Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the President" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Gwarant czy arbiter? Rola Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w świetle art. 126 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
    The Guarantor or an Arbitrator? The Role of the President of the Republic of Poland in the Light of Art. 126 sec. 1 of the Polish Constitution
    Autorzy:
    Dąbrowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2123305.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    konstytucja
    Prezydent RP
    arbitraż
    gwarant ciągłości władzy
    Francja
    constitution
    the President of the Republic of Poland
    arbitration
    France
    guarantor of the continuity of power
    Opis:
    The author of the study claims that assigning the role of an arbitrator to the President of the Republic of Poland is incorrect. It is a misleading reference to the constitutional position of the President of the Fifth French Republic, who vests much stronger power. It deprives the function of the guarantor of the continuity of power, referred to in Art. 126 (1) of the Constitution of the Republic of Poland, of its content and systemic significance. The President of the Republic is not impartial and apolitical and takes part in the implementation of state policy. These features prevent him from taking a neutral position towards the participants in the conflict and from resolving it impartially. In addition, the Polish Constitution does not equip him with the appropriate competencies.
    Autor opracowania podnosi, że przypisanie Prezydentowi RP roli arbitra jest nieprawidłowe. Stanowi ono mylące nawiązanie do pozycji ustrojowej Prezydenta V Republiki Francuskiej, który posiada znacznie większą władzę. Pozbawia treści i znaczenia ustrojowego funkcję gwaranta ciągłości władzy, o której mowa w art. 126 ust. 1 Konstytucji RP. Prezydent RP nie jest bezstronny i apolityczny oraz bierze udział w realizacji polityki państwa. Cechy te uniemożliwiają mu zajęcie neutralnego stanowisko wobec uczestników konfliktu i jego bezstronne rozstrzygnięcie. Ponadto Konstytucja RP nie wyposaża go w odpowiednie kompetencje do pełnienia roli arbitra.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 4(68); 27-40
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do postanowienia Trybunału Konstytucyjnego z 2 czerwca 2023 r. sygn. akt Kpt 1/17
    Gloss to the Judgment of the Constitutional Tribunal of 2 June 2023 file ref. no. Kpt 1/17
    Autorzy:
    Dąbrowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850693.pdf
    Data publikacji:
    2023-10-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Trybunał Konstytucyjny
    Prezydent
    prawo łaski
    abolicja
    spór kompetencyjny
    Constitutional Tribunal
    President of the Republic of Poland
    right of pardon
    abolition
    competence dispute
    Opis:
    The article refers to the judgment of the Tribunal Court of 2 June 2023, file ref. no. Kpt 1/17. In this jurisdiction, the Tribunal resolves a competence dispute between the Supreme Court and the President of the Republic. In the resolution of 31 May 2017 file ref. no. I KZP 4/17 the Supreme Court climes that The President is not supposed to apply the law of pardon to people, who are not finally sentenced. The Tribunal decides that the Supreme Court doesn’t have a competence, which allows controlling the President’s individual acts. The Author of the article criticizes the Tribunal’s judgment and climes that in this particular case there is no a competence dispute. The Tribunal intends to present formally binding interpretation of the article no 139 of the Constitution. Furthermore, the Supreme Court and common courts are entitled to control President’s applying the right of pardon during fulfilling their function of the administration of justice.
    Opracowanie odnosi się postanowienia TK z 2 czerwca 2023 r. o sygn. akt Kpt 1/17, wydanego w przedmiocie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem a Sądem Najwyższym. Orzeczenie TK dotyczy uchwały SN z 31 maja 2017 r. sygn. akt I KZP 4/17, w której Sąd Najwyższy uznał, że Prezydent nie może stosować prawa łaski przed prawomocnym skazaniem. Trybunał uznał, że Sąd Najwyższy nie ma prawa kontrolować postanowień Prezydenta wydanych w ramach realizacji prerogatyw. Autor glosy krytycznie ocenia postanowienie TK. Uznaje bowiem, że w przedmiotowej spawie w ogóle nie było żadnego sporu kompetencyjnego i że celem działania TK było wydanie orzeczenia interpretującego art. 139 Konstytucji. Ponadto Sąd Najwyższy i sądy powszechne uprawnione są do oceny aktów łaski Prezydenta w ramach sądowego sprawowania wymiaru sprawiedliwości i domniemania kompetencji, o którym mowa w art. 177 Konstytucji.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 5(75); 369-379
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Evolution of the Institution of President’s Prerogative Powers in the Polish Legal System
    Ewolucja instytucji prerogatyw prezydenta w polskim systemie prawnym
    Autorzy:
    Dąbrowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942125.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    President
    member of the Council of Ministers Council of Ministers
    authorities
    countersignature
    political system
    prerogative
    constitution, independent presidential competences
    the head of the State
    Prezydent
    członek Rady Ministrów
    Rada Ministrów
    władze
    kontrasygnata
    ustrój
    prerogatywa
    konstytucja
    samodzielne uprawnienia prezydenta
    głowa państwa.
    Opis:
    The essay describes the concept and evolution of a countersignature and prerogatives of the President of the Republic of Poland. The countersignature is a special signature (a consent) of a member of the Council of Ministers which is necessary to validate the President’s legal (official) act. Prerogatives are enumerated in a constitutional act as presidential competences, which do not require a signature of a member of the Government (a countersignature). The author claims that the institution of independent presidential competences was invented by Polish lawyers and used for the first time ever in the Polish Constitution of 1935. Further, the author describes the evolution of the institution of a countersignature and prerogatives in the Polish political system. It is said that nowadays the number of independent competences does not have such significant importance as it is claimed in constitutional law and in reality prerogatives do not strengthen the political position of the President significantly. His/her power depends on whole relations between the authorities described in constitutional provisions.
    Autor w opracowaniu przedstawia istotę i rozwój instytucji kontrasygnaty oraz samodzielnych uprawnień Prezydenta Rzeczypospolitej. Kontrasygnata jest szczególnego rodzaju mechanizmem (podpisem właściwej osoby, z zasady członka rządu), który jest niezbędny do legalizacji aktu urzędowego głowy państwa. Członek rady ministrów poprzez akt podpisania aktu prezydenta przejmuje za niego odpowiedzialność polityczną. Równocześnie akt urzędowy głowy państwa jest nieważny do czasu opatrzenia go kontrasygnatą. Prerogatywy są to natomiast enumeratywnie wyliczone kompetencje prezydenta, które dla swojej ważności nie potrzebują współpodpisu członka rządu. W publikacji autor podnosi tezę, że prerogatywy są owocem polskiego konstytucjonalizmu i zostały po raz pierwszy w historii wprowadzone do ustroju w Konstytucji kwietniowej z 1935 r. Ponadto w opracowaniu została przedstawiona ewolucja instytucji kontrasygnaty i powiązanych z nią prerogatyw w polskim systemie prawnym. Autor wskazuje, że współcześnie prerogatywy nie mają tak doniosłego znaczenia jak im się to przypisuje w nauce prawa ustrojowego i że w praktyce samodzielne uprawnienia głowy państwa wcale tak istotnie nie wzmacniają pozycji i funkcji prezydenta. Jego władza i status zależą od całokształtu postanowień ustawy zasadniczej, które definiują relacje pomiędzy organami państwa.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 6 (46); 155-165
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies