Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "coping" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Cognitive flexibility and flexibility in coping in nurses – the moderating role of age, seniority and the sense of stress
    Autorzy:
    Kruczek, Agnieszka
    Basińska, Małgorzata A.
    Janicka, Martyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2116593.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-16
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    general nurse
    cognitive flexibility
    moderation effect
    flexibility in coping
    Flexibility in Coping with Stress Questionnaire
    sense of stress
    Opis:
    ObjectivesThe nursing profession entails many stressful situations and challenges, such as heavy workload, shift work, emotional demands and professional conflicts. In the light of the results of the research conducted so far, flexible coping has occurred to be highly adaptive, as its association with adaptive struggle with the disease, fewer depressive symptoms and both greater mental well-being and better health have been proven. In connection with the above, the aim of this study was to determine the nature of the relationship between cognitive flexibility and flexibility in coping in nurses, taking into account the moderating role of age of the respondents, seniority and the sense of stress.Material and MethodsThe study sample consisted of 280 persons working as nurses (age range: 21–66). The number of women and men reflected their percentage distribution in this profession, as it is highly feminized. The following methods were used in the study: the Cognitive Flexibility Inventory (CFI) by Dennis and Vander Wal, the Perceived Stress Scale (PSS-10) by Cohen et al., the Flexibility in Coping with Stress Questionnaire (FCSQ-14) by Basińska et al., and a self-developed survey.ResultsAs the obtained research results show, cognitive flexibility in both the Control and Alternatives subscales was a predictor of flexible coping and their subscales. The analysis revealed that the model of the relationship between cognitive flexibility and flexibility in coping was moderated by age, seniority and the sense of stress.ConclusionsCoping skills and flexibility are positively correlated with the psychological adjustment of nurses.
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2020, 33, 4; 507-521
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane cechy osobowości pielęgniarek a elastyczność w radzeniu sobie ze stresem – moderacyjna rola wieku i stażu pracy
    Selected personality traits of nurses and flexibility in coping with stress – a moderating role of age and seniority
    Autorzy:
    Janicka, Martyna J.
    Basińska, Małgorzata A.
    Sołtys, Michalina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085622.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-24
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    cechy osobowości
    stres
    pielęgniarki
    staż pracy
    radzenie sobie ze stresem
    elastyczność w radzeniu sobie
    personality traits
    stress
    nurses
    seniority
    coping with stress
    flexibility in coping
    Opis:
    WstępW wynikach wielu badań wskazuje się, że zawód pielęgniarki obciążony jest zwiększonym ryzykiem doświadczania stresu oraz wypalenia zawodowego. Efektywne radzenie sobie ze stresem może zarówno chronić przed wypaleniem, jak i wpływać na jakość sprawowanej nad pacjentem opieki. Na efektywność mają wpływ m.in. cechy osobowości. W badaniu postanowiono sprawdzić, czy empatia, impulsywność i skłonność do ryzyka pełnią rolę predykcyjną dla elastyczności w radzeniu sobie ze stresem.Materiał i metodyZastosowano Kwestionariusz impulsywności IVE Eysencka i Eysenck w polskiej adaptacji Jaworowskiej oraz Kwestionariusz Elastyczności w radzeniu sobie ze stresem Basińskiej i wsp. Oba narzędzia charakteryzowały się zadowalającymi parametrami statystycznymi. Badani wypełniali także ankietę osobową. Analizowano wyniki uzyskane od 137 pielęgniarek.WynikiSkłonność do ryzyka korelowała istotnie statystycznie z elastycznością w radzeniu sobie ze stresem oraz wszystkimi jej wymiarami (repertuarem strategii, zmiennością strategii oraz refleksyjnością) na poziomie niskim. Nie wykazano podobnych zależności dla empatii oraz impulsywności. W predykcyjnej ocenie roli wybranych cech osobowości dla elastyczności w radzeniu sobie ze stresem tylko skłonność do ryzyka była istotnym predyktorem. Choć model okazał się istotny statystycznie, pozwalał wyjaśnić zmienność elastyczności tylko w 7%.WnioskiWystępowała niska istotna statystycznie zależność między skłonnością do ryzyka u pielęgniarek a ich elastycznością w radzeniu sobie ze stresem. Empatia i impulsywność nie pełniły roli predykcyjnej.
    BackgroundThe results of numerous studies indicate that the nurse profession is burdened with an increased risk of feeling stressed and experiencing professional burnout. Effective coping with stress can protect against professional burnout as well as impact on patient care. These effects may be influenced, e.g., by personality traits. By the study, the authors decided to check whether personality traits such as empathy, impulsiveness and venturesomeness would play a predictive role for flexibility in coping with stress.Material and MethodsBy the study, the authors analyzed the results obtained from 137 nurses. The following research tools were used: the Impulsiveness-Venturesomeness-Empathy Questionnaire by Eysenck and Eysenck, in the Polish adaptation by Aleksandra Jaworowska, and the Flexibility in Coping with Stress Questionnaire (FCSQ-14) by Małgorzata Basińska et al. Both tools were characterized by satisfactory statistical properties. By addition, the respondents completed a personal survey which allowed collecting basic personal data.ResultsVenturesomeness positively correlated with flexibility in coping with stress and all its dimensions (strategy repertoire, strategy variability and reflexivity) at the low level. Similar dependencies for empathy and impulsiveness were not shown. Similarly, in assessing the predictive role of selected personality traits for flexibility in coping with stress, only venturesomeness turned out to be an important predictor. Although the model turned out to be statistically significant, it allowed explaining the variability of flexibility only in 7%.ConclusionsThere was a low statistically significant relationship between the nurses’ venturesomeness and their flexibility in coping with stress. Empathy and impulsiveness did not play a predictive role for flexibility in coping with stress.
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2020, 71, 4; 451-459
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwa typy elastyczności – w radzeniu sobie i poznawcza – oraz ich relacja z odczuwanym stresem wśród funkcjonariuszy straży pożarnej
    Two types of flexibility: in coping and cognitive, and their relationship with stress among firefighters
    Autorzy:
    Borzyszkowska, Agata
    Basińska, Małgorzata A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085623.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-24
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    stres zawodowy
    strażacy
    elastyczność
    elastyczność w radzeniu sobie ze stresem
    elastyczność poznawcza
    radzenie sobie
    job stress
    firefighters
    flexibility
    flexibility in coping with stress
    cognitive flexibility
    coping
    Opis:
    WstępElastyczność w radzeniu sobie ze stresem i elastyczność poznawcza to konstrukty nowe na gruncie polskich i europejskich nauk psychologicznych. Osoba elastyczna w radzeniu sobie posiada szeroki repertuar poddawanych refleksji strategii zaradczych, zmienianych w zależności od ich skuteczności lub specyfiki sytuacji. Osoba elastyczna poznawczo jest gotowa do poszukiwania nowych sposobów radzenia sobie. Zawód strażaka wiąże się z narażeniem na różne stresory, a stres zawodowy może wpływać nie tylko na zdrowie psychiczne, lecz również na jakość wykonywanej pracy. Dlatego elastyczność w radzeniu sobie ze stresem i elastyczność poznawcza wydają się tak ważne. Celem badania była empiryczna weryfikacja związku pomiędzy elastycznością w radzeniu sobie i elastycznością poznawczą oraz określenie ich relacji z odczuwanym przez badanych stresem.Materiał i metodyDo badania zakwalifikowano 104 strażaków – tylko mężczyzn. Średni wiek badanych to 34 lata (SD = 7,81). Wykorzystano Kwestionariusz elastyczności w radzeniu sobie (KERS-14), Kwestionariusz elastyczności poznawczej (KEP) oraz Skalę odczuwanego stresu (Perceived Stress Scale – PSS-10).WynikiU badanych strażaków występował istotny statystycznie związek między elastycznością w radzeniu sobie ze stresem i jej wymiarami a elastycznością poznawczą i jej wymiarami. Najsilniejszy pozytywny związek zaobserwowano pomiędzy elastycznością poznawczą i repertuarem strategii (r = 0,639, p < 0,001), najsłabszy – pomiędzy kontrolą poznawczą a refleksyjnością (r = 0,257, p = 0,009). Dowiedziono, że występuje istotny statystycznie negatywny związek pomiędzy elastycznością w radzeniu sobie ze stresem (r = –0,339, p = 0,001) i elastycznością poznawczą (r = –0,359, p < 0,001) a odczuwanym przez badanych stresem. Nie odnotowano istotnego statystycznie związku pomiędzy refleksyjnością stanowiącą wymiar elastyczności w radzeniu sobie a odczuwanym przez strażaków stresem.WnioskiNależy rozważyć możliwość uwzględnienia w programach profilaktycznych skierowanych do strażaków potrzeby wspierania zasobów podmiotowych, do których zaliczyć można elastyczność w radzeniu sobie ze stresem i elastyczność poznawczą. Wyniki wskazują również na konieczność pogłębienia badań w celu lepszego zrozumienia obu konstruktów.
    BackgroundFlexibility in coping with stress and cognitive flexibility are new constructs both in Polish and European psychological sciences. A person displaying flexibility in coping has a wide repertoire of remedial strategies, which he or she is able to change if the situation so requires, and which reflect on the strategies used, while a person displaying cognitive flexibility is ready to look for new ways to cope. The profession of a firefighter involves exposure to various stressors, and occupational stress can affect not only mental health, but also the quality of work performed. That is why flexibility in coping with stress and cognitive flexibility seem so important. The aim of the study was to perform empirical verification of the relationship between flexibility in coping and cognitive flexibility, as well as to determine their relationship with the stress perceived by the respondents.Material and MethodsOverall, 104 firefighters (males only) were qualified for the examination. The average age of the respondents was 34 years (SD = 7.81). The Flexibility in Coping with Stress Questionnaire (FCSQ-14), the Cognitive Flexibility Inventory (CFI) and the Perceived Stress Scale (PSS-10) were used.ResultsThere is a statistically significant relationship between flexibility in coping with stress and its dimensions, and cognitive flexibility and its dimensions, in the examined group of firefighters. The strongest positive relationship was observed between cognitive flexibility and repertoire (r = 0.639, p < 0.001), and the weakest between cognitive control and reflectivity (r = 0.257, p = 0.009). A statistically significant negative relationship was found between flexibility in coping with stress (r = –0.339, p = 0.001) and cognitive flexibility (r = –0.359, p < 0.001), and stress experienced by the respondents. There was no statistically significant relationship between reflectivity, which is a dimension of flexibility in coping with stress, and perceived stress.ConclusionsThere is a need to consider the possibility of including in the prevention programs addressed to firefighters the need to support subjective resources, which include flexibility in coping with stress and cognitive flexibility. The results also indicate the need to deepen research in order to better understand the constructs of flexibility in coping with stress and cognitive flexibility.
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2020, 71, 4; 441-450
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane cechy osobowości funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej jako predyktory elastyczności w radzeniu sobie ze stresem
    Selected personality traits as predictors of coping flexibility in a group of officers of the State Fire Service
    Autorzy:
    Stępka-Tykwińska, Ewa
    Basińska, Małgorzata A.
    Sołtys, Michalina
    Piórowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162717.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-18
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    osobowość
    stres
    strategie radzenia sobie ze stresem
    Państwowa Straż Pożarna
    strażacy
    elastyczność w radzeniu sobie
    personality traits
    stress
    coping strategies
    State Fire Service
    firefighters
    coping flexibility
    Opis:
    Wstęp Elastyczność w radzeniu sobie ze stresem jest w kulturze europejskiej nowym konstruktem. Pozwala lepiej rozumieć mechanizmy radzenia sobie jednostki ujmowane jako proces ciągłego poszukiwania nowych, bardziej skutecznych rozwiązań. Jednostka elastycznie radząca sobie ze stresem, która zauważa nieskuteczność podejmowanych przez siebie działań, posiada szeroki repertuar strategii radzenia sobie, szuka nowych rozwiązań i wykazuje się refleksyjnością pozwalającą na dostrzeżenie nieskuteczności działania. Zawód strażaka jest profesją charakteryzującą się wysokim poziomem stresu, a osoby go wykonujące powinny cechować się świadomością podejmowanych działań zaradczych i ich faktycznej skuteczności. Materiał i metody Zbadano 163 funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej. W badaniach korzystano z Kwestionariusza impulsywności (polska adaptacja Impulsiveness-Venturesomeness- Empathy − IVE Questionnaire), Kwestionariusza elastyczności w radzeniu sobie ze stresem (KERS-14) i ankiety osobowej. Wyniki Funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej cechujący się bardziej nasiloną skłonnością do ryzyka wykazują większą elastyczność w radzeniu sobie ze stresem w zakresie dysponowania szerszym repertuarem i zmiennością stosowanych strategii. U funkcjonariuszy z najkrótszym stażem służby (< 9 lat) niższy poziom empatii wiązał się z wyższym poziomem zmienności strategii radzenia sobie ze stresem, a u funkcjonariuszy z najdłuższym stażem służby (> 14 lat) poziom zmienności tej strategii wzrastał wraz z poziomem empatii. Wnioski Skłonność do ryzyka jest istotnym predyktorem elastyczności w radzeniu sobie ze stresem. Staż służby jest moderatorem (na poziomie tendencji statystycznej) związku między empatią a elastycznością w radzeniu sobie ze stresem, szczególnie w zakresie zmienności stosowania strategii radzenia sobie. Med. Pr. 2019;70(5):555–565
    Background The flexibility in coping with stress is a new construct in Europe, which allows for a more insightful understanding of individual coping mechanisms, perceived as a process of continuous search for more effective solutions. An individual who is capable of coping with stress in a flexible way, notices the lack of effectiveness of some methods of coping, seeks new solutions, has a wide repertoire of coping strategies, as well as shows reflexivity to see the lack of effectiveness in coping. The profession of a firefighter is characterized by a high level of stress, so people performing this profession should be aware of the remedial actions undertaken and their actual effectiveness. Material and Methods Altogether, 163 officers of the State Fire Service were examined. The following questionnaires were used in the study: the Polish adaptation of the Impulsiveness-Venturesomeness-Empathy (IVE) Questionnaire, the Coping Flexibility Questionnaire (Polish name: Kwestionariusz elastyczności w radzeniu sobie ze stresem – KERS-14), and a personal survey. Results Firefighters with more risky attitudes were found to display greater flexibility in coping, in terms of having a wider repertoire and variability in the applied strategies. In the case of officers with the shortest service period (< 9 years), the lower level of empathy was associated with a higher variability of coping strategies, while in officers with the longest service period (> 14 years), the level of variation in coping strategies correlated positively with the level of empathy. Conclusions Risk taking propensity is an important predictor of flexibility in coping. The service period is a moderator (at the level of statistical tendency) of the relationship between empathy and flexibility in coping, especially in the field of variability in the use of coping strategies. Med Pr. 2019;70(5):555–65
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2019, 70, 5; 555-565
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Radzenie sobie przez humor dla relacji między stresem w pracy a satysfakcją zawodową
    Coping humor for the relationship between a sense of stress at work and job satisfaction
    Autorzy:
    Kruczek, Agnieszka
    Basińska, Małgorzata A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162573.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-18
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    satysfakcja z pracy
    satysfakcja zawodowa
    radzenie sobie przez humor
    stres w pracy
    Skala radzenia sobie przez humor
    style humoru
    job satisfaction
    professional satisfaction
    coping humor
    sense of stress at work
    Coping Humor Scale
    humor styles
    Opis:
    Wstęp Humor jako zasób podmiotowy jednostki pozwala jej redukować napięcia i spostrzegać sytuacje jako mniej zagrażające. Poprzez takie działania wpływa na efektywne radzenie sobie m.in. ze stresem zawodowym oraz zwiększa satysfakcję z wykonywanej pracy. Materiał i metody Do badań zakwalifikowano 201 osób pracujących zawodowo (113 kobiet i 88 mężczyzn) w wieku 19–60 lat – średnia wieku w tej grupie wyniosła 37,76 roku (SD = 12,04). Badania były prowadzone przez miesiąc (przełom lutego i marca 2017 r.). Zastosowano w nich: Skalę radzenia sobie przez humor (Coping Humor Scale – CHS), Skalę satysfakcji z pracy (SSP), Skalę odczuwanego stresu w pracy (PSS-10-P) oraz ankietę własną. Wyniki Radzenie sobie ze stresem przez humor częściowo mediuje związek między poczuciem stresu w pracy a satysfakcją zawodową. Zmniejszając napięcie nerwowe wywołane różnymi sytuacjami związanymi z wykonywanymi obowiązkami pracowniczymi, pozytywnie wpływa na poczucie satysfakcji z pracy. Wnioski Radzenie sobie przez humor zwiększa zdolności adaptacyjne jednostki w obliczu stresu w pracy m.in. poprzez przesunięcie perspektywy i zdystansowanie się do problemów zawodowych. Pozwala także na ponowną analizę i w rezultacie ocenę stresora jako mniej zagrażającego. Med. Pr. 2018;69(6):621–631
    Background Humor is considered as a personal resource that allows individuals to effectively deal with stressful situations at work by reducing tension and perceiving the situation as less threatening. By reducing stress, humor contributes to increased job satisfaction. Material and Methods A total of 201 professionally active participants (113 women and 88 men) aged 19–60 years old were qualified for the study – the average age in the study group was 37.76 years (SD = 12.04). The study was conducted for 1 month (at the turn of February and March 2017). The following methods were used in the research: Coping Humor Scale (CHS), Satisfaction with Job Scale (SSP), Sense of Stress at Work Scale (PSS-10-P) and own survey. Results Humor coping with stress partially mediates the relationship between a sense of stress at work and job satisfaction. It is associated with less tension at work and greater job satisfaction. Conclusions Coping humor with stress increases the individual adaptation capacity in the face of stress at work, by shifting the perspective, distancing from problems at work and changing stressors appraisal as less threatening. Med Pr 2018;69(6):621–631
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2018, 69, 6; 621-631
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Types of work-related behavior and experiences and stress coping strategies among single mothers and mothers in relationships differentiating role of work satisfaction
    Autorzy:
    Napora, Elżbieta
    Andruszkiewicz, Anna
    Basińska, Małgorzata A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2161798.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-18
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    occupational stress
    single mothers
    experience and job satisfaction
    mothers from full-family
    single motherhood
    work-related stress coping strategies
    Opis:
    Objectives: The purpose of the study has been to describe functioning of single and mothers in relationships (married or in informal relationships) at work and verify if the declared degree of work satisfaction differentiates types of behavior at work and stress coping strategies in both groups of mothers. Material and Methods: The study was conducted on equal samples of single mothers (N = 186) and mothers from 2-parent families (N = 186) using Latack Coping Scale that measures work-related stress coping strategies, the AVEM (Arbeitsbezogenes Verhaltens- und Erlebensmuster – Work-Related Behavior and Experience Pattern) questionnaire, and a survey. It showed similarity between the studied groups in terms of the measured variables. Results: There were considerable differences between single and married mothers in terms of support seeking strategies. The interaction of work satisfaction and the type of motherhood significantly differentiates (p = 0.03) the avoidance strategy of resignation. Conclusions: That strategy of resignation was more frequently used by single mothers with lower work satisfaction, who were distinctly different from those whose work satisfaction was higher, and from the mothers in relationships (married or in informal relationships) (regardless of the level of their work satisfaction). Int J Occup Med Environ Health 2018;31(1):55–69
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2018, 31, 1; 55-69
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmęczenie przewlekłe a strategie radzenia sobie ze stresem w pracy u funkcjonariuszy policji
    Chronic fatigue and strategies of coping with occupational stress in police officers
    Autorzy:
    Stępka, Ewa
    Basińska, Małgorzata A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2166252.pdf
    Data publikacji:
    2014-10-27
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    strategie radzenia sobie ze stresem w pracy
    zmęczenie
    funkcjonariusze policji
    stres
    zmęczenie przewlekłe
    policja
    strategies of coping with occupational stress
    fatigue
    police officers
    stress
    chronic fatigue
    police
    Opis:
    Wstęp: Praca jako jedna z najważniejszych aktywności w życiu człowieka wiąże się z sytuacjami stresującymi i trudnymi. Funkcjonariusze policji, z uwagi na specyfikę wykonywanego zawodu, są jedną z wielu grup zawodowych szczególnie narażonych na stresory. Stosowane przez nich strategie radzenia sobie ze stresem są więc szczególnie ważne, ponieważ pełnią istotną rolę w funkcjonowaniu zawodowym. Rodzaj wykonywanej służby, a także zmianowy charakter pracy i koszty psychologiczne, jakie ponoszą policjanci, sprzyjają pojawianiu się zmęczenia przewlekłego. Celem przeprowadzonych badań była ocena jego poziomu u policjantów i jego związku ze strategiami radzenia sobie ze stresem w pracy. Materiał i metody: Badaniami objęto 61 funkcjonariuszy policji. Zastosowano następujące metody badawcze: 1) Latack Coping Scale - narzędzie badające strategie radzenia sobie ze stresem w pracy (myślenie pozytywne, bezpośrednie działanie, unikanie/rezygnacja, szukanie pomocy, używanie alkoholu i substancji pobudzających); 2) Kwestionariusz Oceny Samopoczucia CIS-20R do badania poziomu zmęczenia przewlekłego i jego składowych (subiektywnego odczucia zmęczenia, pogorszenia koncentracji uwagi, obniżenia motywacji, zmniejszenia aktywności); 3) formularz do pozyskania danych społeczno-demograficznych. Wyniki: Stwierdzono, że w grupie badanych policjantów występuje wysoki poziom zmęczenia przewlekłego (8. sten), najczęściej stosowanymi strategiami radzenia sobie ze stresem są bezpośrednie działanie i myślenie pozytywne, a najrzadziej - używanie alkoholu i substancji pobudzających. Odnotowano istotną statystycznie korelację ujemną między ogólnym poziomem zmęczenia a strategią unikanie/rezygnacja. Wnioski: Uzyskane wyniki wskazują, że zmęczenie przewlekłe jest problemem dotyczącym funkcjonariuszy policji, powiązanym ze stosowanymi strategiami radzenia sobie ze stresem. Med. Pr. 2014;65(2):229–238
    Background: Work as one of the most important activities in human life is related to stressful and difficult situations. Police officers make one of the many occupational groups that are particularly threatened by contact with a number of stressors. Therefore, their strategies of coping with stress are particularly important, because they play an important role in their functioning at work. The nature of the service as well as shift work and psychological costs incurred by police officers contribute to the emergence of chronic fatigue. The aim of this study was to evaluate the level of chronic fatigue in police officers and its relationship with the strategies of coping with occupational stress. Material and Methods: A group of 61 police officers was examined. The following research methods were used: 1) Latack Coping Scale examining stress coping strategies at work (positive thinking, direct action, avoidance/resignation, seeking help, alcohol or stimulants use); 2) Mood Assessment Questionnaire CIS-20R examining the level of chronic fatigue and its components (subjective feeling of fatigue, impaired attention and concentration, reduced motivation, reduced activity); 3) Personal questionnaire providing socio-demographic data. Results: It was found that the level of chronic fatigue in the group of the examined police officers was high (sten 8th). The most often used strategies of coping with stress were direct action and positive thinking, and the least often used strategy was the use of alcohol and stimulants. A significant negative correlation between the general level of chronic fatigue and the avoidance/ resignation strategy was found. Conclusions: The results indicate that chronic fatigue is a problem affecting police officers and it is related to the stress coping strategies used. Med Pr 2014;65(2):229–238
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2014, 65, 2; 229-238
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies