Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Chmielewska, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
The morphology and ultrastructure of the nectaries of marrow (Cucurbita pepo L. convar. giromontiina)
Morfologia i ultrastruktura nektarników kabaczka (Cucurbita pepo L. convar. giromontiina)
Autorzy:
Dmitruk, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27659.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The present study investigated the size and structure of the nectaries in flowers of marrow – Cucurbita pepo convar. giromontiina cv. ‘Weiser Busch’. The diameter and thickness of nectariferous layer were compared in female and male flowers of this taxon. The micromorphology as well as the anatomical and ultrastructural characters of the nectary from the female flower were observed using light, scanning and transmission electron microscopy. The density and size of stomata of the nectary epidermis from both types of flowers were examined using light microscopy. The nectaries in female flowers were found to have a larger size than in male flowers. The stomata occurring in the nectary epidermis of both types of flowers have a similar size and density. We observed that nectar was released onto the surface of the nectary not only via the stomata, but also through the walls of the epidermal cells. In TEM examination, large nuclei, different-shaped plastids, ER tubules, dictyosomes, and ribosomes were observed in the nectariferous tissue cells. A large number of mitochondria accompanying the plastids were found in the parenchyma cells of the nectary. The degradation of the nectary parenchyma cells in the flowers living for about 6 hours was asynchronous.
W pracy badano wielkość oraz strukturę nektarników w kwiatach kabaczka – Cucurbita pepo convar. giromontiina cv. ‘Weiser Busch’. Porównano średnicę i grubość warstwy nektarnika w kwiatach żeńskich i męskich tego taksonu. Przy pomocy mikroskopii świetlnej, skaningowej i transmisyjnej elektronowej badano mikromorfologię oraz cechy anatomiczne i ultrastrukturalne nektarnika, pochodzącego z kwiatu żeńskiego. Zagęszczenie i wielkość aparatów szparkowych w epidermie nektarników w obu typach kwiatów badano w mikroskopie świetlnym. Stwierdzono, że nektarniki w kwiatach żeńskich mają większe rozmiary niż w męskich. Występujące w epidermie nektarników aparaty szparkowe w obu typach kwiatów mają podobną wielkość i występują w zbliżonym zagęszczeniu. Zaobserwowaliśmy, że uwalnianie nektaru na powierzchnię nektarnika zachodzi nie tylko za pośrednictwem aparatów szparkowych, lecz także przez ściany komórek epidermy. W komórkach tkanki nektaronośnej obserwowano w TEM duże jądra komórkowe, różnokształtne plastydy, liczne mitochondria, kanaliki ER, diktiosomy i rybosomy. W komórkach tych zarejestrowano dużą liczbę mitochondriów towarzyszących plastydom. W plastydach zanotowano lokalny brak ciągłości otoczki. Degradacja komórek parenchymy nektarnika w kwiatach żyjących około 6 godzin odbywała się niesynchronicznie.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characteristics of blooming, floral nectaries and nectar of Malus sargentii Rehd.
Charakterystyka kwitnienia, nektarników kwiatowych i nektaru Malus sargentii Rehd.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Dmitruk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26860.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
blooming
flora
nectary
nectar
Malus sargentii
insect visitation
micromorphology
ornamental tree
apple tree
Opis:
In the years 2007-2008, the flowering biology of Malus sargentii, an ornamental apple tree native to Japan, was studied in the conditions of Lublin (Poland). The daily rate of flower opening, flowering duration and flower visitation by insects were determined. The amount of nectar produced per flower and sugar content in the nectar were investigated. The size of nectaries and the micromorphology of their surface were examined using light and scanning electron microscopy. It was found that the greatest amount of flowers opened between 11.00 and 13.00. During this time, the largest number of insects was observed in the flowers. Bees (90%) were predominant among the insects, with a much smaller number of bumblebees (6%) and butterflies (4%). The flower life span was 5 days. Over this period, the flower produced, on the average, 0.71 mg of nectar with an average sugar content of 32%. The nectaries of Malus sargentii are orange-yellow coloured and they represent the hypanthial type. Due to the protrusion of the nectariferous tissue, they are classified as automorphic nectaries. The surface of the epidermal cells of the nectary was distinguished by distinct cuticle folds. A small number of stomata were located only in the basal part of the nectary. At the beginning of flowering, all stomata were closed, but secretion traces were observed near well-developed outer cuticular ledges.
W warunkach Lublina (Poland) w latach 2007- 2008 badano biologię kwitnienia Malus sargentii, jabłoni ozdobnej pochodzącej z Japonii. Określono dobową dynamikę rozkwitania kwiatów, długość kwitnienia oraz oblot kwiatów przez owady. Zbadano ilość nektaru wytwarzanego przez kwiat oraz zawartość cukrów w nektarze. W mikroskopie świetlnym i skaningowym elektronowym analizowano wielkość nektarników oraz mikromorfologię ich powierzchni. Stwierdzono, że najwięcej kwiatów rozwija się w godzinach 11.00 – 13.00. W tym samym czasie obserwowano największą liczbę owadów w kwiatach. Wśród owadów dominowały pszczoły (90%), przy znacznie mniejszej liczbie trzmieli (6%) i motyli (4%). Długość życia kwiatu wynosiła 5 dni. W tym czasie kwiat wytwarzał średnio 0,71 mg nektaru o średniej zawartości cukrów wynoszącej 32%. Nektarniki Malus sargentii mają barwę pomarańczowożółtą i reprezentują typ hypancjalny. Ze względu na uwypuklenie tkanki nektaronośnej zaliczono je do nektarników automorficznych. Powierzchnia komórek epidermy nektarnika odznaczała się wyraźnymi pofałdowaniami kutykuli. Nieliczne aparaty szparkowe zlokalizowane były tylko w bazalnej części nektarnika. Na początku kwitnienia wszystkie aparaty szparkowe były zamknięte, ale przy dobrze rozwiniętych zewnętrznych listwach kutykularnych obserwowano ślady wydzieliny.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphological differentiation and distribution of non-glandular and glandular trichomes on Dracocephalum moldavicum L. shoots
Zróżnicowanie morfologiczne oraz rozmieszczenie włosków mechanicznych i wydzielniczych na pędach Dracocephalum moldavicum L.
Autorzy:
Dmitruk, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28120.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
morphological differentiation
distribution
non-glandular trichome
glandular trichome
Dracocephalum moldavica
shoot
trichome
flower
leaf
stem
bract
Opis:
The structure, micromorphology and distribution of trichomes on Dracocephalum moldavicum L. shots were investigated using light and scanning electron microscopy (SEM). There were distinguished 3 types of non-glandular trichomes, 3 types of glandular trichomes and papillae of the osmophore in the epidermis of the corolla. The highest density of non-glandular and glandular trichomes was found on the abaxial surface of the calyx, on bracts and in the upper part of the stem. Structural variations in the head and stalk of long glandular trichomes were demonstrated. The dimensions of particular types of trichomes are given in the present paper. Differences in the structure of the trichomes of this species are presented, compared to literature data. The micromorphology of particular trichome types is documented in numerous photographs showing the rich ornamentation of the cuticle of non-glandular trichomes.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An analysis of the content of Pteridophyta spores in aeroplankton of Lublin (2013–2014)
Analiza zawartości zarodników Pteridophyta w aeroplanktonie Lublina (2013–2014)
Autorzy:
Haratym, W.
Weryszko-Chmielewska, E.
Dmitruk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28022.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Similarly to fungal spores and pollen grains, pteridophytic spores can cause allergies in humans. Pteridophyta spore concentrations in the air of Lublin, under the conditions of central-eastern Poland, were first studied over the period 2013–2014. The volumetric method was used in this study. The research showed that that spores of ferns belonging to the following genera: Asplenium, Athyrium, Blechnum, Botrychium, Cystopteris, Dryopteris, Matteuccia, Osmunda, Polypodium and Pteridium, occur in aeroplankton. Spores were recorded in low concentrations and they occurred in a dispersed pattern during the season. They were found to be absent on some days. Among the above-mentioned genera, Dryopteris and Athyrium showed the highest content of spores in aerosol. In both years of the study (2013 and 2014), similar annual spore counts were recorded, respectively 69 and 63. The most spores were identified in August.
Podobnie jak zarodniki grzybów i ziarna pyłku, spory paprotników mogą wywoływać alergie u ludzi. W latach 2013–2014 po raz pierwszy badano koncentracje zarodników Pteridophyta w powietrzu Lublina, w warunkach środkowo – wschodniej Polski. Do badań wykorzystano metodę wolumetryczną. Wykazano, że w aeroplanktonie występują zarodniki paproci należące do rodzajów: Asplenium, Athyrium, Blechnum, Botrychium, Cystopteris, Dryopteris, Matteuccia, Osmunda, Polypodium i Pteridium. Zarodniki rejestrowano w niskich stężeniach, w sezonie występowały w sposób rozproszony. W niektórych dniach stwierdzono ich brak. Spośród wymienionych rodzajów największa zawartość zarodników w aerozolu dotyczyła Dryopteris i Athyrium. W obu latach badań zanotowano zbliżone roczne sumy zarodników, które wynosiły kolejno 69 i 63. Najwięcej zarodników zidentyfikowano w sierpniu.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptations of Lamium album L. flowers to pollination by Apoidea
Przystosowania kwiatów Lamium album L. do zapylania przez Apoidea
Autorzy:
Sulborska, A.
Dmitruk, M.
Konarska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542871.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
adaptation
Lamium album
flower
pollination
Apoidea
nectary
nectar
trichome
pollen
sugar yield
Opis:
The presence of ruderal and mid-field vegetation promotes conservation of biodiversity and provides an additional source of food for insect pollinators. The white deadnettle is a common synanthropic plant visited frequently by various groups of insects, as it is a source of pollen and nectar. In 2012–2013, in the city of Lublin (Poland), signalling and food attractants in L. album flowers were analysed using light and scanning electron microscopy. The pipetting method was used for determination of nectar abundance in the flowers, and the content of sugars in the nectar was assessed with the use of an Abbe refractometer. It was found that the white dead-nettle flowers emitted a fragrance and were equipped with nectar guides, and the corolla and stamens had glandular trichomes and papillae secreting essential oils. On the stamens, there are also non-glandular trichomes, which play a role of pollen presenters. The nectary in the L. album flower has a shape of an irregular disc partly surrounding the base of the ovary. The content of sugars in the nectar was 43%. Sugar and honey yields per ha were calculated, and the values obtained were 153 kg and 191 kg, respectively.
Obecność roślinności ruderalnej oraz śródpolnej sprzyja zachowaniu bioróżnorodności oraz stanowi dodatkowe źródło pokarmu dla owadów zapylających. Lamium album należy do pospolitych roślin ruderalnych i jest chętnie oblatywana przez różne grupy owadów, dostarczając im pyłku i nektaru. W latach 2012–2013, na terenie miasta Lublina (Polska) analizowano atraktanty sygnalizacyjne oraz pokarmowe w kwiatach L. album, wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Przy zastosowaniu metody pipetowej określono obfitość nektarowania kwiatów, a przy użyciu refraktometru Abbego zawartość cukrów w nektarze. Stwierdzono, że kwiaty jasnoty białej emitują zapach i wyposażone są we wskaźniki nektaru, a korona i pręciki posiadają włoski gruczołowe i papille wydzielające olejki eteryczne. Na pręcikach występują także włoski niegruczołowe pełniące funkcję prezenterów pyłkowych. Nektarnik w kwiecie jasnoty białej ma kształt nieregularnego dysku otaczającego częściowo podstawĊ zaląĪni sáupka. średnia koncentracja cukrów w nektarze wynosiáa 43%. Obliczona z 1 ha wydajnoĞü cukrowa osiągnięcia średnio 153 kg, zaś wydajność miodowa 191 kg.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 6; 31-43
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptations of Lamium album L. flowers to pollination by Apoidea
Przystosowania kwiatów Lamium album L. do zapylania przez Apoidea
Autorzy:
Sulborska, A.
Dmitruk, M.
Konarska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542899.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
adaptation
Lamium album
flower
pollination
Apoidea
nectary
nectar
trichome
pollen
sugar yield
Opis:
The presence of ruderal and mid-field vegetation promotes conservation of biodiversity and provides an additional source of food for insect pollinators. The white deadnettle is a common synanthropic plant visited frequently by various groups of insects, as it is a source of pollen and nectar. In 2012–2013, in the city of Lublin (Poland), signalling and food attractants in L. album flowers were analysed using light and scanning electron microscopy. The pipetting method was used for determination of nectar abundance in the flowers, and the content of sugars in the nectar was assessed with the use of an Abbe refractometer. It was found that the white dead-nettle flowers emitted a fragrance and were equipped with nectar guides, and the corolla and stamens had glandular trichomes and papillae secreting essential oils. On the stamens, there are also non-glandular trichomes, which play a role of pollen presenters. The nectary in the L. album flower has a shape of an irregular disc partly surrounding the base of the ovary. The content of sugars in the nectar was 43%. Sugar and honey yields per ha were calculated, and the values obtained were 153 kg and 191 kg, respectively.
Obecność roślinności ruderalnej oraz śródpolnej sprzyja zachowaniu bioróżnorodności oraz stanowi dodatkowe źródło pokarmu dla owadów zapylających. Lamium album należy do pospolitych roślin ruderalnych i jest chętnie oblatywana przez różne grupy owadów, dostarczając im pyłku i nektaru. W latach 2012–2013, na terenie miasta Lublina (Polska) analizowano atraktanty sygnalizacyjne oraz pokarmowe w kwiatach L. album, wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Przy zastosowaniu metody pipetowej określono obfitość nektarowania kwiatów, a przy użyciu refraktometru Abbego zawartość cukrów w nektarze. Stwierdzono, że kwiaty jasnoty białej emitują zapach i wyposażone są we wskaźniki nektaru, a korona i pręciki posiadają włoski gruczołowe i papille wydzielające olejki eteryczne. Na pręcikach występują także włoski niegruczołowe pełniące funkcję prezenterów pyłkowych. Nektarnik w kwiecie jasnoty białej ma kształt nieregularnego dysku otaczającego częściowo podstawĊ zaląĪni sáupka. średnia koncentracja cukrów w nektarze wynosiáa 43%. Obliczona z 1 ha wydajnoĞü cukrowa osiągnięcia średnio 153 kg, zaś wydajność miodowa 191 kg.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 6; 31-43
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in the pollen seasons of Acer spp. in Lublin, central-eastern Poland, in 2001–2015
Zmiany w sezonach pyłkowych Acer spp. w Lublinie, Polska środkowo-wschodnia, w latach 2001-2015
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Piotrowska-Weryszko, K.
Haratym, W.
Dmitruk, M.
Sulborska, A.
Vorobets, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28357.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Many plant species respond to the climate change reported in the recent decades, which is confirmed by the results of phenological and aerobiological investigations. This paper presents characteristics of the pollen seasons of Acer spp. revealed by aerobiological analyses performed with the volumetric method in Lublin, Poland in 2001-2015. Additionally, phenological observations of flowering of four Acer species, i.e., A. negundo, A. platanoides, A. campestre, and A. pseudoplatanus, were carried out in 2011-2012. The results indicate a slight upward trend in the annual totals of Acer pollen grains. Over the last 10 years, the annual totals of Acer pollen grains have increased in comparison to the previous 5-year period. Acceleration of the onset of pollen seasons and the dates of peak days was noted. The comparison of the pollen seasons and flowering phenology of four Acer species indicates that A. negundo and A. platanoides produce the highest concentrations of pollen grains, whereas the pollen of A. campestre and A. pseudoplatanus accounts for a significantly lower proportion of the pollen content in the air of Lublin.
Wiele gatunków roślin wykazuje reakcje na zmiany klimatyczne, które rejestrowane są w ostatnich dziesięcioleciach. Potwierdzają to wyniki badań fenologicznych i aerobiologicznych. W pracy przedstawiliśmy charakterystykę sezonów pyłkowych Acer ssp. na podstawie badań aerobiologicznych, przeprowadzonych metodą wolumetryczną w Lublinie w latach 2001-2015. Ponadto wykonaliśmy obserwacje fenologiczne, dotyczące kwitnienia w latach 2011-2012 czterech gatunków Acer: A. negundo, A. platanoides, A. campestre i A. pseudoplatanus. Wyniki badań wskazują na występowanie niewielkiego trendu wzrostowego, dotyczącego sum rocznych ziaren pyłku Acer. Sumy te w ciągu ostatnich 10 lat badań wzrosły o 32% w porównaniu z wcześniejszym pięcioleciem. Zaznaczyło się również przyśpieszenie początku sezonów pyłkowych oraz dat występowania maksymalnych koncentracji ziaren pyłku. Z porównania sezonów pyłkowych i danych dotyczących fenologii kwitnienia 4 gatunków Acer wynika, że najwyższe koncentracje ziaren pyłku przypadają na okres kwitnienia A. negundo i A. platanoides, zaś pyłek A. campestre i A. pseudoplatanus mają znaczenie mniejszy udział w zawartości pyłku rodzaju Acer w powietrzu Lublina.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2016, 69, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies