- Tytuł:
-
Engaged Anthropology and the Need for Empathy: Anthropological Interventions in the Face of the So-called Refugee Crisis
Antropologia zaangażowana i potrzeba empatii: Antropologiczne interwencje w obliczu tzw. kryzysu uchodźczego - Autorzy:
- Bloch, Natalia
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1372897.pdf
- Data publikacji:
- 2020-06-25
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
- Tematy:
-
engaged anthropology
empathy
solidarity
hope
anthropological interventions
refugee crisis
refugees
migrations
antropologia zaangażowana
empatia
solidarność
akademia nadziei
antropologiczne interwencje
tzw. kryzys uchodźczy
uchodźcy
migracje - Opis:
-
This paper is an attempt to consider how engaged anthropology could be practiced in connection with the refugee/migrant crisis. The author presents in detail three anthropological interventions conducted in Poznań, a city in western Poland: (1) the project “We’re All Migrants: (Re)gained Migration Memory”; (2) the campaign “Adopt a Lifejacket”; and (3) the campaign “Gallery without a Home.” At the same time, she criticises the sedentary perspective predominant in the public debate regarding refugees and migrants, and the reduction of the refugee/migrant figure to the category of an Other. She perceives a need to depart from the role of expert and to stimulate empathy by making people aware of the adventitious nature of their lot in life and by emphasizing closeness to the other person rather than constantly focusing on differences. She points to the divergence between engaged and applied anthropology, and the related challenges facing anthropologists in Polish institutions who want to get involved in building social sensibility and interpersonal solidarity. She also calls for the propagation of hope.
Artykuł jest próbą zastanowienia się nad tym, jak można uprawiać antropologię zaangażowaną w obliczu tzw. kryzysu uchodźczego/migracyjnego. W odpowiedzi autorka szczegółowo przedstawia trzy antropologiczne interwencje zrealizowane w Poznaniu, w zachodniej Polsce: (1) projekt „Wszyscy jesteśmy migrantami. (Od)zyskiwanie pamięci migracyjnej”; (2) akcję „Zaadoptuj kamizelkę” oraz (3) kampanię „Galeria bez domu”. Krytykuje przy tym sedentarystyczną perspektywę dominującą w debacie publicznej o uchodźcach i migrantach oraz redukowanie figury uchodźcy/migranta do kategorii Innego. Dostrzega potrzebę odejścia od roli ekspertów i podejmowania działań mających na celu uruchamianie mechanizmu empatii poprzez uświadamianie sobie samym przygodności naszego usytuowania oraz podkreślanie bliskości z drugim człowiekiem zamiast nieustannego reprodukowania różnicy. Wskazuje na różnice między antropologią zaangażowaną i stosowaną oraz związane z tym wyzwania, przed jakimi stają antropolożki i antropolodzy w polskim kontekście instytucjonalnym — ci, którzy chcą angażować się w działania mające na celu budowanie wrażliwości społecznej i międzyludzkiej solidarności. Wzywa też do uprawiania akademii nadziei. - Źródło:
-
Kultura i Społeczeństwo; 2020, 64, 2; 71-97
2300-195X - Pojawia się w:
- Kultura i Społeczeństwo
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł