- Tytuł:
- Красота как «непостижимое» в философии Семена Франка
- Autorzy:
- Гапоненков, Алексей
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/426817.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
- Tematy:
-
Semen Frank
beauty
the theology of beauty
the unknowable
Divinity
aesthetic experience
Siemion L. Frank
piękno
teologia piękna
niepojęte
Bóstwo
doświadczenie estetyczne - Opis:
-
One of the most intimate feelings caused by the meeting with Divinity encompassesthe phenomenon of Beauty. In the Chapter 8th Holiness of his book entitled The Unknowableas well as in other works, Frank hasn’t just developed another aesthetic theory, he’s figuredout the quintessence of the theology of beauty consisting of the speculations on itsabsolute value, essential inconceivability, reconcilable harmony of the universe, spiritualenlightenment and salvation. Frank states the idea of potential harmony of existence expressedthrough beauty that coexists with current “worldly” discord. Aesthetic reality isunable to grasp the depth of existence, but it reminds us of “primary unity.”
Jedno z najbardziej intymnych przeżyć spotkania z Bóstwem wyraża się w zjawisku piękna. W książce pt. Niepojęte (rozdz. 8 Świątynia) i innych pracach Siemion Frank buduje nie tyle kolejną teorię estetyczną, ile kwintesencję teologii piękna, czyli rozważajego absolutną wartość, niepojętość, jednoczącą harmonię świata, oświecenie duchai zbawienie. Frank głosi ideę potencjalnej harmonii bytu, którą wyraża piękno, współistniejącz aktualną „ziemską” dysharmonią. Realność estetyczna nie może ogarnąć całejgłębi bytu, lecz przypomina nam o jego „pierwotnej jedności”.
Jedno z najbardziej intymnych przeżyć spotkania z Bóstwem wyraża się w zjawiskupiękna. W książce pt. Niepojęte (rozdz. 8 Świątynia) i innych pracach Siemion Frank buduje nie tyle kolejną teorię estetyczną, ile kwintesencję teologii piękna, czyli rozważajego absolutną wartość, niepojętość, jednoczącą harmonię świata, oświecenie duchai zbawienie. Frank głosi ideę potencjalnej harmonii bytu, którą wyraża piękno, współistniejącz aktualną „ziemską” dysharmonią. Realność estetyczna nie może ogarnąć całej głębi bytu, lecz przypomina nam o jego „pierwotnej jedności”. - Źródło:
-
Logos i Ethos; 2017, 46, 2
0867-8308 - Pojawia się w:
- Logos i Ethos
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł