Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prawo kanoniczne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Prawo kanoniczne wobec nadużyć seksualnych duchownych względem dzieci i młodzieży
    Canon law approach to sexual abuse of children and youths by clergy
    Autorzy:
    Dohnalik, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499203.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    prawo kanoniczne
    procedury karne
    wykorzystywanie seksualne dzieci
    przez duchownych
    canon law
    penal procedures
    sexual abuse of children by clergy
    Opis:
    Od starożytności chrześcijańskiej nadużycia seksualne wobec dzieci uważano za poważny grzech. Także w naszych czasach pośród najcięższych przestępstw, zarezerwowanych dla watykańskiej Kongregacji Doktryny Wiary, wymienia się wszelkie zachowania seksualne względem małoletnich oraz pobieranie, przechowywanie lub rozpowszechnianie pornografii z udziałem dzieci poniżej 14 roku życia. Z zasady procedura rozpoczyna się od dochodzenia wstępnego, nakazanego przez ordynariusza po uzyskaniu informacji, która wykazuje znamiona prawdopodobieństwa. Jeśli dochodzenie uwiarygodni zarzuty, ordynariusz jest zobowiązany poinformować Kongregację. Na tym etapie postępowania istnieją trzy możliwe procedury: bezpośrednia prośba do Ojca Świętego o wykluczenie sprawcy ze stanu duchownego, dyscyplinarne decyzje administracyjne i karny proces sądowy lub administracyjny. Właściwe zastosowanie kanonicznej procedury karnej wydaje się nieodzownym elementem przywrócenia sprawiedliwości i przyczynia się do procesu uzdrowienia. Istnieje pilna potrzeba połączenia perspektywy kanonicznej z regulacjami prawa państwowego, a także ze wsparciem psychologicznym i duchowym oraz troską duszpasterską. Takie zintegrowane podejście może być kluczem do odnowienia nadziei i zaufania do Kościoła.
    As early as in the Christian antiquity sexual abuse of children was considered a grievous sin. Also nowadays among major crimes, reserved to Vatican Congregation for the Doctrine of Faith, there are mentioned all kinds of sexual behaviour affecting minors and downloading, storage or proliferation of paedophile pornography involving children under 14. According to the current norms clergy perpetrators of those crimes are subject to most severe canonical penalties, including dismissal or deposition. As a rule, the procedure begins with a preliminary investigation, ordered by the ordinary upon having received the information that bears semblance of truth. The investigation having shown the probability of allegations, the ordinary is to notify the Congregation. At this point there are three main possibilities of handling the case: a direct request to the Holy Father to dismiss a perpetrator, disciplinary administrative decisions, and last but not least a penal judicial or administrative trial. Finally, the just application of Canon Law penal procedure appears to be an indispensable element of reinstatement of justice and contributes the healing process. There is an urgent need to combine the canonical perspective with the state legislation, psychological assistance as well as spiritual and pastoral care. Such a complex approach may be the key to recovering trust and hope in the Church.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2015, 14, 1; 50-66
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duties of the penitent and confessor in the light of 21 Constitution of the Fourth Lateran Council
    Autorzy:
    Dohnalik, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676829.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Prawo kanoniczne
    sakrament pokuty
    obowiązek corocznej spowiedzi
    obowiązki spowiednika
    Canon law
    sacrament of Penance
    duty of annual confession
    duties of confessor
    Opis:
    At the beginning of the 13th century there was a crisis in the institutional Church, in response to which Pope Innocent III during the Fourth Lateran Council introduced the obligation of annual confession and emphasised the importance of this sacramental practice. The 21st Council Constitution obliged every believer to go to Confession at least once a year and to receive the Eucharist during the Easter season. This obligation applied to every baptised man and woman upon reaching the age of discernment, which the Council’s commentators at the time put at around seven years. Although, according to the medieval canonists, this obligation referred to confession of mortal sins, in practice all the faithful were encouraged to go to confession annually. The own parish priest had the duty to see that this commandment was fulfilled by the faithful entrusted to his pastoral care. In response to the serious obligation of the faithful, the Constitution Omnis utriusque sexus also imposed important duties on confessors. The confessor was to be prudent towards the confession of the penitent; he was compared to a doctor who must choose the treatment appropriate to the illness. Finally, the 21st Constitution of the Fourth Lateran Council emphasises the obligation of confessional secrecy on the part of the confessor and at the same time introduces severe penalties for a priest who breaks it. Many of the provisions described are still relevant in contemporary Church legislation. Even today, in the face of the Church’s crisis, it seems advisable to return to the fruitful celebration of the sacrament of Penance, which concerns both confessors and penitents.
    Na początku XIII w. nastąpił kryzys Kościoła instytucjonalnego. Papież Innocenty III podczas Soboru Laterańskiego IV, w odpowiedzi na kryzys, wprowadził obowiązek corocznej spowiedzi i podkreślił znaczenie tej praktyki sakramentalnej. Konstytucja Omnis utriusque sexus zawierała zobowiązanie każdego wiernego do spowiedzi przynajmniej raz w roku oraz do przyjmowania Eucharystii w okresie wielkanocnym. Obowiązek ten dotyczył każdego ochrzczonego mężczyzny i kobiety po osiągnięciu wieku rozeznania, który ówcześni komentatorzy Soboru określali na około siedem lat. Choć według średniowiecznych kanonistów obowiązek ten odnosił się do spowiedzi z grzechów śmiertelnych, w praktyce wszyscy wierni byli zachęcani do corocznej spowiedzi. Własny proboszcz miał obowiązek dopilnować wypełnienia tego przykazania przez wiernych powierzonych jego duszpasterskiej pieczy. W odpowiedzi na poważne zobowiązanie wiernych Konstytucja Omnis utriusque sexus nakładała istotne obowiązki także na spowiedników. Spowiednik miał być roztropny wobec spowiedzi penitenta, był porównywany do lekarza, który musi wybrać leczenie odpowiednie dla danej choroby. Wreszcie 21 Konstytucja Soboru Laterańskiego IV podkreśla obowiązek zachowania tajemnicy spowiedzi ze strony spowiednika i jednocześnie wprowadza surowe kary dla kapłana, który ją złamie. Wiele z opisanych przepisów jest nadal aktualnych we współczesnym ustawodawstwie kościelnym. Również dzisiaj, w obliczu kryzysu Kościoła, wydaje się wskazane, aby powrócić do owocnego sprawowania sakramentu pokty, co dotyczy zarówno spowiedników, jak i penitentów.  
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 3; 141-150
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowa wersja motu proprio „Vos estis lux mundi”. Znaczenie zmian wprowadzonych przez papieża Franciszka w 2023 roku
    New version of the motu proprio „Vos estis lux mundi”. The significance of the changes introduced by Pope Francis in 2023
    Autorzy:
    Dohnalik, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28762037.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    kanoniczne prawo karne
    Vos estis lux mundi
    bezbronna osoba dorosła
    obowiązek zgłoszenia
    odpowiedzialność przełożonych
    Canon penal law
    vulnerable adult
    obligation of report
    responsibility of superiors
    Opis:
    Niniejszy artykuł dotyczy nowej wersji listu mu proprio Vos estis lux mundi, ogłoszonej przez papieża Franciszka 25 marca 2023 roku. W porównaniu z wersją ad experimentum z 2019 roku obecny dokument zawiera pewne zmiany, które są przedmiotem niniejszego studium. Artykuł 1 zawiera nowe sformułowanie poszczególnych kategorii osób skrzywdzonych wykorzystaniem seksualnym. Oprócz kategorii małoletniego dodano dwie kolejne: osobę, która ma niepełne używanie rozumu, oraz bezbronnego dorosłego. W odniesieniu do pornografii wprowadzono również kilka istotnych zmian mających na celu lepszą ochronę małoletnich i bezbronnych dorosłych. Zgodnie z art. 2 diecezje „muszą zapewnić instytucje lub biura, które są łatwo dostępne dla każdego w celu składania zawiadomień”. W tym samym artykule rozstrzygnięto kontrowersję dotyczącą jurysdykcji przełożonych kościelnych w tych sprawach. O ile nie zostanie to wzajemnie uzgodnione, „odpowiedzialność ponosi ordynariusz miejsca, w którym miały miejsce zdarzenia”. W art. 3 potwierdzono obowiązek denuncjacji, z wyjątkiem przypadków uzyskania informacji na forum wewnętrznym. Zgodnie z art. 4 obowiązek milczenia nie może być nałożony na osobę zgłaszającą, jak również na osobę, która twierdzi, że jest skrzywdzona i świadków. Istotną nowością dokumentu jest podjęcie kwestii przestępstw i zaniedbań ważnej grupy przełożonych: „wiernych świeckich, którzy są lub byli moderatorami międzynarodowych stowarzyszeń wiernych” (art. 6). Dlatego też lista kompetentnych dykasterii została rozszerzona w art. 7 o Dykasterię ds. Świeckich, Rodziny i Życia. Ponadto podkreślono rolę Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego poprzez dodanie nowego art. 10. W całym dokumencie szczególną uwagę zwraca się na prawną ochronę dobrego imienia wszystkich zaangażowanych osób. Mogło to być powodem dodania nowego przepisu w art. 18: „Kopia akt ma być przechowywana w archiwum kompetentnego przedstawiciela papieskiego”. Najważniejsza zmiana to ta, że nowy Vos estis lux mundi jest teraz stabilnym prawem, które ma być stosowane w harmonii z innymi ustawami Kościoła.
    This article refers to a renewed version of the motu proprio document Vos estis lux mundi, in English You are the light of the world, promulgated by pope Francis March 25th, 2023. Comparing to the 2019 ad experimentum version, the current document consists of some changes which are the focus of this article. Article 1 contains a new formulation of particular categories of victims of sexual abuse. Apart from the category of minors there have been added two more – “a person who habitually has imperfect use of reason” and “a vulnerable adult”. Regarding pornography there have been also introduced some significant changes aimed at better protection of minors and vulnerable adults. According to art. 2 dioceses “must provide for institutions or offices that are easily accessible to the public for the submission of reports”. Moreover, in this article there is explained controversy regarding jurisdiction. Unless mutually agreed, “it is the responsibility of the Ordinary of the place where the events are said to have occurred”. In art. 3 there is confirmed an obligation to report the delict, except for cases of obtaining the information within the internal forum. According to art. 4 an obligation to keep silent must not be imposed on the person reporting, as well as on an alleged victim and witnesses. A major innovation of the document is that it undertakes the issue of delicts and negligence of a new important group: “lay faithful who are or who were Moderators of international associations of the faithful” (art. 6). Therefore the list of the competent dicasteries has been extended in the art. 7 with the Dicastery for the Laity, the Family and Life. Furthermore, the role of the Dicastery for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life was underlined by adding the new art. 10. Throughout the document special attention is paid to the legitimate protection of the good name of all persons involved. This may have been the reason for adding a new provision in art. 18: “A copy of the acts is to be kept in the Archive of the competent Pontifical Representative”. The most important change that should be underlined: the new Vos estis lux mundi is now a permanent law that is supposed to be applied in line with other laws of the Church.
    Źródło:
    Annales Canonici; 2023, 19, 2; 57-73
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies