Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "postmodernism." wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Christian and Culture in the Personalist Thought of Stefan Wyszyński
Chrześcijanin i kultura w personalistycznej myśli Stefana Wyszyńskiego
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28905016.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Stefan Wyszyński
personalizm
kultura
ewangelizacja
postmodernizm
personalism
culture
evangelization
postmodernism
Opis:
Ze względu na wieloaspektowość personalistycznej koncepcji Stefana Wyszyńskiego niniejszy artykuł jest skoncentrowany na chrześcijańskiej wizji kultury. W tym kontekście zwrócono uwagę na to, w jakim zakresie personalizm może stanowić podstawę do kształtowania kultury, zwłaszcza w odniesieniu do współczesnej rzeczywistości postmodernistycznej. Przeprowadzona analiza wizji kultury usytułowuje ją w odniesieniu do realiów życia chrześcijańskiego. W tym sensie, twórczą aktywność na rzecz kultury należy widzieć w kontekście realizacji pełni osobowości człowieka nie tylko w wymiarze doczesnym, ale także nadprzyrodzonym. Umożliwia to włączenie się osoby ludzkiej w nurt zachodzących przemian cywilizacyjno-kulturowych, ale równeż pozwala człowiekowi odkryć właściwe miejsce w dynamicznie zmieniających się realiach współczesnego świata.
Due to the multi-faceted nature of Stefan Wyszyński’s personalistic concept, this article focuses on the Christian vision of culture. In this context, attention was drawn to how personalism can constitute the basis for shaping culture, especially to contemporary (post-) modern reality. The conducted analysis of the vision of culture places it to the facts of the Christian life. In this sense, creative activity for culture should be seen in the context of realizing the fullness of the human personality not only in the temporal dimension but also in the supernatural. It allows the human person to join the current of civilization and cultural changes and enable a person to discover the right place in the dynamically changing realities of the modern world.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 3; 81-98
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara, kultura i personalistyczna wizja osoby ludzkiej w nauczaniu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040893.pdf
Data publikacji:
2021-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Stefan Wyszyński
personalism
culture
evangelization
postmodernism
personalizm
kkultura
ewangelizacja
postmodernizm
Opis:
Ze względu na wielowymiarowy charakter personalistycznej koncepcji Stefana Wyszyńskiego niniejszy artykuł jest skoncentrowany na chrześcijańskiej wizji zaangażowania w kulturę. W tym kontekście zwrócono uwagę na to, w jakim zakresie główne założenia personalizmu mogą stanowić podstawę do kształtowania kultury, zwłaszcza w odniesieniu do współczesnej rzeczywistości (post)-modernistycznej? Przeprowadzona w powyższym artykule analiza kultury pozwala ukazać omawianą problematykę w kategoriach powołania skierowanego do każdego człowieka. Usytuowanie jej w odniesieniu do realiów życia doczesnego podkreśla, że w twórczej aktywności na rzecz kultury należy widzieć właściwy sposób realizacji pełni osobowości człowieka, nie tylko w wymiarze doczesnym, ale także nadprzyrodzonym. Dzięki uwypukleniu takich elementów jak: osoba ludzka, rodzina, naród, państwo, społeczność międzynarodowa, integralnie rozumiana kultura, ekonomia i polityka, a także Kościół głoszący powszechne orędzie zbawienia, personalistyczna wizja kultury wykazuje charakter prakseologiczny, zakorzeniony w konkretnej ludzkiej egzystencji i ukierunkowany na wymiar stwórczo-zbawczy. Umożliwia to nie tylko bezpośrednie włączenie się osoby ludzkiej w nurt zachodzących przemian cywilizacyjno-kulturowych, ale równocześnie pozwala człowiekowi odkryć właściwe miejsce w dynamicznie zmieniających się realiach współczesnego świata.
The article’s subject discusses Stefan Wyszyński’s personalist concept of Christians’ involvement in culture. In this context, the author’s attention was drawn to how the extent to which personalist’s main assumptions may constitute the basis for shaping culture, especially regarding contemporary (post)-modern cultural reality? The analysis of culture carried out in the above article presents the discussed issues in terms of a calling addressed to every human being. Placing it with the “realities of earthly life” emphasizes that in creative cultural activity, one should see the proper way of realizing the fullness of the human personality in the temporal and supernatural dimensions. Moreover, highlighting such elements as the human person, family, Nation, state, the international community, culture, economy, and politics understood in an integral way, as well as the Church proclaiming the universal message of salvation, the personalist concept of culture displays a praxeological character, rooted in a particular human existence and oriented towards the creative-saving dimension of human life. Therefore, it allows not only the explicit inclusion of the human person in the current of civilization-cultural changes but also admits a person to discover the right place in the dynamically transforming realities of the modern world.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2021, 16; 195-213
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cardinal Stefan Wyszyński’s Concept of Christians Engagement in Culture
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007510.pdf
Data publikacji:
2021-09-27
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Stefan Wyszyński
personalizm
kultura
ewangelizacja
postmodernizm
personalism
culture
evangelization
postmodernism
Opis:
The Christian concept of involvement in culture, as defined by Cardinal Stefan Wyszyński, exposes man in his entire personal vocation from the perspective of all essential dimensions of his existence. In this sense, all historical-political or socio-cultural processes - affecting society as a whole - always refer to a specific human person. In the context of all these essential dimensions, man is understood as a homo artifex. Thus, the fullness of man’s personal affluence becomes the ultimate and fundamental principle, subject, and goal of culture. Therefore, the article aims to answer the question: can the personalistic concept of a human being constitute the basis for forming and influencing the culture, especially in contemporary reality? Stefan Wyszyński’s personalism treats Christian involvement in culture regarding a vocation addressed to every human being. Moreover, by emphasizing elements such as the human person, family, nation, state, the international community, culture, economy, and politics, as well as the Church proclaiming the universal message of salvation, the personalistic vision of culture emphasizes its praxeological character, rooted in a specific human existence and oriented towards the supernatural dimension. Therefore, the human person is directly involved in the stream of modern civilization and its cultural changes, as well as finds his proper place in the dynamically changing realities of the contemporary world.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2021, 34, 1; 54-70
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijanin i kultura: w kręgu personalistycznej myśli kardynała Stefana Wyszyńskiego
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676723.pdf
Data publikacji:
2021-12-08
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Stefan Wyszyński
personalizm
kultura
ewangelizacja
postmodernizm
personalism
culture
evangelization
postmodernism
Opis:
The article’s subject discusses Stefan Wyszyński’s personalist concept of Christians’ involvement in culture. In this context, the author’s attention was drawn to how the extent to which personalist’s main assumptions may constitute the basis for shaping culture, especially regarding contemporary (post)-modern cultural reality? The analysis of culture carried out in the above article presents the discussed issues in terms of a calling addressed to every human being. Placing it with the „realities of earthly life” emphasizes that in creative cultural activity, one should see the proper way of realizing the fullness of the human personality in the temporal and supernatural dimensions. Moreover, highlighting such elements as the human person, family, Nation, state, the international community, culture, economy, and politics understood in an integral way, as well as the Church proclaiming the universal message of salvation, the personalist concept of culture displays a praxeological character, rooted in a particular human existence and oriented towards the creative-saving dimension of human life. Therefore, it allows not only the explicit inclusion of the human person in the current of civilization-cultural changes but also admits a person to discover the right place in the dynamically transforming realities of the modern world.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2021, 30, 3; 47-75
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Post-) Modernity and Christian Culture in the Context of the Personalism of Stefan Cardinal Wyszyński
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1635190.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kardynał Stefan Wyszyński
Sobór Watykański II
kultura
modernizm
postmodernizm
tradycja postoświeceniowa
personalizm
Cardinal Stefan Wyszyński
Second Vatican Council
culture
modernism
postmodernism
post-Enlightenment tradition
personalism
Opis:
(Post) modernizm i kultura chrześcijańska w kontekście personalizmu kardynała Stefana Wyszyńskiego Wystarczy pobieżna analiza sytuacji na świecie, aby zweryfikować kulturowy kontekst współczesnego chrześcijaństwa, jak również fundamenty, na których opiera się dzisiejsza kultura świata Zachodu. Nic więc dziwnego, że wielu chrześcijańskich intelektualistów ocenia ją jako wielowymiarową, wysoce skomplikowaną, przejawiającą niekiedy bardzo niepokojące destruktywne symptomy. Niewątpliwie, chrześcijańskie korzenie rzeczywistości kulturowej związane przede wszystkim z Europą są skorelowane z narodzinami nowoczesnej idei naukowej racjonalności, która przyniosła ludzkości wielkie możliwości, ale także poważne zagrożenia. Dzięki idei racjonalności, Europa rozwinęła kulturę, która szczególnie teraz — w sposób wcześniej zupełnie nieznany ludzkości — próbuje wykluczyć Boga ze sfery świadomości publicznej. Oczywiście istnieniu Boga można całkowicie zaprzeczyć lub uznać za niemożliwe do udowodnienia, zakładając, że — wiara lub niewiara — jest to kwestia wyłącznie subiektywnego wyboru. Niemniej jednak, w obu przypadkach—zdaniem wielu współczesnych przedstawicieli (post)nowoczesności — Bóg nie powinien mieć istotnego znaczenia dla całości życia publicznego. Ukazanie zatem roli antykatolicyzmu w klasycznym ujęciu (post) nowoczesności, a także tradycji katolickiego antymodernizmu, pozwoli na bardziej konstruktywne wyeksponowanie ducha soborowego aggiornamento, co niefortunnie wiąże się z bardziej ogólnym kryzysem nowoczesności w latach siedemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku. W tym właśnie okresie można zauważyć zarówno odwrót od „nowoczesności” jako koncepcji „usensowiającej” paradygmat ówczesnej rzeczywistości kulturowej, jak i „ponowoczesne” odrodzenie religijne rozumiane jako wyzwanie do wyartykułowania żywej chrześcijańskiej tradycji wpisanej w globalną złożoność współczesnego świata. Głównym zatem celem powyższego artykułu jest ukazanie fundamentalnych kwestii dotyczących (post)nowoczesności i sposobowi, w jaki wpływają one na istotne kwestie teologiczne, zwłaszcza w kontekście personalistycznej wizji prezentowanej przez Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Dotyczy to szczególnie tak ważnych zagadnień jak zagadnienie prawdy, hermeneutyki, specyfiki funkcjonującego języka i ich wzajemnych korelacji. W tym znaczeniu, współczesny dyskurs teologiczny może zostać znacznie ubogacony, uwzględniając wiele aspektów współczesnej teorii ponowoczesnej, zwłaszcza w odniesieniu do kultury. Istotnym tego warunkiem jest jednak uwzględnienie niewątpliwych osiągnięć poprzednich epok. Podstawowym jednak zadaniem chrześcijan jest kreowanie rzeczywistości kultury autentycznie humanistycznej, zdolnej do kształtowania osoby ludzkiej zgodnie z jej powołaniem. Jest to możliwe dzięki sferze wartości osobistych i społecznych które, formując człowieka, warunkują transformację całej kulturowej rzeczywistości świata w perspektywie „nowego nieba i nowej ziemi” (por. 2 P 3,13; Ap. 21,1).
Need to indent here, a rough analysis of the situation in the world is enough to realize the here and throughout modern Christianity, as well as the foundation on which today’s culture of the Western world is based. No wonder that many Christian intellectuals view it as multidimensional, highly complex, with sometimes bothersome and destructive symptoms. Undoubtedly, the Christian roots of cultural reality related primarily to Europe are correlated with the birth of the modern idea of scientific rationality, which brought humanity great opportunities, but also serious threats. Thanks to the idea of rationality, Europe has developed a culture that, especially now—in a way previously utterly unknown to humankind—is trying to exclude God from the sphere of public consciousness. Of course, the existence of God can be denied entirely or made it impossible to prove, assuming that—faith or nonbelief—it is a matter of purely subjective choice. Nevertheless, in both cases, in the opinion of many modern ideologies of (post-) modernity, God should not be of significant importance to the whole reality of public life. Thus, presenting the role of anti-Catholicism in the classical approach to (post-) modernity, as well as the tradition of Catholic anti-modernism, will allow for a more constructive display of the spirit of the conciliar aggiornamento, which is unfortunately related to the more general crisis of contemporary times of the 1970s and 1990s. It was during this period that one could notice both a retreat from “modernity” as a concept that “sensitizes” the paradigm of the cultural reality of that time, and “postmodern” religious revival understood as a challenge to articulate a living Christian tradition inscribed in the global complexity of the contemporary world. Contrary to the temptation to isolate oneself from external influences, and therefore the awakening cognitive dissonance, aspects of the current paradigm of (post-) modern reality may be essential and useful in shaping a constructive dialogue with the contemporary world, as well as in promoting Catholic culture that forms the identity of Christianity today. Therefore, the main aim of the above article is to display the fundamental issues concerning (post-) modernity and how they influence significant theological problems, especially in the context of the personalistic vision presented by Cardinal Stefan Wyszyński. It applies primarily to such vital matters as the problem of truth, hermeneutics, the specificity of a functional language, and their mutual correlation. In this sense, contemporary theological discourse can be significantly enriched by taking into account many aspects of contemporary postmodern theory, especially concerning culture. An essential condition for this, however, is to take into account the undoubted achievements of previous epochs. However, the fundamental task of Christians is to create the reality of authentically humanistic culture, capable of shaping the human person under his vocation. It is possible due to the sphere of personal and social values which, in forming man, condition the transformation of the entire cultural reality of the world from the perspective of “new heaven and a new earth” (cf. 2 Pt 3:13; Rev 21:1).
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2020, 11, 2; 49-89
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies