- Tytuł:
-
Louisa May Alcott’s “A Pair of Eyes; or, Modern Magic” – a Denunciation of Artificiality
„A Pair of Eyes; or, Modern Magic” Louisy May Alcott jako odrzucenie sztuczności - Autorzy:
- Brola, Marek
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1953816.pdf
- Data publikacji:
- 2005
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Tematy:
-
Louisa May Alcott
literatura amerykańska
literatura gotycka
psychoanalityczne badania literackie
literatura kobieca
American literature
Gothic literature
psychoanalityc criticism
women’s literature - Opis:
- Louisa May Alcott, urodzona w 1932 r., jest znana zarówno amerykańskiemu, jak i polskiemu czytelnikowi głównie jako autorka słynnych Małych kobietek i kilku kontynuacji tejże powieści, a więc jako typowa przedstawicielka sentymentalnej szkoły powieści wiktoriańskiej. Tymczasem niedawne odkrycia amerykańskich badaczy literatury ujawniły kilkadziesiąt gotyckich opowiadań autorstwa Louisy May Alcott, które publikowała w XIX-wiecznych czasopismach amerykańskich pod pseudonimem Ann Barnard. Zarówno tematyka, jak i stylistyka owych opowiadań odbiegają znacznie od wiktoriańskich zasad obowiązujących ówczesnych pisarzy, a przede wszystkim pisarki. Czytelnik na próżno będzie się więc doszukiwał w tych opowiadaniach umoralniających wersetów czy gloryfikacji patriarchalnego systemu społecznego XIX-wiecznej Ameryki. Opowiadanie analizowane w artykule jest przykładem owej antywiktoriańskiej wymowy nieznanego dotąd dorobku literackiego Louisy May Alcott. Główny bohater opowiadania, Max Erdmann, w poszukiwaniu idealnej modelki do swego portretu Lady Makbet zakochuje się w uosobieniu wiktoriańskiej hipokryzji i sztucznego sposobu bycia – w aktorce Agacie Eure. Louisa May Alcott kreśli ironiczny obraz owej miłości, ukazując destrukcyjną moc wiktoriańskiego modelu życia, podszytego wszechobecnym fałszem. W artykule opowiadanie jest analizowane jednocześnie na kilku płaszczyznach, gdyż Alcott krytykuje tu wiktoriańską hipokryzję, posługując się symboliką teatru i teatralnego zachowania, podpierając się ówczesną modą na quasi-naukowe wyjaśnienia emocjonalnych lub intelektualnych problemów czy wreszcie czerpiąc z bogatej gotyckiej stylistyki. Tam, gdzie w analizie opowiadania natrafiamy na typowo gotycką dwuznaczność i pozorną niejasność, z pomocą przychodzi metodologia badań literackich opracowana przez Jacques’a Lacana, która pozwala wytłumaczyć antywiktoriańską wymowę gotyckiego charakteru twórczości Louisy May Alcott.
- Źródło:
-
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 5; 41-47
0035-7707 - Pojawia się w:
- Roczniki Humanistyczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł