Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Opala, A." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Content of pyrrolizidine alkaloids in the leaves of coltsfoot (Tussilago farfara L.) in Poland
Autorzy:
Adamczak, A.
Opala, B.
Gryszczynska, A.
Buchwald, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/56637.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
medicinal plant
coltsfoot
Tussilago farfara
pyrrolizidine alkaloid
toxicity
leaf
Polska
Opis:
Coltsfoot (Tussilago farfara L.) is a common species, widely used in European and Chinese traditional medicine for the treatment of respiratory diseases. However, raw material from this plant contains hepatotoxic pyrrolizidine alkaloids (PAs). The aim of the study was to determine the variability of the level of PAs (senkirkine and senecionine) in leaves of coltsfoot originated from natural populations in Poland. In the phytochemical analysis, 20 samples of T. farfara were used. This plant material was obtained from the Garden of Medicinal Plants in Plewiska near Poznań and originated from different regions of Poland. Coltsfoot leaves were harvested in the middle of July of 2010 and then dried at room temperature. The alkaloid content was detected using the HPLC-DAD method. The amount of PAs in leaves of T. farfara changed in a wide range from 0.06 to 1.04 μg g−1 of dry matter (DM). The content of senkirkine and senecionine was positively correlated (r = 0.68, P = 0.001). There was no statistically significant correlation between the amount of PAs as well as leaf weight and water content in leaves of T. farfara. Our results showed that a medium-sized leaf of coltsfoot (0.33 g DM) may contain from 0.02 to 0.34 μg of PAs (on average 0.14 μg). The level of PAs was not associated with the region of Poland, but phytochemical similarity of samples was usually visible at the local scale. Coltsfoot leaves are characterized by a high variability of the content of toxic PAs, much higher than in the case of the main active compounds, especially flavonoids and mucilage. This phytochemical variability is mainly genetically determined (samples came from a garden collection), and it can be increased by environmental factors. Our investigations indicate that Polish natural populations of T. farfara may provide raw material with a low level of toxic PAs.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2013, 82, 4
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yield and level of phenolic compounds in the inflorescence of yellow everlasting Helichrysum arenarium (L.) Moench collected from natural sites
Plon i zawartość związków fenolowych w kwiatostanach kocanek piaskowych Helichrysum arenarium (l.) Moench zbieranych ze stanu naturalnego
Autorzy:
Forycka, A.
Adamczak, A.
Opala, B.
Gryszczynska, A.
Buchwald, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71707.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Introduction: The inflorescence of Helichrysum arenarium (L.) Moench shows anti-inflammatory, antioxidant, detoxifying properties and is traditionally used in liver and biliary tract diseases. Because of its difficult and expensive cultivation, the plant raw material is mainly harvested from natural sites. Objective: The research aimed to determine the local variation in yield and content of flavonoids and phenolic acids in the yellow everlasting inflorescence against the background of the layer structure of vegetation as the rate of plant succession. Methods: The plant raw material was collected from 30 plots of 1 m2, established for three separate populations developing on sandy fallows near Zielona Góra (western Poland). For each study area, percentage cover of the moss-lichen and herb layers, the height, cover and yield of H. arenarium as well as the height and cover of other herbaceous plants were determined. Total contents of flavonoids (expressed as quercetin) and phenolic acids (calculated as caffeic acid) were measured spectrophotometrically, according to Polish Pharmacopoeia. Results: Everlastings reached a cover of up to 70% and the maximum air-dry matter yield of 46.42 g/m2. The height, coverage and yield of H. arenarium were correlated with the parameters describing the herb layer. The content of flavonoids ranged from 0.56 to 0.99%, while that of phenolic acids from 0.82 to 1.80% DM. Conclusions: Yellow everlasting is an important species of early fallows on poor sandy soils and these habitats constitute a rich natural source of herbal raw material. Inflorescences harvested from natural sites are distinguished by a high and similar content of polyphenols and usually meet the requirements of Polish Pharmacopoeia.
Wstęp: Kwiatostany Helichrysum arenarium (L.) Moench są tradycyjnie stosowane w chorobach wątroby i dróg żółciowych, wykazując właściwości przeciwzapalne, antyoksydacyjne oraz odtruwające. Ze względu na trudności w uprawie tego gatunku i wysokie koszty prowadzenia plantacji, surowiec zielarski wciąż jest pozyskiwany głównie ze stanu naturalnego. Cel: W prezentowanych badaniach określono lokalną zmienność plonowania oraz zawartości flawonoidów i fenolokwasów ogółem w kwiatostanach kocanek piaskowych na tle struktury warstwowej roślinności jako wskaźnika zaawansowania procesu sukcesji. Metody: Surowiec zielarski zebrano z 30 poletek (1 m2), wyznaczonych w obrębie trzech populacji kocanek występujących na piaszczystych odłogach w okolicach Zielonej Góry. Na każdej powierzchni badawczej opisano strukturę warstwową roślinności: procentowe pokrycie warstwy porostowo-mszystej i zielnej, wysokość, pokrycie i plon H. arenarium oraz przeciętną wysokość i pokrycie pozostałych gatunków zielnych. Całkowitą zawartość flawonoidów (w przeliczeniu na kwercetynę) i fenolokwasów (w przeliczeniu na kwas kawowy) oznaczono metodą spektrofotometryczną według Farmakopei Polskiej. Wyniki: Kocanki uzyskiwały pokrycie do 70%, a maksymalny plon powietrznie suchej masy kwiatostanów wynosił 46,42 g/m2. Wysokość, pokrycie i plon H. arenarium były skorelowane z parametrami opisującymi warstwę zielną. Poziom flawonoidów w surowcu mieścił się w granicach od 0,56 do 0,99% suchej masy (s.m.), natomiast kwasów fenolowych: od 0,82 do 1,80% s.m. Wnioski: Kocanki stanowią ważny element roślinności wczesnych odłogów powstałych na ubogich, piaszczystych glebach. Dlatego też, wspomniane siedliska mogą być zasobnym źródłem surowca zielarskiego. Kwiatostany zbierane ze stanu naturalnego charakteryzują się wysoką i wyrównaną zawartością związków polifenolowych i zwykle spełniają wymagania Farmakopei Polskiej.
Źródło:
Herba Polonica; 2016, 62, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie uprawy podbiału pospolitego w systemie ekologicznym i konwencjonalnym
The comparison of tillage of coltsfoot in ecological and conventional system
Autorzy:
Buchwald, W.
Kucharski, W.A.
Mordalski, R.
Forycka, A.
Gryszczyńska, A.
Opala, B.
Pietrowiak, A.
Łowicki, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337667.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
podbiał pospolity
rozstawa roślin
system ekologiczny
system konwencjonalny
coltsfoot
plant spacing
ecological system
conventional system
Opis:
Prowadzono porównawcze badania dotyczące możliwości uprawy podbiału pospolitego w dwóch systemach: konwencjonalnym i ekologicznym. Oceniano w nich wielkość plonu oraz jego jakość (procentową zawartość saponin). Stwierdzono, że w ekologicznym systemie uprawy badanego gatunku nie można uzyskać efektów porównywalnych do uzyskiwanych w systemie konwencjonalnym.
The comparative investigations were led in two systems relating to coltsfoot tillage: ecological and conventional. The size of crop was estimated as well as the proportional content of saponins in raw material. It was found that in the ecological system of tested species it was not possible to obtain comparable results to those obtained in the conventional one - yield reduction of about 50%.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2013, 58, 3; 66-70
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of phenylethanoids content in Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea roots applying a newly developed UPLC-MS/MS method
Porównanie zawartości fenyloetanoidów w korzeniach Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea za pomocą metody UPLC-MS/MS
Autorzy:
Gryszczynska, A.
Lowicki, Z.
Opala, B.
Krajewska-Patan, A.
Buchwald, W.
Czerny, B.
Mielcarek, S.
Mrozikiewicz, P.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72633.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
phenylethanoid content
Rhodiola kirilowii
Rhodiola rosea
root
ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
Opis:
A concentration of two phenylethanoids in the roots of two species: Rhodiola kirilowii and rosea were compared, aqueous and hydroalcoholic extracts from those plants were also analyzed. In order to determine the content of p-tyrosol and salidroside, the ultra performance liquid chromatography connected with a tandem mass spectrometry (UPLC-ESI MS/MS, Waters) was used. The obtained results shown that content of measured phenylethanoids depends on Rhodiola species. Roots of R. kirilowii contain more p-tyrosol, while R. rosea roots are reacher in salidroside. Our results indicate that the application of UPLC MS/MS method allows to determine the phenylethanoids content in tested samples with satisfactory precision.
Przedmiotem badań było zwalidowanie metody analitycznej oznaczenia zawartości fenyloetanoidów. Do detekcji p-tyrozolu i salidrozydu w analizowanych dwóch gatunkach różeńca wykorzystano wysokosprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (UPLC-MS/MS). Analizie poddano Rhodiola kirilowii oraz Rhodiola rosea uzyskane z hodowli gruntowej w 2009 r. w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Poznaniu. Dodatkowo z surowca przygotowano dwa wyciągi suche: wyciąg wodny i wyciąg wodnoalkoholowy (50% wyciąg etanolowy). Zawartość poszczególnych składników różni się w zależności od analizowanej matrycy.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determination of lotaustralin in Rhodiola species
Oznaczanie zawartości lotaustraliny w gatunkach Rhodiola
Autorzy:
Gryszczynska, A.
Lowicki, Z.
Opala, B.
Krajewska-Patan, A.
Buchwald, W.
Czerny, B.
Mielcarek, S.
Mrozikiewicz, P.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950575.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
determination
lotaustralin
Rhodiola
Rhodiola kirilowii
Rhodiola rosea
cyanogenic glucoside
cyanogenesis
Opis:
In our research, the concentration of lotaustralin in the roots of two species Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea were compared. Aqueous and hydroalcoholic extracts from those plants were analyzed too. To determine the content of this compound the ultra performance liquid chromatography – tandem mass spectrometry (UPLC-MS/MS, Waters) was used. The obtained results showed that the content of measured lotaustralin depends on the species of Rhodiola. R. rosea roots are the richer source of lotaustralin then R. kirilowii. The same situation was observed in the extracts. A hydroalcoholic extract from R. rosea contains up to 135.276 mg of lotaustralin in 100 g of dry powdered material. In the case of R. kirilowii extracts, an aqueous extract contained more lotaustralin (74.791 mg/100 g of dry powdered material) then a hydroalcoholic extract.
W badaniach przeprowadzonych w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich porównano zawartość lotaustraliny w dwóch gatunkach roślin: Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea, jak również w przygotowanych z tych roślin dwóch wyciągach: wodnym oraz wodnoalkoholowym (50% etanolowy wyciąg). W celu wyznaczenia zawartości lotaustraliny wykorzystano ultrasprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (UPLC-MS/MS, Waters). Wykazano, że zawartość cyjanogennego glukozydu zależna jest od gatunku. Przeprowadzona walidacja metody pozwala na satysfakcjonujące wykorzystanie tej metody w badaniach zawartości lotaustraliny.
Źródło:
Herba Polonica; 2013, 59, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of pyrrolizidine alkaloids (senecionine and senkirkine) in Tussilago farfara L. plants cultivated in vitro
Zawartość alkaloidów pirolizydynowych (senecjoniny i senkirkiny) w roślinach podbiału pospolitego hodowanego w kulturach in vitro
Autorzy:
Dreger, M.
Krajewska-Patan, A.
Gorska-Paukszta, M.
Pieszak, M.
Opala, B.
Gryszczynska, A.
Adamczak, A.
Mikolajczak, P.M.
Buchwald, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71169.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
alkaloid content
pyrrolizidine alkaloid
senecionine
senkirkine
Tussilago farfara
plant cultivation
in vitro cultivation
Opis:
Tussilago farfara L. (family Asteraceae) is a valuable medicinal plant that has been used as a cough suppressant and as an antibacterial and anti-inflammatory drug. Mucopolysac charides, flavonoids, sterols, phenolic acids and pyrrolizidine alkaloids (PAs) are the main active compounds of coltsfoot. Due to hepatotoxic properties of some pyrrolizidine alkaloids, raw materials that contain PAs should be monitored and determined. The aim of present work was to establish nodal cultures of Tussilago farfara and to determine the content of senecionine and senkirkine in plants propagated in in vitro conditions. Eleven clones of coltsfoot derived from Polish natural populations were established. Rhizome buds were used as explants for the initiation of in vitro cultures on MS (Murashige and Skooge) medium. Every six weeks the shots and leaves were collected and dried. The HPLC method was applied for the identification and determination of senecionine and senkirkine. Content of pyrrolizidine alkaloids varied significantly depending on origin (population). An average sum of alkaloids (senecionine and senkirkine) ranged from 1.23 to 10.47 mg/100g d.w. that corresponds to 0.0013–0.011%, respectively.
Liść podbiału pospolitego (Tussilgo farfara L.) jest cenionym surowcem zielarskim, stosowanym w stanach zapalnych i nieżytach górnych dróg oddechowych oraz jako środek przeciwkaszlowy i przeciwbakteryjny. Za główne substancje aktywne surowca (liście) uważa się przede wszystkim mukopolisacharydy, ponadto podbiał zawiera także flawonoidy, sterole, kwasy fenolowe oraz hepatotoksyczne alkaloidy pirolizydynowe, jak senkirkinę i senecjoninę. Celem pracy było założenie kultur węzłowych podbiału pospolitego oraz określenie zawartości senecjoniny i senkirkiny w namnażanych roślinach. W rezultacie otrzymano 11 klonów podbiału pochodzących z różnych populacji z terenu Polski. Do inicjacji kultur węzłowych użyto pączków bocznych (z kłączy) na pożywce wg Murashige i Skooga (1962) bez dodatku regulatorów wzrostu. Co sześć tygodni zbierano ulistnione pędy otrzymanych roślin, które następnie ważono i suszono w temperaturze pokojowej. Identyfikacji tożsamości i zawartości alkaloidów pirolizydynowych dokonano przy użyciu metody HPLC. Zawartość senkirkiny i senecjoniny wahała się w zależności od populacji. Średnia zawartość sumy alkaloidów (senkirkiny i senecjoniny) wynosiła od 1,23 do 10,47 mg na 100 g suchej masy, co odpowiada zakresowi od 0,0013% do 0,011%.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determination of chlorogenic and gallic acids by UPLC-MS/MS
Oznanczanie zawartości kwasu chlorogenowego i galusowego za pomocą UPLC-MS/MS
Autorzy:
Gryszczynska, A.
Opala, B.
Lowicki, Z.
Krajewska-Patan, A.
Buchwald, W.
Czerny, B.
Mielcarek, S.
Boron, D.
Bogacz, A.
Mrozikiewicz, P.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72301.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
determination
chlorogenic acid
gallic acid
Rhodiola kirilowii
Rhodiola rosea
polyphenolic acid
plant extract
ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
analytical method
Opis:
The aim of our study were qualitative and quantitative analyses of two polyphenolic acids: chlorogenic and gallic acids. These compounds were determined in two species of Rhodiola: R. kirilowii and R. rosea. After collecting plants, aqueous and hydroalcoholic extracts were prepared. In order to identify analysed polyphenolic compounds ultra performance liquid chromatography - tandem mass spectrometry (UPLC-MS/MS, Waters) was used. Gallic acid is commonly found in the roots of these plants. Aqueous extract in both species is a rich source of gallic acid. The UPLC-MS/MS studies allow to use this analytical method for determination of polyphenolic acids accordance with the requirements of ICH. Chromatographic method developed by our team is more precise then previously published.
W Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich podjęto badania mające na celu opracowanie metody detekcji kwasu chlorogenowego oraz galusowego za pomocą ultrasprawnej chromatografii cieczowej sprzężonej z tandemowym spektrometrem mas (UPLCMS/ MS, Waters). Badaniom poddano dwa gatunki różnica: Rhodiola kirilowii oraz R. rosea. Rośliny zostały wyhodowane w uprawie gruntowej w Instytucie. Przeprowadzona walidacja metody pozwoliła na jej wykorzystanie w ocenie zawartości kwasu chlorogenowego oraz galusowego w badanych roślinach, ponieważ zawartość analizowanych związków zależna jest zarówno od gatunku jak i warunków uprawy.
Źródło:
Herba Polonica; 2013, 59, 1
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Novel method of detection of phenylpropanoids of Rhodiola roots species
Nowa metoda oznanczania zawartości fenylopropanoidów w korzeniach z gatunku Rhodiola
Autorzy:
Gryszczynska, A.
Opala, B.
Krajewska-Patan, A.
Lowicki, Z.
Buchwald, W.
Mielcarek, S.
Bogacz, A.
Karasiewicz, M.
Boron, D.
Czerny, B.
Mrozikiewicz, P.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71754.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
new method
detection method
phenylpropanoid
quantitative analysis
identification
Rhodiola kirilowii
Rhodiola rosea
Crassulaceae
root
ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
Opis:
The aim of the study was the identification and quantitative analysis of phenylpropanoid compounds in the roots of Rhodiola species. Rosavin, rosarin and rosin were determined in the roots of R. kirilowii and R. rosea from the field cultivation, Institute of Natural Fibres and Medicinal Plants. For the quantitative analysis, the ultra performance liquid chromatography - tandem mass spectrometry (UPLC-ESI MS/MS, Waters) was used. The results showed differences in the quantitative and qualitative assessments of these two species. In the root of R. kirilowii the presence of phenylpropanoids was not confirmed. In R. rosea the most common phenylpropanoid was rosavin (0.022%). The UPLC-MS/MS studies allowed to use this analytical method for determination of phenylpropanoids in the accordance with the requirements of ICH.
Celem przeprowadzonych badań w ramach projektu badawczego było opracowanie metody analitycznej pozwalającej na oznaczenie trzech związków fenylopropanoidów w dwóch gatunkach różeńca. Do detekcji rozawiny, rozyny i rozaryny wykorzystano wysokosprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (UPLC-MS/MS). Obydwa gatunki różeńca Rhodiola kirilowii oraz Rhodiola rosea zostały zebrane z upraw prowadzonych w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Poznaniu w 2009 r. Dodatkowo z tych surowców przygotowano po dwa wyciągi: wyciąg wodny oraz wodnoalkoholowy (50% etanol), które następnie przebadano pod względem zawartości fenylopropanoidów. Wszystkie przeprowadzone analizy potwierdziły możliwość wykorzystania tej metody do oznaczenia zawartości fenylopropanoidów w rodzaju Rhodiola.
Źródło:
Herba Polonica; 2013, 59, 1
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies