Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jan, Błeszyński," wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Utwór naukowy w świetle prawa autorskiego
    Scientific Work in the Light of Copyright
    Autorzy:
    Błeszyński, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596300.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    character
    scientific
    fixation/fixation of the work
    creativity
    scientific work
    work
    naukowy charakter
    ustalenie utworu
    twórczość
    utwór naukowy
    Opis:
    Pojęcie „utwór naukowy” jest w obowiązującej ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych wymienione jako jeden z rodzajów przedmiotów ochrony prawa autorskiego. Spełniać on powinien ogólne przesłanki utworu, a mianowicie mieć twórczy i indywidualny charakter. Utwór korzysta z ochrony ze względu na zawarte w nim oryginalne wartości. Stanowi organiczną jedność elementów twórczych i zaczerpniętych z otaczającej twórcę rzeczywistości, w tym z dotychczasowego dorobku twórczego. Utwór naukowy odróżnić należy od ustaleń naukowych, które w utworze naukowym są przedmiotem oryginalnej (twórczej) i indywidualnej pracy, tzn. stanowiącej wynik ujęcia wyrażającego osobistą projekcję wyobraźni twórcy i wskutek tego niepowtarzalną w zakresie dokonanego przez twórcę wyboru oryginalnego ujęcia sposobu przedstawienia i wyrażenia zjawisk, ich cech i zachodzących pomiędzy nimi relacji jako dobra w stosunku do utworu transcendentnego oraz od badań naukowych jako procesu, mającego na celu dokonanie ustalenia naukowego. Udział w dokonaniu ustaleń naukowych stanowi tytuł do ochrony jako dóbr osobistych i nie przesądza autorstwa utworu naukowego, umożliwiającego ich poznanie, w zakresie ich oryginalnego doboru, ujęcia, przedstawienia i wyrażenia. Charakter utworu jako naukowego nie przesądza środków użytych do ustalenia składającego się na ten utwór treści. Pojęcia „utwór naukowy”, „artystyczny”, „popularnonaukowy” nie stanowią pojęć dychotomicznych. O naukowym charakterze decyduje cel poznawczy prezentowania w jakiejkolwiek formie i jakimikolwiek środkami zjawisk ich cech, właściwości oraz występujących pomiędzy nimi zależności.
    The term „scientific work” is the term used by the existing Act on copyright and related rights of February 4, 1994 (Law Journal of 2016, item 666 as amended) and it constitutes one among a number of types of works protected by copyright. The existing Copyright Act is not defining the meaning, of „scientific work”. The basic significance has therefore distinguishing scientific work from research in the meaning of process leading to certain findings, based on using specific methodology leading to these findings and scientific findings themselves, as personal rights, constituting in the wide meaning of this word creativity (referred to in art. 23 of the Civil Code) of persons, whose this particular finding is coming from. The basic issue is the necessity to distinguish scientific work as an object of copyright protection, that is an intangible good of a specific characteristics, distinctiveness from specific tangible good, referred to by scientific work, which constitutes transcendental good in relation to the work. Also computer programs can be scientific works. Scientific works do not however encompass inventions, discoveries, researches and scientific projects. The qualification of a work as a scientific work does not justify the limitation to express the work in a certain form as for example literary work. A scientific work can be scientific article or scientific monograph, but also scheme expressed by visual means or photography created on the basis of scenario tending towards disclosing the essence or features of the occurance examined for a certain purpose. The most important is to distinguish the process the research is being conducted by, including its scenario and result, from scientific work, which constitutes the report about the certain occurance, its features or relations, in particular methodological assumptions or results fixed in any manner, subordinated to cognitive function, that is allowing to get acquitained with content and methodology being reported on, which resulted with formulating certain conclusions and meaning evaluated, paying special attention to certain elements. In the consequence, the author of the research and the author of the report thereof, does not necessarily have to be the same person. A separate issue is quite floating border line between artistic, scientific and popular science work. A work is always a relation, expression of individual vision of a certain issue, item, occurance, process, its features and dependences. Formal measures used in the work are only tools to express the projection of authors imagination. The distinguishing feature is the method of expressing of certain transcendental goods within the work, for the purpose of learning, subordinated to this purpose. The discriminant element of scientific work is, within its cognitive purpose, the method of conceptualization, disquisition and maintaining specific level of explicitness and precision in formulating judgments and their justifications. Scientific work is an object of copyright protection, where basing on the method of selection, presentation, expression of specified thesis and their substantations assumed by the author, an original projection of author’s vision as to the existance of specific occurances, goods, their features or reliances, transcendent in relation to the scientific work occures, regardless of means of expression, which have been used.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2017, 18, 2; 45-61
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie prawo autorskie po dwudziestu latach obowiązywania ustawy z 4 lutego 1994 r.
    Polish copyright 20 years after the adoption of the Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994
    Autorzy:
    Błeszyński, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693618.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994
    Act on Copyright and Neighbouring Rights of 1926
    author’s moral rights
    protection following the author’s death
    property rights
    collective management of copyright
    collecting societies
    ustawa o prawie autorskim z 1926
    ustawa o prawie autorski z 4 lutego 1994
    autorskie prawa osobiste
    ochrona post mortem auctoris
    autorskie prawa majątkowe
    zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi
    organizacja zbiorowego zarządzania
    Opis:
    The Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994 had been drafted in a new regime, shortly after the first steps in the political and economic transformation and the day before Poland joined the European Union. All this determined the necessity to adjust the law on copyright to the requirements of the new regime and to the EU standards. The characteristic feature of this Act is a frequent and ample reference to Polish rich tradition of wide interpretation of authors’ protection present in the Act on Copyright and Neighbouring Rights of 1926. This reference was made first and foremost to the interpretation of the subject of copyright protection and the essence of copyright law which includes authors’ moral rights, unlimited in time, universal, non-transferable and executed by author’s heirs after his death. Authors’ rights also encompass property rights originating from the fact of a creation of a work. The Act regards copyright economic rights as a reflection of ownership, while at the same time the author may enjoy these rights within all known as well as future fields of exploitation, erga omnes, taking into account the consequences of the intangible character of the work. These rights include the exclusivity regarding the use and disposal of a work by any means, unless the Act provides for a limitation with regard to the allowed use. The protection is also limited in time: originally it used to be 50 years following the author’s death, being extended to 70 years nowadays. An important feature of this new regulation is exclusion of the unlimited disposal of a copyright economic right. In specified cases, the author is vested with a non-transferable right to remuneration andcompulsory intermediation of society for collective management of copyright or related rights. Regulating collective management of copyright is a novum of the Act, especially in creating a system of approval with regard to the tariffs used by collective management societies for collection of remunerations and for appointment of the Copyright Commission – a body approving tariffs presented by collective management societies. A characteristic feature of the Act is provision of widely understood liability for an infringement of a copyright, both moral and economic, by civil and criminal means. The Act has been amended many times. And yet, notwithstanding the merit of the extensive works on the first original text as well as the major works on the act during the first period of its existence, as of 2003 the legislative process has brought up subsequent novelties to the existing law, including the last one made in 2010, which in consequence raises objections as to the proportionality, legislative correctness and social justice, in particular with regard to proper protection of the rights of authors and artists, being a weaker party to a market contract. Recent drafts of amendments also raise major objections with regard to maintaining the necessary balance, as well as with regard to legislative correctness. Its reflection can be seen in a defective regulation of audiovisual works, defects and gaps in regulations on the Copyright Commission, in the system of approval of tariffs and, in particular, the specific rules on levies compensating consequences of copying for own private use. Major objections also arise with regard to the recently published draft proposal of changes, covering in particular orphan works. Particularly severe is avoidance, in the course of the legislative works, of controversial issues between organisations of users and authors or artists, within the fields requiring regulations for some time now, such as issues related to the audiovisual remunerations and reemission.
    Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r. powstała w nowych warunkach ustrojowych, krótko po pierwszym okresie transformacji gospodarczo-politycznej oraz w przeddzień przystąpienia przez Polskę do Unii Europejskiej. Przesądzało to konieczność jej dostosowania do nowych założeń ustrojowych oraz do standardów unijnych Cechą charakterystyczną tej ustawy jest nawiązanie do bogatej polskiej tradycji szeroko ujętej ochrony autorskiej przyjętej na gruncie międzywojennej ustawy o prawie autorskim z 1926 r. Nawiązanie to odnosiło się przede wszystkim do ujęcia przedmiotu ochrony autorskiej oraz treści prawa autorskiego. Obejmuje ono autorskie prawa osobiste, nieograniczone w czasie, ujęte jako uniwersalne i niezbywalne oraz realizowane, po śmierci twórcy, przez jego bliskich. Na prawo autorskie składają się również autorskie prawa majątkowe, powstające w następstwie faktu stworzenia utworu. Prawa majątkowe ujęte zostały w nawiązaniu do treści prawa własności i służą twórcy na wszystkich znanych i powstałych w przyszłości polach eksploatacji, ujęte erga omnes, z uwzględnieniem konsekwencji niematerialnego charakteru utworu. Obejmują one wyłączność korzystania i rozporządzania utworem wszelkimi sposobami, o ile ustawa nie wprowadziła ograniczeń na rzecz dozwolonego użytku. Ochrona ta ma charakter czasowy; początkowo trwała 50 lat post mortem auctoris, obecnie – 70 lat. Cechą nowej regulacji jest wyłączenie pełnej rozporządzalności autorskimi prawami majątkowymi. W określonych przypadkach twórcy służy niezbywalne prawo do wynagrodzenia oraz przymusowe pośrednictwo organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub pokrewnymi. Novum jest uregulowanie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, w tym przyjęcie systemu zatwierdzania tabel wynagrodzeń dochodzonych przez organizację zbiorowego zarządzania (OZZ) w ramach zbiorowego zarządzania, a także powołanie Komisji Prawa Autorskiego z zadaniem zatwierdzania tabel wynagrodzeń przedkładanych przez OZZ. Znamienną cechą ustawy jest wprowadzenie szeroko ujętej odpowiedzialności za naruszenie praw autorskich, zarówno osobistych, jak i majątkowych, środkami cywilnymi i karnymi. Ustawa była wielokrotnie nowelizowana. W odróżnieniu jednak od gruntownych prac nad tekstem pierwotnym i szeroko zakrojonymi pracami nad ustawą w pierwszym okresie jej obowiązywania, poczynając od roku 2003, proces legislacyjny, którego efektem były kolejne nowelizacje, w tym ostatnia z 2010, nasuwa szereg zastrzeżeń co do zachowania proporcjonalności, legislacyjnej poprawności i społecznej sprawiedliwości, zwłaszcza w należytym zabezpieczeniu praw twórców i artystów, jako strony słabszej na rynku autorskim. Również ostatnie projekty zmian uzasadniają poważne zastrzeżenia, co do zachowania niezbędnej równowagi, jak również co do legislacyjnej poprawności. Znajduje to wyraz w wadliwej regulacji problematyki audiowizualnej, błędów i luk w regulacji dotyczącej działania Komisji Prawa Autorskiego, systemu zatwierdzania tabel wynagrodzeń, a w szczególności zasad szczególnych dotyczących opłat rekompensujących skutki kopiowania utworów w ramach własnego użytku osobistego. Istotne zastrzeżenia budzą ostatnio opublikowane propozycje zmian, w szczególności dotyczące dzieł tzw. osieroconych. Szczególnie dotkliwe jest niepodejmowania w pracach legislacyjnych zagadnień spornych pomiędzy organizacjami użytkowników i twórców oraz artystów z obszarów od wielu lat wymagających regulacji, takich jak problematyka tantiem audiowizualnych oraz reemisji.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 5-25
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies