Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nappe" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Barnasiówka Radiolarian Shale Formation - a new lithostratigraphic unit in the Upper Cenomanian-lowermost Turonian of the Polish Outer Carpathians (Silesian Series)
Formacja Łupków Radiolariowych z Barnasiówki - nowa jednostka litostratygraficzna w górnym cenomanie i najniższym turonie w Polskich Karpatach Zewnętrznych (Seria Śląska)
Autorzy:
Bąk, K.
Bąk, M.
Paul, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191433.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
lithostratigraphy
biostratigraphy
Cenomanian
Turonian
Silesian Nappe
Outer Carpathians
Opis:
A new lithostratigraphic unit - the Barnasiówka Radiolarian Shale Formation - is herein defined. It belongs to the Silesian Series of the Outer Carpathians. The formation consists of biosiliceous deposits rich in organic matter, laid down around the Cenomanian-Turonian boundary. The formation includes, from bottom to top: (1) a series of green to black, calcareous and siliceous shales, alternating with layers of chert, siliceous siltstone and sandstone (up to 10 m thick); (2) a series of green to black, argillaceous to siliceous shales, intercalated with tuffites, bentonites, and a ferromanganese layer (up to 9 cm thick) in its middle part (up to 3.2 m thick); (3) a series of green and red, siliceous siltstones and cherts with intercalations of non-calcareous green shales and benthonites (up to 2 m thick). The total thickness of the formation ranges from 0.5 m in the eastern part (reduced tectonically?) up to about 14-15 m in the middle and the western parts of the Silesian Nappe, due to the increase in the number and thickness of turbidite intercalations. The formation represents the Holocryptocanium barbui - Holocryptocanium tuberculatum through the Alie-vium superbum radiolarian zones and the Uvigerinammina praejankoi-Uvigerinammina jankoi foraminiferal zones, which correspond to the Upper Cenomanian through the lowermost Turonian. Microfacies and geochemical characteristics of the distinguished lithological types are presented in this paper, based on recent studies and published data. The described formation has been compared and correlated with deposits of similar age from other tectonic- facies units of the Outer Carpathians in Poland and Ukraine.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2001, 71, No 2; 75-103
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lithistid spicules in the sediments of the Turonian Variegated Shale in the Silesian Nappe, Polish Outer Carpathians
Autorzy:
Okoński, S.
Górny, Z.
Bąk, M.
Bąk, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/184590.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
sponge spicules
lithistida
Turonian
Variegated Shale
Silesian Nappe
Outer Carpathians
Opis:
Turbiditic silty and sandy intercalations in the Turonian Variegated Shale from the Silesian Nappe (Polish Outer Carpathians) contain numerous sponge spicules among siliciclastic fine-grained particles. The highest amount of spicule admixture is nearly 50%. In such layers, they create spiculitic sublitharenite microfacies. These sponge spicules contain forms belonging mostly to the Lithistida group (97% of morphotypes), with a small admixture of spicules from the Hexactinellidae group. Tetraclones with a high content of different types of triaenes dominate among desmas, what indicates the dominance of sponges from subfamily Tetracladina. The preservation state of spicules is generally poor. The Variegated Shale deposits that contain the sponge spicules were accumulated in a deep sea basin, below the calcium compensation depth. Most probably, the spicules were derived from loose material accumulated earlier in various parts of the basin slopes, from which they were exhumed and again redeposited by turbidity currents during the Turonian times.
Źródło:
Geology, Geophysics and Environment; 2014, 40, 1; 33-48
2299-8004
2353-0790
Pojawia się w:
Geology, Geophysics and Environment
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evidence of bacteriogenic iron and manganese oxyhydroxides in Albian-Cenomanian marine sediments of the Carpathian realm (Poland)
Autorzy:
Bąk, M.
Bąk, K.
Górny, Z.
Stożek, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191443.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
iron
manganese
iron-related bacteria
Albian–Cenomanian
Silesian Nappe
Tatra Mts.
Carpathians
Opis:
The Albian and Cenomanian marine sediments of the Silesian and Tatric basins in the Carpathian realm of the Western Tethys contain ferric and ferromanganese oxyhydroxides, visible macroscopically as brown stainings. They coat calcareous bioclasts and mineral clasts, fill pore spaces, or locally form continuous, parallel microlayers, tens of micrometers thick. Light-microscope (LM) and scanning-electron-microscope (SEM) obser- vations show that the coatings contain elongated capsules, approximately 3–5 µm across and enriched in iron and manganese, which may be remnants of the original sheaths of iron-related bacteria (IRB). Moreover, the ferric and ferromanganese staining observed under LM is similar to bacterial structures, resembling the sheaths, filaments and rods formed by present-day bacteria of the Sphaerotilus–Leptothrix group. All of the possible bacteria-like structures are well preserved owing to processes of early diagenetic cementation. If the observed structures are fossil IRB, these organisms could have played an important role in iron and manganese accumulation on the sea floor during Albian–Cenomanian time. The most plausible source of metals for bacterial concentration in the Silesian Basin might have been submarine low-temperature hydrothermal vents, as previously was hypothesized for Cenomanian–Turonian deposits on the basis of geochemical indices.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2015, 85, 2; 371-385
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foraminiferal stratigraphy of Palaeogene deep-water red facies in the Gorce Mountains (Magura Nappe, Polish Outer Carpathians)
Autorzy:
Bąk, K.
Bąk, M.
Cieśla, M.
Paul, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191980.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
agglutinated Foraminifera
red claystones and mudstones
Palaeocene
Eocene
Magura Nappe
Polish Outer Carpathians
Gorce Mountains
Opis:
The deposition of red and variegated mudstones and claystones characterized the ancient Tethys Ocean during Cretaceous and Palaeogene times, including in its north-western part, the Alpine–Carpathian deep-water basins. Palaeogene variegated sediments, containing red mudstone and claystone layers, crop out in the Gorce Mountains (Rosocha creek, near Lubomierz) in the Magura Nappe (Bystrica Subunit) of the Polish Outer Carpathians. These sediments occur as layers 1–10 cm thick and as packages of layers 2–3 m thick that are associated with very thin-bedded turbidites. The entire succession is tectonically disturbed and parts of it belong to the Ropianka, Łabowa Shale and Beloveža Formations. The sediments studied contain 27 genera and 59 species that belong to deep-water agglutinated foraminiferal (DWAF) assemblages. Tubular taxa, which are frequent in various Mesozoic–Cenozoic flysch sediments are relatively rare in the section studied. The assemblages are moderately diverse (3–20 taxa per sample). Excluding tubular forms, the most common taxa belong to Trochamminoides – Paratrochamminoides spp., Saccammina placenta, glomospirids, Recurvoides – Recurvoidella spp. and karrerulinids. The oldest part of the red sediments, referable to the Ropianka Formation, represents the upper part of the Rzehakina fissistomata Zone (probably the Upper Palaeocene). The youngest red sediments, forming thin intercalations in the Beloveža Formation, represent the acme of Reticulophragmium amplectens (middle Lutetian). Owing to tectonic disturbances, most of the Lower Eocene part of the variegated facies of the Łabowa Shale Formation is not preserved in the section studied. The upper part of it, a package 2 m thick, represents the lower part of the Reticulophragmium amplectens Zone. The small thickness (10–15 m) of the Łabowa Shale Formation in the section studied is similar to other sections in the southern part of the Bystrica Subunit. It is probably of a sedimentary nature, reflecting a decreasing number of mud-rich, gravitational flows in the southern part of the Magura Basin during the Early Eocene. Nevertheless, the strong tectonic disturbances that took place in this area during the Oligocene–Miocene folding and overthrusting influenced the reduction in thickness of these sediments.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2013, 83, 3; 201-212
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lithostratigraphy and biostratigraphy of the Upper Albian-Lower/Middle Eocene flysch deposits in the Bystrica and Rača subunits of the Magura Nappe (Beskid Wyspowy and Gorce Ranges; Poland)
Lito- i biostratygrafia utworów fliszowych górnego albu-dolnego/środkowego eocenu w jednostce bystrzyckiej i raczańskiej płaszczowiny magurskiej w Beskidzie Wyspowym i Gorcach (Zachodnie Karpaty fliszowe)
Autorzy:
Oszczypko, N.
Malata, E.
Bąk, K.
Kędzierski, M.
Oszczypko-Clowes, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191454.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
lithostratigraphy
biostratigraphy
deep-water agglutinated foraminifera
calcareous nannoplankton
Early Cretaceous–Palaeogene
Magura Nappe
Western Flysch Carpathians
Opis:
LithostratigraphyandbiostratigraphyoftheBystricaandRaèasubunitsoftheMaguraNappehavebeen studied in the southern part of the Beskid Wyspowy Range and on the northern slopes of the Gorce Range (Polish part of the Western Flysch Carpathians). Six new lithostratigraphic units (Jasień Formation, Białe Formation, Jaworzynka Formation, Szczawina Sandstone Formation, Krzysztonów Member, and Ropianka Formation) of the UpperAlbian–Palaeocene age have been established, and five other units (Malinowa Shale Formation, Hałuszowa Formation, Łabowa Shale Formation, Beloveza Formation, Bystrica Formation) have been additionally described. The newly created formations as well as the Malinowa Shale Formation and the Hałuszowa Formation have been included to a new Mogielica Group of units (Upper Albian–Palaeocene). This group of units passes upwards into the Beskid Group (Eocene–Oligocene).The Mogielica Group, spanning over 40 myrs, represents the turbidite depositional system, separated by highstand variegated clays which can be correlated with minor sequences in terms of sequence stratigraphy. The following biostratigraphic zones have been recognised in the Cretaceous–Lower/Middle Eocene deposits: Plectorecurvoides alternans, Bulbobaculites problematicus, Uvigerinammina jankoi, U. jankoi-C. gigantea, Caudammina gigantea, Remesella varians, Rzehakina fisistomata, Glomospira div. sp., and Saccamminoides carpathicus. A few lithostratigraphic units consisting of calcareous sediments have been correlated with the standard calcareous nannoplankton zonation and the chronostratigraphy.
Płaszczowina magurska, największa jednostka tektoniczna zewnętrznych Karpat Zachodnich (Fig. 1), jest całkowicie odkorzeniona od swego podłoża. Utwory serii magurskiej starsze od turonu znane są jedynie z jednostki Grajcarka (sukcesja magurska pienińskiego pasa skałkowego), wiercenia Obidowa IG-1 oraz z kilku niewielkich odsłonięć przy południowym obrzeżeniu okna tektonicznego Mszany Dolnej (Fig. 2, por. Birkenmajer & Oszczypko, 1989). W jednostce Grajcarka, ponad głębokowodnymi utworami jury górnej i neokomu, występuje “czarny flisz” formacji wronińskiej (alb-cenoman) oraz zielone łupki radiolariowe cenomanu (formacja hulińska) (Birkenmajer, 1977, por. Oszczypko et al., 2004). Szaro-zielone łupki plamiste albu-cenomanu, znane z południowego obrzeżenia okna tektonicznego Mszany Dolnej, zdefiniowane zostały w pracy jako formacja łupków z Jasienia. Formacja ta, o miąższości niemniejszej od kilkunastu metrów, zazębia się w stropie z łupkami czerwonymi formacji z Malinowej. W Beskidzie Wyspowym i Gorcach ponad łupkami pstrymi formacji z Malinowej (turon-santon/kampan) oraz poniżej łupków pstrych formacji z Łabowej (eocen dolny i środkowy) występują zróżnicowane facjalnie osady fliszowe, zaliczane dotychczas do różnych nieformalnych jednostek litostratygraficznych, takich jak: warstwy z Kaniny, piaskowce ze Szczawiny (strefa bystrzyck i raczańska) oraz warstwy z Jaworzynki (strefa raczańka i strefa Siar). Najwyższą pozycję stratygraficzną zajmują utwory tradycyjnie nazywane “warstwami inoceramowymi” lub ropianieckimi. Na podstawie szczegółowych badań lito- i biostratygraficznych wyżej wymienionych utworów kredy górnej i paleocenu, zaproponowano cztery nowe formalne jednostki litostratygraficzne w randze formacji: formację z Białego (dotychczasowe warstwy z Kaniny), formację piaskowców ze Szczawiny (dotychczasowe piaskowce ze Szczawiny), formację z Jaworzynki (dotychczasowe warstwy z Jaworzynki) oraz formację ropianiecką (dotychczasowe warstwy ropianieckie). Ponadto badano pięć innych górnokredowo-eoceńskich formacji: łupków z Malinowej, z Hałuszowej, łupków z Łabowej, beloweskiej i bystrzyckiej, które dodatkowo opisano. Wszystkie nowo zdefiniowane formacje oraz formacje: łupków z Malinowej oraz z Hałuszowej, włączono do nowo wydzielonej grupy Mogielicy (górny alb-paleocen). Grupa ta przechodzi w stropie w grupę beskidzką (eocen-oligocen) opisaną przez Bir- kenmajera & Oszczypkę (1989). Grupa Mogielicy, obejmująca okres czasowy liczący ponad 40 mln lat, reprezentowana jest przez turbidytowy system depozycyjny, ograniczony w stropie i spągu przez osady łupków pstrych, związanych z okresem wysokiego względnego poziomu morza. Wśród zespołów mikrofauny otwornicowej albu - dolnego/ środkowego eocenu, znalezionych w badanych utworach płaszczowiny magurskiej, rozpoznano większość poziomów biostratygraficznych opracowanych dla polskich Karpat zewnętrznych przez Gerocha & Nowaka (1984) oraz przez Olszewską (1997). Do tego schematu włączono również poziomy charakterystyczne dla utworów płaszczowiny magurskiej. Poziom Plectorecurvoides alternans (poziom interwałowy IZ) Definicja: dolna granica - pojawienie się gatunku Plectorecurvoides alternans Noth (w badanym materiale dolna granica nie jest uchwycona, odpowiada początkowi profilu sukcesji magurskiej), górna granica - pojawienie się Bulbobaculites problematicus (Neagu);
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, 1; 27-69
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies