Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bączek, K." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Setting of southern sweet-grass plantation with stem cuttings obtained by division of maternal plants
Zakładanie plantacji turówki leśnej z sadzonek pędowych uzyskanych przez podział roślin matecznych
Autorzy:
Baczek, K.
Angielczyk, M.
Mosakowska, K.
Kosakowska, O.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72462.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult.) is a perennial, wild growing tuft grass occurring in North-East Poland, Belarus and Finland. In Poland the species is under the partial legal protection. The raw material harvested from this plant are leaves rich in coumarins, mainly in coumarin responsible for specific sweet aroma of leaves. They are used mostly for the aromatization of alcohol and tobacco products. Due to high demand for the raw material and decrease in the natural resources of the species, it is advisable to introduce the plant into cultivation. In the presented study vegetative planting stock (1-, 2-, and 4-stem cuttings) were used to set the plantation of southern sweet-grass. The influence of the planting stock type on the mass of leaves and their quality in the first and second year of plant vegetation as well as the mass of seeds from two-year-old plants were investigated. The highest number of well rooted plants was obtained from 4-stem cuttings (74.07%) and the least – from 1-stem cuttings (47.53%). Both, on one- and two-year-old plantations the plants from 4-stem cuttings were characterized by the highest mass of leaves (7.73 and 24.65 g × plant-1, respectively). The plants were also characterized by the highest number of generative shoots (40.71 pcs. × plant-1) and mass of seeds (4.62 g × plant-1). The total contents of coumarins and phenolic acids did not depend on the type of planting stock. The contents of these compounds was higher in two-year-old plants than in one-year-old ones, whereas the content of flavonoids was higher in one-year-old plants.
Turówka leśna (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult.) jest wieloletnią, dziko rosnącą trawą kępkową występującą na terenie północno-wschodniej Polski, na Białorusi i w Finlandii. W Polsce jest to gatunek objęty częściową ochroną prawną. Częścią użytkową u tej rośliny są liście bogate w związki kumarynowe, a przede wszystkim w kumarynę, odpowiedzialną za słodki, specyficzny zapach surowca. Liście turówki leśnej wykorzystywane są głównie do aromatyzowania alkoholi i tytoniu. Ze względu na duże zapotrzebowanie na surowiec oraz na kurczące się zasoby naturalne tej rośliny celowe jest wprowadzenie jej do uprawy. W niniejszej pracy oceniono przydatność sadzonek wegetatywnych (jedno, dwu i czteropędowych) do zakładania plantacji turówki leśnej. Określono wpływ tych sadzonek na przyrost masy liści i ich jakość w pierwszym i drugim roku wegetacji roślin oraz masę nasion uzyskanych z roślin dwuletnich. Najwięcej ukorzenionych roślin uzyskano z sadzonek czteropędowych (74,07%), a najmniej z sadzonek jednopędowych (47,53%). Zarówno na plantacji jedno- jak i dwuletniej rośliny uzyskane z sadzonek czteropędowych wytworzyły najwyższą masę liści (odpowiednio: 7,73 i 24,65 g × roślina-1). Rośliny te charakteryzowały się także najwyższą liczbą pędów generatywnych (40,71 szt. × roślina-1) i najwyższą masą nasion (4,62 g × roślina-1). Ogólna zawartość kumaryn i kwasów polifenolowych nie zależała od użytego materiału sadzonkowego. Zawartość tych grup związków była wyższa u roślin dwuletnich niż jednorocznych, natomiast ogólna zawartość flawonoidów była wyższa u roślin jednorocznych.
Źródło:
Herba Polonica; 2014, 60, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of shadind on the yield and quality of southern sweet-grass (Hierochloe australis (Schrad.) Roem. and Schult.) raw material
Wpływ zacieniania na plon i jakość surowca turówki lesnej (Hierochloe australes (Schrad.) Roem. and Schult)
Autorzy:
Podyma, W.
Baczek, K.
Angielczyk, M.
Przybyl, J.L.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71975.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Southern sweet-grass (Poaceae) rarely occurs in Polish coniferous or mixed forests. Leaves of this plant, rich in coumarin compounds, are mainly used as a flavouring raw material in alcohol, tobacco and cosmetic industry. The aim of the study was to investigate the influence of shading on the yield and quality of southern sweet-grass. The experiment was established at the certificated organic field of Department of Vegetable and Medicinal Plants. The sunlight was reduced up to 50 and 70% by using shading nets. The object of experiment was two-year-old plants grown on the alluvial soil. Leaves were harvested two times: in mid-May and in the last week of August (regrowth). The highest yield of leaves was observed at 50% of shading. The shaded plants were characterized by higher content of coumarin and 3,4-dihydrocoumarin and lower content of bergapten in comparison to non-shaded ones. In the leaves five phenolic acids and two flavonoids were identified.
Turówka leśna (Poaceae) występuje rzadko na terenie Polski. Rośnie głównie w lasach iglastych i mieszanych. Liście tej rośliny, bogate w kumaryny, stosowane są przede wszystkim jako surowiec aromatyzujący w przemyśle alkoholowym, tytoniowym i kosmetycznym. Celem niniejszej pracy było określenie wpływu cieniowania na plon i jakość liści tej rośliny. Doświadczenie założono na certyfikowanym, ekologicznym Polu Doświadczalnym Katedry Roślin Warzywnych i Leczniczych. Dostępność światła słonecznego modyfikowano poprzez cieniowanie roślin siatką raszlową (50 i 70% zacienienia). Obiektem badań były rośliny dwuletnie rosnące na podłożu składającym się z mieszanki mady rzecznej, kompostu z obornika i torfu wysokiego. Liście turówki ścinano dwukrotnie: w połowie maja oraz w ostatnim tygodniu sierpnia (odrost). Najwyższy plon liści wytworzyły rośliny rosnące przy pięćdziesięcioprocentowym zacienieniu. Rośliny cieniowane charakteryzowały się również wyższą zawartością kumaryny i 3,4-dihydrokumaryny oraz niższą zawartością bergaptenu w porównaniu z roślinami nie cieniowanymi (kontrola). W liściach zidentyfikowano pięć kwasów polifenolowych i dwa flawonoidy.
Źródło:
Herba Polonica; 2010, 56, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Functional traits of selected clones of southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. and Schult.)
Cechy użytkowe wybranych klonów turówki leśnej (Hierochloë australis /Schrad./Roem. and Schult.)
Autorzy:
Baczek, K.
Angielczyk, M.
Przybyl, J.L.
Ejdys, M.
Geszprych, A.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72542.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult., Poaceae), commonly known as a bison grass, is a perennial tuft grass rarely occurring in mixed forests in Eastern and Northern Europe. The raw material collected from this plant are leaves rich in coumarin compounds (especially coumarin) responsible for sweet, specific aroma of these organs. In Poland, southern sweet-grass leaves are used mainly for alcohol products aromatisation. Growing demand for the raw material results in uncontrolled and excessive collecting of this plant. The best way to solve this problem is to introduce this plant into cultivation. Since southern sweet-grass is allogamous and heterozigotic, strong intraspecific variability of the species is observed. Fourteen clones of selected individuals from one population of southern sweet-grass naturally occurring in East Poland were compared in respect of morphological traits as well as accumulation of biologically active compounds. The clones differed significantly in the weight of leaves (3.76–22.59 g of air-dry weight per plant). The total coumarin content (determined by a spectrophotometric method) in this raw material for investigated clones ranged from 1.49 to 1.94%, flavonoids – from 0.25 to 0.55%, and phenolic acids – from 0.20 to 0.42%. Three coumarin compounds were identified by HPLC, namely coumarin, 3,4-dihydrocoumarin, and o-coumaric acid. The content of coumarin ranged from 84.00 to 310.85, 3,4-dihydrocoumarin: from 17.80 to 168.45, and o-coumaric acid: from 37.50 to 70.00 mg · 100 g-1 dry matter.
Turówka leśna (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult., Poaceae), potocznie nazywana żubrówką, jest wieloletnią trawą kępkową występującą rzadko na stanowiskach naturalnych w Europie Północnej i Wschodniej. Rośnie ona na brzegach lasów liściastych i mieszanych. Surowcem pozyskiwanym z tej rośliny (wyłącznie ze stanowisk naturalnych) są liście bogate w związki kumarynowe, a w szczególności w kumarynę, odpowiedzialną za specyficzny słodkawy aromat liści. W Polsce surowiec ten wykorzystywany jest głównie do aromatyzowania napoi alkoholowych. W ostatnich latach obserwuje się rosnący popyt na ten surowiec, co skutkuje niekontrolowanym i nadmiernym jego pozyskiwaniem. Jednym z najbardziej skutecznych sposobów zapobieżenia temu zagrożeniu wydaje się być wprowadzenie turówki leśnej do uprawy. Jest to roślina obcopylna i heterozygotyczna, u której obserwuje się wyraźne zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe. W niniejszej pracy przeprowadzono charakterystykę morfologiczną i chemiczną czternastu klonów tej rośliny uzyskanych z wybranych pojedynków z populacji turówki leśnej rosnącej we Wschodniej Polsce. Badane klony różniły się istotnie masą liści (od 3,76 to 22,59 g suchej masy na roślinę). Ogólna zawartość kumaryn w tym surowcu wahała się od 1,49 do 1,94%, flawonidów – od 0,25 do 0,55% i kwasów fenolowych – od 0,20 do 0,42%. Trzy związki kumarynowe zostały zidentyfikowane w liściach badanych klonów przy użyciu HPLC, tj. kumaryna, 3,4-dihydrokumaryna i kwas o-kumarowy. Zawartość kumaryny wahała się od 84,00 do 310,85, 3,4-dihydrokumaryny: od 17,80 do 168,45, a kwasu o-kumarowego: od 37,50 do 70,00 mg · 100 g-1 suchej masy.
Źródło:
Herba Polonica; 2014, 60, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Variability of southern sweet-grass (Hierochloe australis /Schrad./ Roem. and Schult.) wild growing populations occurring in eastern Poland
Zróżnicowanie dziko rosnących populacji turówki leśnej (Hierochloe australis /Schrad./ Roem. and Schult.) występujących we wschodniej Polsce
Autorzy:
Baczek, K.
Angielczyk, M.
Przybyl, J.L.
Kosakowska, O.
Ejdys, M.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71547.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Southern sweet-grass is a perennial grass distributed through north-eastern Europe. In Poland, this rare, partially protected plant grows wild in well-lit coniferous or mixed forests. Its leaves, rich in coumarin compounds, are used for aromatization of alcohols. Taking into account high demand on this raw material and decrease in the number of southern sweetgrass populations it is recommended to introduce the plant into cultivation systems. In this study 12 populations of southern sweet-grass were selected and assessed in terms of their cultivation usefulness. The presence of associated plant species growing on its natural sites was investigated as well as light irradiance on those stands. The species was found in 3 types of forest communities. Air dry mass of leaves per plant varied in analyzed populations from 1.73 to 11.07 g. They were significantly diversified in the total content of coumarins (0.36–0.96%), flavonoids (0.09–0.26%) and polyphenolic acids (0.13–0.29%). The diversity concerning the content of coumarin, a quality indicator of leaves, was even higher. The content of this compound varied from 52.03 to 275.74 mg/100 g d. m. Among the analyzed populations, the most interesting seem to be population No. 12 (Jedwabno) and population No. 10 (Ruciane) characterized with relatively high mass of leaves and the highest content of the identified active compounds, including coumarin.
Turówka leśna to wieloletnia trawa kępkowa występująca w północno-wschodniej Europie. W Polsce jest to roślina rzadka, objęta częściową ochroną prawną, rosnąca w widnych lasach mieszanych i liściastych. Jej liście, bogate w zwiazki kumarynowe, wykorzystywane są głównie do aromatyzowania alkoholi. W związku z dużym zapotrzebowaniem na ten surowiec oraz zanikaniem populacji turówki leśnej na stanowiskach naturalnych wskazane jest wprowadzenie jej do uprawy. W niniejszej pracy wytypowano do badań 12 populacji turówki leśnej i oceniono je pod kątem przydatności do uprawy. Określono skład gatunkowy roślin towarzyszących turówce oraz intensywność nasłonecznienia na zajmowanych stanowiskach. Gatunek ten zidentyfikowano w trzech typach zbiorowisk leśnych. Powietrznie sucha masa liści w przeliczeniu na roślinę wahała się u badanych populacji od 1,73 do 11,07 g. Były one wyraźnie zróżnicowane pod względem ogólnej zawartości zidentyfikowanych grup związków czynnych, tj. kumaryn (0,36–0,96%), flawonoidów (0,09–0,26%) i kwasów polifenolowych (0,13–0,29%). Zróżnicowanie dotyczące zawartości kumaryny, będącej wskaźnikiem jakości surowca, było jeszcze wyższe. Zawartość tego związku wahała się od 52,03 do 275,74 mg/100 g s.m. Spośród badanych populacji najbardziej interesujące pod względem cech jakościowych wydają się być populacja nr 12 (Jedwabno) i populacja nr 10 (Ruciane), charakteryzujące się relatywnie wysoką masą liści jak i najwyższą zawartością zidentyfikowanych związków czynnych, w tym kumaryny.
Źródło:
Herba Polonica; 2015, 61, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intraspecific variability of great burnet (Sanguisorba officinalis L.) in respect of sterols content
Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe krwiściągu lekarskiego (Sanguisorba officinalis L.) pod względem zawartości związków sterolowych
Autorzy:
Mirgos, M.
Przybyszewska, E.
Capecka, E.
Angielczyk, M.
Przybyl, J.L.
Baczek, K.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71356.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
intraspecific variability
great burnet
Sanguisorba officinalis
Rosaceae
sterol content
sterol
plant population
wild plant
herb
Opis:
The content and composition of sterol compounds in wild growing great burnet (Sanguisorba officinalis L.) populations were determined. The herb and underground organs of this plant were collected from 10 natural sites in Poland. The HPLC analysis revealed the presence of 5 sterol compounds, namely β-sitosterol, β-sitosterol D-glucoside, campesterol, brassicasterol and stigmasterol in these raw materials. Among them, β-sitosterol Dglucoside was dominant one. The herb was richer in sterol compounds than underground organs. There were significant differences between the content of above mentioned compounds in these populations.
Badano skład i zawartość związków sterolowych w dziko rosnących populacjach krwiściągu lekarskiego. Ziele i organy podziemne zbierane były z roślin występujących na 10 stanowiskach naturalnych zlokalizowanych na terenie Polski. Analiza chromatograficzna wykazała obecność pięciu związków sterolowych w tych surowcach, a mianowicie β-sitosterolu, D-glukozydu β-sitosterolu, kampesterolu, brassikasterolu i stigmasterolu. Spośród nich D-glukozyd β-sitosterolu był związkiem dominującym, przy czym ziele okazało się bogatsze we wszystkie zidentyfikowane związki w porównaniu z organami podziemnymi. Stwierdzono istotne różnice pomiędzy populacjami odnośnie zawartości wyżej wymienionych związków sterolowych.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphological and chemical variability within the population of common avens (Geum urbanum L.)
Zróżnicowanie morfologiczne i chemiczne w obrębie populacji kuklika pospolitego (Geum urbanum L.)
Autorzy:
Kuczerenko, A.
Krawczyk, M.
Przybyl, J.L.
Geszprych, A.
Angielczyk, M.
Baczek, K.
Weglarz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71684.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
morphological variability
chemical variability
plant population
common avens
Geum urbanum
herb
phenolic compound
tannin
phenolic acid
eugenol
Opis:
The aim of the study was an ex situ evaluation of morphological and chemical variability within the population of common avens. Plant height, number of shoots, stage of generative development (number of flower buds, flowers, and fruits), as well as weight of herb and underground organs were determined. In the raw materials total content of tannins and content of particular phenolic compounds identified by HPLC was determined. In underground organs also content of eugenol – the dominant constituent of essential oil was assessed. High diversity of morphological traits (especially weight of herb and underground organs) and the content of determined compounds (especially in herb) was found. Above- and underground organs differed in the composition and content of phenolic compounds. Underground organs were characterised by higher content of flavan-3-ols, but they did not contain chlorogenic acid, which was the dominant phenolic compound in herb.
Celem pracy była ocena zróżnicowania morfologicznego i chemicznego w populacji kuklika pospolitego w warunkach jego uprawy. Określono wysokość roślin, liczbę pędów kwiatowych, stopień rozwoju generatywnego (liczbę pąków kwiatowych, kwiatów i owoców) oraz masę ziela i organów podziemnych. W zebranych surowcach oznaczono ogólną zawartość garbników oraz zawartość poszczególnych związków fenolowych zidentyfikowanych przy użyciu HPLC. W organach podziemnych określono również zawartość eugenolu – głównego składnika olejku eterycznego. Stwierdzono wyraźne zróżnicowanie badanych osobników pod względem cech morfologicznych, a zwłaszcza masy ziela i organów podziemnych, a także zawartości oznaczanych związków, szczególnie w zielu. Organy nadziemne i podziemne różniły się pod względem składu i zawartości związków fenolowych. Organy podziemne charakteryzowały się wyższą zawartością flawan-3-oli. Nie stwierdzono w nich natomiast obecności kwasu chlorogenowego, który był dominującym związkiem fenolowym w zielu.
Źródło:
Herba Polonica; 2011, 57, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies