Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Disciples" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Jezus Chrystus – pierwszy powołany i powołujący
Jesus Christ – first called and calling
Autorzy:
Demitrów, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40020703.pdf
Data publikacji:
2023-03-01
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
powołanie
Sługa Pański
uczniowie
apostołowie
odejście
vocation
Servant of the Lord
disciples
apostles
departure
Opis:
Rzeczywistość powołania zakłada istnienie osoby wołającej i wołanej, jak również pozytywnej odpowiedzi w formie przyjęcia wołania i podjęcia wynikających z niego konsekwencji. Jezus Chrystus, będąc zarazem Synem Bożym, w swoim człowieczeństwie doświadczył rzeczywistości powołania ze strony Boga. Dane ku jej poznaniu zawarte są w pismach prorockich Starego Testamentu, zwłaszcza w Pieśniach o Słudze Pańskim, które – poddane podejściu kanonicznemu w lekturze Pisma Świętego – dostarczają wymownego klucza w odczytaniu realizacji misji Jezusa w Nowym Testamencie. Równocześnie teksty Nowego Testamentu zawierają świadectwa, w których to sam Chrystus powołuje konkretnych ludzi, jednak z różnym skutkiem: natychmiastowego pójścia za Nim, odmowy w podjęciu wezwania czy stawiania wstępnych warunków. Również u samych powołanych, którzy natychmiast odpowiedzieli na wezwanie, pojawiła się niewierność i opuszczenie Jezusa w godzinie próby krzyża. Rzeczą znamienną jest fakt, że po swoim zmartwychwstaniu Pan Jezus powtórnie ich wezwał i potwierdził ich misję apostolską.
The reality of a vocation presupposes the existence of a person calling and being called, as well as a positive response in the form of accepting the call and taking up the consequences that follow. Jesus Christ, being at the same time the Son of God, in his humanity, experienced the reality of vocation on the part of God. The data for its knowledge are contained in the prophetic writings of the Old Testament, especially in the Songs of the Servant of the Lord, which, when subjected to a canonical approach in the reading of Scripture, provide an eloquent key in reading the realisation of Jesus' mission in the New Testament. At the same time, the New Testament texts contain testimonies in which it is Jesus himself who calls specific people, but with varying results: immediate following, refusal to take up the call or the imposition of preconditions. Also in the very people called, who immediately responded to the call, there was infidelity and abandonment of Jesus in the hour of the trial of the cross. It is significant that after his resurrection, the Lord Jesus called them again and confirmed their apostolic mission.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 2(43); 11-52
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’esortazione alla vigilanza (Mc 13,33-37). Un tentativo di analisi e di interpretazione
Wezwanie do czuwania (Mk 13,33-37)
Autorzy:
Demitrów, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578769.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
przyjście Pana
zadania uczniów
czuwać
nie zasypiać
coming of the Lord
disciples tasks
keep watch
stay awake
Opis:
Mowa eschatologiczna Jezusa w redakcji wszystkich trzech ewangelii synoptycznych kończy się wezwaniem do czuwania (zob. Mt 24,42-51; 25,13-15; Mk 13,33-37; Łk 21,34-36). Wezwanie to jest w Ewangelii św. Marka krótkie, a zarazem szczególnie intensywne. Zawiera w sobie zarówno konkluzję mowy eschatologicznej, a zarazem jej wymowne zwieńczenie z wyznaczeniem konkretnych zadań dla uczniów, którzy nie znając czasu wypełnienia się zapowiedzi końca czasów, otrzymują zadanie szczególnej czujności. Krótka, ale wymowna przypowieść o Panu domu który, opuszczając na pewien czas swój dom, wyznaczył każdemu obowiązki, zawiera istotne zadanie odźwiernego czuwającego w oczekiwaniu na powrót Pana. Ewangelista przekazuje zarazem przestrogę przed postawą przeciwną, jakim jest uśpienie, które dotyka ludzi szczególnie w nocnej porze. Kontekst całej ewangelii wskazuje, że uczniowie doświadczyli prawdy słów Pana w nocy Jego wydania (Mk 14,14-72), gdy właśnie im zabrakło postawy czujności. Tym bardziej prawdziwe i przynaglające pozostaje wezwanie skierowane do wszystkich: „czuwajcie” (Mk 13,37).
Eschatological Jesus’s speech in editing of all three synoptic gospels ends with the appeal for watchfulness (see: Mt 24,42-51; 25,13-15; Mk 13,33-37; Lk 21,34-36). That appeal in Gospel of Mark is both conclusion of eschatological speech and its meaningful culmination with determination of particular tasks for disciples, who not knowing the time of impletion of prediction of end of time, receive the task of special watchfulness. Short but eloquent parable about host who while leaving his house scheduled duties to everyone, contains vital task of wakeful doorman waiting for his Lord’s back. Evangelist conveys both warning about oppose attitude, which is latency that concerns people especially at night. The context of the whole gospel points that disciples go to the truth of Lord’s words at the night of His release (Mk 14,14-72) just when they were out of watchfulness. All the more reason genuine and urgent stays the appeal for everybody “watch” (Mk13,37)
Źródło:
Scriptura Sacra; 2015, 19; 133-170
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies