- Tytuł:
-
„Człowiek w mocy Ducha Świętego”. Teologiczne założenia pneumatologicznej antropologii Nikosa Angelosa Nissiotisa
„Man in the power of the Holy Spirit”. Theological assumptions of pneumatological anthropology of Nikos Angelos Nissiotis - Autorzy:
- Glaeser, Zygfryd
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/595163.pdf
- Data publikacji:
- 2018
- Wydawca:
- Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
- Tematy:
-
Nikos Angelos Nissiotis, Trójca Święta, Chrystus, Duch Święty, odkupienie, antropologia, pneumatologiczna antropologia, przebóstwienie, ekumenizm
Nikos Angelos Nissiotis, Holy Trinity, Christ, Holy Spirit, redemption, anthropology, pneumatological anthropology, divinization, ecumenism - Opis:
-
The presented study is a presentation of the basic assumptions of the pneumatological anthropologyof one of the most outstanding Greek Orthodox theologians of the XX century, Nikos Angelos Nissiotis. His anthropology is christologically and pneumatologically oriented. Nissiotis proposes that the paradigm of interpreting the science of the creation of man should make the mystery of the incarnation. He is convinced, that looking at the activities of the Trinity through an incarnation prism, the problem of the beginning, being and destiny of man acquires a truly christocentric character. At the same time, he emphasizes the role of the Holy Spirit in realizing the saving mission of Christ. He points out that the highest goal of man’s transformation is to be with Christ. Deification in its essence is a process of christification, which means being with Christ and being carried by the Holy Spirit. He emphasizes, that man must be defined in relation to his fulfilment which he achieves in Christ and in relation to the Holy Spirit.
Opracowanie stanowi prezentację podstawowych założeń pneumatologicznej antropologii jednego z najwybitniejszych greckich teologów prawosławnych XX w., Nikosa Angelosa Nissiotisa. Antropologia Nissiotisa jest chrystologicznie i pneumatologicznie zorientowana. Nissiotis proponuje, by istotnym paradygmatem interpretacji nauki o stworzeniu człowieka uczynić misterium wcielenia. Jest przekonany o tym, że patrząc na działania Trójcy poprzez pryzmat inkarnacyjny, problematyka początku, bycia i przeznaczenia człowieka zyskuje prawdziwie chrystocentryczny charakter. Podkreśla zarazem rolę Ducha Świętego w realizacji zbawczego posłannictwa Chrystusa. Zwraca uwagę na to, że najwyższym celem przemiany człowieka jest bycie z Chrystusem. Przebóstwienie w swej istocie jest procesem chrystyfikacji, co oznacza bycie z Chrystusem i bycie niesionym przez Ducha Świętego. Zaznacza, że człowieka należy definiować w relacji do jego spełnienia, które osiąga w Chrystusie i w relacji do Ducha Świętego. - Źródło:
-
Studia Oecumenica; 2018, 18; 131-146
1643-2762 - Pojawia się w:
- Studia Oecumenica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł