- Tytuł:
- Indywidualistyczne i supraindywidualistyczne predyktory optymalnego oddziaływania resocjalizacyjnego na skazanych w warunkach wolnościowych
- Autorzy:
- Bałandynowicz, Andrzej
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/606923.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Tematy:
-
dialog, meeting, dialog in social rehabilitation, communication process, identity-creative situation, psycho-manipulation
dialog
spotkanie
dialog w resocjalizacji
proces komunikacji
sytuacja tożsamościo-twórcza
psychomanipulacja - Opis:
-
The meeting that reaches the boundaries of dialogical moments (dialogical i.e. reaching the depth in interpersonal communication) may be an identity-creative situation i.e. the situation in which the identity of participants is acted, learnt, and experienced. The most important conditions which enable us to make a full dialogue are: the kinds of relationships between participating parties, attention and mutual understanding, and love. Interpersonal relations differ in the number of participants, in their depth, character, intensity in time, and may signal the type of a meeting. In the context of philosophical anthropology of Teilhard de Chardin, B. Pasamonik presents the process of communication as a relation of utilitarian character, oriented towards achieving something, and as a personalist relation whose aim is to ”meet somebody”. In the latter, there is no clearly cognitive aim that would reduce “the Other” to the object of cognition; it is rather about the possibility of communing, being opened to another person, which is possible only in the case of a relationship based on responsibility.
Spotkanie osiągające granice momentów dialogicznych, czyli sięgające głębi w komunikacji interpersonalnej, może być sytuacją tożsamościowo-twórczą, a zatem taką, w której tożsamość uczestników jest odgrywana, poznawana i doświadczana. Najistotniejszymi warunkami umożliwiającymi pełny dialog są: rodzaje relacji między uczestniczącymi stronami, uwaga i wzajemne zrozumienie oraz miłość. Relacje międzyludzkie różnią się ilością osób w nich uczestniczących, głębią, charakterem, intensywnością i mogą wskazywać na typ spotkania. W nurcie antropologii filozoficznej Teilharda de Chardina Barbara Pasamonik przedstawia proces komunikacji jako relację o charakterze utylitarnym – nastawioną na osiągnięcie czegoś oraz jako relację personalistyczną, która ma na celu „spotkanie kogoś” (Pasamonik 1999, s. 102). W tej drugiej nie ma zamiaru czysto poznawczego, który redukowałby „Innego” do przedmiotu poznania; chodzi raczej o możliwość obcowania, otwierania się na drugiego człowieka, co jest możliwe tylko w przypadku związku opartego na odpowiedzialności. - Źródło:
-
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 2
0137-6136 - Pojawia się w:
- Lubelski Rocznik Pedagogiczny
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł