Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Paduszyńska, Katarzyna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Autogenne przeszczepy fragmentów nadnerczy na modelu zwierzęcym
Autorzy:
Dworzyńska, Agnieszka
Paduszyńska, Katarzyna
Pomorski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392500.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przeszczepy
niewydolność nadnerczy
nadnercza
Opis:
Wstęp: Jednym z powikłań po leczeniu operacyjnym guzów nadnerczy jest niewydolność kory nadnerczy. Szczególnie istotne jest to po usunięciu obydwu nadnerczy. Człowiek bez prawidłowej substytucji hormonalnej umiera - można temu zapobiec, przeszczepiając całe nadnercza lub ich część, np. komórki kory nadnerczy. W przypadku guzów nowotworowych przeszczep całego nadnercza nie wchodzi w rachubę, można natomiast przeszczepić komórki z wolnej od nowotworu części kory. Potwierdzenie skuteczności takich przeszczepów może skutkować w warunkach klinicznych uniknięciem konieczności terapii substytucyjnej hormonami kory nadnerczy u chorych po usunięciu nadnerczy. Materiały i metody: Wykonano autogenne przeszczepy nadnerczy na 3 grupach szczurów Sprague Dawley. U 1. grupy zwierząt określono fizjologiczne stężenia kortykosteronu. Zwierzęta te nie były operowane. W 2. grupie szczurów usunięto obydwa nadnercza. Oznaczono stężenie kortykosteronu po obustronnej adrenalektomii oraz zdolność zwierząt do przeżycia bez nadnerczy. Grupa 3. była podzielona na 2 części. W 1. podgrupie wykonano jednoczasową obustronną adrenalektomię wraz z przeszczepem fragmentów nadnercza w sieć większą. W 2. podgrupie wykonano najpierw jednostronną prawostronną adrenalektomię z jednoczasowym przeszczepem nadnercza w sieć większą, a następnie po miesiącu wykonano lewostronną adrenalektomię. W trakcie doświadczenia oznaczano stężenie kortykosteronu w 4 punktach czasowych. Wyniki: Uzyskano statystyczną różnicę między stężeniem kortykosteronu u szczurów po dwuczasowym przeszczepie nadnercza a szczurami po obustronnej adrenalektomii, jednak wyniki te dalekie były fizjologicznym stężeniom.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 4; 22-28
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autogenous transplants of adrenal fragments in an animal model
Autorzy:
Dworzyńska, Agnieszka
Paduszyńska, Katarzyna
Pomorski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392426.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
grafts
transplantation
adrenal insufficiency
adrenal gland
Opis:
Introduction: Adrenal insufficiency is a typical complication after surgical treatment of adrenal tumors, especially after the removal of both adrenal glands. Human beings are not able to survive without adrenal glands and without proper hormonal substitution. Autotransplantation of a fragment of the adrenal gland may prevent this complication. This can be done by transplanting the entire adrenal glands or its fragment, such as the adrenal cortex cells. In the case of adrenal tumors, the entire adrenal gland can not be transplanted. However, it is possible to transplant cells from the tumor-free part. Successful adrenal autografts may result in a new treatment of adrenal insufficiency. Materials and Methods: Autograft transplantation was performed on 3 groups of Sprague Dawley rats. In the first group, physiological corticosterone concentrations were determined. These animals were not operated. In the second group, both adrenal glands were removed. Corticosterone concentrations were determined after bilateral adrenalectomy. The third group was divided into two parts. In the first subgroup, bilateral adrenalectomy was performed simultaneously with adrenal transplant into the omentum. In the second subgroup, right adrenalectomy was performed simultaneously with and adrenal transplant into the omentum followed a month later by left adrenalectomy. During the experiment, corticosterone concentrations were measured at 4 time points. Results: The statistical difference between corticosterone concentrations in rats after two timed adrenalectomies and rats after bilateral adrenalectomy was statistically different, but these results were far from physiological concentrations.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 4; 22-28
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluating the Prognostic Value of Selected Prognostic Scales in Patients Operated on Due to Peritonitis
Autorzy:
Paduszyńska, Katarzyna
Kaczka, Krzysztof
Dworzyńska, Agnieszka
Sieniawski, Karol
Pomorski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395835.pdf
Data publikacji:
2014-12-18
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
peritonitis
mortality
prognostic scales
Opis:
The aim of the study was to assess the usefulness of prognostic scales: ASA (American Society of Anesthesiologist), MPI (Meinheim Peritonitis Index), MOFS (the Multiple Organ Failure Score) and SPI (the Simple Prognostic Index) in the prognosis of the course of disease in patients operated on for peritonitis. Material and methods. The study was conducted in the Clinical Department of General and Oncological Surgery of the Medical University in Łódź between January 2009 to December 2010. During this period 263 patients were operated on for peritonitis. Before surgery all patients were classifed into particular groups according to the above mentioned prognostic scales according to their criteria. Results. There were 29 (11%) deaths. ASA ≥4 (p<0.0001), MPI >30 (p<0.0001) MOFS ≥2 (p<0.0001), SPI II, III, IV (p<0.0001) were important risk factors of death. Conclusions. 1. ASA, MPI, MOFS and SPI scales are of high signifcance in predicting the outcome in patients operated on for peritonitis. 2. The ASA scale in spite and due to its simplicity is adequate enough to be used in everyday practice in patients operated on for peritonitis. 3. The MPI scale is most suitable in the scientifc aims and in comparing the outcomes of patients operated on for peritonitis.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2014, 86, 9; 422-428
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Health risk to medical personnel of surgical smoke produced during laparoscopic surgery
Autorzy:
Dobrogowski, Miłosz
Wesolowski, Wiktor
Kucharska, Małgorzata
Paduszyńska, Katarzyna
Dworzyńska, Agnieszka
Szymczak, Wiesław
Sapota, Andrzej
Pomorski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177163.pdf
Data publikacji:
2015-07-29
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
smoke
exposure
volatile organic compounds
dioxins
health risk
laparoscopic cholecystectomy
pyrolysis
Opis:
Objectives During laparoscopic cholecystectomy, the removal of the gall bladder, pyrolysis occurs in the peritoneal cavity. Chemical substances which are formed during this process escape into the operating room through trocars in the form of surgical smoke. The aim of this study was to identify and quantitatively measure a number of selected chemical substances found in surgical smoke and to assess the risk they carry to medical personnel. Material and Methods The study was performed at the Maria Skłodowska-Curie Memorial Provincial Specialist Hospital in Zgierz between 2011 and 2013. Air samples were collected in the operating room during laparoscopic cholecystectomy. Results A complete qualitative and quantitative analysis of the air samples showed a number of chemical substances present, such as aldehydes, benzene, toluene, ethylbenzene, xylene, ozone, dioxins and others. Conclusions The concentrations of these substances were much lower than the hygienic standards allowed by the European Union Maximum Acceptable Concentration (MAC). The calculated risk of developing cancer as a result of exposure to surgical smoke during laparoscopic cholecystectomy is negligible. Yet it should be kept in mind that repeated exposure to a cocktail of these substances increases the possibility of developing adverse effects. Many of these compounds are toxic, and may possibly be carcinogenic, mutagenic or genotoxic. Therefore, it is necessary to remove surgical smoke from the operating room in order to protect medical personnel.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2015, 28, 5; 831-840
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies