Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sacred – profane" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Aнтpoпoлoгiя простору в українській дилогії Mикoли Гоголя (Вечера на хуторе близ диканьки, Миргород)
Antropologia przestrzeni w ukraińskiej dylogii Mikołaja Gogola (Wieczory na chutorze koło dikańki, Mirgorod)
Autorzy:
Andrusiw, Stefania
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945037.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antropologia przestrzeni
identyczność przestrzenna
przestrzenie zwykle
profanne
demoniczne
sakralne
fantastyczne
anthropology of space
spatial
identity
spaces ordinary
profane
deminic
sacred
fantastical
Opis:
Na często zadawane pytanie o przynależność narodową Gogola można spojrzeć przez pryzmat kompleksu identyczności przestrzennych. Podstawową przestrzenną identycznością świadomości twórczej Gogola była identyczność ukraińska: ukraińskie przestrzenno-duchowe toposy chrześcijańskie, tradycja literacka (barok, Iwan Kotlarewski, Wasyl Gogol, preromantycy itp.), historia, natomiast na poziomie archetypowym - mentalno-językowy obraz świata, mity, folklor i inne czynniki składające się na genotyp mentalno-narodowy. Następna identyczność Gogola to Rosja i „ruskość”, imperialność, wraz z jej „wszechstowiańskim”, „władczym” językiem. Trzecią przestrzenną identycznością Gogola byt caty świat - ponadczasowy i ponadnarodowościowy, którego metaforą w ujęciu pisarza stały się Wiochy, przede wszystkim Rzym. Jednak podstawową identycznością w twórczości Gogola, zwłaszcza w jego „ukraińskiej dylogii”, była identyczność ukraińska: nie jako tematyka czy egzotyka „matorosyjska” na tle rosyjskim, a jako sedno osobistości twórczej pisarza. Obrazy przestrzenne w prozie Gogola, w tym i w „ukraińskiej dylogii”, są wyraźnie zantropologizowane. Tak powstaje „żywa Ukraina” - realna i mityczna, zwykła i dziwna, magiczna i zmienna, jak sam Gogol, człowiek i tekst.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 7; 41-51
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies