Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wermikompost" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wermikompostowanie osadów ściekowych
Vermicomposting of sewage sludge
Autorzy:
Bożym, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1208827.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
osady ściekowe
wermikompost
dżdżownice
sewage sludge
vermicomposting
earthworms
Opis:
Wermikompostowanie osadów ściekowych prowadzi się w celu ich stabilizacji oraz wytworzenia produktu stosowanego do celów przyrodniczych. Z tego względu osady poddawane wermikompostowaniu powinny zawierać wysoki udział materii organicznej oraz być wolne od zanieczyszczeń mikrobiologicznych, i posiadać mały ładunek metali ciężkich. Dlatego najczęściej proces wermikompostowania prowadzi się w małych oczyszczalniach ścieków. Zastosowanie nawozowe wermikompostów dostarcza roślinom wielu składników odżywczych, polepsza właściwości fizyczne gleby oraz stopień jej nawożenia. Dodatkowo, ważne makroelementy obecne w osadach ściekowych stają się po procesie lepiej przyswajalne przez rośliny. W pracy opisano proces wermikompostowania osadów ściekowych, wady i zalety oraz możliwości dalszego wykorzystania wermikompostu.
Vermicomposting process is carried out for stabilize of sewage sludge and production fertilizer for natural purposed. For this reason, vermicomposted sewage sludge should contain a high content of organic matter and to be free from microbiological and heavy metals contamination. Therefore, the most common process of vermicomposting is popular in small waste-water treatment plants. The usage of vermicomposted sewage sludge can supply nutrients to plants and also improve soil physical conditions and fertility. During vermicomposting, important macronutrients, present in the sewage sludge, are converted into the forms that are more available to plants. This paper describes the technology of vermicomposting of sewage sludge, the advantages and disadvantages of the process and directions for use of vermicompost.
Źródło:
Chemik; 2016, 70, 10; 616-619
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biologiczne przetwarzanie biodegradowalnej frakcji odpadów komunalnych i osadów ściekowych w wermikulturze
Biologische Verarbeitung der biodegradierbaren Fraktion von Kommunalabfällen und Klärschlamm in Wurmkompostierungen (Wermikultur)
Autorzy:
Bożym, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392235.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
odpad komunalny
przetwarzanie biologiczne
frakcja biodegradowalna
wermikultura
wermikompost
metal ciężki
municipal waste
biological treatment
biodegradable fraction
vermiculture
vermicompost
heavy metal
Opis:
Wermikultura to hodowla dżdżownic przy wysokim ich zagęszczeniu, prowadzona na odpadach organicznych. Głównym celem wermikultury jest produkcja nawozów organicznych lub środków wspomagających uprawę roślin, zgodnie z Ustawą z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz.U. z 2007 r. nr 147, poz. 1033). Wermikulturę można także wykorzystać do przetworzenia frakcji biodegradowalnej odpadów komunalnych bądź osadów ściekowych. Dodatkowo służy ona do hodowli samych dżdżownic, które następnie stosuje się w produkcji leków, detergentów i środków kosmetycznych oraz jako pasza. Dżdżownice wraz z wermikompostem można wykorzystać do podniesienia jakości gleb, wprowadzając je na tereny zdegradowane. W wermikompostowaniu odpadów najlepiej sprawdza się Eisenia fetida (Sav.). Najważniejsze cechy odróżniające ten gatunek od innych dżdżownic glebowych to większa płodność, dłuższe życie oraz duża odporność na negatywne czynniki środowiskowe. W produkcji wermikompostu należy pamiętać o zdolnościach kumulacji metali ciężkich w ciałach dżdżownic. Zjawisko to jest często wykorzystywane w tak zwanej bioindykacji zanieczyszczeń środowiska. W pracy opisano sposób prowadzenia kompostowania w wermikulturze, wady i zalety procesu oraz możliwość dalszego wykorzystania wermikompostu. Przedstawiono wyniki badań własnych oraz licznych autorów nad prowadzeniem wermikultury na odpadach i osadach ściekowych.
Die Wurmkompostierung (Wermikultur) ist eine, in hoher Dichte geführte, Würmerzüchtung, auf organischen Abfällen. Das Hauptziel einer Wermikultur ist die Herstellung von organischem Dünger oder von Mittel, die den Pflanzenbau unterstützen – laut Gesetz vom 10 Juli 2007, über Dünger und Düngung (Gesetzblatt von 2007, Nr. 147, Pos. 1033). Die Wermikultur kann auch zur Verarbeitung von biodegradierbaren Fraktionen aus Kommunalabfällen oder von Klärschlamm eingesetzt werden. Zusätzlich, nutzt man die Wurmkompostierung zur Züchtung von Regenwürmern, die demnächst bei der Herstellung von Medikamenten, Detergens und Kosmetika und auch als Futtermittel, eingesetzt werden. Die Regenwürmer mit dem Wurmhumus (Wermikompost), kann man zur Verbesserung der Bodenqualität einsetzen, in dem man sie auf degradierte Böden einführt. In der Wermikompostierung von Abfällen, hat sich am besten die Eisenia fetida (Sav.) bewährt. Zu den wichtigsten Merkmahlen, die diese Art von anderen Boden-Regenwürmern unterscheidet, sind: größere Fruchtbarkeit, längere Lebenszeit und große Widerstandsfähigkeit gegen negative Umwelteinflüsse. Bei der Produktion von Wermikompost, sollte man das Kumulationsvermögen. Von Schwermetallen in den Würmerorganismen, beachten. Dieses Phänomen wird oft in der s.g. Bioindikation der Umwelt genutzt. In der Schrift wurde die Prozessführung bei der Wurmkompostierung (Wermikultur) beschrieben, die Vor und Nachteile des Prozesses, und die Möglichkeit der weitern Nutzung des hergestellten Wermikomposts erörtert. Es wurden eigene Untersuchungsergebnisse und auch Ergebnisse von mehreren anderen Autoren, bei der Ausführung von Wermikultur auf Abfällen und Klärschlämmen, beschrieben.
Źródło:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych; 2012, R. 5, nr 10, 10; 335-369
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies