Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "historiography," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Teoria historiografii w De historica facultate Francesco Robortello
The Theory of Historiography in the De historica facultate by Francesco Robortello
Autorzy:
Dziuba, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954796.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Renesans
Robortello
historiografia
literatura – teoria
Renaissance
historiography
literature – theory
Opis:
The paper seeks to answer the question how historiography, a very popular genre in the Renaissance, its goals and methods, were understood by the author of the first in the sixteenth century work on that topic. Francesco Robortello, a prominent Hellenist, is in the treatise under discussion faithful to his Greek interests. Contrary to the pattern assumed by the epoch, he gives the victor's palm in the field of history writing to Thucidydes, and in his work he most often refers to the thought of Aristotle and Lucian. He imitates the latter when defining the goal of historiography. Similarly as Lucian, in the treatise devoted to the same theme, Robortello shows errors which historians should avoid when writing their works. The Italian humanist refers to Cicero and Quintilian, nevertheless his master was Lucian whose leading principle was faithfulness to historical truth. And this principle is repeated many times as the main task of historiography in the De historica facultate. It seems that this is not only a literary topos, but the author's genuine belief. At the same time, Robortello is closer and closer to modern historiography.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 3; 51-59
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobra starość zamożnej kobiety w okresie republiki
A good old age of a wealthy woman in the Roman Republic
Autorzy:
Dziuba, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046791.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
old women
nobilitas
Weturia
Terentia
Cornelia
Caerelia
historiography
Livius
Cicero
Opis:
Ancient literary sources devote little space to historical female figures. However, we can find there a few portraits of old women from nobilitas who were treated respectfully and in their old age they lived in prosperity. Their relatives and friends listened carefully to their advice. These women were Werturia – the mother of Coriolanus, Cornelia – mother of Cracchii, Terentia – the wife of Cicero and Caerelia – his friend.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2014, 24, 2; 45-55
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sentencja w tekście Historii rzymskiej Wellejusza Paterkulusa
Die Sentenz als rhetorische Figur in Velleius Paterkulus’ Historia Romana
Autorzy:
Dziuba, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953790.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historiografia
retoryka
sentencja
dydaktyzm
jednostka
historiography
rhetoric
maxim
didactics
individual
Opis:
Das Interessengegenstand des Artikelverfassers ist die Sentenz, die als rhetorische Figur in den Schriften der römischen Geschichtsschreiber sehr oft auftrat. Eines der Hauptziele der lateinischen Historiographie war es, die Gesellschaft gemäß dem Brauchtum der Vorfahren zu erziehen (mores maiorum). Der Didaktismus (docere) wurde gewöhnlich mit der stilistischen Zierausstattung des Textes verbunden, um dem Empfänger das ästhetische Vergnügen zu bereiten. Ein Historiker, der vergleichsweise oft die Sentenz benutzte als Reflexion über das Schicksal des Menschen in seiner Umwelt, war der unter dem Kaiser Tiberius lebende Velleius Paterculus, der Autor der ausgesprochen stark rhetorisierten Historia Romana. In zwei Büchern, die zwar eine über 700-jährige Geschichte Roms enthalten, aber eine ziemlich kleine Größe aufweisen, kann man bis zu etwa 20 Sentenzen finden, und dabei sowohl die kurzen, die auf einen Satz begrenzt sind, als auch die längeren, die zu einigen Sätzen entwickelt sind. Paterculus placiert seine verallgemeinernden Reflexionen mit Konsequenz in die stark rhetorisierten Teile, die – nach der Meinung des Autors – wesentliche Ereignisse betreffen. Sie treten auch oft in den Charakterbeschreibungen der Helden, deren Schicksal den Autor besonders interessiert. Thematisch sind die Sentenzen von Paterculus mit der Welt der Werte des römischen Bürgers verbunden. Der Historiker interessiert sich für den Neid, der die hervorragenden Persönlichkeiten begleitet; für das Böse, das die römische Gesellschaft verdirbt; für den moralischen Verfall, der sich nach Karthagos Zerstörung in Rom verbreitet; für die Einsamkeit des Individuums in seinem Unglück. Im Interessengebiet bleibt fortuna, die sowohl als Schicksal als auch als eine irrationale Kraft verstanden ist. Die irrationale Kraft entscheidet nach der stoischen Philosophie über das Geschick des Individuums und der ganzen Gesellschaften. Die Aussage der Sentenzen, die in Historia Romana auftreten, ist pessimistisch, und die Schlussfolgerung, die sich aus deren Analyse ergibt, endet mit der Reflexion über den Kampf gegen Schicksalswiderwärtigkeiten, die dem hervorragenden Individuum begegnen, das von neidischen Mitbürgern umgeben ist. Es scheint, dass Paterkulus’ Gedanke, den seine Sentenzen enthalten, eine philosophische Reflexion über das schwierige Schicksal des vom Historiker verehrten Kaisers Tiberius ausmacht.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 3; 89-100
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nec Hercules contra plures”. Literacki aspekt Liwiańskiej debaty nad zniesieniem lex Oppia (AUC 34, 1-8)
“Nec Hercules contra plures”: The Literary Aspect of the Debate for Repeal of the Lex Oppia in the Ab Urbe Condita (34, 1-8) by Livy
Autorzy:
Dziuba, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119687.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Liwiusz
historiografia
Marek Porcjusz Katon
kobieta
Lex Oppia
mowa
Livy
historiography
Marcus Porcius Cato
woman
speech
Opis:
One of the most essential features of Roman historiography is the rhetoric. Historians differently understood the most renowned law in history which was expressed by Cicero in „De legibus I, V”: opus oratorium maxime. The extent and the way of applying rhetorical elements in a text depended on writer’s skills and literature fashion of the epoch. Livy was one of the most eminent rhetors in the times of August. Thus, it is not astonishing that rhetorical device was used. Among another thing, it contained the agon of politicians. One of them is the subject of a consideration in this article. In such dispute, which was in fact a verbal duel, two politicians took part – consul Marcus Porcius Cato and not known tribune Lucius Valerius. The subject of contestation was abolition of the law Lex Oppia which was enacted in 215 BC during the Second Punic War. This act in a reasonably restrictive way limited the women’s expenses on luxury goods. Livy’s text regarding the debate is the oldest and the most extensive work concerning the course of agon. On the other hand , it is only known that such debate took place and may be it was connected with a serious social discussion and also that Cato took part in it. Livy, who gave the debate attention in first eight chapters of XXXIVth book also made from it well-elaborated literary episode in rhetorical sense. In the beginning and in the end of the work historian described the situation which took place on the streets of Rome – procession of courageously and unconventionally behaving women. In centre of episode there was oratorical duel between politicians. The figure of Cato was created as a model of conservative politician, the defender of mores maiores, who by means of words was fighting with willfulness of women. Lucius Valerius is a conciliatory politician whose arguments are similar to the women’s methods of persuasion. Livy withstand the feminine way of speaking used by Valerius with Cato’s military vocabulary. Since it is known with no doubt that the Cato’s speech is a historians display of rhetorical abilities. Furthermore, their substantial value ought to be analyzed in the context of moral politics of August not as a republic narration.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 58-59, 3; 73-87
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies