Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "21st century" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Bahrain as the area of Saudi-Iranian rivalry in the second decade of the 21st century
    Autorzy:
    Czornik, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/666687.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Opis:
    Abstract: Bahrain as the area of Saudi-Iranian rivalry in the second decade of the 21st century Despite Bahrain’s small size, the country’s inner political and religious configuration of powers as well as its geopolitical layout make it an area of special interest. At the same time, the existence of the above circumstances contributes to the perception of Bahrain as a field of rivalry, or even a proxy war, as was the case during the Arab Spring of 2011, between two key actors in the Persian Gulf, Saudi Arabia and the Islamic Republic of Iran. One of the factors which influence the importance of Bahrain’s position in the region is the fact that for decades the country has been ruled by a more influential Sunni minority, whereas Shia Bahrainis, who constitute majority of the population, are permanently discriminated by the government in Manama. Other factors are Bahrain’s territorial closeness to Saudi Arabia’s Eastern Province, a strategic region rich in oil deposits, inhabited by Shiites, and its territorial closeness to Shia Iran, which supports Bahraini Shiites, who are thereby considered a threat to the integrity of the Kingdom of Saudi Arabia. Key words: the Kingdom of Saudi Arabia, Bahrain, the United States, the Arab Spring, proxy war   Abstrakt: Bahrajn jako obszar rywalizacji saudyjsko‑irańskiej w drugiej dekadzie XXI wieku Bahrajn, mimo iż jest państwem o niewielkich rozmiarach, to jednak ze względu na specyfikę wewnętrznego układu sił religijno‑politycznych oraz położenie geopolityczne stanowi obszar szczególnego zainteresowania, a nawet pole rywalizacji, czy też wojny zastępczej (proxy war) - jak w okresie Arabskiej Wiosny w 2011 roku - pomiędzy dwoma kluczowymi aktorami w subregionie Zatoki Perskiej - Arabią Saudyjską i Islamską Republiką Iranu. Wśród czynników, które w tej materii wpływają na ważkość Bahrajnu jest fakt, że państwem tym od dziesięcioleci rządzi sunnicka mniejszość, podczas gdy kraj w zdecydowanej większości zamieszkują szyici permanentnie dyskryminowani przez władze w Manamie. Drugi czynnik to bliskość terytorialna Arabii Saudyjskiej, której strategiczną, bogatą w zasoby złóż ropy naftowej Prowincję Wschodnią zamieszkują szyici, oraz Iranu wspierającego szyitów w Bahrajnie, którzy tym samym stanowią zagrożenie dla integralności terytorialnej Królestwa Arabii Saudyjskiej.Słowa kluczowe: Arabia Saudyjska, Bahrajn, Stany Zjednoczone, Arabska Wiosna, wojna zastępcza (proxy war)
    Źródło:
    Studia Politicae Universitatis Silesiensis; 2017, 19
    1895-3492
    2353-9747
    Pojawia się w:
    Studia Politicae Universitatis Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bliski Wschód jako region zintensyfikowanego oddziaływania i wpływów Chińskiej Republiki Ludowej w drugiej dekadzie XXI wieku
    The Middle East as a Region of Intensification of China’s Influences in the Second Decade of the 21st Century
    Autorzy:
    Czornik, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/505527.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Bliski Wschód
    Nowy Jedwabny Szlak
    Chiny
    Stany Zjednoczone
    Xi Jinping
    rywalizacja
    the Middle East
    The Belt and Road Initiative
    China
    the U.S.
    rivarly
    Opis:
    In the second decade of the 21st century, there was a definite intensification of China’s interest in the Middle East. Since then, the Middle East has become one of the priority areas of Chinese investments, interests and goals represented by Beijing’s foreign policy. This resulted from several determinants. First of all, the beginning of the second decade of the 21st century marks the emergence of the so-called Fifth Generation of China’s Leaders. Xi Jinping abandoned the low profile strategy and gave priority to the implementation of Chinese Dream with its leading goal to reconstruct Greater China and experience the renaissance of the modern state that has already influenced various parts of the world, including the Middle East. Moreover, Beijing’s interest in the Middle East has focused on economic and technological determinants (oil imports), the absorbtion of technological innovations by the region’s countries (including 5G and cooperation with Huawai) as well as the countries’ location along the New Silk Road. Additionally, to achieve its goals in the Middle East, Beijing has to face competition with the United States. Therefore, China has adopted a strategy of non-military engagement in the Middle East without supporting any side of the conflict. Pax Americana versus Pax Sinica in the third decade of the 21st century will become a permanent determinant shaping the Middle East balance of power, with the permanent intensification of China’s influence in the region.
    W drugiej dekadzie XXI w. nastąpiła zdecydowana intensyfikacja zainteresowania chińskich władz regionem Bliskiego Wschodu. Stał się on jednym z priorytetowych obszarów lokowania chińskich inwestycji, realizacji interesów i celów w polityce zagranicznej Pekinu. Taki stan rzeczy wynikał z kilku przesłanek. Przede wszystkim na początku drugiej dekady XXI w. do władzy doszła tzw. piąta generacja przywódców z Xi Jinpingiem na czele, który porzucił strategię low profile, a priorytet przyznał realizacji Chinese Dream. Jako wiodący cel wskazał odbudowę Wielkich Chin – zmodernizowanego i przeżywającego renesans nowoczesnego państwa, które posiada wpływy w różnych częściach globu, w tym również na Bliskim Wschodzie. Zainteresowanie Pekinu regionem bliskowschodnim zostało wówczas skoncentrowane wokół kilku determinant, w tym przesłanek gospodarczo-technologicznych (importu ropy naftowej), chłonności nowinek technologicznych (m.in. 5G i kooperacji z Huawai) przez państwa regionu, czy ich położenia na trasie Nowego Jedwabnego Szlaku. Żeby osiągnąć zamierzone cele w regionie Bliskiego Wschodu Pekin musi sprostać jednak konkurencji ze strony Stanów Zjednoczonych, co sprowadza się do kooperacji Pekinu z niemal wszystkimi podmiotami w regionie, w czym deklasuje USA. Co więcej, Chiny przyjęły strategię niezaangażowania militarnego na Bliskim Wschodzie i nieopowiadania się w sposób zdecydowany po żadnej ze stron konfl iktu. Pax Americana vs. Pax Sinica w trzeciej dekadzie XXI w. stanie się zatem stałą determinantą kształtującą bliskowschodni układ sił, przy permanentnej intensyfikacji chińskich wpływów w regionie.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2020, 1; 121-146
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hard power a soft power w polityce zagranicznej Arabii Saudyjskiej w drugiej dekadzie XXI wieku. Casus Bahrajnu i Jemenu
    Hard and Soft Power in Saudi Arabias Foreign Policy in the Second Half of the 21st Century. The Case of Bahrain and Yemen
    Autorzy:
    Czornik, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091836.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    State
    Foreign policy
    Security
    Arab Spring
    Państwo
    Polityka zagraniczna
    Bezpieczeństwo
    Arabska Wiosna
    Opis:
    Arabia Saudyjska to państwo, które na początku drugiej dekady XXI w. odgrywa rolę mocarstwa regionalnego na Bliskim Wschodzie, jak również pretenduje do roli hegemona w subregionie Zatoki Perskiej. Jako najpoważniejszego rywala w walce o ten status postrzega Islamską Republikę Iranu, z którą nie jest bezpośrednio skonfliktowana, ale uwikłana została w rywalizację na zasadach proxy wars (casus Bahrajnu w 2011 r. i Jemenu w 2015 r.). Rijad, realizując interesy i cele w polityce zagranicznej w regionie bliskowschodnim, sięga po instrumenty, które nie zawsze są zgodne z normami prawa międzynarodowego. Jest to szczególnie widoczne w drugiej dekadzie XXI w., która stała się dla Bliskiego Wschodu dekadą eskalacji niestabilności, sporów i konfliktów wewnątrzregionalnych. Sięganie przez Arabię Saudyjską po hard power stanowi bezpośrednią reakcję na zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa i jego interesów. Soft power, która jest polityką adekwatną w epoce pokoju, stabilności i względnego bezpieczeństwa, stała się nieskuteczna i straciła tym samym rację bytu w polityce Rijadu wobec najbliższego otoczenia.(abstrakt oryginalny)
    At the beginning of the second decade of the 21st century Saudi Arabia plays the role of regional power in the Middle East and aspires to the role of hegemon in the Persian Gulf subregion. It perceives the Islamic Republic of Iran as its most serious rival in achieving this status. The two states do not engage in direct conflict but have become entangled in rivalry in the form of proxy wars (the case of Bahrain in 2011 and Yemen in 2015). Pursuing its interests and foreign policy goals towards the Middle East, Riyadh, however, uses instruments that are not always consistent with the standards of international law. This has been especially clear in the second decade of the 21st century, which for the Middle East has become a decade of escalating instability and intraregional disputes and conflicts. Given this, Saudi Arabia's use of hard power constitutes a direct reaction to threats to its state security and interests. Consequently, soft power, which is a policy more relevant to an age of peace, stability and relative security, lost any justification in Riyadh's policies towards the country's immediate neighbourhood by becoming ineffective.(original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 189-210
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Saudi Arabia as a Regional Power and an Absolute Monarchy Undergoing Reforms. Vision 2030 – the Perspective of the End of The Second Decade of the 21st Century
    Arabia Saudyjska jako mocarstwo regionalne i reformująca się monarchia absolutna. Vision 2031 Initiative – perspektywa z końca drugiej dekady XXI wieku
    Autorzy:
    Czornik, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179057.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Saudi Arabia
    feudal monarchy
    transformation
    Vision 2030
    Arabia Saudyjska
    monarchia feudalna
    transformacja
    Opis:
    The research objective of this paper is an analysis of the determining factors which allow Saudi Arabia at the end of the second decade of the 21st century to hold the position of a regional power and to maintain it at least in the medium-term perspective. This paper also aims at an analysis of the potential effectiveness of the reforms which have been implemented by the authorities in Riyadh in order to build a new, modified image of the feudal monarchy – Saudi Arabia as an enlightened (but permanently absolute) monarchy undergoing reforms. The hypothesis formed in this paper is as follows: Saudi Arabia at the end of the second decade of the 21st century is a regional power and an absolute monarchy undergoing reforms, which intends to build a new, positive and friendly image of the kingdom by way of reforms introduced in the economic, political and social spheres. The reforms, however, actually take place only at the economic level, which results from the fact that they do not undermine the foundations of the sharia law and the doctrine of Wahhabism. In the political and social spheres the reforms are just a façade. The methods used in this paper include: content analysis, systemic analysis and comparative method. The findings: the hypothesis posed above has been verified positively. Saudi Arabia at the end of the second decade of the 21st century is a regional power and an absolute monarchy undergoing reforms, which intends to build a new, positive and friendly image of the kingdom in the international community through introduction of reforms. The reforms undertaken within the framework of the Vision 2030 initiative are revolutionary, but actually they take place only in the economic sphere. However, in the political and social spheres – especially as regards granting further privileges and rights to Saudi women – although they are extremely important and even of breakthrough character and the very fact of their existence should be recognised, in reality they are only a façade and their implementation meets resistance not only from a part of political elites and radical clergy but also from the society itself, which is not mentally prepared for such changes.
    Celem badawczym niniejszego artykułu jest dokonanie analizy determinant, które sprawiają, że Arabia Saudyjska u schyłku drugiej dekady XXI wieku posiada i w perspektywie co najmniej średnioterminowej utrzyma pozycję mocarstwa regionalnego. Celem jest również analiza potencjalnej efektywności reform, które wprowadzają władze w Rijadzie, na rzecz zbudowania nowego, zmodyfikowanego wizerunku feudalnej monarchii, jaką jest Arabia Saudyjska, na rzecz reformującej się i oświeconej monarchii (aczkolwiek permanentnie absolutnej). Hipoteza postawiona w niniejszym artykule, brzmi następująco: Arabia Saudyjska u schyłku drugiej dekady XXI wieku to mocarstwo regionalne i reformująca się monarchia absolutna, która poprzez wprowadzane reformy w sferach ekonomicznej, politycznej i społecznej zmierza do zbudowania nowego pozytywnego i przyjaznego wizerunku królestwa. Reformy faktycznie zachodzą jednak tylko w płaszczyźnie ekonomicznej, co wynika z faktu, iż nie godzi to w podstawy prawa szariatu i zasady wahabizmu. W płaszczyznach politycznej i społecznej, reformy mają tylko charakter fasadowy. Metody wykorzystane w artykule to analiza treści, analiza systemowa, jak również metoda komparatywna. Dokonane ustalenia: hipoteza postawiona na wstępie została pozytywnie zweryfikowana. Arabia Saudyjska u schyłku drugiej dekady XXI wieku to mocarstwo regionalne i reformująca się monarchia absolutna, która poprzez wprowadzane reformy zmierza do zbudowania nowego pozytywnego i przyjaznego wizerunku w społeczności międzynarodowej. Reformy w ramach Vision 2030 są rewolucyjne, ale faktycznie dokonują się tylko w sferze ekonomii. W płaszczyznach politycznej i społecznej – zwłaszcza w materii przyznawania Saudyjkom kolejnych przywilejów i praw – mimo iż są niezwykle istotne, a nawet przełomowe i należy docenić sam fakt ich zaistnienia, to jednak mają charakter fasadowy i jedynie wizerunkowy, a ich implementacja napotyka nie tylko na opór części elit politycznych, radykalnych duchownych, ale również saudyjskiego społeczeństwa mentalnie nieprzygotowanego do takich zmian.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2020, 13; 179-198
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies