Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "холодная война" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
The Middle East in the 20th century: from Entente until the Cold War
Ближний Восток в 20-м веке: от Антанты до холодной войны
Autorzy:
Jamsheer, Hassan A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2183851.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Bliski Wschód
ententa
I wojna światowa
II wojna światowa
zimna wojna
Ближний Восток
Антанта
Первая мировая война
Вторая мировая война
холодная война
Opis:
Już podczas nawiązania entente cordial między Wielką Brytanią a Francją w 1904 r. oraz przyłączeniu do niej Rosji w 1907 r. sprawy bliskowschodnie (m.in. Maroko, Egipt, Iran, Afganistan) legły u podstaw tego sojuszu. Toteż kiedy wybucha I wojna światowa, trzy wymienione mocarstwa uznały się za powołane do ukształtowania przyszłości Bliskiego Wschodu zgodnie z własnymi interesami (porozumienie Sykes–Picot, korespondencja Hussein–MacMahon, deklaracja Balfoura i inne). W wyniku wojny (przegrana państw centralnych, wycofanie Rosji bolszewickiej z wojny) Wielka Brytania i Francja stały się jedynymi dominującymi siłami w tym regionie świata. Pierwsza otrzymała mandat Ligi Narodów nad Palestyną (wraz z wydzieloną jej częścią – Transjordanią) i Irakiem. Francja zaś otrzymała mandat nad Syrią i Libanem. Wielka Brytania zachowała ponadto swoją dominację nad Egiptem i Somalią Brytyjską. Francja z kolei – nad Algierią, Marokiem, Tunezją, Somalią Francuską. W tych nowo powstałych krajach arabskich państwo i administrację odwzorowywano na podobieństwo metropolii, co było w pewnych aspektach korzystne, w innych – dysfunkcjonalne i konfliktogenne. Ujawnia się to dobitnie w czasach niepodległości i zimnej wojny, tj. po II wojnie światowej.
Даже при создании Entente Cordial между Англией и Францией в 1904 году и включении России в 1907 году дела Ближнего Востока (Марокко, Египет, Иран, Афганистан) легли в основу этого союза. Так что, когда Первая мировая война разразится, эти три силы считают себя призванными формировать будущее Ближнего Востока в соответствии с их интересами (соглашение Сайкса-Пико, переписка Хуссейн-Макмагон, Декларация Бальфура и другие). В результате войны (поражение центральных держав, вывод большевистской России из войны) Англия и Франция стали единственными доминирующими силами в этом регионе мира. Первая получила мандат Лигии Наций на Палестину (наряду с отдельной её частью - Трансиорданией) и Ирак. Франция получила мандат в Сирии и Ливане. Великобритания сохранила кроме того господство над Египтом и „британском” Сомали. Франция в свою очередь - над Алжиром, Марокко, Тунисом и «французском» Сомали. В этих новосозданных арабских государствах администрация и управление были созданы по подобию метрополии, что было в некоторых аспектах положительно, в других дисфункционально и вызывало конфликты. Это обнаруживается в эпоху независимости и холодной войны, то есть после Второй мировой войны.
Źródło:
Studia Orientalne; 2015, 1(7); 15-24
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sytuacja militarna uczestników wojny wietnamskiej w świetle fragmentów materiału lektorskiego Wydziału Propagandy i Agitacji KC PZPR pt. Uwagi o dynamice konfliktu wietnamskiego (czerwiec 1966)
The military Situation of the Vietnam War Participants in Light of lecture Material produced by the Central Committee of the Polish United Workers’ Party’s Department of Propaganda and Agitation entitled Notes on the Dynamics of the Vietnam Conflict (June 1966)
Военное положение участников вьетнамской войны в свете фрагментов лекций Отдела пропаганды и агитации ЦК Польской объединенной рабочей партии под названием Замечания к динамике вьетнамского конфликта (июнь 1966 г.)
Autorzy:
Sacewicz, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1856548.pdf
Data publikacji:
2021-08-15
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
wojna w Wietnamie
propaganda
zimna wojna
Wydział Propagandy i Agitacji Komitetu Centralnego PZPR
Vietnam War
Cold War
Department of Propaganda and Agitation of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party
война во Вьетнаме
пропаганда
холодная война
отдел пропаганды и агитации ЦК Польской объединенной рабочей партии
Opis:
Wojna w Wietnamie, znana również jako II konflikt indochiński, była wydarzeniem, które w znaczący sposób determinowało sytuację zimnowojenną w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w. Kwestia ta była również obserwowana i analizowana nad Wisłą. Oczywiście największą uwagę obecność militarna armii Stanów Zjednoczonych w Południowym Wietnamie budziła w czynnikach wojskowych PRL, niemniej jednak również była to problematyka znajdująca się w zasięgu zainteresowania czynników partyjnych. W 1966 r. Wydział Propagandy i Agitacji KC PZPR przygotował i rozesłał po strukturach wojewódzkich partii wykład lektorski pt. Uwagi o dynamice konfliktu wietnamskiego. Niniejszy tekst jest krytyczną edycją fragmentu dokumentu dotyczącą aspektów militarnych toczącej się wówczas wojny. Stanowi próbę ukazania nie tylko sposobu postrzegania wojny wietnamskiej przez propagandę PRL, ale także odsłania komunistyczną manipulację i proces tworzenia własnego – ahistorycznego obrazu wietnamskich zmagań.
The Vietnam War, also known as the Second Indochina War, was an event that significantly impacted the ongoing Cold War during the 1960s and 1970s. The conflict was also observed and analyzed in the Polish People’s Republic. Of course, the country’s military institutions paid the greatest attention to the US military presence in South Vietnam, but party elements also took an interest in the situation. In 1966, the Central Committee of the Polish United Workers’ Party (via the Department of Propaganda and Agitation) prepared and disseminated lecture material concerning the dynamics of the Vietnamese conflict through its provincial party structures. This text is a critical edition of a fragment of a document concerning the military aspects of the war that was taking place at that time. It is not only an attempt to present a Polish People's propaganda way of seeing the Vietnam War, but it also reveals the existence of communist manipulation and the process behind the creation of an ahistorical image of the Vietnamese struggle.
Война во Вьетнаме, также известная как Вторая Индокитайская война, была событием, которое в значительной степени определило ситуацию холодной войны в 1960-х и 1970-х г. Этот вопрос также изучался и анализи ровался на Висле. Конечно, наибольший интерес к военному присутствию США в Южном Вьетнаме вызвали военные факторы Польской Народной Республики, но и партийные факторы также играли здесь свою роль. В 1966 г. отдел пропаганды и агитации ЦК Польской объединенной рабочей партии подготовил и разослал по воеводским структурам лекцию под названием „Замечания к динамике вьетнамского конфликта”. Этот текст представляет собой критическую редакцию фрагмента документа, касающегося милитарных аспектов длящейся в то время войны. Это попытка не только показать восприятие войны во Вьетнаме пропагандой Польской Народной Республики, но еще и раскрыть коммунистические манипуляции и процесс создания собственного – неисторического – образа вьетнамской борьбы.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 2 (276); 239-269
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Czechosłowackich Sił Zbrojnych do Czechosłowackiej Armii Ludowej. Armia czechosłowacka w trakcie zimnej wojny 1950–1956. Plany rozbudowy i przekształcenia organizacyjne
From the Czechoslovak Armed Forces to the Czechoslovak People’s Army. The Czechoslovak Army during the Cold War 1950–1956. Expansion Plans and organizational Transformation
От чехословацких вооруженных сил до Чехословацкой народной армии. Чехословацкая армия во время холодной войны 1950–1956 гг. Планы по ее расширению и организационным преобразованиям В данной статье делается попытка охарактеризовать организационные
Autorzy:
Hryciuk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887037.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Czechosłowacka Armia Ludowa
Armia Radziecka
Komunistyczna Partia Czechosłowacji
Układ Warszawski
zimna wojna
Czechoslovak People’s Army
Soviet Army
Cold War
Warsaw Pact
Communist Party of Czechoslovakia
Чехословацкая Народная Армия
Советская Армия
Холодная война
Коммунистическая партия Чехословакии
Варшавский договор
Opis:
Artykuł przynosi próbę scharakteryzowania przemian organizacyjnych armii Czechosłowacji w latach 1950–1956. Implikowane zaostrzającą się sytuacją międzynarodową plany rozbudowy armii zostały sformułowane we wrześniu 1950 r. Ich realizacja została przyśpieszona w wyniku ustaleń narady przedstawicieli kierownictw partyjnych i ministrów obrony państw tzw. demokracji ludowej w styczniu 1951 r. w Moskwie. Zasadniczym celem miało być wystawienie do 1953 r. gotowych do walki i odpowiednio wyposażonych sił zbrojnych na wypadek wojny z państwami NATO. Liczebność armii czechosłowackiej w 1953 r. – szczytowym okresie rozwoju – sięgnęła 300 tys. żołnierzy. Rozbudowa armii odbywała się pod stałym nadzorem radzieckiego Sztabu Generalnego oraz licznych radzieckich doradców wojskowych. Doszło do wprowadzenia w czechosłowackich siłach zbrojnych radzieckich wzorców organizacyjnych, systemu szkolenia i przygotowania bojowego. Przynależność Czechosłowacji do Układu Warszawskiego od 1955 r. było w istocie zalegalizowaniem stanu faktycznego – podległości armii czechosłowackiej wobec zewnętrznego ośrodka dyspozycyjnego. Na skutek ekstensywnego rozwoju struktur organizacyjnych oraz wyposażenia w uzbrojenie wywodzącego się z lat II wojny światowej armia czechosłowacka w połowie lat pięćdziesiątych pozostawała strukturą słabo wyszkoloną, na ogół anachronicznie uzbrojoną, której gotowość do sprostania wymogom ówczesnego pola walki stała pod znakiem zapytania.
This article attempts to characterize the organizational transformation of the Czechoslovak army between 1950–1956. Plans for expanding the army, necessitated by the worsening international situation, were formulated in September 1950. The implementation of these plans was accelerated after the agreements that were made during a conference held between the 9th–12th January 1951 in Moscow, which was attended by the leaders and defence ministers of the so-called People’s Democracies and their Soviet counterparts. The main goal was to deploy combat-ready and adequately equipped armed forces in the event of a war with NATO countries by 1953. The size of the Czechoslovak army in 1953 – the peak period of its development – reached 300,000 soldiers. The expansion of the army was carried out under the constant supervision of the Soviet General Staff and numerous Soviet military advisers. Organizational patterns, systems of training and combat preparations that were employed by the Soviet military were introduced into the Czechoslovak armed forces. The admittance of Czechoslovakia into the Warsaw Pact in 1955 was in fact confirmation that the Czechoslovak army was now subordinate to an external authority. As a result of the extensive development of organizational structures and equipment from the Second World War, the Czechoslovak army in the mid-1950s remained poorly trained and generally used outdated armaments and equipment, thus its readiness to meet the requirements of the contemporary battlefield was questionable.
В данной статье делается попытка охарактеризовать организационные преобразования чехословацкой армии в 1950–1956 гг. Планы по расширению армии, вызванные ужесточением международной обстановки, были сформулированы в сентябре 1950 г. Их реализация была ускорена в результате договоренностей, предпринятых представителями партийных руководящих органов и министрами обороны государств т. н. народной демократии в январе 1951 г. в Москве. Основная цель заключалась в развертывании боеспособных и хорошо оснащенных вооруженных сил на случай войны со странами НАТО к 1953 г. Численность чехословацкой армии в 1953 г., на пике ее развития, достигла 300 тыс.солдат. Расширение армии происходило под постоянным контролем Советского Генштаба и многочисленных советских военных советников. В чехословацкие вооруженные силы внедрили советские организационные схемы, системы обучения и боевой подготовки. Вступление Чехословакии в Варшавский договор в 1955 г. было, по сути, легализацией фактического положения, то есть подчинения чехословацкой армии внешнему диспозиционному центру. В результате экстенсивного развития организационных структур и использования вооружения, берущего своё происхождение еще в годы Второй Мировой войны, чехословацкая армия в середине 1950-х годов оставалась плохо натренированной структурой, и как правило, анахронично вооруженной, а ее готовность соответствовать требованиям тогдашнего поля боя стояла под вопросом.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 3 (277); 167-210
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The „Krkonoše” Operation – part of real preparations for an intervention or a psychological play?
Operacja „Karkonosze” – część prawdziwych przygotowań do interwencji czy gra psychologiczna?
Операция „Карконоше” – элемент реальной подготовки к интервенции или психологическая игра?
Autorzy:
Maskalík, Alex
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1924214.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
„Krkonoše” Operation
Special military exercise
Czechoslovak People’s Army
1980’s
Cold War
Warsaw Pact
„Polish crisis”
operacja „Karkonosze”
specjalne ćwiczenia wojskowe
Czechosłowacka Armia Ludowa
lata osiemdziesiąte
zimna wojna
pakt warszawski
„kryzys polski”
операция „Карконоше”
специальные военные тренировки
Чехословацкая Народная Армия
холодная война
Варшавский договор
„польский кризис”
Opis:
The material study examines the special military exercise of the Czechoslovak People’s Army (ČSĽA) in the first decade of December 1980 in relation to the „Polish Crisis”. It was directly related to the events in the neighbouring Poland, where the activities of Solidarność not only imposed a threat on the strategic military communications and the overall Warsaw Pact potential but also represented a serious risk of spreading to the other Socialist countries. Study contains the final report of the Investigation Committee of Parliament of Czech Republic about the „Krkonoše” operation. In confrontation with its conclusions, the study tries to uncover the whole context from a different perspective and point out, on the specific aspects, that it might not have been a case of potential military intervention and that the manoeuvres themselves were of formal nature and had a camouflage focus. The study shows that the exercises of the Warsaw Pact armies around Poland became a well-established means of coercion, in this particular case also with the participation of ČSĽA.
Niniejsze studium źródłowe poświęcone jest nadzwyczajnym ćwiczeniom wojskowym Czechosłowackiej Armii Ludowej (CzAL) przeprowadzonym w pierwszej dekadzie grudnia 1980 r. i ich związkom z „kryzysem polskim”. Ćwiczenia były bezpośrednio powiązane z wydarzeniami rozgrywającymi się w sąsiedniej Polsce, gdzie działania Solidarności nie tylko zagrażały strategicznym połączeniom militarnym i w ogóle Układowi Warszawskimu, ale też niosły ryzyko rozprzestrzenienia się do innych krajów socjalistycznych. Studium zawiera raport końcowy Komisji Śledczej Parlamentu Republiki Czeskiej na temat operacji „Karkonosze”. Biorąc pod uwagę zawarte w raporcie wnioski, studium stara się przedstawić pełen kontekst wydarzeń z odmiennej perspektywy i wskazuje, opierając się na konkretnych aspektach sprawy, że mogło nie chodzić o potencjalną interwencję wojskową i że same manewry miały naturę czysto formalną służacą kamuflażowi. Studium wykazuje, że ćwiczenia armii Układu Warszawskiego wokół Polski stały się środkiem nacisku, w tym przypadku również z udziałem CzAL.
Данная статья посвящена специальным военным тренировкам Чехословацкой Народной Армии в первой декаде декабря 1980 года, связанных с „польским кризисом”. Тренировки были напрямую связаны с событиями в Польше, в которой действия „Солидарности” не только угрожали стратегическим военным расстановкам и в целом Варшавскому договору, но еще и несли за собой риск распространения в других социалистических странах. Статья содержит итоговый рапорт Следственной комиссии Парламента Чешской республики на тему операции „Карконоше”. Принимая во внимание содержащиеся в рапорте выводы, автор статьи старается представить полный контекст событий с альтернативной точки зрения и указывает, опираясь на конкретные аспекты вопроса, что речь могла идти не о потенциальном военном вмешательстве и что сами маневры могли быть только формальностью, служащей для маскировки. В данной статье показано, как тренировки армии Варшавского договора вокруг Польши стали средством давления, в том числе при участии Чехословацкой Народной Армии.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 4 (262); 177-194
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies