- Tytuł:
-
The International Prenatal Cardiology Collaboration Group – a new concept for global research study
The International Prenatal Cardiology Collaboration Group – nowa idea międzynarodowych badań naukowych - Autorzy:
-
Słodki, Maciej
Zych-Krekora, Katarzyna
Axt-Fliedner, Roland
Bianchi, Ana
Junior, Edward Araujo
Blickstein, Isaac
Kelekci, Sefa
Yeo, Lami
Pruetz, Jay D.
Rizzo, Giuseppe
Seligman, Neil
Sklansky, Mark
de Catte, Luc
Weiner, Stuart
Chervenak, Frank
Cruz, Jader
Kurkevych, Andrii
Krekora, Michał
Respondek-Liberska, Maria - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1052830.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Medical Communications
- Opis:
-
Congenital heart defects are among the most common congenital defects and contribute substantially to the mortality of newborns and young infants, in spite of well-developed medical and surgical treatments. It is estimated that the mortality of children with congenital heart defects in developing countries is as high as 20%, whereas the incidence of congenital heart defects is approximately 1/100 live births(1). Currently, there is an emphasis on early fetal screening for chromosomal abnormalities and neural tube defects, despite the fact that congenital heart defects are four times more frequent than chromosomal abnormalities and six times more frequent than neural tube defects(2). It should be noted that basic in-utero screening for heart defects is possible as early as the first trimester, which in some cases prompts further work-up and treatment(3). Throughout the world, second trimester screening remains the mainstay of prenatal diagnosis of cardiac anomalies. However, a comprehensive work-up for fetal heart defects can be associated with substantial psychological burden on the mother and her family. Moreover, the prevalence of misdiagnosis can be as high as 36%, thus prompting the need for further training and multidisciplinary team work(4). Furthermore, 33% of heart defects are accompanied by other anomalies(5).
Wrodzone wady serca należą do najczęstszych wad wrodzonych i mimo rozwiniętego leczenia zachowawczego, jak i operacyjnego w dalszym ciągu stanowią jedną z najczęstszych przyczyn zgonów w okresie noworodkowym i wczesnoniemowlęcym. Szacunkowo określa się, że śmiertelność może dotykać około 20% dzieci z wrodzonymi wadami serca w krajach rozwijających się, a każdego roku częstość wrodzonych wad serca oscyluje w granicach 1/100 żywych urodzeń(1). Obecnie uwaga jest kierowana głównie w stronę wczesnej diagnostyki genetycznej, tymczasem wrodzone wady serca są aż 6 razy częstsze od wad chromosomalnych i 4 razy częstsze od wad cewy nerwowej(2). Podstawowa diagnostyka kardiologiczna u płodu jest możliwa już w I trymestrze ciąży i w wybranych przypadkach klinicznych przyczynia się do dalszego postępowania diagnostycznego i terapeutycznego(3). Mimo to w dalszym ciągu podstawowe pozostaje badanie serca płodu w II trymestrze. Kompleksowa diagnoza kardiologiczna płodu niesie ze sobą duże obciążenie psychiczne dla ciężarnej i jej rodziny. Wynika z tego konieczność dalszego szkolenia oraz pracy wielodyscyplinarnej, gdyż – jak pokazują dane z piśmiennictwa – odsetek prenatalnie nieprawidłowo postawionych diagnoz może sięgać nawet 36%(4), a aż 33% wad serca nie jest wadą izolowaną(5). - Źródło:
-
Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 64; 94-96
2451-070X - Pojawia się w:
- Journal of Ultrasonography
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł