- Tytuł:
-
Kogo „uleczy” Krajowy Ośrodek Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym?
Who will be ‘healed’ by the National Centre for the Prevention of Dissocial Behaviour? - Autorzy:
- Bocheński, Maciej
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/692892.pdf
- Data publikacji:
- 2014
- Wydawca:
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Tematy:
-
sex crimes
sex offenders
sexually violent predators
SVP Legislation
risk assessment
przestępczość seksualna
sprawcy przestępstw seksualnych
osoby stwarzające zagrożenie
ustawodawstwo SVP
ocena ryzyka recydywy seksualnej - Opis:
-
The issue of a legal response to sex offenders has been present in the social and academic discourse for a long time. Despite severe criticism directed against the Polish legislature after the adoption of the earlier regulation on combating sex offenders, the President of the Republic of Poland signed the Act on Proceedings against Persons with Mental Disorders Posing a Threat to Life, Health or Sexual Freedom of Others. Legal institutions for which this law provides for are part of the solution collectively referred to as the (SVP
Legislation). While the idea of such regulations shall not be assessed as unambiguously negative, an important issue that may arise on the basis of implementing the provisions of this Act, is the fact that there are no modern tools of risk assessment in practical use or available in the Polish prison system and forensic psychiatry. Consequently, classifying sex offenders as SVPs must bequestioned, especially in view of the significant scope of the planned interference with their civil rights and liberties. The article presents the basic principles on the SVP Legislation, as well as basic information on the risk assessment of recidivism among sex offenders. It then summarises the theoretical issues present in Polish solutions, as well as the Polish practice of assessing the risk of recidivism.
Problematyka prawnej reakcji wobec sprawców przestępstw seksualnych jest obecna w dyskursie społecznym i naukowym od dłuższego czasu. Pomimo druzgocącej krytyki, jaka spadała na polskiego ustawodawcę po uchwalaniu kolejnych regulacji dotyczących zwalczania przestępstw seksualnych, prezydent podpisał ustawę o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób. Instytucje prawne przewidziane przez ten akt prawny wpisują się w rozwiązania nazywane zbiorczo Prawem o postępowaniu ze szczególnie niebezpiecznymi sprawcami przemocy seksualnej (ang. Sexually Violent Predator (SVP) Legislation). O ile sama idea takich regulacji nie jest oceniana jednoznacznie negatywnie, o tyle istotnym problemem, który może pojawić się w Polsce na gruncie realizowania zapisów tej ustawy, jest brak stosowania w polskiej praktyce penitencjarnej i sądowo-psychiatrycznej nowoczesnych narzędzi oceny ryzyka recydywy. Z tego względu musi budzić wątpliwości kwalifikowanie sprawców przestępstw jako osób stwarzających zagrożenie, szczególnie zważywszy na znaczny zakres planowanej ingerencji w prawa i wolności obywatelskie tych osób. W artykule przedstawiono podstawowe założenia regulacji SVP, jak również podstawowe informacje dotyczące oceny ryzyka recydywy wśród przestępców seksualnych. Wskazane kwestie teoretyczne zestawiono następnie z polskimi rozwiązaniami, a także z polską praktyką dokonywania oceny ryzyka recydywy. - Źródło:
-
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 3; 149-160
0035-9629
2543-9170 - Pojawia się w:
- Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł