Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sea level changes" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    The first Early Jurassic ammonite find in central Poland
    Autorzy:
    Pieńkowski, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061056.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    sowerby
    palaeogeography
    sea level changes
    Central Poland
    paleogeografia
    zmiany poziomu morza
    centralna Polska
    Opis:
    Tragophylloceras cf. loscombi (Sowerby) has been found in the Kaszewy 1 borehole (central Poland), in the Upper Pliensbachian strata (Margaritatus Zone, Subnodosus Subzone), assigned to the Drzewica Formation. Hitherto, all ammonite finds in the epicontinental Lower Jurassic in Poland have been restricted to Western Pomerania (NW Poland). This find points to a wider extent of the transgressive event occurring in the late Margaritatus Zone, following widespread regression at the beginning of this zone. Rapid and pronounced sea level changes in the early Late Pliensbachian confirms the hypothesis linking these changes with glacioeustasy.
    Źródło:
    Volumina Jurassica; 2014, 12, 1; 99--104
    1896-7876
    1731-3708
    Pojawia się w:
    Volumina Jurassica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Do the available data permit clarification of the possible dependence of Palaeozoic brachiopod generic diversity dynamics on global sea-level changes? A viewpoint
    Autorzy:
    Ruban, D. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/94246.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    brachiopods
    generic diversity
    sea-level changes
    Silurian
    Devonian
    ramienionogi
    zmiany poziomu morza
    sylur
    dewon
    Opis:
    At a glance, progress in palaeontology and eustatic reconstructions in the past decade permits to prove or to disprove the possible dependence of Palaeozoic brachiopod generic diversity dynamics on global sea-level changes. However, the available diversity curve is of much lower resolution than the eustatic curve. This problem can be resolved by decreasing the resolution of the latter. The other restriction linked to the chronostratigraphical incompatibility of the available data allows to focus on the Middle Palaeozoic only. A series of mass extinctions and other biotic crises in the Silurian-Devonian does not allow to interpret correctly the results of direct comparison of the brachiopod generic diversity dynamics with global sea-level changes. With the available data, it is only possible to hypothesize that the eustatic control was not playing a major part in diversity dynamics of Middle Palaeozoic brachiopods. The resolution of the stratigraphic ranges of Palaeozoic brachiopods should be increased significantly, and these ranges should be plotted against the most up-to-date geologic time scale. Until this task will be achieved, it is impossible to judge about the existence of any dependence (either full or partial) of the Palaeozoic brachiopod diversity dynamics on global sea-level changes.
    Źródło:
    Geologos; 2014, 20, 3; 215-221
    1426-8981
    2080-6574
    Pojawia się w:
    Geologos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozwój wybrzeża mierzejowego we wschodniej części Zatoki Pomorskiej
    Development of the barrier coast in the eastern part of Pomeranian Bay
    Autorzy:
    Sydor, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076128.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    wybrzeże mierzejowe
    Zatoka Pomorska
    zmiany poziomu morza
    paleogeografia
    barrier coast
    Pomeranian Bay
    sea-level changes
    palaeogeography
    Opis:
    The studies were conducted on the barrier coast located in the eastern part of Pomeranian Bay. The main study goal was to present the development of the barrier coast between Niechorze and Kołobrzeg, with particular emphasis on the impact of sea level changes in the Baltic Sea. Based on collected data, three basic groups of deposits were identified in the study area: barrier basement deposits, barrier deposits, and Rega River outlet cone deposits. To recreate the barrier development stages, sea level changes in the eastern part of Pomeranian Bay for the last 8,500years were reconstructed. At that time, the coast migrated to the south. The first barriers in the study area appeared around 7,500years b2k. The main factors conditioning the barrier coast development in were climate changes, sea level changes, barrier basement morphology and lithology, as well as the amount of supplied sedimentary material. The reconstructed stages of barrier development show that there are sections of different barrier types (landward-migrating to accreted barrier, landward-migrating barrier through accreted barrier to landward-migrating barrier, landward-migrating barrier) in the study area.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2021, 69, 1; 21--32
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja środowisk depozycyjnych ordowiku łysogórskiego w Górach Świętokrzyskich na tle krzywej eustatycznej Bałtyki
    Evolution of sedimentary environments in the Ordovician of the Łysogóry Region (northern Holy Cross Mts., Poland) in relation to the sea-level curve for Baltica
    Autorzy:
    Trela, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074646.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    ordowik
    formacje sedymentacyjne
    zmiany poziomu morza
    Góry Świętokrzyskie
    Ordovician
    sedimentary record
    sea-level changes
    Holy Cross Mountains
    Opis:
    In Ordovician times the Łysogóry Region (northern Holy Cross Mts.) was located in the marginal part of Baltica, thus, the sea-level history reconstructed for this palaeocontinent appears to be a good background for discussing relationships between sea-level changes and the studied sedimentary record. However, some stratigraphic gaps, e.g. in the Lower and Middle Ordovician parts of the considered succession are probably due to regional tectonic activity. The upper Middle and Upper Ordovician sedimentary facies of the Łysogóry Region show good correlation with the Late Llanvirn-Caradoc Highstand Interval followed by the Ashgill Lowstand Interval in Baltica (Nielsen, 2004). The most conspicuous facies changes in the Ordovician of the considered region seem to be coeval with 3rd order eustatic events recognized on the sea-level curve from Baltoscandia.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2009, 57, 10; 900-904
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The challenge of reconstructing the Phanerozoic sea level and the Pacific Basin tectonics
    Autorzy:
    Ruban, Dmitry A.
    Conrad, Clinton P.
    Loon, A. J. (Tom)
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/94614.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sea-floor bathymetry
    dynamic topography
    sea-level changes
    plate tectonics
    Pacific
    Panthalassa
    Phanerozoic
    batymetria dna morskiego
    dynamiczna topografia
    zmiany poziomu morza
    płyty tektoniczne
    Pacyfik
    Opis:
    The relationships between the interior dynamics of our planet and global sea level can be unravelled when plate-tectonic reconstructions are available for the entire Earth. A review of global tectonics reveals significant deficiencies in our understanding of the geodynamic evolution of the Pacific (Panthalassa or Proto-Pacific) during the Cambrian-Jurassic time-span. This particular, but major, shortcoming presents a true challenge for modern geoscientists, who are encouraged to produce a detailed plate-tectonic reconstruction of the Pacific for the pre-Cretaceous in order to advance our understanding of Phanerozoic sea-level change. A set of approaches, including geological/geophysical modelling, investigation of accretionary prisms, palaeobiogeographical studies, and careful examination of eustatic sea-level changes, are proposed that will help geoscientists tackle the challenge of understanding how Pacific geodynamics affected global sea level during the Phanerozoic.
    Źródło:
    Geologos; 2010, 16, 4; 235-243
    1426-8981
    2080-6574
    Pojawia się w:
    Geologos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relative sea level changes, glacio-isostatic rebound and shoreline displacement in the Southern Baltic
    Autorzy:
    Uścinowicz, Sz.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1187381.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    zmiany poziomu morza
    rozwój wybrzeży
    glaciizostazja
    późny plejstocen
    holocen
    południowy Bałtyk
    sea level changes
    shoreline evolution
    glacio-isostasy
    Late Pleistocene
    Holocene
    Southern Baltic
    Opis:
    Krzywą względnych zmian poziomu morza skonstruowano na podstawie 314 dat radiowęglowych osadów pochodzących z różnych środowisk lądowych i morskich. Próbki do datowań pobrano z 163 stanowisk zlokalizowanych na obszarze polskiej części południowego Bałtyku i przyległej strefy brzegowej. Przy konstruowaniu krzywej wykorzystano również relikty różnych form związanych z rozwojem strefy brzegowej oraz zasięgi powierzchni erozyjnych, zlokalizowane na profilach sejsmoakustycznych. W późnym plejstocenie i wczesnym holocenie, między 13,0 i 8,5 tys. lat BP, poziom wody trzykrotnie wzrastał i opadał, a zakres wahań dochodził do 25-27 m. Poziom wody obniżał się w skrajnych przypadkach w tempie do ok. 100-300 mm/rok, a tempo wzrostu dochodziło do ok. 35-45 mm/rok. W późnym boreale, ok. 8,5 tys. lat BP, Bałtyk uzyskał stałe połączenie z oceanem na poziomie niższym od obecnego o ok. 28 m. Do początku okresu atlantyckiego poziom morza wzrósł do ok. 21 m poniżej współczesnego poziomu morza (p.p.m.). W okresie 8,0-7,0 tys. lat BP poziom morza wzrósł do 10 m p.p.m., w średnim tempie ok. 10 mm/rok. Do końca okresu atlantyckiego poziom morza wzrósł do 2,5 m p.p.m., a tempo wzrostu zmalało do ok. 2,5 mm/rok. W pierwszym tysiącleciu okresu subborealnego poziom wody wzrósł do ok. 1,1-1,3 m, a do końca tego okresu do ok. 0,6-0,7 m niższego niż współczesny. W okresie subatlantyckim średni poziom morza zmienił się już nieznacznie. Przebudowa glaciizostatyczna rozpoczęła się ok. 17,5 tys. lat BP i zakończyła ok. 9,2-9,0 tys. lat BP. Całkowity zakres podniesienia (total uplift) w tym okresie wyniósł ok. 120 m. Maksimum prędkości ruchów wznoszących, dochodzące od ok. 45 mm/rok, wystąpiło w okresie ok. 12,4-12,2 tys. lat BP. W okresie od ok. 9,0 do ok. 7,0 tys. lat BP przez obszar południowego Bałtyku migrowało nabrzmienie brzeżne, a w okresie od ok. 7,0 do ok. 4,0 tys. lat BP wystąpiły ruchy obniżajace. Od ok. 4,0 tys. lat BP położenie skorupy ziemskiej wróciło do stanu równowagi. Linia brzegowa południowego Bałtyku w późnym plejstocenie i wczesnym holocenie kilkukrotnie uległa szybkim i znacznym przemieszczeniom. Zmieniła położenie w tempie od kilkudziesięciu metrów do kilku kilometrów rocznie. Procesy te rozgrywały się na powierzchni dna morskiego położonej obecnie na głębokości od ok. 55 do 25 m p.p.m. i w odległości 30-60 km od dzisiejszego wybrzeża. W środkowym holocenie linia brzegowa przemieściła się ku południowi od ok. 60 km w Zatoce Pomorskiej do ok. 5 km w Zatoce Gdańskiej. Położenie linii brzegowej zbliżyło się do współczesnego w końcu okresu atlantyckiego. W późnym holocenie dominowały procesy wyrównywania wybrzeży, a linia brzegowa stopniowo zbliżała się do obecnego położenia.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2003, 10; 5-79
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The epicontinental Lower Jurassic of Poland
    Autorzy:
    Pieńkowski, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1205011.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    kontynentalne i marginalno-morskie systemy depozycyjne
    zmiany poziomu morza
    analiza sekwencyjna
    korelacja stratygraficzno-sekwencyjna
    jura dolna
    continental and marginal marine depositional systems
    sea level changes
    sequence analysis
    sequence stratigraphic correlation
    Lower Jurassic
    Polska
    Opis:
    We wczesnej jurze, w rozległym epikontynentalnym basenie rozciągającym się na obszarze Polski, osadziło się do 1400 metrów utworów terygenicznych pochodzenia lądowego, marginalno-morskiego i morskiego. Utwory te są zdefiniowane w niniejszej pracy jako Grupa Kamiennej (Gr.), która została podzielona na 12 nowo wyróżnionych lub zredefiniowanych litoformacji (Fm.). Wyróżniono też dwa nowe ogniwa (Mb.). Szczegółowe badania obejmujące dane litofacjalne, petrologiczne, ichnologiczne, paleontologiczne, geochemiczne i palinologiczne przeprowadzono w odsłonięciach i 35 pełnordzeniowanych otworach wiertniczych. Pozwoliły one na wyróżnienie litofacji, interpretację systemów i subsystemów depozycyjnych oraz ich czasoprzestrzennej zmienności, a następnie na przeprowadzenie wysokorozdzielczej analizy sekwencyjnej. Wczesnojurajska sedymentacja w płytkim, epikontynentalnym basenie Polski w sposób szczególnie wyraźny odzwierciedlała zmiany poziomu morza. Analiza przestrzeni akomodacji depozycyjnej w obrębie regularnych sukcesji progradacyjnych ciągów systemowych stabilizacji wysokiego poziomu morza (HST) wskazuje, że głębokości wczesnojurajskich zbiorników sedymentacyjnych Polski nie przekraczały wartości rzędu kilkudziesięciu metrów, a najczęściej były to głębokości maksymalnie do 20 metrów. Z wyjątkiem morskich utworów pliensbachu na Pomorzu, które zawierają amonity, podział biostratygraficzny marginalno-morskich i lądowych utworów dolnej jury charakteryzuje się na ogół słabą rozdzielczością. Mimo to, spójny podział stratygraficzno-sekwencyjny dolnej jury w Polsce pozwala na jego porównanie ze schematami sporządzonymi dla bogatych w skamieniałości przewodnie utworów dolnej jury cyklu liguryjskiego w Wielkiej Brytanii i Francji. Zwłaszcza sekwencje krótkookresowe wyróżnione w obrębie tego cyklu są przydatne w korelacji sekwencji, ponieważ są one rozpoznawalne w basenie polskim. Ciągi systemowe niskiego poziomu morza (LST) i ciągi systemowe opadającego poziomu morza (FSST) odpowiadają czasowo w basenie polskim lukom związanym z erozją lub brakiem depozycji na granicach sekwencji. Jeśli chodzi o skalę zmian poziomu morza, również model Exxon Research Group okazał się przydatny do przeprowadzenia korelacji, a dziesięć "exxonowskich' sekwencji depozycyjnych (I-X) zostało wyróżnionych w obrębie utworów dolnojurajskich basenu polskiego. W zapisie osadowym dominują utwory transgresywnych ciągów systemów i są one reprezentowane zarówno przez retrogradacyjne jak i agradacyjne sukcesje facjalne. Utwory ciągów systemowych stabilizacji wysokiego poziomu morza odpowiadają wyłącznie progradacyjnym, regresywnym sukcesjom facjalnym. Granice parasekwencji w obrębie sekwencji depozycyjnych zostały zdefiniowane na podstawie dokładnej czasoprzestrzennej analizy facjalnej w poszczególnych regionach. Parasekwencje marginalno-morskie mają na ogół bardziej złożoną architekturę depozycyjną, niż przyjmowano do tej pory w prostym schemacie szybkiego zalewu i stopniowej, powolnej progradacji. Konieczne było wyróżnienie powierzchni maksymalnego zalewu dla poszczególnych parasekwencji, występują one w różnych odległościach od powierzchni zalewu będących dolnymi granicami parasekwencji. Najlepszymi powierzchniami korelacyjnymi w centrum basenu są granice sekwencji, podczas gdy w obszarach marginalnych najłatwiej wyróżnić powierzchnie maksymalnego zalewu i ich odpowiedniki. W marginalnych partiach basenu sedymentacyjnego częstotliwość i intensywność erozji oraz niewielka subsydencja powodowały często nakładanie się na siebie poszczególnych sekwencji i ich granic, co utrudnia ich wyróżnianie i korelację. Dokładność korelacji powierzchni transgresji zwiększa się, kiedy są one skorelowane z ich lądowymi odpowiednikami. Udokumentowano szczegółowo rozwój transgresji i efekty tego procesu na sąsiadujących obszarach lądowych i podano kryteria wyróżniania niemorskich, korelatywnych odpowiedników powierzchni transgresji. Określona w polskim basenie sedymentacyjnym sukcesja sekwencji i parasekwencji może być pomocna w rozwiązywaniu problemów związanych z identyfikacją i zasięgiem głównych granic korelacyjnych i ciągów systemowych w pełnomorskich, głębszych basenach Europy, co szczególnie przydatne okazało się dla utworów wczesnego toarku. Wykonano regionalne oraz ogólnopolskie przekroje stratygraficzno-sekwencyjne basenu wczesnojurajskiego w Polsce wraz z mapami sporządzonymi dla konkretnych, czasowych powierzchni korelacyjnych, które przedstawiają zmienność czasowo-przestrzenną dominujących systemów depozycyjnych. Tempo subsydencji wzdłuż bruzdy środkowopolskiej zmieniało się w czasie, wykazywało też fluktuacje regionalne - w hetangu i późnym synemurze tempo subsydencji w segmencie świętokrzyskim bruzdy śródpolskiej było większe niż w segmencie pomorskim, a we wczesnym synemurze i wczesnym pliensbachu sytuacja była odwrotna. W pliensbachu i toarku zaznaczały się strefy zwiększonej subsydencji usytuowane prostopadle do rozciągłości bruzdy śródpolskiej (tak zwana "droga mazurska"). Wzdłuż krawędzi bruzdy istniały regionalne strefy dyslokacyjne, wywierające wpływ na sedymentację i kontrast miąższości (np. strefa Nowe Miasto-Iłża). Biorąc jednak pod uwagę na ogół stopniowe zmniejszanie się miąższości osadów na zewnątrz od osi bruzdy i wspomniane strefy zwiększonej subsydencji prostopadłe do osi bruzdy śródpolskiej, nie można w żaden sposób wiązać wczesnojurajskiego etapu rozwoju bruzdy śródpolskiej z procesami ryftowania.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 12; 5-154
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cysty Dinoflagellata z górnego kampanu i najniższego mastrychtu (górna kreda) profilu środkowej Wisły - stratygrafia i paleoekologia
    Dinoflagellate cysts from the upper Campanian–lowermost Maastrichtian (Upper Cretaceous) of the Middle Vistula River section - stratigraphy and palaeoecology
    Autorzy:
    Nechwedowicz, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20197905.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    cysty bruzdnicowe
    taksonomia
    biostratygrafia
    paleoekologia
    zmiany poziomu morza
    chłodzenie
    Kampan
    Mastrycht
    górna kreda
    środkowaj Wisła
    Polska
    dinoflagellate cysts
    taxonomy
    biostratigraphy
    palaeoecology
    sea-level changes
    cooling
    Campanian/Maastrichtian boundary
    Upper Cretaceous
    Middle Vistula River section
    Polska
    Opis:
    Among the rich dinoflagellate cyst assemblages recovered from the upper Campanian-lowermost Maastrichtian succession of the Middle Vistula River section (central Poland), four taxa (Callaiosphaeridium bicoronatum, Odontochitina dilatata, Oligosphaeridium araneum and Samlandia paucitabulata) have been described as new. An analysis of the distribution of particular dinoflagellate cyst taxa enabled the development of a highly resolved biostratigraphic framework, calibrated against other biozonal schemes (based, among others, on inoceramid bivalves, ammonites and belemnites), formerly established for the succession. A comparison of the Middle Vistula River record with the dinoflagellate cyst ranges documented in other European successions enabled correlations with selected sections in Belgium, the Netherlands, southern Germany and northern Italy, and with the Campanian/Maastrichtian boundary stratotype section in Tercis les Bains, southwest France. A palaeoecological analysis of the dino- flagellate cyst assemblages and of other components of phytoplankton communities revealed a well-defined trend in sea-level fluctuations (likely of eustatic origin), and palaeoclimatic changes probably related to the latest Cretaceous cooling episode, as observed elsewhere.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2022, 70, 10; 751-760
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies