Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Vaccinium corymbosum" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Phenotypic and genotypic variability of cultivars of highbush blueberry (Vaccinium corymbosum L.) grown in the Lublin region
Zróżnicowanie fenotypowe i genotypowe odmian borówki wysokiej (Vaccinium corymbosum L.) uprawianych na Lubelszczyżnie
Autorzy:
Wach, D.
Gawroński, J.
Dyduch-Siemińska, M.
Kaczmarska, E.
Błażewicz-Woźniak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543439.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
During the years 2012 to 2014 some research connected with highbush blueberry was taken. It described phenotypic and genotypic variability of 19 cultivars of highbush blueberries grown in the Lublin region. The cultivars included in the study were: ‘Bluecrop’, ‘Bluejay’, ‘Blueray’, ‘Bonifacy’, ‘Bonus’, ‘Brigitta Blue’, ‘Chandler’, ‘Chanticleer’, ‘Croatan’, ‘Darrow’, ‘Duke’, ‘Earliblue’, ‘Herbert’, ‘Jersey’, ‘Northland’, ‘Nelson’, ‘Patriot’, ‘Toro’ and ‘Spartan’. The flowering of highbush blueberry can be observed from the end of April to the beginning of June. Meanwhile, ripening depended on cultivar, starting from June 29th and finishing by September 7th. The strongest vegetative growth was characteristic of ‘Bluecrop’ cultivar on the oldest plantation – Niemce, whereas on the Spiczyn 1 – ‘Darrow’ cultivar, and ‘Patriot’ proved to be the best yielding cultivar on the youngest plantation. In the study, berries of the ‘Chandler’ cultivar were the largest, and berries of the ‘Northland’ cultivar were considered to be the smallest. To evaluate the tested cultivars at the DNA level RAPD markers were used. The set of 9 analysing primers generated a total of 91 fragments of which 81 (89%) were polymorphic. The average genetic similarity determined on the basis of the similarity matrix of RAPD markers was 0.41. Application of the UPGMA method for grouping varieties showed the highest distinction of cultivars: ‘Croatan’, ‘Chanticleer’, ‘Herbert’ and ‘Brigitta Blue’, in relation to the others. Among the tested cultivars genetic variation was detected since genetic similarity ranged from 0.22 to 0.60. Nevertheless the same cultivars grown in different locations demonstrated genetic identity.
W latach 2012–2014 przeprowadzono badania określające zróżnicowanie na poziomie fenotypowym i genotypowym 19 odmian borówki wysokiej uprawianych na Lubelszczyźnie. Doświadczenie uwzględniało odmiany: Bluecrop, Bluejay, Blueray, Bonifacy, Bonus, Brigitta Blue, Chandler, Chanticleer, Croatan, Darrow, Duke, Earliblue, Herbert, Jersey, Northland, Nelson, Patriot, Toro i Spartan. Kwitnienie kwiatów borówki wysokiej obserwowano od końca kwietnia do początku czerwca. W zależności od odmiany dojrzewanie owoców borówki wysokiej rozpoczynało się 29 czerwca, a kończyło 7 września. Na najstarszej plantacji (Niemce) największy plon jagód wydała odmiana Bluecrop, w Spiczynie 1 – Darrow, a na najmłodszej plantacji – odmiana Patriot. Największą masą charakteryzowały się jagody odmiany Chandler, a najmniejszą Northland. Wartość indeksu Faediego zależała od klasy wczesności odmiany, zaś różnice dla tej samej odmiany wynikały z wieku krzewów i wielkości plonu, a nie terminu dojrzewania. Celem badań była również ocena zróżnicowania badanych odmian na poziomie DNA przy wykorzystaniu markerów RAPD. Analizowany zestaw starterów generował łącznie 91 fragmentów, z czego 81 (89%) było polimorficznych. Średnia wartość podobieństwa określona na podstawie matrycy markerów RAPD wynosiła 0.41. Zastosowanie grupowania odmian metodą UPGMA wykazało największą odrębność odmian: Croatan, Chanticleer, Herbert i Brigitta Blue w stosunku do pozostałych. Uzyskane wyniki potwierdzają przydatność markerów RAPD w ocenie zróżnicowania genetycznego odmian borówki wysokiej.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 6; 305-319
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of foliar fertilization on yielding and leaf mineral composition of highbush blueberry (Vaccinium corymbosum L.)
Wpływ dokarmiania dolistnego na plonowanie i zawartość składników mineralnych w liściach borówki wysokiej (Vaccinium corymbosum L.)
Autorzy:
Wach, D.
Błażewicz-Woźniak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542226.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Foliar fertilization is fairly frequently applied besides to fertilization to the roots. In the years 2003–2005 a study was conducted on the effect of foliar feeding with phosphorus on the yielding and content of mineral element in leaves of highbush blueberry. The experiment was conducted on a production plantation, on 10-year old bushes of ‘Bluecrop’. The foliar fertilizer Insol Fos was applied at 4 concentrations: control – 0%; 0.4%, 0.8% and 1.2%, several times at intervals of every week (7×), every 2 weeks (4×), and every 3 weeks (3×). The first treatment was applied at the beginning of the 3rd decade of May and the final one at the beginning of July, minimum 7–10 days prior to the first harvest of berries. Foliar sprays with Insol Fos had a positive effect on the yielding of highbush blueberry, but it had no effect on the weight of 100 fruits. The highest concentration of the fertiliser proved to be the most effective. Irrespective of the concentration applied, in the years of the experiment the best yielding were those plants that were foliarapplied every 2 weeks. Foliar fertilization with the fertilizer Insol Fos had a varied effect on the content of mineral elements in the leaves of highbush blueberry, causing a significant increase in the content of N, P and Mg, and a decrease in the concentration of K and Ca.
Dokarmianie dolistne jest dość często stosowane obok nawożenia dokorzeniowego. W latach 2003–2005 przeprowadzono badania nad wpływem dokarmiania dolistnego fosforem na plonowanie i zawartość składników mineralnych w liściach borówki wysokiej. Doświadczenie przeprowadzono na plantacji towarowej, na 10-letnich krzewach odmiany Bluecrop. Nawóz dolistny Insol Fos zastosowano w 4 stężeniach: kontrola – 0%; 0,4%; 0,8%; 1,2%; kilkakrotnie w odstępach: co tydzień (7×); co 2 tygodnie (4×); co 3 tygodnie (3×). Pierwszy zabieg wykonywano na początku 3 dekady maja, ostatni na początku lipca, przynajmniej na 7–10 dni przed pierwszym zbiorem jagód. Dokarmianie dolistne nawozem Insol Fos wpłynęło dodatnio na plonowanie borówki wysokiej, ale nie miało wpływu na masę 100 owoców. Najefektywniejsze okazało się najwyższe stężenie nawozu. Niezależnie od zastosowanego stężenia w każdym roku badań najlepiej plonowały rośliny dokarmiane co 2 tygodnie. Dokarmianie dolistne nawozem Insol Fos miało zróżnicowany wpływ na zawartość składników mineralnych w liściach borówki wysokiej. Istotnie wzrastała zawartość w liściach N, P i Mg natomiast zmniejszała się koncentracja K i Ca.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 1; 205-214
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies