Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Furmanek, P" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Examples of fractal objects generated as the union of terms of a sequence of sets using the ifs method
    Przykłady obiektów o cechach fraktalnych generowanych jako suma wyrazów ciągu zbiorów w systemie funkcji iterowanych
    Autorzy:
    Furmanek, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/118925.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geometrii i Grafiki Inżynierskiej
    Tematy:
    fractal
    iterated function system
    Hutchinson’s operator
    fraktal
    system funkcji iterowanych
    operator Hutchinsona
    Opis:
    The Iterated Function System is a commonly used method of generating fractals. Iterating Hutchinson’s operator, which is a set (union) of contraction mappings, leads to the construction of an attractor which is most commonly a fractal. Fractals obtained in this way have the property that their area or volume decreases as the iteration proceeds. Using the analogy of a geometric series, a modification of this method of fractal generation is proposed, based on the union of a sequence of sets, which enables the construction of geometric objects with an increasing volume, while preserving the fundamental fractal nature of the object.
    Podstawową metodą generowania fraktali jest System Funkcji Iterowanych, w którym iterowanie operatora Hutchinsona będącego zbiorem (sumą) kontrakcji prowadzi do konstrukcji atraktora będącego najczęściej fraktalem. Fraktale uzyskiwane tą metodą wykazują cechy zmniejszania powierzchni lub objętości w miarę wzrostu liczby kroków iteracji. W analogii do szeregu geometrycznego proponowana modyfikacja sposobu generowania polegająca na sumowaniu wyrazów ciągu zbiorów pozwala na konstruowanie obiektów geometrycznych o rosnącym parametrze objętości przy zachowaniu podstawowych właściwości obiektów fraktalnych.
    Źródło:
    Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics; 2015, 27; 53-61
    1644-9363
    Pojawia się w:
    Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polyhedral covers based on l-system fractal construction
    Przekrycia wielościenne oparte na l-systemowej konstrukcji fraktalnej
    Autorzy:
    Furmanek, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/119079.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geometrii i Grafiki Inżynierskiej
    Tematy:
    fractal
    L-system
    polyhedral covers
    fraktal
    pokrywy wielościenne
    Opis:
    The paper includes an analysis of L-system as a formalism used to describe plants growth, which in time has become a general method of creating fractal objects. A modification of L-system, enabling generation of 3-D structures, which could be applied as the supporting construction for polyhedral covers of architectural objects is proposed in this study. The paper presents a gallery of geometric forms which application in architecture creates an alternative for domes and other traditional types of roofs.
    Geometria fraktalna jest jedną z najmłodszych teorii współczesnej matematyki, której rozwój dokonał się dzięki zastosowaniu technik komputerowych. Chociaż pierwsze obiekty fraktalne zostały odkryte przez Cantora, van Kocha, Sierpińskiego na początku XX wieku, właściwy rozwój teorii fraktali został zapoczątkowany w latach 70-tych przez francuskiego matematyka polskiego pochodzenia Benoita Mandelbrota. Zastosowania komputera pozwoliło między innymi na wizualizację najsłynniejszego obiektu współczesnej matematyki nazwanego od nazwiska jego twórcy zbiorem Mandelbrota. W 1968 roku biolog Aristid Lindenmayer stworzył formalizm służący do opisu wzrostu roślin wykazujących cechy fraktalne. Formalizm zwany L-systemem w połączeniu z zastosowaniem technik komputerowych pozwolił na skonstruowanie wielu modeli roślin i monitorowaniu procesu ich wzrostu. Metoda ta polega na zastosowaniu reguły podstawiania i sposobie konstrukcji zwanej w literaturze grafiką żółwia. Przepisywanie jest techniką polegającą na zamienianiu części prostego początkowego ciągu znaków zgodnie z ustalonym zbiorem reguł przepisywania. Wykorzystanie tej metody w przestrzeni 3-wymiarowej pozwala na tworzenie komputerowych modeli fraktalnych konstrukcji imitujących budowę roślin np. z rodziny baldaszkowatych. Dzięki wykorzystaniu technik komputerowych ułatwiona jest zmiana parametrów konstrukcji "fraktalnych roślin". Możliwe jest również generowanie wyższych niż w obiektach naturalnych stopni iteracji. Uzyskane przykłady "fraktalnych roślin” mogą być wykorzystane jako konstrukcje wsporcze dla wielościennych przekryć obiektów architektonicznych. Generowanie struktur poliedrycznych polega na łączeniu najbliższych wierzchołków "gałązek" konstrukcji fraktalnej a następnie wypełnieniu powstałej sieci płaszczyznami wieloboków. Proces generowania konstrukcji fraktalnych jak również tworzenia przekryć oraz przykładowych wizualizacji architektonicznych zrealizowany został za pomocą programu komputerowego Autodesk VIZ 4.
    Źródło:
    Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics; 2004, 14; 40-47
    1644-9363
    Pojawia się w:
    Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Memories of professor Jerzy Mroczkowski (1944 - 2009)
    Wspomnienie o profesorze Jerzym Mroczkowskim (1944-2009)
    Autorzy:
    Furmanek, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/119232.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geometrii i Grafiki Inżynierskiej
    Tematy:
    Mroczkowski Jerzy
    obituary
    Wroclaw University of Technology
    wspomnienie pośmiertne
    Politechnika Wrocławska
    Opis:
    Jerzy Mroczkowski - doktor habilitowany nauk technicznych, profesor Politechniki Wrocławskiej był uczniem i doktorantem profesora Konrada Dyby, kontynuatora tradycji związanych z Politechniką Lwowską. Prowadził szeroką działalność naukową, był autorem licznych publikacji, w tym dwóch monografii, dwóch podręczników i 19 prac niepublikowanych z geometrii i geometrii wykreślnej. Wypromował trzech doktorów z zakresu geometrii wykreślnej. Kierował Zakładem Geometrii Wykreślnej i Perspektywy Malarskiej przy Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Był zastępcą prezesa Polskiego Towarzystwa Geometrii i Grafiki Inżynierskiej, członkiem komitetu redakcyjnego Biuletynu tegoż Towarzystwa, przewodniczącym komitetu redakcyjnego międzyuczelnianego czasopisma naukowego „Geometria Wykreślna i Grafika Inżynierska".
    Źródło:
    Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics; 2009, 19; 95-96
    1644-9363
    Pojawia się w:
    Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W poszukiwaniu zasad architektury fraktalnej
    In search of fractal architecture’s principles
    Autorzy:
    Furmanek, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/293964.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    obiekty fraktalne
    system funkcji iterowanych
    architektura fraktalna
    fractal objects
    iterated function system
    fractal architecture
    Opis:
    W roku 2002 Charles Jencks, znany amerykański architekt, historyk i krytyk architektury, do jednego z ważniejszych dzieł w swoim dorobku (Język postmodernistycznej architektury) dodał dwa rozdziały: „The New Paradigm I – Complexity Architecture” (Nowy paradygmat I – Architektura złożo ności) oraz „The New Paradigm II – «Fractal Architecture»” (Nowy paradygmat II – Architektura fraktalna). W rozdziałach tych autor głosi narodziny nowych kierunków, twierdząc, że przyszłość architektury należeć będzie do fraktali, kosmosu i form falujących. Analizując dokładniej postawione tezy, daje się dostrzec pewne nieścisłości w zakresie doboru przykładów ilustrujących postawione tezy. W artykule podjęto polemikę z autorem, sugerując właściwe zasady kształtowania architektury fraktalnej oparte na matematycznej teorii fraktali.
    In 2002 Charles Jencks, a famous American architect, historian and architecture critic added two new chapters to one of his most important works The Language of Post-Modern Architecture: “The New Paradigm I – Complexity Architecture” and “The New Paradigm II – ‘Fractal Architecture’ ”. In the newly added chapters, the author proclaims the birth of new trends in contemporary architecture, saying that its future will belong to fractals, universe and waving forms. Analyzing this thesis further one can notice certain inconsistencies in Charles Jencks’ argumentation and so the author of this article writes a polemic, suggesting appropriate principles of fractal architecture based on mathematical theory of fractals.
    Źródło:
    Architectus; 2013, 1(33); 63-70
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies