Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pieczykolan, B." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Wstępne badania degradacji barwnika Acid Green 16 w systemie H202/wiórki stalowe
    Preliminary tests of degradation of dye Acid Green 16 in the H2O2/swarf system
    Autorzy:
    Barbusiński, K.
    Pieczykolan, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/296993.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
    Tematy:
    odczynnik Fentona
    H2O2
    system H2O2/wiórki stalowe
    barwniki azowe
    Acid Green 16
    oczyszczanie ścieków
    Fenton's reagent
    H2O2/swarf system
    azo dyes
    wastewater treatment
    Opis:
    Przeprowadzono badania degradacji barwnika Acid Green 16 za pomocą zmodyfikowanego odczynnika Fentona w dwóch reaktorach przepływowych, w których wykorzystano wiórki stalowe jako alternatywne źródło jonów żelaza. Reaktory różniły się wysokością i objętością zastosowanego wypełnienia z wiórków. Nadtlenek wodoru wprowadzano zarówno przed reaktorami (wariant I), jak i za reaktorami (wariant II). W poszczególnych seriach badań różnicowano dawki H2O2 (od 75 do 1250 mg/dm3), początkowe wartości pH ścieków (pH 3 i 4,5) oraz stopień ich alkalizacji (pH 9 i 12) po procesie Fentona. Porównano również efektywność zmodyfikowanego i klasycznego odczynnika Fentona w odbarwianiu badanych ścieków. Wykazano, że możliwe jest skuteczne zastąpienie klasycznego odczynnika Fentona modyfikacją z wiórkami stalowymi w systemie przepływowym do oczyszczania ścieków barwnych. W systemie przepływowym istotny wpływ na wielkość dawki H2O2 wymaganej do odbarwienia ścieków miało miejsce wprowadzania nadtlenku wodoru, początkowa wartość pH ścieków, a także czas kontaktu ścieków z wiórkami w reaktorze. Znacznie lepsze efekty odbarwiania uzyskiwano dla początkowego pH 3 w porównaniu do pH 4,5. Duże znaczenie odgrywał też stopień końcowej alkalizacji ścieków po procesie Fentona. Efektywność odbarwiania ścieków przy korekcie do pH 9 wynosiła 98,7 ÷ 99,8% oraz 99,8 ÷ 99,9% przy korekcie do pH 12.
    A modified Fenton process, using heterogeneous catalyst (swarf) as an alternative source of iron ions, was investigated for degradation of dye Acid Green 16. The experiments were carried out in two continuously-flow reactors consisting a glass column (diameter of 2.48 cm) filled with swarf. The reactors differed in bed height (3.5 and 7 cm in the first and the second reactor respectively). The swarf was made during metal sawing and the particle size of swarf was in the range of 1.2 ÷ 4.0 mm. H2O2 was dosed both before (variant I) and after (variant II) the reactors. The effect of H2O2 dosage (from 75 to 1250 mg/dm3), initial pH (3 and 4.5) and pH alkalisation after Fenton's process (pH 9 and 12) on colour removal efficiency was examined. Moreover, the effectiveness of the modified and classical Fenton's process was compared. The modified continuous Fenton process was found to be very efficient for discoloration of simulated wastewater containing 100 mg/dm3 Acid Green 16. The experimental results clearly showed that swarf could be used to replace iron salts as a catalyst in this modification. Such a system can work effectively both where H2O2 is dosing into the wastewater before and after the reactors. At the approximate process's parameters (dosage of H2O2 and initial pH) there were obtained similar effects of Acid Green 16 degradation in both classical and modified Fenton process. The dosage of H2O2, volume of swarf bed, initial pH and the place of H2O2 dosing, had fundamental impact on discoloration efficiency in the modified Fenton process. Much better results of colour removal (98.7 ÷ 99.8%) were achieved when initial pH value equalled 3.0. At initial pH value of 4.5 the results were worse (48.8 ÷ 80.6%). A very important factor was also the pH value after Fenton process. The increase of pH from 9 to 12 significantly improved the discoloration efficiency, mainly due to better precipitate iron compounds, which caused a specific colour of wastewater. It was also found, that in the case where H2O2 was added into the wastewater before reactor, it is possible to increase the efficiency of colour removal in significant way by leaving effluent after Fenton process for longer time without neutralisation. It made possible, in some range, to decrease dosages of H2O2, and the same lowering costs of wastewater treatment. The obtained results encourage to further research on this subject in order to more precise evaluation of particular parameters of continuously-flow reactor and consequently to minimize costs and maximize treatment efficiency. The presented modification of Fenton process is relatively economical because the swarf can be used as a discard material e.g. from machining.
    Źródło:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2009, 12, 1; 35-49
    1505-3695
    2391-7253
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Comparison of Landfill Leachate Treatment Efficiency Using the Advanced Oxidation Processes
    Porównanie efektywności oczyszczania odcieków składowiskowych za pomocą metod pogłębionego utleniania
    Autorzy:
    Pieczykolan, B.
    Płonka, I.
    Barbusiński, K.
    Amalio-Kosel, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/204572.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    landfill leachate
    advanced oxidation processes
    Fenton's reagent
    pogłębione utlenianie
    odczynnik Fentona
    oczyszczanie odcieków składowiskowych
    Opis:
    Treatment of leachate from an exploited since 2004 landfill by using two methods of advanced oxidation processes was performed. Fenton’s reagent with two different doses of hydrogen peroxide and iron and UV/H2O2 process was applied. The removal efficiency of biochemically oxidizable organic compounds (BOD5), chemically oxidizable compounds using potassium dichromate (CODCr) and nutrient (nitrogen and phosphorus) was examined. Studies have shown that the greatest degree of organic compounds removal expressed as a BOD5 index and CODCr index were obtained when Fenton’s reagent with greater dose of hydrogen peroxide was used - efficiency was respectively 72.0% and 69.8%. Moreover, in this case there was observed an increase in the value of ratio of BOD5/CODCr in treated leachate in comparison with raw leachate. Application of Fenton’s reagent for leachate treatment also allowed for more effective removal of nutrients in comparison with the UV/H2O2 process.
    Przeprowadzono badania oczyszczania odcieków pochodzących z eksploatowanego od 2004 roku składowiska odpadów za pomocą dwóch metod pogłębionego utleniania. Wykorzystano odczynnik Fentona z dwoma różnymi dawkami nadtlenku wodoru i żelaza oraz proces UV/H2O2. Sprawdzano efektywność usuwania związków organicznych utlenialnych biochemicznie (BZT5) i chemicznie za pomocą dwuchromianu potasu (ChZTCr) oraz związków biogennych (azotu i fosforu). Badania wykazały, że największy stopień usunięcia związków organicznych wyrażonych zarówno jako wskaźnik BZT5 jak i ChZTCr uzyskano podczas stosowania odczynnika Fentona z większą dawką nadtlenku wodoru - efektywność odpowiednio wyniosła 72% i 69,8%. Ponadto w tym przypadku odnotowano wzrost wartości stosunku BZT5/ChZTCr w odciekach oczyszczonych w odniesieniu do odcieków surowych. Zastosowanie oczyszczania odcieków odczynnikiem Fentona pozwoliło również na większą skuteczność usuwania związków biogennych w porównaniu z procesem UV/H2O2.
    Źródło:
    Archives of Environmental Protection; 2013, 39, 2; 107-115
    2083-4772
    2083-4810
    Pojawia się w:
    Archives of Environmental Protection
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ odcieków składowiskowych na skuteczność oczyszczania ścieków miejskich i właściwości osadu czynnego
    Effect of landfill leachate on the efficiency of municipal sewage treatment and on the properties of activated sludge
    Autorzy:
    Barbusiński, K.
    Pieczykolan, B.
    Kościelniak, H.
    Amalio-Kosel, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236888.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    odcieki składowiskowe
    osad czynny
    indeks osadu
    powierzchnia właściwa
    biocenoza
    landfill leachate
    activated sludge
    specific surface
    sludge volume index
    biocenosis
    Opis:
    Odcieki pochodziły ze starego składowiska odpadów komunalnych, natomiast ścieki z części mechanicznej miejskiej oczyszczalni ścieków. Udział objętościowy odcieków składowiskowych w mieszaninie ze ściekami miejskimi wynosił 2÷60%. Miarą skuteczności procesu oczyszczania był stopień zmniejszenia ChZT ścieków, natomiast zmiany właściwości osadu czynnego określono przez pomiar jego aktywności oddechowej, indeksu objętościowego, średniej wielkości i współczynnika kształtu kłaczków oraz powierzchni właściwej osadu. Wyniki badań wykazały wyraźny wpływ odcieków składowiskowych zarówno na skuteczność procesu oczyszczania ścieków, jak i charakterystykę osadu czynnego. Przy udziale odcieków do 18% w mieszaninie uzyskano zmniejszenie ChZT ścieków w zakresie 70÷92%. Przy większym udziale odcieków sprawność oczyszczania ścieków zmniejszyła się do 60%, a okresowo nawet do zera. Wykazano, że odcieki w istotny sposób pogorszyły właściwości sedymentacyjne osadu czynnego. Indeks objętościowy osadu wynosił 150÷200 cm3/g, co było związane z rozwojem bakterii nitkowatych. Gdy udział odcieków w ściekach mieścił się w za-kresie 2÷10%, średnia wielkość kłaczków osadu czynnego wynosiła 100 [mikro]m. Dalsze zwiększanie ilości odcieków w mieszaninie powodowało stopniowe zmniejszanie wielkości kłaczków, aż do około 40 [mikro]m przy udziale odcieków powyżej 30%. Po przekroczeniu udziału odcieków 26% zmniejszeniu ulegała także powierzchnia właściwa osadu czynnego, która nie przekraczała 80 m2/g. Ponadto stwierdzono wyraźny wpływ odcieków składowiskowych na zmiany w populacji orzęsków, wrotków, a także bakterii nitkowatych w osadzie czynnym. Najbardziej wrażliwe na zanieczyszczenia zawarte w odciekach były orzęski pełzające, które wyginęły przy udziale odcieków powyżej 26%. Wykazano, że graniczną wartością udziału odcieków w mieszaninie zasilającej reaktor osadu czynnego było 18%, która nie powodowała znacznego pogorszenia skuteczności oczyszczania ścieków i właściwości osadu czynnego.
    Leachate samples were collected at an out-of-use municipal landfill, and sewage samples were taken after passage of the wastewater stream through the mechanical treatment unit. The volume percent of landfill leachate in mixture with municipal sewage varied from 2 to 60%. The extent of reduction in the COD of the sewage was adopted as a measure of the treatment efficiency achieved, whereas the changes in the properties of the activated sludge were expressed by the measured values of the following parameters: respiration activity, sludge volume index, average size and shape factor of the flocs, and specific surface of the sludge. The study has substantiated the marked influence of landfill leachates both on the efficiency of sewage treatment and the characteristics of activated sludge. With a leachate proportion of up to 18% in the mixture, the extent of COD reduction ranged between 70 and 92%. Further increase in the proportion of the leachate reduced the efficiency of the sewage treatment process to 60%, and periodically even to 0%. The experiments have also revealed that the landfill leachates sharply deteriorated the settleability of the sludge. The sludge volume index varied predominantly from 150 to 200 cm3/g, which was attributable to the growth of filamentous bacteria. When the proportion of leachate in the sewage was in the range of between 2% and 10%, the size of the sludge flocs averaged 100 [micro]m. Further increase in the volume percent of the leachate accounted for a gradual reduction in the floc size, which reached approx. 40 [micro]m when the proportion of leachate in the mixture exceeded 30%. With a leachate proportion higher than 26%, a decrease was also observed in the specific surface of the activated sludge, which failed to exceed 80 m2/g. The landfill leachate was also found to produce significant changes in the populations of ciliates, rotifers and filamentous bacteria in the activated sludge. Of these, crawling ciliates were found to be the least immune to the pollutants occurring in the leachates, and were killed when the leachate proportion exceeded 26%. The study has demonstrated that the limit value for the volume percent of leachate in the mixture feeding the activated sludge reactor was 18%, which did not markedly deteriorate the efficiency of sewage treatment or the properties of the activated sludge.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2010, 32, 3; 33-38
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odbarwianie roztworów zawierających Acid Green 16 za pomocą odczynnika Fentona z nadtlenkiem wapnia
    Discoloration of solutions containing Acid Green 16 using of Fentons reagent with calcium peroxide
    Autorzy:
    Płonka, I.
    Pieczykolan, B.
    Barbusiński, K.
    Magiera, A.
    Kocot, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/126010.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    barwniki
    odbarwianie
    odczynnik Fentona
    procesy pogłębionego utleniania
    dye
    discoloration
    Fenton reagent
    advanced oxidation processes
    Opis:
    Barwniki należą do organicznych związków chemicznych i są zbudowane z pochodnych aromatycznych benzenu, naftalenu, antracenu i związków heterocyklicznych posiadających luźno związane z cząsteczką elektrony π. Kolor zawdzięczają występowaniu podstawników, np. chromoforów. Barwnik Acid Green 16 wykorzystywany jest do celów przemysłowych. Posiada zastosowanie do barwienia drewna, jedwabiu naturalnego, wełny i skóry, a także w środkach wykorzystywanych w gospodarstwie domowym. Barwniki występujące w ściekach przemysłowych sprawiają wiele problemów ze względu na swoją toksyczność, niską podatność na biodegradację oraz intensywny kolor. Dlatego tego typu ścieki są oczyszczane z wykorzystaniem metod pogłębionego utleniania chemicznego (Advanced Oxidation Processes - AOPs), w których generowane są rodniki hydroksylowe - OH•, charakteryzujące się bardzo wysoką reaktywnością w stosunku do większości zanieczyszczeń organicznych. Przeprowadzono badania nad odbarwianiem roztworu zawierającego barwnik Acid Green 16, stosując modyfikację klasycznej reakcji Fentona. W badaniach wykorzystano alternatywne źródło nadtlenku wodoru, jakim jest nadtlenek wapnia - Ixper® 75C. Dodatkowo proces był wspomagany promieniowaniem UV przy użyciu nisko- i średniociśnieniowej lampy UV. Efektywność odbarwiania oceniano na podstawie analizy stężenia barwnika Acid Green 16. W trakcie badań ustalano wpływ poszczególnych parametrów procesu: dawki nadtlenku wapnia, wartości pH, stosunku Fe2+ / Ixper® oraz czasu naświetlania. Uzyskane wyniki badań wykazały, że proces modyfikacji odczynnika Fentona umożliwił efektywne odbarwienie roztworu. W przypadku zastosowania lampy niskociśnieniowej najlepsze efekty odbarwienia otrzymano dla dawki nadtlenku wapnia wynoszącej 250 mg Ixper® 75C /dm3, stosunku Fe2+ / Ixper® wynoszącego 0,4, przy czasie naświetlania 10 minut oraz odczynie pH = 3. Wówczas w roztworze barwę zredukowano w 98,5% do poziomu 1,50 mg/dm3. Z kolei dla lampy średniociśnieniowej i najkorzystniejszych parametrów prowadzenia procesu odbarwiania obniżono stężenie barwnika w roztworze do 0,80 mg/dm3 dla dawki Ixper® 75C wynoszącej 200 mg/dm3 i uzyskano redukcję w 99,2% (stosunek Fe2+/ Ixper® = 0,4, czas naświetlania t = 10 min, pH = 2).
    Dyes are organic chemicals and are made up of aromatic derivatives of benzene, naphthalene, anthracene and heterocyclic compounds having π electrons which are loosely bounded with a molecule. Dyes owe their color from occurring substituents eg. chromophores. Acid Green 16 dye is used for industrial purposes. It is intended for coloring wood, natural silk, wool and leather, as well as the means used in the household. Dyes occurring in industrial wastewater cause a lot of problems due to its toxicity, low biodegradability and intense color. For this reason, this type of wastewater is treated using the methods of advanced chemical oxidation (Advanced Oxidation Processes - AOPs) in which hydroxyl radicals are generated - OH• having a very high reactivity of most of organic contaminants. Studies have been performed in order to discolor wastewater containing Acid Green 16 using a modification of the classical Fenton reaction. During the study an alternative source of hydrogen peroxide was used (calcium peroxide, which is - Ixper® 75C). Additionally, the process was assisted by UV radiation using medium and low pressure UV lamp. The efficiency of wastewater treatment was assessed by analyzing the concentration of the dye Acid Green 16. During the tests the influence of individual parameters of the process on the discoloration effectiveness was determined: the dose of calcium peroxide, pH, ratio Fe2+ / Ixper® 75C and the irradiation time. The results obtained showed that the modifications of Fenton reagent enabled effective discoloration of wastewater. In the case of the process by the low-pressure lamp the best results of discoloration obtained with a dose of calcium peroxide - Ixper® 75C 250 mg/dm3, ratio Fe2+ / Ixper® 75C equaled to 0.4, a irradiation time of 10 minutes and pH = 3. Then, the treated the concentration of Acid Green 16 in wastewater was reduced in 98.5% (up to 1.50 mg/dm3). While in the case of the medium-pressure lamp dye concentration was reduced in 99.2% (up to 0.80 mg/dm3). It was obtained when the following parameters were used: the dose of calcium peroxide of 200 mg/dm3, the ratio of Fe2+/Ixper® 75C = 0.4, t = 10 min, pH = 2.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2017, 11, 1; 249-258
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odbarwianie roztworów zawierających Acid Green 16 za pomocą odczynnika Fentona z nadwęglanem sodu
    Discoloration of solutions containing Acid Green 16 using Fentons reagent with sodium percarbonate
    Autorzy:
    Pieczykolan, B.
    Płonka, I.
    Barbusiński, K.
    Jędrys, M.
    Lesik, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/127497.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    barwniki
    odbarwianie
    odczynnik Fentona
    procesy pogłębionego utleniania
    dye
    discoloration
    Fenton reagent
    advanced oxidation processes
    Opis:
    W badaniach zastosowano dwie modyfikacje odczynnika Fentona z nadwęglanem sodu (jako alternatywnym źródłem H2O2) przy zastosowaniu różnego rodzaju źródła Fe2+: FeSO4·7H2O oraz wiórków stalowych. Efektywność oczyszczania roztworów oceniano na podstawie analizy stężenia barwnika Acid Green 16 (zieleń kwasowa czysta V). W trakcie badań ustalano wpływ poszczególnych parametrów zmodyfikowanego procesu Fentona (wartości pH, dawki nadwęglanu sodu, zawartości jonów żelaza pochodzących z FeSO4 oraz z wiórków stalowych, czasu reakcji przy modyfikacji z siarczanem żelaza oraz czasu kontaktu przy modyfikacji z wiórkami stalowymi) na efektywność odbarwiania. Ponadto w przypadku układu z wiórkami stalowymi określano wpływ tzw. „dodatkowego czasu reakcji”, którym jest czas, po jakim alkalizowano próbki przefiltrowanych roztworów przez złoże wypełnione wiórkami. Wynosił on „0” (filtraty alkalizowano od razu po przefiltrowaniu), 10, 20 i 30 minut. Przeprowadzone badania wykazały, że obie modyfikacje odczynnika Fentona umożliwiły efektywne odbarwienie ścieków. W przypadku układu z zastosowaniem nadwęglanu sodu i siarczanu żelaza(II) najlepsze efekty otrzymano przy dawce nadwęglanu sodu = 350 mg/dm3, stosunku Fe2+ / nadwęglanu sodu = 0,4, czasie reakcji = 15 minut oraz pH = 3. W przypadku systemu z wiórkami stalowymi wymagana dawka nadwęglanu sodu do skutecznego usunięcia barwy wynosiła 600 mg/dm3 przy czasie kontaktu z wiórkami = 39,6 sekund i dodatkowym czasie reakcji = 0 minut (roztwory alkalizowane bezpośrednio po przefiltrowaniu), pH = 2 oraz wiórków o masie = 0,5 g.
    During the study two modifications Fenton reagent with sodium percarbonate (as an alternative source of H2O2) were used. There were using different kinds of sources of Fe2+ : FeSO4 and steel swarf. The efficiency of wastewater treatment was determined on the basis of the dye Acid Green 16 concentration. During the tests the influence of the individual parameters of modified Fenton process on the effectiveness of discoloration was examined (value of initial pH, dose of sodium percarbonate, the quantity of iron ions originating from FeSO4 or steel swarf, the reaction time - for modification sodium percarbonate-FeSO4 and so-called: additional reaction time for modification sodium percarbonate-steel swarf). The additional reaction time is the time after which the samples (of dye solution) filtered through the bed (filled with steel swarf) were alkalized. That time was equaled to "0" (filtrate was alkalized immediately after the filtration) 10, 20 and 30 minutes. The study showed that both modifications of Fenton reagent enabled effectively discolor the solutions. For a system with the sodium percarbonate and iron sulfate(II), the best results were obtained with a dose of sodium percarbonate = 350 mg/dm3, the ratio of Fe2+ / sodium percarbonate = 0.4, reaction time = 15 min, and pH = 3. In the case of systems with steel swarf, higher dose of sodium percarbonate was required to efficiently remove the color (600 mg/dm3), a contact time with swarf of 39.6 seconds, and additional reaction time = 0 minutes (solutions alkalized immediately after filtration), pH = 2, and quantity of swarf = 0.5 g.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2017, 11, 1; 241-248
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Studies of optimization of colored wastewater treatment by Fenton’s reagent (Part I)
    Badania w celu optymalizacji oczyszczania ścieków barwnych odczynnikiem Fentona (część I)
    Autorzy:
    Barbusiński, K.
    Amalio-Kosel, M.
    Pieczykolan, B.
    Płonka, I.
    Fajkis, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/125750.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    advanced oxidation processes
    Fenton's reagent
    dye wastewater
    response surface methodology
    metody pogłębionego utleniania (AOPs)
    odczynnik Fentona
    ścieki barwne
    metoda powierzchni odpowiedzi
    Opis:
    The constant industry development results in the increase of number and diversity of substances deposited with wastewater. Moreover, requirements for wastewater utilization are constantly restricted, thus there is the need of treatment methods improvement. In recent studies significant attention is devoted to advanced oxidation processes (AOPs), in which highly reactive radicals able to treat concentrated, hardly degradable and toxic industrial wastewaters are generated. Colored wastewaters produced during industrial processes usually characterize with significant content of refractive organic compounds which additionally posses mutagenic and cancerogenic properties. Classical treatment methods of such wastewaters (e.g. sorption, coagulation) hardly ever guarantee efficient dyes degradation. Thus, the treatment of colored wastewater with the use of one of AOP ie Fenton reagent was performed. First, preliminary studies focused on the influence of H2O2 dose, initial pH value, reaction time and Fe2+/H2O2 weight ratio on treatment effect were performed. Obtained results will be further used for development of crucial studies plan in which Surface Response Method will be used. The study will allow to formulate mathematical models describing changes of wastewater decolorization effects as a function of investigated parameters. Thus, the optimization of the process will be possible.
    W wyniku ciągłego rozwoju przemysłu wzrasta ilość i różnorodność zanieczyszczeń odprowadzanych ze ściekami. Ponadto wymagania dotyczące unieszkodliwiania ścieków ulegają ciągłym zaostrzeniom, dlatego istnieje duża potrzeba doskonalenia metod oczyszczania. W ostatnich latach dużą uwagę poświęca się badaniom i wdrażaniu tzw. metod pogłębionego utleniania, które polegają na generowaniu wysoko reaktywnych rodników mających zdolność oczyszczania stężonych, trudno degradowanych i toksycznych ścieków przemysłowych. Ścieki barwne powstające w wyniku procesów produkcyjnych zazwyczaj charakteryzują się dużą zawartością trudno rozkładalnych związków organicznych, mających często charakter muta- i kancerogenny. Klasyczne metody oczyszczania takich ścieków (np. koagulacja, sorpcja) rzadko umożliwiają skuteczną degradację barwników, dlatego przeprowadzono oczyszczanie ścieków barwnych, wykorzystując jedną z metod pogłębionego utleniania odczynnik Fentona. W pierwszej kolejności przeprowadzono badania wstępne, mające na celu określenie wpływu wielkości dawki H2O2, początkowej wartości pH, czasu reakcji oraz wartości stosunku masowego Fe2+/H2O2 na efekty odbarwiania ścieków. Uzyskane w ten sposób wyniki były następnie podstawą do opracowania planu badań właściwych, prowadzonych przy użyciu tzw. metody powierzchni odpowiedzi. Na podstawie wyników tych badań opracowane zostaną modele matematyczne zmian efektów odbarwiania ścieków w funkcji badanych czynników, umożliwiające przeprowadzenie optymalizacji tego procesu.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 1; 23-27
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Investigation of the Efficiency of the UV/H2O2 Process on the Removal of Dye Acid Green 16 from Aqueous Solutions: Process Optimization and Toxicity Assessment
    Badania efektywności procesu UV/H2O2 w usuwaniu barwnika Acid Green 16 z roztworów wodnych: optymalizacja procesu i ocena toksyczności
    Autorzy:
    Płonka, I.
    Pieczykolan, B.
    Barbusiński, K.
    Kalka, J.
    Thomas, M.
    Piskorz, P. J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/231882.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
    Tematy:
    Acid Green 16
    decolorization
    toxicity
    UV/H2O2 process
    odbarwianie
    toksyczność
    proces UV/H2O2
    Opis:
    The effects of the removal of Acid Green 16 (100 mg AG-16/dm3, COD=111 mg O2/dm3) from aqueous solutions by the UV/H2O2 process in UV reactors: low pressure lamp (LP, 15W) and medium pressure lamps (MP, 150W) are presented. The best results of AG-16 removal were obtained for H2O2 250 mg/dm3 (99.85%, AG-16=0.15 mg/dm3) and 200 mg/dm3 (99.80%, AG-16=0.20 mg/dm3) for LP and MP lamps, respectively, with the same parameters, i.e. 30 min reaction time and pH 6. Under these conditions, the AG-16 solution was completely discolored and the COD removal efficiency was 57.3% (LP lamp) and 63,4% (MP lamp). However, at optimum conditions of decolorisation, no decrease in the toxicity of solutions (Microtox test) was observed. For the MP lamp, the toxicity of solutions remained at the same level as in the initial solutions (Toxicity Unit, TU=3), whereas in the case of the LP lamp, the TU value after the process increased to 6. In conclusion, the AOPs for toxic pollutants should also be optimised from the point of view of toxicity.
    Przedstawiono efekty usuwania barwnika Acid Green 16 (100 mg AG-16/dm3, ChZT=110.9 mg O2/dm3) z roztworów wodnych metodą UV/H2O2 z zastosowaniem dwóch reaktorów UV: z lampą niskociśnieniową (LP, 15W) i średniociśnieniową (MP, 150W). Najlepsze efekty usunięcia AG-16 uzyskano dla H2O2 250 mg/dm3 (99.85%, AG-16=0.15 mg/dm3) i 200 mg/dm3 (99.80%, AG-16=0.20 mg/dm3) odpowiednio dla lamp LP i MP przy tych samych pozostałych parametrach, tj. czasie reakcji 30 min i pH 6. W tych warunkach uzyskano całkowite odbarwienie roztworów barwnika AG-16, a obniżenie wartości ChZT wynosiło 57.3% (lampa LP) i 63,4% (lampa MP). Dla wyznaczonych optymalnych warunków dekoloryzacji roztworów AG-16 ich toksyczność (Microtox test) nie uległa obniżeniu. Dla lampy MP toksyczność pozostała na tym samym poziomie jak roztworów wyjściowych (Jednostka Toksyczności, TU=3), natomiast w przypadku lampy LP wartość TU wzrosła do 6. Wynika z tego, że procesy AOPs dla zanieczyszczeń toksycznych powinny być optymalizowane także z uwzględnieniem analizy toksyczności.
    Źródło:
    Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2017, 6 (126); 103-107
    1230-3666
    2300-7354
    Pojawia się w:
    Fibres & Textiles in Eastern Europe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies