- Tytuł:
-
The estimation od Adonis vernalis populations in chosen patches of Lublin Upland
Ocena stanu populacji milka wwiosennego [Adonis vernalis L.] na wybranych stanowiskach Wyzyny Lubelskiej - Autorzy:
-
Denisow, B
Wrzesien, M
Cwener, A - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/28552.pdf
- Data publikacji:
- 2008
- Wydawca:
- Polskie Towarzystwo Botaniczne
- Tematy:
-
Polska
pollen grain
viability
Lublin Upland
plant
population
germination
population size
Adonis vernalis - Opis:
-
The number of Adonis vernalis populations, their size
and abundance in xerothermic communities of the Lublin Upland
have decreased signifi cantly in the last 40–50 years, which
indicates that there is a real risk of species extinction in the studied
area. The paper is an attempt to indicate the possible factors
which infl uence the decrease of Adonis vernalis populations.
Detailed studies were carried out in six sites differing habitat
conditions, land use and the size of Adonis vernalis populations.
Observations were made of the abundance of blooming and the
number of anthers per fl ower. The ability for reproduction was
estimated indirectly by the mass of pollen delivered and its biological
value. The populations of Adonis vernalis differ in number
of anthers per fl ower (94.4 – 131.5, on average), the mass of pollen
delivered (0.83 mg – 3.18 mg per 100 anthers, on average),
the biological value of pollen and the size of pollen grains. Generally,
stronger populations were characterized by better quality
and a higher quantity of pollen. Potential energy of pollen
in fl owers from Pliszczyn and Łabunie was 69–72%, compared
to 36%–47% in the remaining populations. Grass burning did not
cause a reduction of potential biological value of Adonis vernalis
pollen. Xerothermic swards in Pliszczyn and Kąty regularly burnt
developed strong, most abundant populations of Adonis vernalis
with favorable pollen. The development of the shrub layer, if it
is out of control, stands in the way of satisfactory reproduction of
halophilous Adonis vernalis.
W okresie ostatnich 40-50 lat liczba stanowisk oraz liczebność i wielkość populacji miłka wiosennego na Wyżynie Lubelskiej znacznie się zmniejszyła, co wskazuje na realne zagrożenie wyginięciem tego gatunku w zbiorowiskach kserotermicznych na tym obszarze. W pracy podjęto próbę wskazania potencjalnych czynników powodujących spadek zasobności populacji Adonis vernalis L. Szczegółowe badania prowadzono na sześciu wybranych stanowiskach różniących się warunkami siedliskowymi, sposobami użytkowania, a przede wszystkim wielkością populacji miłka wiosennego. Badano obfi tość kwitnienia, liczbę pylników w kwiatach, a do oceny zdolności reprodukcyjnych posłużono się metodą pośrednią oceniając ilość i jakość dostarczanego pyłku. Badane populacje różniły się liczbą pręcików wytwarzanych w kwiatach (średnio 94.4 – 131.5), masą dostarczanego pyłku (0.83 mg – 3.18 mg ze 100 pręcików), wartością biologiczną pyłku oraz wielkością ziaren pyłku. Witalne populacje wytwarzały więcej pyłku o wyższej żywotności i zdolności kiełkowania. Potencjalna energia kiełkowania pyłku wytwarzanego w kwiatach populacji z Pliszczyna i Łabuń wynosiła 69–72%, a w pozostałych tylko 36%–47%. Porównania jakości pyłku, warunków siedliskowych i sposobów użytkowania pozwalają stwierdzić, że wypalanie muraw stosowane na wiosnę nie wpływało negatywnie na potencjał biologiczny pyłku miłka wiosennego. Natomiast pozostawiony bez kontroli rozwój warstwy krzewów wpływa niekorzystnie na rozwój populacji światłolubnego gatunku jakim jest Adonis vernalis. - Źródło:
-
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 1
0065-0951
2300-357X - Pojawia się w:
- Acta Agrobotanica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł