Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Górska, P." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Production of the secondary metabolites in Salvia miltiorrhiza in vitro cultures
Produkcja metabolitów wtórnych w kulturach in vitro szałwii czerwonokorzeniowej (Salvia miltiorrhiza Bunge)
Autorzy:
Dreger, M.
Krajewska-Patan, A.
Gorska-Paukszta, M.
Pieszak, M.
Buchwald, W.
Mikolajczak, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72506.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Salvia miltiorrhiza (family: Lamiaceae) is well known as Danshen in traditional Chinese medicine. It is used mainly in the treatment of cardiovascular diseases. A number of pharmacological studies have proved its wide spectrum of pharmacological activities: cardiovascular protective effect, antioxidant, anti-inflammatory, neuroprotective, antimicrobial and anticancer. The roots of S. miltiorrhiza contain two main groups of active compounds: phenolic constituents and abietane-type diterpenoids (tanshinones). The studies on S. miltiorrhiza in vitro cultures have been focused on secondary metabolites production for over two decades. Both cultures, undifferentiated and transformed, are able to synthesize the active compounds but their content is low. The elicitation treatment significantly enhances the metabolites content at a level close or much higher than in the intact plants. The induction effect depends on many factors: the kind and dose of the elicitor, the type of the culture and its susceptibility, time and ways of administration, the growth state of tissues etc. The yeast extract and some heavy metal ions effectively induce tanshinones biosynthesis such as cryptotanshinone, whereas methyl jasmonate stimulate mainly phenolic compounds – lithospermic acid B and demonstrated limited effect on diterpenoids accumulation. Nowadays, the much attention has been paid to the biosynthetic pathways and genes including expression profiling and cloning. The recognition of the genes pathways and the transcription factors (including the signal transduction steps level) will be helpful in better understanding of the regulatory mechanism and improvement of the production of the interesting secondary metabolites and eventually appliance in the industry.
Szałwia czerwonokorzeniowa (Salvia miltiorrhiza Bunge; rodzina: Lamiaceae) należy do najbardziej znanych ziół w chińskiej medycynie ludowej (Danshen) i od wieków używanych głównie w leczeniu chorób i schorzeń układu krążenia. Liczne badania farmakologiczne potwierdzają szerokie spektrum działania, z których najważniejsze to protekcyjne działanie na układ sercowo-naczyniowy, aktywność antyoksydacyjna i przeciwzapalna, a także neuroprotekcyjna, przeciwdrobnoustrojowa i antynowotworowa. Korzenie tego gatunku zawierają dwie główne grupy związków: związki fenolowe i tanszinony (diterpeny typu abietanu). Badania nad produkcją metabolitów wtórnych w kulturach in vitro Salvia miltiorrhiza prowadzone są od ponad dwudziestu lat. Stwierdzono, że zarówno kultury niezróżnicowanych tkanek, jak i kultury transformowane zdolne są do produkcji związków biologicznie czynnych, choć ich zawartość jest zazwyczaj niska. Zastosowanie elicytorów zwiększa zawartość metabolitów do poziomu zbliżonego lub przewyższającego zawartość w roślinach z gruntu. Efekt elicytacji zależny jest od wielu czynników: rodzaju kultury i jej podatności na działanie elicytora, rodzaju i dawki elicytora oraz terminu i sposobu jego podania, a także fazy wzrostu kultury etc. Stwierdzono, że wyciąg drożdżowy i niektóre jony metali ciężkich stymulują biosyntezę tanszinonów (głównie kryptotanszinonu), natomiast jasmonian metylu – kwasów fenolowych, bez większego wpływu na syntezę diterpenów. Obecnie badania skupiają się głównie na studiowaniu szlaków metabolicznych i enzymów oraz odpowiedzialnych genów. Dokładne poznanie genów odpowiedzialnych za biosyntezę metabolitów i jej regulację (transdukcja sygnałów, czynniki transkrypcyjne) przyczyni się nie tylko do lepszego zrozumienia mechanizmów regulujących i kontrolujących wytwarzanie produktów przemiany materii, ale także do wydajniejszej ich produkcji w kulturach in vitro, a docelowo do zastosowania w produkcji dla potrzeb przemysłu farmaceutycznego.
Źródło:
Herba Polonica; 2010, 56, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Involvement of the different extracts from roots of Salvia miltiorrhiza Bunge on acute hypobaric hypoxia-induced cardiovascular effects in rats – preliminary report
Autorzy:
Buchwald, W.
Mikolajczak, P.L.
Krajewska-Patan, A.
Dreger, M.
Gorska-Paukszta, M.
Szulc, M.
Polcyn, P.
Piorunska-Mikolajczak, A.
Mielcarek, S.
Czerny, B.
Mrozikiewicz, P.M.
Bobkiewicz-Kozlowska, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31897.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
The present study was carried out to investigate the protective effects of roots of Salvia miltiorrhiza Bunge on hypobaric hypoxia. Two extracts of S. miltiorrhiza (extract 1: ethanol : water - 50 : 50; extract 2: 96% ethanol) were used. The experiments were performed after 7 consecutive days of administration of the extracts (200 mg/kg b.w., intragastrically) to male Wistar rats. Next, after placing animals for 60 min in the controlled acute hypobaric hypoxia (500 mm Hg) the systolic arterial blood pressure (SAP) in conscious rats, bioelectric heart activity in unconscious rats and analysis of oxidative stress parameters in the blood of rats: malonyldialdehyde (MDA) and lipid peroxidase (LPO) concentration, activity of superoxide dismutase (SOD) or glutathione peroxidase (GPX) were assayed. It was found out that the extract 1 augmented the lowering of SAP shown in hypoxia affected control rats. On the contrary the extract 2 reversed SAP to values obtained in control animals. Moreover, both extracts led to the normalization of hypoxia-induced tachycardia and levels of MDA, LPO and SOD. It seems that the above-mentioned effects are coupled with different active compounds content in the extracts, however more studies are needed to confirm this hypothesis.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2012, 15, 4
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of pyrrolizidine alkaloids (senecionine and senkirkine) in Tussilago farfara L. plants cultivated in vitro
Zawartość alkaloidów pirolizydynowych (senecjoniny i senkirkiny) w roślinach podbiału pospolitego hodowanego w kulturach in vitro
Autorzy:
Dreger, M.
Krajewska-Patan, A.
Gorska-Paukszta, M.
Pieszak, M.
Opala, B.
Gryszczynska, A.
Adamczak, A.
Mikolajczak, P.M.
Buchwald, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71169.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
alkaloid content
pyrrolizidine alkaloid
senecionine
senkirkine
Tussilago farfara
plant cultivation
in vitro cultivation
Opis:
Tussilago farfara L. (family Asteraceae) is a valuable medicinal plant that has been used as a cough suppressant and as an antibacterial and anti-inflammatory drug. Mucopolysac charides, flavonoids, sterols, phenolic acids and pyrrolizidine alkaloids (PAs) are the main active compounds of coltsfoot. Due to hepatotoxic properties of some pyrrolizidine alkaloids, raw materials that contain PAs should be monitored and determined. The aim of present work was to establish nodal cultures of Tussilago farfara and to determine the content of senecionine and senkirkine in plants propagated in in vitro conditions. Eleven clones of coltsfoot derived from Polish natural populations were established. Rhizome buds were used as explants for the initiation of in vitro cultures on MS (Murashige and Skooge) medium. Every six weeks the shots and leaves were collected and dried. The HPLC method was applied for the identification and determination of senecionine and senkirkine. Content of pyrrolizidine alkaloids varied significantly depending on origin (population). An average sum of alkaloids (senecionine and senkirkine) ranged from 1.23 to 10.47 mg/100g d.w. that corresponds to 0.0013–0.011%, respectively.
Liść podbiału pospolitego (Tussilgo farfara L.) jest cenionym surowcem zielarskim, stosowanym w stanach zapalnych i nieżytach górnych dróg oddechowych oraz jako środek przeciwkaszlowy i przeciwbakteryjny. Za główne substancje aktywne surowca (liście) uważa się przede wszystkim mukopolisacharydy, ponadto podbiał zawiera także flawonoidy, sterole, kwasy fenolowe oraz hepatotoksyczne alkaloidy pirolizydynowe, jak senkirkinę i senecjoninę. Celem pracy było założenie kultur węzłowych podbiału pospolitego oraz określenie zawartości senecjoniny i senkirkiny w namnażanych roślinach. W rezultacie otrzymano 11 klonów podbiału pochodzących z różnych populacji z terenu Polski. Do inicjacji kultur węzłowych użyto pączków bocznych (z kłączy) na pożywce wg Murashige i Skooga (1962) bez dodatku regulatorów wzrostu. Co sześć tygodni zbierano ulistnione pędy otrzymanych roślin, które następnie ważono i suszono w temperaturze pokojowej. Identyfikacji tożsamości i zawartości alkaloidów pirolizydynowych dokonano przy użyciu metody HPLC. Zawartość senkirkiny i senecjoniny wahała się w zależności od populacji. Średnia zawartość sumy alkaloidów (senkirkiny i senecjoniny) wynosiła od 1,23 do 10,47 mg na 100 g suchej masy, co odpowiada zakresowi od 0,0013% do 0,011%.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies