Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Enzyme" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Sensitivity of soil enzymes to excessive zinc concentrations
Oporność enzymów glebowych na nadmierne ilości cynku
Autorzy:
Borowik, A.
Wyszkowska, J.
Kucharski, J.
Bacmaga, M.
Boros-Lajszner, E.
Tomkiel, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14850.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
sensitivity
soil enzyme
zinc
zinc concentration
soil resistance
soil contamination
Opis:
The sensitivity of soil enzymes to soil contamination with zinc was analyzed. A laboratory experiment was performed on sandy loam at pH 7.0, sampled from arable land at a depth of 0 to 20 cm. Soil samples were passed through a sieve with 2 mm mesh size and contaminated with the following zinc doses: 0, 300, 600, 1200 and 2400 mg Zn2+ kg-1 soil. Zinc was applied in the form of aqueous solution of ZnCl2. Soil was mixed thoroughly with zinc, and its moisture content was brought to 50% capillary water capacity. The samples were incubated at 25°C. Beakers with soil samples were weighed once a week to replenish evaporated water. The activity of soil enzymes: dehydrogenases, urease, acid phosphatase, alkaline phosphatase, catalase, arylsulfatase and b-glucosidase, was determined after 15, 30, 60 and 120 days of the experiment. The results were used to calculate soil resistance (RS), ED20 and ED50 values. The results of the study indicate that soil enzymes are characterized by varied sensitivity to excessive zinc concentrations, and that the RS index is a reliable measure of enzymatic responses to zinc pollution. The analyzed enzymes were classified in the following decreasing order in terms of their resistance to zinc: b-glucosidase> acid phosphatase > urease >arylsulfatase = alkaline phosphatase> catalase > dehydrogenases. Zinc continued to exert a negative effect on soil enzymes throughout the experiment (120 days). ED20 values for the analyzed enzymes in mg Zn2+ kg-1 DM soil were determined at: 103 for dehydrogenases, 184 for alkaline phosphatase, 233 for urease, 247 for arylsulfatase, 416 for acid phosphatase, 419 for catalase and 1373 for b-glucosidase.
Celem badań było określenie wrażliwości enzymów na zanieczyszczenie gleby cynkiem. Doświadczenie przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych na glinie piaszczystej o pH 7,0, pobranej z użytku rolnego z warstwy od 0 do 20 cm. Przed rozpoczęciem badań glebę przesiano przez sito o oczkach 2 mm i zanieczyszczono następującymi dawkami cynku: 0, 300, 600, 1200, 2400 mg Zn2+ kg-1 gleby. Cynk stosowano w postaci wodnego roztworu ZnCl2. Następnie po dokładnym wymieszaniu gleby jej wilgotność doprowadzono do 50% kapilarnej pojemności wodnej i poddano inkubacji w cieplarce w temp. 25°C. Jeden raz w tygodniu zlewki przeważano w celu uzupełnienia ewentualnych ubytków wody. Po 15, 30, 60 i 120 dniach inkubacji część zlewek likwidowano i oznaczono aktywność enzymów glebowych: dehydrogenaz, ureazy, fosfatazy kwaśnej, fosfatazy alkalicznej, katalazy, arylosulfatazy i b-glukozydazy. Na podstawie wyników obliczono indeks oporności enzymów (RS) oraz wskaźniki ED20 i ED50. Stwierdzono, że enzymy glebowe mają zróżnicowaną oporność na nadmiar cynku w glebie, a wskaźnik oporności RS jest dobrą miarą ich reakcji na zanieczyszczenie tym metalem. Pod względem zmniejszającej się oporności można je uszeregować następująco: b-glukozydaza> fosfataza kwaśna > ureaza >arylosulfataza = fosfataza kwaśna > katalaza > dehydrogenazy. Negatywne działanie cynku na enzymy glebowe utrzymywało się przez cały okres badań (120 dni).Wartość ED20 dla poszczególnych enzymów w mg Zn2+ kg-1s.m. gleby wynosiła: dehydrogenazy – 103, fosfataza alkaliczna – 184, ureaza – 233, arylosulfataza – 247, fosfataza kwaśna – 416, katalaza – 419, b-glukozydaza – 1373.
Źródło:
Journal of Elementology; 2014, 19, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impact of temperature on the biological properties of soil
Autorzy:
Borowik, A.
Wyszkowska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26575.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
soil temperature
soil property
biological property
microorganism
biodiversity
ecophysiology
enzyme activity
Źródło:
International Agrophysics; 2016, 30, 1
0236-8722
Pojawia się w:
International Agrophysics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Activity of dehydrogenases, catalase and urease in copper polluted soil
Aktywnosc dehydrogenaz, katalazy i ureazy w glebach zanieczyszczonych miedzia
Autorzy:
Wyszkowska, J
Kucharski, M.
Kucharski, J.
Borowik, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15737.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
soil pollution
copper
enzyme activity
tolerance index
vulnerability index
dehydrogenase
catalase
urease
Opis:
Copper is a life essential element. However, in excess it can be destructive to metabolism of microbial, plant, animal and human cells. Thus, an understanding of all conditions associated with the effect produced by copper on natural environment is vital. The purpose of the present study has been to evaluate the effect of soil contamination with copper on the activity of dehydrogenases, catalase and urease as well as to determine the tolerance of these enzymes to excessive amounts of copper in soil. The variable factors of the experiment consisted of: 1) soil type: loamy sand and sandy loam; 2) copper pollution rate in mg kg-1 d.m. of soil: 0, 150, 450; 3) soil use: unseeded and seeded soil; 4) crop species: barley, spring oilseed rape and yellow lupine; 5) dates of enzymatic analyses: 25 and 50 day. The results have revealed that copper pollution, within the rates of 150 to 450 mg kg-1 d.m. of soil, significantly inhibits the activity of dehydrogeanses, urease and catalase, with catalase being the most tolerant to excessive copper, unlike dehydrogeneases, which were the most sensitive enzymes. Urease was found to be intermediate in the response to copper. Dehydrogenases, urease and catalase are the least tolerant to the inhibitory effect of copper in soil under spring oilseed rape, being the most tolerant to the pollution in soil under oats. Copper produces stronger inhibitory effect on soil enzymes in unseeded than in seeded soil. The negative effect of excess copper in soil persists and, instead of diminishing, the longer copper remains in soil, the stronger effect it yields. Dehydrognases and catalase are less tolerant to copper in sandy loam than in loamy sand, unlike urease, which was more tolerant to the pollutant in loamy sand than in sandy loam. Tolerance of plants to soil contamination with copper is a species-specific trait. Among the tested crops, yellow lupine was the least tolerant whereas spring oilseed rape was the most tolerant to copper contamination.
Miedź jest pierwiastkiem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania wszystkich organizmów, jednakże jej nadmiar w środowisku może działać destrukcyjnie na metabolizm komórek drobnoustrojów, roślin i zwierząt oraz ludzi. Zatem poznanie wszystkich uwarunkowań oddziaływania miedzi na środowisko przyrodnicze jest ze wszech miar uzasadnione. Celem badań było określenie wpływu zanieczyszczenia gleby miedzią na aktywność dehydrogenaz, katalazy i ureazy oraz określenie oporności tych enzymów na nadmiar miedzi w glebie. W doświadczeniu czynnikami zmiennymi były: 1) gatunek gleby: piasek gliniasty i glina piaszczysta; 2) stopień zanieczyszczenia miedzią w mg⋅kg-1 s.m. gleby: 0, 150 , 450; 3) sposób użytkowania gleby: gleba nieobsiana i obsiana roślinami; 4) gatunek uprawianej rośliny: owies, rzepak jary i łubin żółty; 5) termin analiz enzymatycznych: 25. dzień i 50. dzień. W wyniku badań stwierdzono, że zanieczyszczenie miedzią, w zakresie od 150 mg do 450 mg·kg-1 gleby, hamuje istotnie aktywność dehydrogenaz, ureazy i katalazy. Przy czym najbardziej odporna na nadmiar miedzi jest katalaza, a najmniej dehydrogenazy. Pośrednie miejsce zajmuje ureaza. Dehydrogenazy, ureaza i katalaza są najbardziej oporne na inhibicyjne działanie miedzi w glebie pod uprawą rzepaku jarego, a najmniej pod uprawą owsa. Miedź silniej hamuje aktywność enzymów w glebie nieobsianej roślinami niż w glebie obsianej. Negatywne działanie nadmiaru tego pierwiastka w glebie ma charakter trwały i zamiast ustępować nasila się wraz z czasem jego zalegania w glebie. Dehydrogenazy i katalaza są bardziej oporne na działanie miedzi w glinie piaszczystej niż w piasku gliniastym, a ureaza odwrotnie – bardziej oporna w piasku gliniastym niż w glinie piaszczystej. Wrażliwość roślin na zanieczyszczenie miedzią jest cechą gatunkową. Spośród badanych roślin najbardziej wrażliwy jest łubin żółty, a najmniej rzepak jary.
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 3; 605-617
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies