Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "western carpathians" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Siliciclastic input into Upper Cenomanian synorogenic sediments of the High-Tatric Unit, Central Western Carpathians (Tatra Mountains); petrography, geochemistry and provenance
Autorzy:
Wolska, A.
Bąk, K.
Bąk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060546.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
petrography
geochemistry
Upper Cenomanian
Zabijak Formation
High-Tatric Unit
Central Western Carpathians
Opis:
The Upper Cenomanian mixed siliciclastic-carbonate succession of the High-Tatric Unit was deposited during the initial stage of basinal closing of the Tatric area, part of the Zliechov (Križna) Basin (Inner Carpathian domain). As a result of tectonic activity taking place at the northern Veporic margin, pulses of siliciclastic input interrupted marine carbonate sedimentation. The siliciclastic material, part of the Zabijak Formation, has been studied along two sections (Pisana Gully and Zdziarski Gully) in the Western Tatra Mountains. Microfacies, petrographic and geochemical analyses reveal a variability of siliciclastic material composed of various types of granitoids and medium- or high-grade metamorphic rocks, with schists and gneisses. Such interpretation is confirmed by the results of elemental chemical analyses, in which immobile trace elements, such as REE, Th, Cr, Co, Zr, and Y were used as indices for sediment provenance. The parent rocks sustained moderate to intense chemical weathering, documented by chemical weathering indices (CIA, PIA, CIW, R). The weathering occurred in a humid climate with relatively high precipitation that caused strong leaching of particles. Chemical indices related to sorting processes suggest that the recycling of the source material was a minor significance. The siliciclastic input displays a waning upward tendency in the sections, which can be associated with diminishing of the source area by gradual inland progradation of a carbonate platform, caused by a global sea level rise during the Late Cenomanian.
Źródło:
Geological Quarterly; 2016, 60, 4; 919--934
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Albian calcareous dinocysts and calcitarchs record linked to environmental changes during the final phase of OAE 1d – a case study from the Tatra Mountains, Central Western Carpathians
Autorzy:
Ciurej, A.
Bąk, K.
Bąk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060589.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
calcareous dinocysts
palaeoecology
upper Albian
Oceanic Anoxic Event 1d
Tatra Mts.
Central Western Carpathians
Opis:
Calcareous dinocysts and calcitarchs have been investigated for the first time within the Upper Albian limestone and marl succession of the Zabijak Formation from the High-Tatric Unit in the Tatra Mountains (Central Western Carpathians), related to the Oceanic Anoxic Event 1d (OAE 1d). Four groups of morphotaxa of calcareous dinocysts have been distinguished. They totally dominate the assemblages, and belong to the pithonellids. They are represented by Pithonella sphaerica (Kaufmann in Heer) and P. ovalis (Kaufmann in Heer), which dominate, as well as P. trejoi Bonet and P. lamellata Keupp in Keupp and Kienel, which are less abundant. Two other morphotaxa, Colomisphaera gigantea (Borza) and Cadosina oraviensis Borza, occur sporadically in the assemblages. Both forms represent the calcitarch group, which assembled calcispheres of unknown taxonomic affinity. The calcareous dinocyst and calcitarch diversity is low to moderate, compared to the general species richness known from Late Albian assemblages in other Western Tethyan sections. This is interpreted as a result of nutrient input fluctuations due to changes in the circulation pattern of surface and intermediate waters. The changes in the P. sphaerica/P. ovalis ratio along the Upper Albian section are here correlated with short-term (third-order) sea level fluctuations including transgressive and regressive events and a highstand. Pelletization processes might have influenced cyst abundance on the sea floor, especially during periods with oligotrophic surface waters.
Źródło:
Geological Quarterly; 2017, 61, 4; 887--895
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lithostratigraphy and biostratigraphy of the Upper Albian-Lower/Middle Eocene flysch deposits in the Bystrica and Rača subunits of the Magura Nappe (Beskid Wyspowy and Gorce Ranges; Poland)
Lito- i biostratygrafia utworów fliszowych górnego albu-dolnego/środkowego eocenu w jednostce bystrzyckiej i raczańskiej płaszczowiny magurskiej w Beskidzie Wyspowym i Gorcach (Zachodnie Karpaty fliszowe)
Autorzy:
Oszczypko, N.
Malata, E.
Bąk, K.
Kędzierski, M.
Oszczypko-Clowes, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191454.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
lithostratigraphy
biostratigraphy
deep-water agglutinated foraminifera
calcareous nannoplankton
Early Cretaceous–Palaeogene
Magura Nappe
Western Flysch Carpathians
Opis:
LithostratigraphyandbiostratigraphyoftheBystricaandRaèasubunitsoftheMaguraNappehavebeen studied in the southern part of the Beskid Wyspowy Range and on the northern slopes of the Gorce Range (Polish part of the Western Flysch Carpathians). Six new lithostratigraphic units (Jasień Formation, Białe Formation, Jaworzynka Formation, Szczawina Sandstone Formation, Krzysztonów Member, and Ropianka Formation) of the UpperAlbian–Palaeocene age have been established, and five other units (Malinowa Shale Formation, Hałuszowa Formation, Łabowa Shale Formation, Beloveza Formation, Bystrica Formation) have been additionally described. The newly created formations as well as the Malinowa Shale Formation and the Hałuszowa Formation have been included to a new Mogielica Group of units (Upper Albian–Palaeocene). This group of units passes upwards into the Beskid Group (Eocene–Oligocene).The Mogielica Group, spanning over 40 myrs, represents the turbidite depositional system, separated by highstand variegated clays which can be correlated with minor sequences in terms of sequence stratigraphy. The following biostratigraphic zones have been recognised in the Cretaceous–Lower/Middle Eocene deposits: Plectorecurvoides alternans, Bulbobaculites problematicus, Uvigerinammina jankoi, U. jankoi-C. gigantea, Caudammina gigantea, Remesella varians, Rzehakina fisistomata, Glomospira div. sp., and Saccamminoides carpathicus. A few lithostratigraphic units consisting of calcareous sediments have been correlated with the standard calcareous nannoplankton zonation and the chronostratigraphy.
Płaszczowina magurska, największa jednostka tektoniczna zewnętrznych Karpat Zachodnich (Fig. 1), jest całkowicie odkorzeniona od swego podłoża. Utwory serii magurskiej starsze od turonu znane są jedynie z jednostki Grajcarka (sukcesja magurska pienińskiego pasa skałkowego), wiercenia Obidowa IG-1 oraz z kilku niewielkich odsłonięć przy południowym obrzeżeniu okna tektonicznego Mszany Dolnej (Fig. 2, por. Birkenmajer & Oszczypko, 1989). W jednostce Grajcarka, ponad głębokowodnymi utworami jury górnej i neokomu, występuje “czarny flisz” formacji wronińskiej (alb-cenoman) oraz zielone łupki radiolariowe cenomanu (formacja hulińska) (Birkenmajer, 1977, por. Oszczypko et al., 2004). Szaro-zielone łupki plamiste albu-cenomanu, znane z południowego obrzeżenia okna tektonicznego Mszany Dolnej, zdefiniowane zostały w pracy jako formacja łupków z Jasienia. Formacja ta, o miąższości niemniejszej od kilkunastu metrów, zazębia się w stropie z łupkami czerwonymi formacji z Malinowej. W Beskidzie Wyspowym i Gorcach ponad łupkami pstrymi formacji z Malinowej (turon-santon/kampan) oraz poniżej łupków pstrych formacji z Łabowej (eocen dolny i środkowy) występują zróżnicowane facjalnie osady fliszowe, zaliczane dotychczas do różnych nieformalnych jednostek litostratygraficznych, takich jak: warstwy z Kaniny, piaskowce ze Szczawiny (strefa bystrzyck i raczańska) oraz warstwy z Jaworzynki (strefa raczańka i strefa Siar). Najwyższą pozycję stratygraficzną zajmują utwory tradycyjnie nazywane “warstwami inoceramowymi” lub ropianieckimi. Na podstawie szczegółowych badań lito- i biostratygraficznych wyżej wymienionych utworów kredy górnej i paleocenu, zaproponowano cztery nowe formalne jednostki litostratygraficzne w randze formacji: formację z Białego (dotychczasowe warstwy z Kaniny), formację piaskowców ze Szczawiny (dotychczasowe piaskowce ze Szczawiny), formację z Jaworzynki (dotychczasowe warstwy z Jaworzynki) oraz formację ropianiecką (dotychczasowe warstwy ropianieckie). Ponadto badano pięć innych górnokredowo-eoceńskich formacji: łupków z Malinowej, z Hałuszowej, łupków z Łabowej, beloweskiej i bystrzyckiej, które dodatkowo opisano. Wszystkie nowo zdefiniowane formacje oraz formacje: łupków z Malinowej oraz z Hałuszowej, włączono do nowo wydzielonej grupy Mogielicy (górny alb-paleocen). Grupa ta przechodzi w stropie w grupę beskidzką (eocen-oligocen) opisaną przez Bir- kenmajera & Oszczypkę (1989). Grupa Mogielicy, obejmująca okres czasowy liczący ponad 40 mln lat, reprezentowana jest przez turbidytowy system depozycyjny, ograniczony w stropie i spągu przez osady łupków pstrych, związanych z okresem wysokiego względnego poziomu morza. Wśród zespołów mikrofauny otwornicowej albu - dolnego/ środkowego eocenu, znalezionych w badanych utworach płaszczowiny magurskiej, rozpoznano większość poziomów biostratygraficznych opracowanych dla polskich Karpat zewnętrznych przez Gerocha & Nowaka (1984) oraz przez Olszewską (1997). Do tego schematu włączono również poziomy charakterystyczne dla utworów płaszczowiny magurskiej. Poziom Plectorecurvoides alternans (poziom interwałowy IZ) Definicja: dolna granica - pojawienie się gatunku Plectorecurvoides alternans Noth (w badanym materiale dolna granica nie jest uchwycona, odpowiada początkowi profilu sukcesji magurskiej), górna granica - pojawienie się Bulbobaculites problematicus (Neagu);
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, 1; 27-69
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies