Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pole polityki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Sfery oraz mechanizmy generowania zjawisk i procesów politycznych
Spheres and mechanisms generating political phenomena and process
Autorzy:
Blok, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912324.pdf
Data publikacji:
2021-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
1st degree politics field
2nd degree politics field
3rd degree politics field
“core of politics
pole polityki I-szego stopnia
pole polityki II-ego stopnia
pole polityki III-ego stopnia
„jądro polityki”
Opis:
Autor zakłada, iż skoro politologia nie legitymuje się własną tożsamością przedmiotową, jak i metodologiczną, to badacze są każdorazowo zmuszeni do zdefiniowania przedmiotu swych badań oraz zadeklarowania przyjętych założeń metodologicznych. Pole polityki nie jest polem jednorodnym, co oznacza, iż wypełnione jest różnorodnymi bytami ontologicznymi. Polityka może zatem przyjąć postać metody działania, swoistego instrumentu, może mieć wymiar realny bądź mityczny, może być obiektem dającym się obserwować, jak i nie poddającym się temu procesowi. W artykule poddano analizie najważniejsze typy aktywności społecznych, które decydują o warunkach egzystencji całych społeczeństw. Starano się też wskazać na sfery i mechanizmy, które nadają tym zjawiskom i procesom charakteru politycznego. Według autora „polityczności” należy poszukiwać w relacjach, jakie zachodzą pomiędzy różnymi typami aktywności społecznej. Przyjęcie czterech typów aktywności oznacza, że możemy wyróżnić 4 płaszczyzny kreowania zjawisk i procesów politycznych: – pole pierwszego stopnia, które stwarza każdy typ aktywności decydującej o egzystencji społeczeństwa; – pole drugiego stopnia, które tworzą przekroje dwupłaszczyznowe, np. społeczeństwo gospodarujące i państwowe, czy społeczeństwo państwowe i ideowe itd.; – pole trzeciego stopnia, wyznaczone przez przekroje trzech rodzajów społeczeństw, np. gospodarującego, państwowego i ideowego; – i wreszcie pole „jądra polityki”, które jest przekrojem czterech typów aktywności i stąd jego najważniejsza rola w kreowaniu zjawisk i procesów politycznych oraz w wyjaśnianiu polityki. Przeciwstawną pozycję względem „jądra” zajmują „marginalia polityki”, które w sprzyjających okolicznościach, w odpowiednim miejscu i czasie mogą nabrać politycznego znaczenia i mogą wykreować odrębne pole.
The author assumes that since political science does not have its own and methodological identity, researchers are each time forced to define the subject of their research and to declare the adopted methodological assumptions. The field of politics is not a homogeneous field, which means that it is filled with various ontological beings. Politics can, therefore, take the form of a method of action, a specific instrument, it can have a real or mythical dimension, it can be an object that can be observed, and not subject to this process. The article analyzes the most important types of social activity that determine the living conditions of entire societies. Attempts were also made to indicate the spheres and mechanisms which give these phenomena and processes a political character. According to the author, “political” should be sought in the relations that occur between different types of social activity. The adoption of four types of activity means that we can distinguish 4 levels of creating political phenomena and processes: – the first degree field, which creates any type of activity that determines the existence of a society, – the second-degree field, which is formed by two-plane cross-sections, e.g. economic and state society, or state and ideological society, etc. – the third-degree field, defined by the cross-sections of three types of society, e.g. economic, state and ideological – and finally the field of the “core of politics”, which is a cross-section of four types of activity and hence its most important role in creating political phenomena and processes and in explaining politics. The opposite position to the “core” is taken by the “marginalia of politics”, which in favorable circumstances, in the right place and at the right time, can acquire political significance and can create a separate field.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2021, 1; 5-22
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drogi poszukiwania tożsamości „nauki o polityce”
Ways of searching for the identity of ‘political science’
Autorzy:
Blok, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616719.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
identity of the object of political science
methodological identity
identity stemming from the history of political science
the field of politics
politicality
tożsamość przedmiotowa nauki o polityce
tożsamość metodologiczna
tożsamość wynikająca z historii nauki o polityce
pole polityki
polityczność
Opis:
The author begins his analysis with looking at the notion of identity, moving on to that of the identity of an academic discipline. His starting point is to choose a typology of identities of a discipline that distinguishes the identity of the object, its methodological identity, and an identity stemming from the history of development of the discipline. The author primarily focuses on the analysis of the identity of the object, while giving a brief account of the latter two. He concludes by observing that the object of research in the social sciences is to a large extent polymorphic, as evidenced by multidimensional, multifaceted and multilayered analysis. Nevertheless, the author does not give up his further considerations on the object of political science sińce, under the circumstances of the emerging information society, its delimitation is becoming an organizational and educational necessity. He starts the characteristics of studies into the realm of politics by presenting three standpoints, or three assumptions. (1) It is possible to distinguish a homogenous class o f political events and processes. (2) The object o f political science is not a distinguishable ‘entity’. (3) The identity of the object of political science is determined by other factors, such as relations or attributes. Objective difficulties encountered in the process of defining the identity of the object and methodology make the author take the direction of searching for the gist and defmition of ‘politicality ’. The finał part of the paper consists of a brief presentation of the concepts by C. Schmitt, Ch. Mouffe, U. Beck and A. Giddens, and the presentation of the author’s own idea of ‘politicality’.
Autor rozpoczyna analizę od istoty tożsamości po to, aby dojść do kategorii tożsamości dyscypliny naukowej. Punktem wyjściowym jest wybór takiej typologii tożsamości dyscypliny, która wydziela: tożsamość przedmiotową, tożsamość metodologiczną, tożsamość wynikającą z historii rozwoju dyscypliny. Główną uwagę koncentruje autor na analizie tożsamości przedmiotowej, natomiast bardziej skrótowo przedstawia tożsamość metodologiczną i tożsamość wynikającą z historii rozwoju nauki o polityce. W konkluzji autor dochodzi do wniosku, iż przedmiot badań w naukach społecznych ma w dużym stopniu charakter polimorficzny wyrażający się wielowymiarowością, wieloaspektowością i wielopoziomowością analizy. Mimo tego autor nie rezygnuje z dalszych rozważań o przedmiocie nauki o polityce z tego względu, że w warunkach powstającego społeczeństwa informacyjnego pewna jej delimitacja staje się wymogiem organizacyjnym i dydaktycznym. Charakterystykę badań nad polem polityki autor rozpoczyna od przedstawienia trzech stanowisk albo inaczej trzech założeń. A mianowicie, że: istnieje możliwość wyodrębnienia jednorodnej klasy zjawisk i procesów politycznych; przedmiot politologii nie jest „bytem”, który da się wyodrębnić; o tożsamości przedmiotowej politologii decydują inne czynniki, na przykład relacje bądź atrybuty. Obiektywne trudności w zdefiniowaniu tożsamości przedmiotowej i metodologicznej kierują autora na trop poszukiwania istoty i definicji „polityczności”. W części końcowej artykułu autor dokonuje krótkiej prezentacji koncepcji: C. Schmitta, Ch. Mouffe, U. Becka, A. Giddensa, a na koniec przedstawia własną ideę „polityczności”.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2013, 4; 39-58
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies