- Tytuł:
- Affective Transmission and Haunted Landscape in Jesmyn Ward’s Sing, Unburied, Sing
- Autorzy:
- Antoszek, Patrycja
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1790962.pdf
- Data publikacji:
- 2020-12-23
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Tematy:
-
afekt
widmo
międzypokoleniowy fantom
niewolnictwo
trauma
affect
haunting
transgenerational phantom
slavery - Opis:
-
Transmisja afektu i widma przeszłości w powieści Jesmyn Ward Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie
Przedmiotem artykułu jest analiza powieści Jesmyn Ward pt. Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie (2017) w świetle pojęcia „międzypokoleniowej transmisji fantomu” Nicolasa Abrahama i Marii Torok oraz teorii transmisji afektu Teresy Brennan. Posługując się motywem duchów, powieść Ward porusza temat przemocy na tle rasowym i łączy przeszłość z teraźniejszością dowodząc, że niewolnictwo i rasizm nadal zbierają żniwo w społeczeństwie amerykańskim, a ich efektem są wciąż nowe osobiste i społeczne traumy. Artykuł pokazuje, że w tej powieści Ward nie tylko dekonstruuje dominujące w zachodnim świecie kategorie, takie jak: przeszłość/teraźniejszość, czarny/biały, męski/kobiecy czy żywy/martwy, ale także wskazuje sposób radzenia sobie z traumą i komunikowania jej wychodzący poza symboliczne formy interpretacji rzeczywistości.
The essay discusses Jesmyn Ward’s novel Sing, Unburied, Sing (2017) through Nicolas Abraham’s and Maria Torok’s concept of “transgenerational phantom” and Teresa Brennan’s theory of the transmission of affect. While the novel focuses on poor blacks in the contemporary American South, and, therefore, on the experience of those marginalized and excluded from official discourse, the narrative seems to transgress racial, social, and generational boundaries to address the human predicament in ways that are both visceral and poetic, disturbing and magical. By employing the trope of haunting to talk about racial oppression, the author combines past and present to demonstrate how slavery and racism continue to take their toll, producing more individual and communal traumas. The essay argues that in Sing, Unburied, Sing Ward not only deconstructs such dominant Western categories as past and present, black and white, male and female, or life and death, but also indicates a way of dealing with and communicating traumatic realities that goes beyond the Symbolic patterns of making sense of the world. - Źródło:
-
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 11; 7-19
0035-7707 - Pojawia się w:
- Roczniki Humanistyczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł