraz jako środek przeciwkaszlowy i przeciwbakteryjny. Za główne substancje aktywne surowca (liście) uważa się przede wszystkim mukopolisacharydy, ponadto podbiał zawiera także flawonoidy, sterole, kwasy fenolowe oraz hepatotoksyczne alkaloidy pirolizydynowe, jak senkirkinę i senecjoninę. Celem pracy było założenie kultur węzłowych podbiału pospolitego oraz określenie zawartości senecjoniny i senkirkiny w namnażanych roślinach. W rezultacie otrzymano 11 klonów podbiału pochodzących z różnych populacji z terenu Polski. Do inicjacji kultur węzłowych użyto pączków bocznych (z kłączy) na pożywce wg Murashige i Skooga (1962) bez dodatku regulatorów wzrostu. Co sześć tygodni zbierano ulistnione pędy otrzymanych roślin, które następnie ważono i suszono w temperaturze pokojowej. Identyfikacji tożsamości i zawartości alkaloidów pirolizydynowych dokonano przy użyciu metody HPLC. Zawartość senkirkiny i senecjoniny wahała się w zależności od populacji. Średnia zawartość sumy alkaloidów (senkirkiny i senecjoniny) wynosiła od 1,23 do 10,47 mg na 100 g suchej masy, co odpowiada zakresowi od 0,0013% do 0,011%.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impact of Panax ginseng and Ginkgo biloba extracts on expression level of transcriptional factors and xenobiotic-metabolizing cytochrome P450 enzymes
Wpływ ekstraktów z Panax ginseng i Ginkgo biloba na poziom ekspresji czynników transkrypcyjnych i enzymów cytochromu P450 metabolizujących ksenobiotyki
Autorzy:
Bogacz, A.
Karasiewicz, M.
Dziekan, K.
Procyk, D.
Gorska-Paukszta, M.
Kowalska, A.
Mikolajczak, P.L.
Ozarowski, M.
Czerny, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71862.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Introduction: Despite widespread use of Panax ginseng and Ginkgo biloba, the data on the safety as well as herb-drug interactions are very limited. Therefore, we postulate that P. ginseng and G. biloba may modulate the activity and content of cytochrome P450 isozymes involved in the biotransformation of diverse xenobiotic substances. Objective: The aim of our study was to determine the influence of herbal remedies on the expression level of CYP enzymes and transcriptional factors. Methods: Male Wistar rats were given standardized Panax ginseng (30 mg/kg p.o.) or standardized Ginkgo biloba (200 mg/kg p.o.) for 3 and 10 days. The expression in liver tissue was analyzed by realtime PCR method. Results: Our results showed a decrease of CYP3A1 (homologue to human CYP3A4) mRNA level after P. ginseng extract treatment. The CYP2C6 (homologue to human CYP2C9) expression was also reduced. Additionally, after 10 days of the treatment with P. ginseng an increase of CYP1A1 (homologue to human CYP1A1) and CYP1A2 (homologue to human CYP1A2) expression was observed. Moreover, G. biloba extract also caused an increase of expression level for CYP1A1, CYP2C6, CYP3A1 and CYP3A2. Conclusion: Our findings suggest that herbal extracts can modulate the expression of transcriptional factors and CYP enzymes involved in xenobiotic metabolism and chemical carcinogenesis.
Wstęp: Mimo powszechnego stosowania Panax ginseng i Ginkgo biloba dane dotyczące bezpieczeństwa, a także interakcji pomiędzy preparatami roślinnymi a lekami syntetycznymi są bardzo ograniczone. W niniejszych badaniach założono, iż żeń-szeń oraz miłorząb mogą modulować aktywność i zawartość izoenzymów cytochromu P450 biorących udział w biotransformacji różnych substancji ksenobiotycznych. Cel: Określenie wpływu preparatów roślinnych na poziom ekspresji enzymów CYP i ich czynników transkrypcyjnych. Metody: Szczurom rasy Wistar podawano standaryzowany Panax ginseng (30 mg/kg) oraz Ginkgo biloba (200 mg/kg) przez 3 do 10 dni. Ekspresję w tkance wątrobowej analizowano za pomocą metody PCR w czasie rzeczywistym. Wyniki: Uzyskane wyniki wykazały spadek poziomu mRNA CYP3A1 (homolog ludzkiego enzymu CYP3A4) po podaniu ekstraktu z żeń-szenia. Ekspresja genu CYP2C6 (homolog ludzkiego enzymu CYP2C9) również uległa obniżeniu. Dodatkowo, obserwowaliśmy wzrost ekspresji CYP1A1 (homolog ludzkiego enzymu CYP1A1) i CYP1A2 (homolog ludzkiego enzymu CYP1A2) po 10 dniach stosowania P. ginseng. Ponadto, ekstrakt z G. biloba spowodował również wzrost poziomu mRNA CYP1A1, CYP2C6, CYP3A1 i CYP3A2 w modelu in vivo. Wnioski: Badania sugerują, że wyciągi roślinne mogą modulować ekspresję czynników transkrypcyjnych i enzymów CYP uczestniczących w metabolizmie ksenobiotyków i chemicznej karcynogenezie.
Źródło:
Herba Polonica; 2016, 62, 1
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of antioxidant activities of fractionated extracts from seedlings and herb of Chelidonium majus L. using DPPH, ABTS and FRAP methods
Porównanie działania antyoksydacyjnego frakcjonowanych wyciągów z siewek i ziela Chelidonium majus L. przy użyciu metod DPPH, ABTS i FRAP
Autorzy:
Ozarowski, M.
Kujawski, R.
Mikolajczak, P.
Gryszczynska, A.
Pietrowiak, A.
Bialas, W.
Baraniak, J.
Gorska-Paukszta, M.
Buchwald, W.
Kedzia, B.
Krajewska-Patan, A.
Seremak-Mrozikiewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72746.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Introduction: Our study is a part of a trend of studies on the antioxidative properties of Chelidonium majus extracts or their fractions suggesting that antioxidant activities may depend on total flavonoid and/or alkaloid contents. Objective: This study focused on the examination of antioxidative activities of full water extract, non-protein fraction and protein fraction of the extract from aerial parts of mature plants and young seedlings. Methods: Total flavonoid and alkaloid contents were evaluated by spectrometric methods. Quantitative determination of chelidonine, coptisine, sanquinarine, berberine was made by HPLCUV. The antioxidative activities were evaluated using (1) 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH), (2) 2,2’-azino-bis (3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid) (ABTS) radical scavenging and (3) ferric reducing antioxidant power (FRAP) methods. Results: All concentrations of herb extracts exhibited higher antioxidant capacities than extract from seedlings. Two antioxidant tests (DPPH, FRAP) showed that full water extract from herb had the highest antioxidant activity, while its non-protein fraction and protein fraction showed lower antioxidant activity. It was found that the full water extract from herb contained the highest concentrations of flavonoids and alkaloids when compared with other samples. Conclusion: Our findings suggest that chelidonine and coptisine especially could be responsible for the observed changes in the extract antioxidant activity, because these alkaloids were determined in the highest concentration in full water extract from herb. It cannot be also excluded that the observed variables values between extracts and their fractions from herb or from seedlings may also be the result of interactions between flavonoids and other chemical compounds.
Wstęp: Nasze badania, będąc częścią trendu badawczego skupiającego się na ocenie aktywności antyoksydacyjnej ekstraktów i ich frakcji z Chelidonium majus wskazują, że działanie przeciwutleniające może być zależne od całkowitej zawartości flawonoidów i/lub alkaloidów. Cel: W badaniu skupiono się na ocenie aktywności antyoksydacyjnej ekstraktów z ziela dojrzałych roślin oraz siewek Ch. majus (pełny ekstrakt wodny, jego frakcja bezbiałkowa i frakcja białkowa). Metody: Całkowita zawartość flawonoidów oraz alkaloidów była oznaczana metodami spektrofotometrycznymi. Ilościową zawartość chelidoniny, koptyzyny, sanquinaryny, berberyny określono metodą HPLC-UV. Aktywność antyoksydacyjną oceniano przy użyciu (1) wolnego rodnika DPPH (2,2-difenylo-1-pikrylohydrazyl), (2) ABTS (kwas 2,2’–azynobis-(3-etylobenzotiazolino-6-sulfonowy)) oraz metodą (3) oznaczania zdolności redukowania jonów żelaza (FRAP). Wyniki: Wszystkie stężenia ekstraktów z ziela wykazywały większą pojemność antyoksydacyjną w porównaniu z ekstraktami z siewek. W dwóch testach antyoksydacyjnych (DPPH, FRAP) wykazano, że pełny ekstrakt wodny z ziela wywierał największą aktywność antyoksydacyjną, natomiast frakcje białkowa i bezbiałkowa tego ekstraktu wykazywały niższą aktywność. Pełny ekstrakt wodny z ziela zawierał najwyższe stężenie flawonoidów i alkaloidów w porównaniu z innymi analizowanymi próbkami. Wnioski: Wyniki badań sugerują, że szczególnie chelidonina i koptyzyna mogą być odpowiedzialne za obserwowane zmiany w aktywności antyoksydacyjnej z uwagi na to, że te alkaloidy oznaczono w największym stężeniu w pełnym ekstrakcie wodnym z ziela. Nie można również wykluczyć, że obserwowane różnice w wartościach badanych zmiennych pomiędzy ekstraktami z ziela Ch. majus i otrzymanymi z siewek mogą wynikać z zachodzenia interakcji flawonoidów z innymi związkami chemicznymi.
Źródło:
Herba Polonica; 2016, 62, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies