- Tytuł:
- Przebaczenie w zbawczym dziele Jezusa Chrystusa według św. Pawła
- Autorzy:
- Stasiak, Sławomir
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1623041.pdf
- Data publikacji:
- 2015-08-29
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
- Tematy:
-
zbawienie
przebaczenie
wiara
łaska
chrzest
św. Paweł
cnoty
zmartwychwstanie - Opis:
- W różnych okolicznościach człowiek doświadcza konieczności przebaczania drugiemu. Łatwiej jest przeprowadzić precyzyjny wykład na temat przebaczenia w listach św. Pawła, a nawet dać konkretne wskazówki co do praktykowania tej cnoty, niż ją rzeczywiście realizować. Apostoł Narodów nie tylko przedstawił przebaczenie od strony teoretycznej, teologicznej, lecz również ukazał, jak dalece przebaczenie wiąże się ze zbawczym planem Boga. Mało tego, na własnym przykładzie pokazał, jak należy podjąć dzieło przebaczenia nawet wobec tak dotkliwych zniewag jak te, które spotkały go w Koryncie (2 Kor 2,7.10). Z naszej analizy wynika, że fundamentem przebaczenia jest udział w zbawczym dziele Chrystusa. Jest to łaskawy dar Boga. Tak została dana obietnica Abrahamowi (Ga 3,18), tak również sam Chrystus otrzymał imię, które dotąd było domeną Boga (Flp 2,9), takim też ostatecznym dopełnieniem Bożego planu zbawienia była śmierć Jezusa Chrystusa, w której zostało nam darowane wszystko (Rz 8,32). Chrześcijanin ma udział w dziele Chrystusa przez chrzest, ale również przez szczególne dary, którymi ma służyć wspólnocie Kościoła – charyzmaty (1Kor 2,12). Wśród najważniejszych darów apostoł wylicza wiarę i cierpienie (Flp 1,29), które ma przynosić korzyść rozprzestrzenianiu się Ewangelii i rozwojowi Kościoła. Łaska darowana wszystkim wierzącym w Chrystusa przez chrzest, który daje im udział w Jego śmierci i zmartwychwstaniu (Kol 2,13-14), owocuje udzieleniem im szczególnej łaski przebaczenia ze strony Chrystusa (Kol 3,13), choć jest to dzieło Osób Trójcy Świętej (Ef 4,30.32). Fakt ten niesie ze sobą zobowiązania dla wierzących – unikanie wad (Ef 4,31), a wypełnianie cnót (Kol 3,12; Ef 4,32). Wszystko zaś konkretyzuje się w bardzo jasnym działaniu, do którego wzywa apostoł: „Wybaczajcie sobie” (charidzomenoi heautois). Prawdziwe przebaczenie realizowane w życiu codziennym polega przede wszystkim na tym, żeby być jego podmiotem, a więc po prostu przebaczać. Brak tej czynności może pozostawiać przestrzeń do działania dla szatana (2 Kor 2,7.10). Należy jednak także prosić o przebaczenie, a więc stawać się przedmiotem przebaczenia. Jesteśmy nim obdarowywani przez innych chrześcijan (2 Kor 12,13).
- Źródło:
-
Verbum Vitae; 2010, 18; 123-140
1644-8561
2451-280X - Pojawia się w:
- Verbum Vitae
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł