Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "robinsonada" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Dystopian and Utopian Omission of Discourse in Three Modern Robinsonades: Lord of the Flies, Concrete Island, The Red Turtle
Dystopijne i utopijne pominięcie dyskursu w trzech nowoczesnych robinsonadach: Władcy much, Wyspie i Czerwonym żółwiu
Autorzy:
Gill, Patrick
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912191.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Robinsonade
Defoe
metafiction
discourse
narrator
dystopia
robinsonada
metafikcja
dyskurs
Opis:
The story of Robinson Crusoe comes to us in the guise of a first-person narrative based in part on a diary. Successor texts have traditionally adopted the same narrative situation, exploiting it in order to foreground ideas of authorship, textual authority and linguistic dominance. This essay pays particularly close attention to those Robinsonades that have not followed this pattern and have instead opted to omit meta-narration and intradiegetic narrator figures. It considers to what ends this is done in three modern Robinsonades: William Golding’s Lord of the Flies (1954), J. G. Ballard’s Concrete Island (1974), and Michael Dudok de Wit’s animated film The Red Turtle (2016).
Historia Robinsona Crusoe przedstawiona jest za pomocą narracji w pierwszej osobie częściowo napisanej w formie dziennika. Teksty kontynuujące tradycję robinsonady na ogół również przyjmowały podobną narrację, uwypuklając w ten sposób kwestię autorstwa, władzy nad tekstem i dominacji językowej. Niniejszy artykuł skupia się na tych robinsonadach, w których nie zastosowano wyżej opisanej techniki, co pozwoliło wyeliminować metanarrację i intradiegetycznego narratora. Celem jest ustalenie powodu takiego zabiegu na przykładzie trzech nowoczesnych robinsonad: Władcy much Williama Goldinga (1954), Wyspy J. G. Ballarda (1974) i filmu animowanego Michaela Dudok de Wita pod tytułem Czerwony żółw (2016).
Źródło:
Porównania; 2019, 25, 2; 145-156
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies