- Tytuł:
-
Nowe metody leczenia biologicznego w toczniu rumieniowatym układowym
New Methods of Biological Treatment in Systemic Lupus Erythematosus - Autorzy:
-
Cieplińska, Aleksandra
Kuzio, Agnieszka
Ziojła-Lisowska, Kinga - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/54867039.pdf
- Data publikacji:
- 2024
- Wydawca:
- Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
- Tematy:
-
toczeń rumieniowaty układowy
SLE
belimumab
anifrolumab
leczenie biologiczne
systemic lupus erythematosus
biologic treatment - Opis:
-
Toczeń rumieniowaty układowy (SLE) jest przewlekłą, autoimmunizacyjną chorobą zapalną, dotykającą zarówno dorosłych, jak i dzieci. Jej zmienny przebieg utrudnia standaryzację leczenia pacjenta. Skomplikowana zależność między ryzykiem genetycznym a dysregulacją nabytej i wrodzonej komponenty odpowiedzi odpornościowej prowadzi do nadprodukcji interferonu (IFN) typu I i innych cytokin, aktywacji dopełniacza oraz odkładania się kompleksów immunologicznych, a ostatecznie do stanu zapalnego i uszkodzenia tkanek. Konwencjonalna terapia obejmuje leki przeciwzapalne i immunosupresyjne. Do tych grup należą leki przeciwmalaryczne, glikokortykosteroidy (GC) i terapie celowane. Jednakże pomimo standardowego leczenia immunosupresyjnego dochodzi do zaostrzeń choroby oraz pojawiania się skutków ubocznych prowadzonej terapii. Wspomniane działania niepożądane, konsekwencje wysokodawkowej immunosupresji i zwiększona wiedza na temat mechanizmów zaangażowanych w patogenezę SLE, a także dostępność leków biologicznych, doprowadziły do zastosowania środków biologicznych ukierunkowanych na rożne ścieżki patogenetyczne. Z powodzeniem użyto belimumabu, leku nakierowanego na limfocyty B, który został zatwierdzony do leczenia SLE. W leczeniu stosuje się także rytuksymab (RTX), środek nakierowany przeciwko CD20 oraz anifrolumab, lek nakierowany na receptor IFN typu I. Wprowadzenie tych i szeregu innych leków biologicznych zapoczątkowało nową erę w leczeniu SLE.
Systemic lupus erythematosus (SLE) is a chronic autoimmune inflammatory disease affecting both adults and children. Its variable course complicates the standardization of patient treatment. The complex relationship between genetic risk and dysregulation of both innate and adaptive immune responses leads to overproduction of type I interferon (IFN) and other cytokines, complement activation and immune complex deposition, ultimately resulting in inflammation and tissue damage. Conventional therapy includes anti-inflammatory and immunosuppressive drugs such as antimalarials, glucocorticoids (GC) and targeted therapies. Despite standard immunosuppressive treatment, disease flares and therapy-related side effects occur. These adverse effects, the consequences of high-dose immunosuppression and the increasing knowledge of the mechanisms involved in SLE pathogenesis, along with the availability of biologic agents, have led to the use of biologics targeting different pathogenic pathways. Belimumab, a B-lymphocyte-targeting drug, has been successfully used and approved for the treatment of SLE. Other treatments include rituximab (RTX), targeting CD20, and anifrolumab, targeting the type I IFN receptor. The introduction of these and several other biologics has ushered in a new era in the treatment of SLE. - Źródło:
-
Review of Medical Practice; 2024, XXX, 2; 61-68
2956-4441
2956-445X - Pojawia się w:
- Review of Medical Practice
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł