Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "laryngektomia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Assessment of the functioning of patients with dysphagia after total laryngectomy
Ocena funkcjonowania chorych z zaburzeniami połykania po operacji radykalnego usunięcia krtani
Autorzy:
Godlewska, Katarzyna
Jamróz, Barbara
Chmielewska-Walczak, Joanna
Milewska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066114.pdf
Data publikacji:
2020-10-27
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
laryngektomia całkowita
jakość życia
VFSS
MDADI
total laryngectomy
quality of life
Opis:
Celem pracy była ocena funkcjonowania chorych z zaburzeniami połykania po operacji radykalnego usunięcia krtani. Do badania wstępnie zakwalifikowano 20 pacjentów, będących dłużej niż 6 miesięcy po całkowitym usunięciu krtani, wymagających przeprowadzenia badania wideofluoroskopowego (VFSS) ze względu na zgłaszane zaburzenia połykania. Grupę ostateczną stanowiło 10 osób (8 mężczyzn i 2 kobiety). Procedura badania obejmowała: zebranie wywiadu, wykonania pełnego badania VFSS oraz wypełnienie przez pacjenta kwestionariusza MDADI. Najczęściej stwierdzanymi problemami były: brak kontaktu nasady języka z tylną ścianą gardła, zaburzenia obróbki oralnej kęsa oraz ruchy pompujące języka. Chorzy oceniali nisko swoją jakość życia. Obecność lub brak regurgitacji treści pokarmowych do nosa znacznie wpływał na funkcjonowanie pacjentów. Zgłaszanie przez chorych zaburzeń połykania oraz problemów z wytworzeniem głosu i mowy zastępczej jest wskazaniem do dalszej diagnostyki (np. VFSS). Dobór skutecznej metody terapeutycznej może wpłynąć na poprawę jakości życia tych osób.
The aim of the study was to evaluate the functioning of patients with swallowing disorders after total laryngectomy. The study initially included 20 patients who were more than 6 months after total laryngectomy, requiring videofluoroscopy (VFSS) due to reported dysphagia. The final group consisted of 10 people (8 men and 2 women). The examination procedure included conducting an interview, performing a full VFSS examination and completing the MDADI questionnaire by the patient. The most common problems found in the group were the lack of contact of the base of tongue with the posterior wall of the throat, disturbances in bolus formation and pumping movements of the tongue. The patients assessed their quality of life as low. The presence or absence of nasal food regurgitation significantly influenced the functioning of patients. Patients’ reports of swallowing disorders and problems with the production of voice and substitute speech are indications for further diagnosis (e.g. VFSS). The choice of an effective therapeutic method may improve the quality of life of these people.
Źródło:
Logopedia Silesiana; 2020, 9; 1-21
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:
Logopedia Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia połykania u pacjentów po całkowitym usunięciu krtani: postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne
Autorzy:
Jamróz, Barbara
Chmielewska-Walczak, Joanna
Milewska, Magdalna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399310.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
dylatacja
FEES
laryngektomia całkowita
mięsień pierścienno-gardłowy
miotomia
mowa zastępcza
rak krtani
segment gardłowo-przełykowy
wideofluoroskopia
zaburzenia połykania
Opis:
Zaburzenia połykania występują u 10–89% chorych po całkowitym usunięciu krtani; w większym odsetku u pacjentów leczonych uzupełniającą radioterapią. Mechanizm zaburzeń związany jest ze zmianami anatomicznymi po operacji (zakres operacji) lub powikłaniami terapii adiuwantowej (kserostomia, neuropatia, obrzęk tkanek itp.). Powyższe zmiany prowadzą do: obniżenie ruchomości ścian bocznych gardła i retrakcji języka, pojawienia się ruchów pompujących języka, obniżenia odruchu do połykania, osłabienia otwarcia górnego zwieracza przełyku, skurczu mięśnia pierścienno-gardłowego, włóknienia tkanek, powstania pseudouchyłka gardła itp. W efekcie dochodzi do: regurgitacji treści pokarmowych do nosa i jamy ustnej, ich zalegania na poziomie gardła środkowego i dolnego, wydłużenia transportu bolusa. W przypadku powstania przetoki tchawiczo-przełykowej może dochodzić do aspiracji treści pokarmowych. Powyższe zmiany znacznie obniżają jakość życia chorych po operacji. Protokół diagnostyczny obejmuje: zebranie wywiadu (pomocne bywają kwestionariusze, np.: EAT 10, SSQ, MDADI, DHI), wykonanie oceny klinicznej połykania oraz badań instrumentalnych: przede wszystkim wideofluoroskopii, ale także badania endoskopowego połykania. W wybranych przypadkach konieczne jest wykonanie manometrii wieloczęstotliwościowej. Wśród metod leczenia można wyróżnić: metody chirurgiczne (np.: dylatacja balonem górnego zwieracza przełyku, miotomia mięśnia pierścienno-gardłowego, neurektomia splotu gardłowego, usunięcie pseudouchyłka gardła), metody zachowawcze (np.: ostrzyknięcie toksyną botulinową zwieracza górnego przełyku, rehabilitacja logopedyczna, leczenie żywieniowe) oraz metody wspomagające (np. konsultacja psychologa, fizjoterapeuty, dietetyka klinicznego). Wybór konkretnego sposobu leczenia powinien być poprzedzony procesem diagnostycznym, w którym zostanie ustalony mechanizm zaburzeń czynnościowych związanych z tworzeniem głosu i połykaniem.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 4; 23-28
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies