- Tytuł:
-
Liebe als Flucht: Metaphorische und allegorische Sinnschichten in Gertrud Leuteneggers Roman „Späte Gäste“ (2020)
Love as escape: metaphorical and allegorical sense layers in the novel “Späte Gäste” of Gertrud Leutenegger - Autorzy:
- Annen, Daniel
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/30098213.pdf
- Data publikacji:
- 2023
- Wydawca:
- Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
- Tematy:
-
dialektisches Bild
Phantasmagorie
Flucht
Liebe
Tod
Traum
dialectical image
Phantasmagoria
escape
love
dead
dream
obraz dialektyczny
fantasmagoria
ucieczka
miłość
śmierć
sen - Opis:
-
Der 2020 publizierte Roman "Späte Gäste" der Schweizer Autorin Gertrud Leutenegger (*1948) fasst die Beziehungen zwischen Liebe und Tod ins Auge. Die Ich-Erzählerin reist in das Tessiner Dorf, wo ihr Freund gewohnt hat und nun in einer Kapelle aufgebahrt ist. Sie will ihn nochmals sehen, doch das gelingt ihr gar nicht, wenigstens nicht in einem körperlichen Kontakt, weil die Totenkapelle geschlossen ist. Die verriegelte Tür wird aber im Kontext der Erzählung wegen ihrer metaphorischen und metonymischen Bedeutung interessant, denn sie steht für die Barriere zwischen der Ich-Erzählerin und ihrem ehemaligen Geliebten – für eine heilsame Barriere, gerade weil sie auch einen Abstand für den Geist und das Gefühl ermöglicht. Diese mental-emotionale Distanz zeigt sich in verschiedenen Reflexionen und Bildern, die vor dem inneren Auge der Ich-Erzählerin auftauchen und einerseits zwar die Vergangenheit betreffen, anderseits jedoch sich mit der Gegenwart verbinden und sogar eine Zukunftsperspektive eröffnen. Insofern könnte man sie mit Walter Benjamin als dialektische Bilder bezeichnen. Dieser Dialektik der Bilder in Leuteneggers Roman geht der Beitrag nach, indem er darlegt, wie die Ich-Erzählerin angesichts des Todes zunehmend eine Freiheit gewinnt, nämlich die Freiheit von der Todesangst – und damit auch von den falschen ‚Sicherheiten‘ der modernen Welt.
Opublikowana w 2020 roku powieść "Späte Gäste" [Późni goście] szwajcarskiej pisarki Gertrud Leutenegger (*1948) koncentruje się na stosunku między miłością i śmiercią. Pierwszoosobowa narratorka przyjeżdża do wioski w kantonie Ticino, gdzie mieszkał jej dawny ukochany i gdzie teraz w kaplicy złożono jego ciało. Chce go zobaczyć ostatni raz, jednak nie udaje się to jej – przynajmniej w znaczeniu fizycznym –, ponieważ kaplica jest zamknięta. W kontekście prezentowanej tu opowieści zaryglowane drzwi nabierają jednak znaczenia metaforycznego i metonimicznego, gdyż symbolizują barierę między narratorką i jej dawnym ukochanym – barierę przynoszącą ukojenie, ponieważ umożliwia ona także dystans duchowy i uczuciowy. Ten mentalno-emocjonalny dystans ujawnia się w powieści poprzez różne refleksje i obrazy pojawiające się przed oczami narratorki, a dotyczą one z jednej strony przeszłości, z drugiej jednak łączą się z teraźniejszością, a nawet otwierają się na przyszłość. W tym sensie można je określić za Walterem Benjaminem jako obrazy dialektyczne. Artykuł koncentruje się na owych dialektycznych obrazach, ukazując, jak pierwszoosobowa narratorka w obliczu śmierci stopniowo zyskuje poczucie wolności, a mianowicie uwalnia się od strachu przed śmiercią, a tym samym od fałszywych ‘pewników’ współczesnego świata.
The novel "Späte Gäste" [Late Guests], published in 2020 by the Swiss author Gertrud Leutenegger (*1948), examines the relations between love and death. The first-person narrator travels to the Ticino village where her earlier life partner has died and is laid out in a funeral chapel. She wants to see him once more, but she never actually succeeds; for the chapel is closed. Yet, this blocked door is interesting for its metaphorical and metonymical meaning, as it stands for the barrier between the narrator and her earlier partner. Moreover, it is beneficial because it engenders a mental detachment which appears in several reflections and images that arise in her inner eye. They relate not only to the past, but also to her present life and even to the future. These apparitions can be interpreted as dialectical images as defined by Walter Benjamin. The present interpretation will examine this dialectic and demonstrate that the first-person narrator gains a new freedom in the process of this consideration of the death before her: freedom from the fear of death in general – and from the false certitudes of modern life. - Źródło:
-
Colloquia Germanica Stetinensia; 2023, 32; 41-68
2450-8543
2353-317X - Pojawia się w:
- Colloquia Germanica Stetinensia
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki