Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kino niemieckie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
„’Fragment’ bardziej nadaje się do sfilmowania niż dramat”. „Wozzeck” Georga C. Klarena
“Where a ‘Fragment’ Is More Suited to Be Filmed Than the Whole Play”: “Wozzeck” by Georg C. Klaren
Autorzy:
Burzyńska, Anna R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28631388.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino niemieckie
Georg C. Klaren
Georg Büchner
German cinema
Opis:
W grudniu 1947 r. na ekranach kin pojawił się pierwszy powojenny niemiecki film będący adaptacją dzieła literackiego – Wozzeck w reżyserii Georga C. Klarena, adaptacja sztuki Georga Büchnera. Nieoczywisty w tym momencie historycznym wybór XIX-wiecznego dramatu, zachowanego jedynie w postaci luźnych, niedokończonych scen, każe zastanowić się nad rozmaitymi kwestiami, począwszy od spraw związanych z samym procesem filmowej adaptacji literatury (na ile reżyser mógł być wierny autorowi, mając do czynienia z utworem niedokończonym? czy fragmentaryczna forma dramatu pomagała czy przeszkadzała w procesie adaptacji?), skończywszy na niejednoznacznej wymowie filmu Klarena (czemu służą liczne w ekranizacji anachronizmy? jaki był sens pokazywania wciąż przytłoczonemu traumą wojny społeczeństwu postromantycznego dramatu?).
In December 1947 the world saw the first postwar German film adaptation of a literary work. That was Wozzeck directed by Georg C. Klaren, a film adaptation of a play by Georg Büchner. The choice of the 19th century drama, preserved only in fragments and incomplete scenes, is far from obvious and makes one think about a number of questions, starting with the process of film adaptation of fragmentary work of literature (how far could the director be faithful to the author and the original piece of literature, given its fragmentary and unfinished nature? did the fragmentary character of the play aid or hinder the process of adaptation?), and ending with the ambiguous message of Klaren’s film (what is the purpose of the numerous anachronisms present in the film? what was the point of showing an audience, still traumatised by war, a post-romantic drama?).
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 151-159
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies