Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Zespół Aspergera" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Grupa uczniowska na lekcji języka angielskiego – wyzwanie dla nauczyciela
    Students’ group on the lesson of English – challenge for teacher
    Autorzy:
    Andrychowicz-Trojanowska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/956317.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    autonomy
    individualization
    learner
    teacher
    dyslexia
    Asperger syndrome
    autonomia
    indywidualizacja
    uczeń
    nauczyciel
    dysleksja
    zespół aspergera
    Opis:
    Popularne od lat 70. XX wieku podejście komunikacyjne postawiło w centrum zainteresowania ucznia, czego efektem jest wzrost znaczenia jego autonomii w nauczaniu i uczeniu się języka obcego. Z drugiej jednak strony, wciąż istotnym elementem procesu glottodydaktycznego pozostaje nauczyciel, który ma obowiązek dbania o rozwój ucznia i wspierania go w nim. To znowu wiąże się z kwestią indywidualizacji procesu nauczania, szczególnie w odniesieniu do niektórych, bardziej wymagających, grup uczniowskich. Zagadnienie autonomii ucznia oraz specjalnych potrzeb edukacyjnych jest szczególnie istotne dla dwóch grup uczniowskich, z którymi coraz częściej można spotkać się w trakcie pracy glottodydaktycznej w szkole, tj. uczniów ze zdiagnozowaną dysleksją oraz uczniów z zespołem Aspergera. Obydwie grupy wymagają indywidualnego podejścia, ale ich specyfika często wykracza poza podstawową wiedzę, z jaką nauczyciel, szczególnie ten młody, rozpoczyna pracę.
    Communicative language teaching that has been popular since the mid-70s situates a learner in the centre of scientific and research attention. The consequence of that is the growing importance of learner’s autonomy during the process of teaching and learning a foreign language. On the other hand, a teacher is still an important element of the glottodidactic process – it is the teacher who is obliged to take care of the learner’s development and progress and to support him or her in it. That is, though, connected with the individual approach to teaching, especially in relation to some more demanding groups of school students. The problem of learner’s autonomy and of special educational needs is especially important for two school students groups that more and more often occur on the lessons of English, i.e. dyslectic students and the ones suffering from the Asperger syndrome. For both groups of students individual treatment and approach is crucial, but the specificity of both of them quite often goes beyond the knowledge a teacher, especially the young, non-experienced one, possesses.
    Źródło:
    Linguodidactica; 2017, 21; 23-37
    1731-6332
    Pojawia się w:
    Linguodidactica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zespół Aspergera u 19-letniej kobiety ze szczególnym uwzględnieniem okresu adolescencji – opis przypadku
    Asperger syndrome in a 19-year-old woman, with particular emphasis on adolescence period – case study
    Autorzy:
    Mazur, Agnieszka
    Chojnowska-Ćwiąkała, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/940845.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    zaburzenia przystosowania społecznego
    zespół aspergera
    tendencje wielkościowe
    okres adolescencji – infantylizacja języka
    disorders of social adaptation
    Opis:
    The article includes a description of a 19-year-old woman diagnosed with Asperger syndrome at the age of 14. It presents the changes in the clinical picture, with specific emphasis on the period of adolescence. They were illustrated with original patient’s statements about her problems. What attracts the attention is a peculiar language which is used by the patient – childish, though at the same time marked with grandiose tendencies. This language, with its intellectual, self-centered acumen and unwavering determination, symbolically expresses her limitations and difficulties connected with taking up new developmental tasks in biological, psychological (intrapsychic) and social (interpersonal) areas in the course of adolescence. The specificity of the current, early-adult functioning of the patient is emphasised with her generally good intellectual capacity and well-established disorders in the area of social adaptation.
    Artykuł zawiera opis przypadku 19-letniej kobiety z zespołem Aspergera zdiagnozowanym w 14. roku życia. Przedstawiono zmiany obrazu klinicznego ze szczególnym uwzględnieniem adolescencji. Zostały one zilustrowane oryginalnymi wypowiedziami pacjentki na temat jej problemów. Uwagę zwraca osobliwy język, jakim posługuje się kobieta – infantylny, choć z zaznaczonymi tendencjami wielkościowymi. Język ten, z jego intelektualną i egocentryczną przenikliwością oraz niezachwianą determinacją, symbolicznie wyraża ograniczenia i trudności związane z podejmowaniem nowych zadań rozwojowych w obszarze biologicznym, psychologicznym (intrapsychicznym) i społecznym (interpersonalnym) w przebiegu adolescencji. Omówiono także specyfikę aktualnego, wczesnodorosłego funkcjonowania pacjentki – osoby z ogólnie dobrą wydolnością intelektualną i utrwalonymi zaburzeniami w sferze przystosowania społecznego.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 1; 38-46
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasoby komunikacyjne uczniów z zespołem Aspergera jako (nie)konieczne komponenty gotowości do podjęcia nauki w szkole
    Communication capacities in students with Asperger syndrome as (un)necessary components of readiness for schooling
    Autorzy:
    Konieczna, Iwona
    Smolińska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/903603.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-21
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    Asperger syndrome
    school readiness
    communication capacities in students with Asperger syndrome
    zespół aspergera
    gotowość szkolna
    zasoby komunikacyjne ucznia z zespołem aspergera
    Opis:
    The preschool period is a peculiar stage of child speech and language development in terms of both quantity and quality. Children’s vocabulary increases and the semantic aspect of the words they use extends. Preschool-aged children should make utterances that are relevant to the situation and also know specific grammatical rules. This proves their maturity in this area. The quality of speech and language development shows mainly in children's ability to communicate with different people – both peers and adults. Making fluent utterances becomes noticeable in children’s school readiness. School readiness results from children’s experiences collected thanks to their own activities as well as thanks to the learning received from educational institutions (preschool, school, counseling center) and the family. According to this approach, school readiness can be understood as the preparedness of the child with Asperger syndrome for academic tasks. The literature lacks studies on school readiness in students with Asperger syndrome. School readiness is presented with reference to the developmental norm, taking into account children’s biological maturity and, at the same time, the readiness of appointed institutions and communities to support children’s capacities in individual areas. In the role of students, experiencing the world in purposely designed (academic) situations, children with Asperger syndrome may encounter difficulties. The article discusses the concept of school readiness and its components in the context of communication capacities in students with Asperger syndrome. Theoretical approaches to the elements of school readiness presented are expanded with examples of various situations in which children with Asperger syndrome showed their communication skills. The situations described in the article come from observations made as part of the authors research on support for students with autism spectrum disorders in academic situations.
    Okres przedszkolny stanowi swoisty etap rozwoju mowy i języka dziecka zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym. Zwiększa się zasób słów używanych przez dziecko, a także wzbogaca się ich semantyczny aspekt. W tym wieku dziecko powinno budować wypowiedzi adekwatne do sytuacji, a także znać określone zasady gramatyczne. Dowodzi to dojrzałości dziecka w tym zakresie. O jakości rozwoju mowy i języka świadczy w dużej mierze ujawniana przez dziecko umiejętność porozumiewania się z różnymi osobami, zarówno rówieśnikami, jak i dorosłymi. Formułowanie wypowiedzi w sposób płynny zaznacza się w osiąganej gotowości do nauki szkolnej. Gotowość szkolna jest rezultatem doświadczeń dziecka zgromadzonych w wyniku jego własnej aktywności, a także działań podejmowanych przez instytucje oświatowe (przedszkole, szkołę, poradnię) oraz rodzinę. W tym ujęciu gotowość można pojmować jako przygotowanie dziecka z zespołem Aspergera do zadań szkolnych. W literaturze widoczny jest brak badań w zakresie gotowości szkolnej uczniów z zespołem Aspergera. Jest ona ujmowana w odniesieniu do normy rozwojowej, uwzględniając biologiczną dojrzałość dziecka i jednocześnie przygotowanie wskazanych instytucji i środowisk do wspierania jego zasobów w poszczególnych obszarach. Dziecko z zespołem Aspergera, funkcjonując w roli ucznia i doświadczając świata w sytuacjach celowo zorganizowanych (szkolnych), może napotykać trudności. W artykule omówiono pojęcie gotowości szkolnej i jej komponenty w kontekście zasobów komunikacyjnych dzieci z zespołem Aspergera. Przedstawione ujęcia teoretyczne elementów gotowości szkolnej wzbogacono przykładami różnych sytuacji z udziałem dzieci z zespołem Aspergera, w których ujawniały one swoje kompetencje komunikacyjne. Przytoczone opisy sytuacji pochodzą z obserwacji prowadzonych w ramach badań własnych na temat wspierania uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w sytuacji edukacyjnej.
    Źródło:
    Szkoła Specjalna; 2019, LXXX(1); 19-30
    0137-818X
    Pojawia się w:
    Szkoła Specjalna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zespół Aspergera u bliźniąt – dylematy diagnostyczne i terapeutyczne. Opis przypadku
    Asperger syndrome in twins – the diagnostic and therapeutic dilemmas. Case report
    Autorzy:
    Łucka, Izabela
    Pleskot-Kaczmarek, Joanna
    Rynkiewicz, Agnieszka
    Przybyła-Ożóg, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944257.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Asperger syndrome
    autism spectrum disorders
    boys
    family
    twins
    bliźnięta
    całościowe zaburzenia rozwojowe
    chłopcy
    rodzina
    zespół aspergera
    Opis:
    The purpose of this article is to present the case of twin boys who exhibited the characteristics of Asperger syndrome (AS). The twins were initially treated at an outpatient department and diagnosed with AS. Then they were hospitalised at the Medical University of Gdansk, in the Adolescents Ward of the Clinic of Developmental Psychiatry, Psychotic and Geriatric Disorders – for rediagnosis. Due to the divorce of the boys’ parents and the breakup of their family, the boys were affected in several ways by their parental upbringing. The twins exhibited many deficits, mostly impairment in social functioning, and were “evaluated” by many specialists, but each time the diagnosis did not go beyond the tentative stage. Both twins were involved in the fights of the ex-partners (their parents), who alternately either ignored the boys’ developmental impairments or did not accept the diagnosis and therapeutic directives offered. The introduction to this article also presents and explains what Asperger syndrome is. On the basis of the current research on autistic disorders in the DSM-5™ classification, all the previously indicated diagnostic units have been combined into one common diagnosis: autism spectrum disorder (ASD). However, the criteria for identifying disorders in reference to the whole spectrum of autistic disorders are controversial and cause disputes among experts. Molloy and Vasil consider the Asperger syndrome to be a neurological difference, which by current accepted social norms has been elevated to the rank of a disorder. Levin and Schlozman doubt and question the way of differentiating behaviours which are within the social norm and behaviour which should be considered as a disorder. On the other hand, Baron-Cohen claims that Asperger syndrome is not a disability, but just a different cognitive style, a different way of thinking.
    Podstawowym celem pracy jest przedstawienie losów bliźniąt prezentujących objawy zespołu Aspergera (ZA). Początkowo chłopców leczono ambulatoryjnie (rozpoznanie: ZA), później trafili na Oddział Młodzieżowy Kliniki Psychiatrii Rozwojowej, Zaburzeń Psychotycznych i Wieku Podeszłego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w celu rediagnostyki. Bliźnięta były poddawane zmiennym oddziaływaniom wychowawczym – z uwagi na rozwód rodziców, rozpad rodziny i stratę osób znaczących dla systemu rodzinnego. Z powodu licznych deficytów, zwłaszcza w funkcjonowaniu społecznym, chłopców badało szereg specjalistów, zawsze jednak kończyło się to na etapie wstępnej diagnozy. Dzieci zostały włączone w walkę między byłymi małżonkami (swoimi rodzicami), co przejawiało się m.in. negowaniem na przemian przez jednego i drugiego rodzica obserwowanych nieprawidłowości w rozwoju dzieci oraz brakiem akceptacji dla ustalonego rozpoznania i zaleceń terapeutycznych. Artykuł wzbogacono o część teoretyczną, wprowadzającą do zagadnienia określanego mianem zespołu Aspergera. Zgodnie z aktualną wiedzą na temat zaburzeń autystycznych w klasyfikacji DSM-5™ scalono wszystkie wyszczególniane uprzednio jednostki diagnostyczne we wspólne rozpoznanie: zaburzenie ze spektrum autyzmu (ASD). Kryteria identyfikacji zaburzeń należących do ASD są jednak kontrowersyjne i dzielą ekspertów. Molloy i Vasil uznają zespół Aspergera za odmienność neurologiczną, z której obecne oczekiwania społeczne uczyniły zaburzenie. Levin i Schlozman kwestionują sposób dzielenia zachowań na te mieszczące się w granicach normy i te, które należy już uznać za zaburzenie. Baron-Cohen twierdzi zaś, że zespół Aspergera nie jest niepełnosprawnością, ale innym stylem poznawczym, innym sposobem myślenia.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 1; 55-60
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zespół Aspergera u osób dorosłych – zbieżność z innymi zaburzeniami, zaburzenia współwystępujące i problemy towarzyszące
    Asperger’s syndrome in adults – similarities with other disorders, comorbid disorders and associated problems
    Autorzy:
    Sławińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944202.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Asperger’s syndrome
    autistic spectrum disorder
    pervasive developmental disorders
    całościowe zaburzenia rozwoju
    spektrum zaburzeń autystycznych
    zespół aspergera
    Opis:
    Asperger’s disorder (Asperger’s syndrome) falls under the category of pervasive developmental disorders in DSM-IV and ICD-10. Not completely defined diagnostic criteria are the topic of discussion between investigators and clinicians. The new classification system – DSM-5 – eliminates Asperger’s disorder, the broad term – autism spectrum disorder appears. Common symptoms of Asperger’s syndrome include: verbal and nonverbal communication difficulties, egocentricity, problems with social skills, repetitive behaviors, limited range of interests, coordination problems. The manifestation of Asperger’s syndrome alters across life. Symptoms become more visible around the time of adolescence, when social demands increase. The awareness of being unusual leads to increasing withdrawal. It is difficult to make a proper diagnosis, especially in adult patients. Lots of adult psychiatric patients presenting major diagnostic difficulty actually have Asperger’s syndrome, which was previously undiagnosed. Asperger’s disorder can be misdiagnosed with personality disorders or schizophrenia. Moreover, many conditions may be comorbid to Asperger’s disorder (e.g. obsessive compulsive disorder, affective disorders, schizophrenia, eating disorders). Aggression, addictions, suicide attempts and ideation may also overshadow symptoms of Asperger’s syndrome. In conclusion, there are many comorbid disorders and associated problems, which can contribute towards obscuring the underlying Asperger’s syndrome in adult patients.
    W klasyfikacjach ICD-10 i DSM-IV zespół Aspergera należy do kategorii całościowych zaburzeń rozwoju. Nie w pełni zdefiniowane kryteria diagnostyczne są przedmiotem dyskusji badaczy i klinicystów. W nowym systemie klasyfikacji – DSM-5 – zespół Aspergera nie występuje, pojawiła się za to szeroka jednostka „spektrum zaburzeń autystycznych”. Do najpowszechniejszych objawów zespołu Aspergera zalicza się: zaburzenia komunikacji werbalnej i niewerbalnej, egocentryzm, upośledzenie umiejętności społecznych, stereotypowość zachowań, zawężenie zainteresowań, problemy z koordynacją. Manifestacja symptomów zmienia się w ciągu życia – z powodu wzrastających wymagań społecznych objawy stają się wyraźniejsze w okresie dorastania. Świadomość bycia innym prowadzi do pogłębiającego się wycofania. Postawienie właściwej diagnozy jest szczególnie trudne u osób dorosłych. Wielu pacjentów psychiatrycznych, w których przypadku istnieją duże trudności z ustaleniem rozpoznania, cierpi na – wcześniej niezdiagnozowany – zespół Aspergera. Jego objawy bywają błędnie rozpoznawane jako symptomy zaburzeń osobowości czy schizofrenii. Co więcej, wiele zaburzeń może współwystępować z zespołem Aspergera (np. zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenia afektywne, schizofrenia, zaburzenia odżywiania). Agresja, uzależnienia, myśli i tendencje samobójcze także mogą zaciemniać jego objawy. Podsumowując: istnieje wiele zaburzeń współwystępujących i problemów towarzyszących, które utrudniają rozpoznanie omawianego zespołu u dorosłych.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 4; 304-307
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zespół Aspergera – trudności w rozpoznawaniu zaburzenia na podstawie analizy historii chorób pacjentów oddziału psychiatrii dziecięcej
    Difficulties in diagnosis of Asperger’s syndrome – a retrospective chart review
    Autorzy:
    Grygo, Magdalena
    Jagielska, Gabriela
    Resler-Maj, Anna
    Bryńska, Anita
    Gajdzik, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942761.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    autism spectrum disorders
    diagnosis
    pervasive developmental disorder
    symptoms
    Asperger syndrome
    całościowe zaburzenie rozwoju
    objawy
    rozpoznawanie
    spektrum autyzmu
    zespół aspergera
    Opis:
    Asperger’s syndrome is a neurodevelopmental disorder from the group of autistic spectrum disorders. Objective: The authors describe the group of children diagnosed with Asperger’s syndrome, treated in the Department of Child Psychiatry or in the Child Psychiatry Outpatient Clinic. The aim of the study was to evaluate the patients’ age when they were diagnosed and the reason for seeking the clinician’s help by parents. Method: A retrospective chart review of children (n = 35) diagnosed with Asperger’s syndrome. Age and reason for the first contact with the specialist, number of health facilities where the patient was treated before diagnosis, age at which the diagnosis was made, the period between the patient’s first contact with the specialist and diagnosis, and the first diagnoses in hospitalized children were analysed. Results: The median age of diagnosis was 11.75 ± 3.29 years, 5 ± 3.44 years after the children’s first contact with the specialist (psychiatrist or psychologist). Before the diagnosis, the patients were treated in different health facilities and often diagnosed with attention deficit/hyperactivity disorder or disruptive behaviour. Conclusions: The results may indicate the major diagnostic difficulties which clinicians are facing or may be the result of insufficient knowledge among various groups of specialists on the Asperger’s syndrome. The results were compared to the results of the research conducted in the USA and Great Britain.
    Zespół Aspergera to zaburzenie neurorozwojowe z grupy całościowych zaburzeń rozwoju. Cel badania: Celem pracy było określenie, w jakim wieku w grupie pacjentów z zespołem Aspergera będących pod opieką oddziału psychiatrii dziecięcej lub pozostających pod opieką w poradni zdrowia psychicznego zostało ustalone rozpoznanie oraz jakie objawy były powodem zgłoszenia się do specjalisty. Metoda: W pracy przedstawiono wyniki analiz historii chorób 35 pacjentów z zespołem Aspergera. Analizy dotyczyły wieku oraz powodu pierwszego kontaktu ze specjalistą, liczby placówek, w których chory był diagnozowany, zanim rozpoznano zaburzenie, oraz wieku postawienia diagnozy. Określono, jaki czas upłynął pomiędzy zgłoszeniem się pacjenta po raz pierwszy do specjalisty a diagnozą, a także jakie były rozpoznania wstępne u dzieci hospitalizowanych na oddziale psychiatrii. Wyniki: Na podstawie uzyskanych rezultatów ustalono, że rozpoznanie zespołu Aspergera zostało ustalone w wieku 11,75 ± 3,29 roku, a od pierwszej wizyty u specjalisty (lekarz, psycholog) upłynęło 5 lat ± 3,44 roku. Pacjenci byli wcześniej diagnozowani w różnych ośrodkach i otrzymywali najczęściej rozpoznanie nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi lub zaburzeń zachowania. Wnioski: Wyniki niniejszego badania mogą wskazywać na duże trudności diagnostyczne, które mogą być wynikiem zbyt małej wiedzy specjalistów na temat zespołu Aspergera. Uzyskane rezultaty zostały porównane z wynikami badań przeprowadzonych między innymi w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 2; 92-98
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odmienności terapii poznawczo‑behawioralnej w leczeniu osób z zespołem Aspergera
    Differences of cognitive‑behavioural therapy in treatment of Asperger’s syndrome
    Autorzy:
    Gajdzik, Monika
    Bryńska, Anita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943627.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Asperger’s syndrome
    cognitive‑behavioural therapy
    emotional education
    psychotherapy
    social skills
    terapia poznawczo‑behawioralna
    umiejętności społeczne
    zespół aspergera
    psychoterapia
    edukacja emocjonalna
    Opis:
    Autism spectrum disorder is a group of neurodevelopmental disorders characterized by communication and social impairments, and repetitive patterns of behaviours. In Asperger’s syndrome (AS) in addition to difficulties related to social functioning, observed language abnormalities include: pragmatics (the application of language in social context), semantics (the meaning of what is being said) and prosody (rhythm, intonation and modulation of speech). Cognitive dysfunctions underlying the symptoms, especially in the “theory of mind”, make it easier to understand the nature of specific problems and deficits. They determine the specificity of therapeutic work with patients with AS, but also exhibit its difficulties, although on the other hand they will constitute one of the main goals of the treatment effects. The cognitive and behavioural therapy is aimed towards the modification of dysfunctional thinking style resulting from cognitive distortions, false beliefs or cognitive deficits. In persons with Asperger’s syndrome there is a need for modification and adjustment of therapeutic techniques to the specific cognitive profile of this group of patients. The main scope of CBT intervention in AS includes deficits in social relations, recognizing emotions and their consequences. Negative emotions experienced as a result of the lack of understanding of interactions within the environment and the lack of being understood often manifest themselves in the form of impulsive and aggressive behaviours. Therapeutic decisions are also influenced by the presence of additional diagnoses, such as ADHD, anxiety disorders, depressive disorders, conduct disorders or obsessive‑compulsive disorders.
    Spektrum zaburzeń autystycznych to grupa zaburzeń neurorozwojowych charakteryzujących się deficytami w zakresie funkcjonowania społecznego, komunikacji oraz powtarzalnymi wzorcami zachowań. W obrazie klinicznym zespołu Aspergera, oprócz trudności dotyczących funkcjonowania społecznego, dominują deficyty językowe przede wszystkim w zakresie pragmatyki, czyli używania języka w kontekście społecznym, semantyki, czyli rozpoznawania różnych znaczeń tego samego słowa, oraz prozodii, czyli rytmu, intonacji i modulacji mowy. Zaburzenia funkcji poznawczych leżące u podłoża objawów, zwłaszcza w zakresie „teorii umysłu”, pozwalają łatwiej zrozumieć naturę charakterystycznych trudności i deficytów. Decydują one o specyfice pracy terapeutycznej z pacjentem z zespołem Aspergera, ale również stanowią o jej trudności, choć z drugiej strony będą jednym z głównych celów oddziaływań terapii. Terapia poznawczo‑behawioralna ukierunkowana jest na zmianę dysfunkcjonalnego sposobu myślenia będącego wynikiem zniekształceń poznawczych, błędnych przekonań lub deficytów poznawczych. W przypadku osób z zespołem Aspergera istnieje konieczność modyfikacji i dostosowania technik terapeutycznych do specyficznego profilu poznawczego tej grupy pacjentów. Podstawowe obszary oddziaływań terapii poznawczo‑behawioralnej w zespole Aspergera to deficyty w zakresie relacji społecznych i rozpoznawania emocji oraz ich konsekwencje. Negatywne emocje przeżywane w obliczu braku rozumienia tego, co się dzieje w otoczeniu, i poczucia bycia nierozumianym często manifestują się zachowaniami impulsywnymi i agresywnymi. Na podejmowane decyzje terapeutyczne wpływa również obecność dodatkowych rozpoznań, takich jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej, zaburzenia lękowe, zaburzenia depresyjne, zaburzenia zachowania czy też zaburzenie obsesyjno‑kompulsyjne.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 1; 52-56
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Deficyty komunikacyjne w zespole Aspergera
    Communication deficits in Asperger’s syndrome
    Autorzy:
    Bryńska, Anita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945129.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Asperger syndrome
    autistic spectrum disorder
    communication deficits
    pervasive developmental disorder
    semantic-pragmatic deficits
    całościowe zaburzenia rozwoju
    deficyty komunikacyjne
    deficyty semantyczno- pragmatyczne
    spektrum zaburzeń autystycznych
    zespół aspergera
    Opis:
    Autism spectrum disorder (ASD) is a neurodevelopmental disorder characterized by language and communication impairments, social impairments, and repetitive behaviours or restricted interests. Asperger syndrome (AS) included in ASD is characterized by significant difficulties in social interaction, along with restricted and repetitive patterns of behaviour and interests. It differs from other autism spectrum disorders by its relatively good linguistic and cognitive development. However, the observed language abnormalities observed in the Asperger syndrome comprise: pragmatics (application of language in social context), semantics (the meaning of what is being said) and prosody (rhythm, intonation and modulation of speech). Communication deficits include difficulties with using spoken language and gestures, inability to initiate and sustain appropriate conversation, and use of inappropriate, repetitive language. Other aspects of language, such as phonology or syntax, will not always show significant impairments, or deficiencies may be observed only in some groups of patients. The difference between formal linguistic skills (with regard to morphologic, phonologic and syntactic functions) and semantic-pragmatic skills is considerable. Communication deficits are most probably the consequence of difficulties within the integration between word-pertaining semantic information and the knowledge about the world and earlier experiences which are crucial for giving a differentiated sense to interpreted communications. One of the possible causes of the described problems may be atypical semantic processing patterns observed in groups of patients with the AS.
    Spektrum zaburzeń autystycznych to grupa zaburzeń neurorozwojowych charakteryzujących się nieprawidłowościami w zakresie funkcji językowych i komunikacyjnych, deficytami funkcjonowania społecznego oraz powtarzalnymi zachowaniami i jednostronnymi zainteresowaniami. Zespół Aspergera (ZA) zaliczany do tej grupy zaburzeń charakteryzuje się występowaniem nasilonych problemów w zakresie interakcji społecznych oraz powtarzalnymi i sztywnymi wzorcami zainteresowań i aktywności. Różni się od innych zaburzeń ze spektrum autyzmu stosunkowo dobrym rozwojem w zakresie funkcji językowych i poznawczym. W obrazie klinicznym zespołu Aspergera obecne są jednak deficyty językowe w zakresie pragmatyki (używania języka w kontekście społecznym), semantyki (rozpoznawania różnych znaczeń tego samego słowa) oraz prozodii (rytmu, intonacji i modulacji mowy). Deficyty komunikacyjne odnoszą się zatem do trudności w używaniu języka mówionego i gestów, niemożności inicjowania i podtrzymywania adekwatnej konwersacji, używania nieadekwatnych do sytuacji i powtarzalnych zwrotów językowych. Inne funkcje językowe, np. fonologiczne oraz syntaktyczne, mogą nie wykazywać istotnych zaburzeń bądź deficyty można zaobserwować tylko w niektórych grupach pacjentów. Różnica pomiędzy formalnymi umiejętnościami językowymi (w zakresie funkcji morfologicznych, fonologicznych i syntaktycznych) a semantyczno- -pragmatycznymi jest wyraźna. Deficyty komunikacyjne są najprawdopodobniej konsekwencją trudności w zakresie integracji informacji semantycznych dotyczących słowa z wiedzą o świecie oraz z wcześniejszymi doświadczeniami, które są niezbędne do nadawania zróżnicowanego sensu interpretowanym komunikatom. Jedną z przypuszczalnych przyczyn opisywanych problemów mogą być atypowe wzorce przetwarzania semantycznego obserwowane w grupach pacjentów z ZA.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 46-50
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Deficyty językowe w zespole Aspergera jako możliwy wyraz dysfunkcji prawopółkulowej
    Language deficits as a possible symptom of right hemisphere dysfunctions in Asperger’s syndrome
    Autorzy:
    Bryńska, Anita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945150.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Asperger’s syndrome
    autistic disorders spectrum
    pervasive developmental disorders
    right hemisphere
    semantic-pragmatic deficits
    całościowe zaburzenia rozwoju
    deficyty semantyczno-pragmatyczne
    prawa półkula
    spektrum zaburzeń autystycznych
    zespół aspergera
    Opis:
    Jakościowe zaburzenia komunikacji stanowią jeden z osiowych objawów w grupie całościowych zaburzeń rozwoju i w zależności od rozpoznawanego zespołu mogą mieć bardzo zróżnicowane nasilenie: od braku funkcjonalnej mowy do nawet nadmiernie rozwiniętych kompetencji werbalnych, mierzonych przy pomocy standaryzowanych skal. W obrazie klinicznym zespołu Aspergera (ZA) dominują deficyty językowe przede wszystkim w zakresie pragmatyki, czyli używania języka w kontekście społecznym, semantyki, czyli rozpoznawania różnych znaczeń tego samego słowa, oraz prozodii, czyli rytmu, intonacji i modulacji mowy. W przypadku ZA różnica pomiędzy formalnymi umiejętnościami językowymi, tzn. w zakresie funkcji morfologicznych, fonologicznych i syntaktycznych, a deficytami o charakterze semantyczno-pragmatycznym jest wyraźnie zauważalna i charakterystyczna. Powyższa sytuacja rodzi pytania o uwarunkowania neurobiologiczne tych deficytów. Funkcje językowe są jednymi z pierwszych, dla których ustalono lokalizacje w ludzkim mózgu. Tradycyjnie są one wiązane z obszarami zlokalizowanymi w obrębie lewej półkuli mózgowia, podlegają lateralizacji i są realizowane dzięki aktywności pierwszo-, drugo- i trzeciorzędowych obszarów kory asocjacyjnej. Liczne obserwacje dostarczają dowodów na istotną rolę również prawej półkuli w procesach komunikacyjnych, a zwłaszcza w aspektach pragmatycznych oraz dotyczących dyskursu. Analiza deficytów komunikacyjnych powstających w wyniku nabytych uszkodzeń prawej półkuli mózgowia i obserwowanych wśród osób z ZA oraz obserwacje dotyczące nieprawidłowych wzorców asymetrii półkulowej w tej grupie pacjentów pozwalają wiązać etiologię całościowych zaburzeń rozwoju z deficytami prawopółkulowymi.
    Qualitative communication disorders belong to the key symptoms of pervasive developmental disorders (PDD). The severity of the symptoms of communication disorders varies depending on the type of PDD, from the lack of functional speech to overdeveloped verbal competencies measured by standardized scales. In Asperger’s syndrome (AS), observed language abnormalities include: pragmatics (application of language in social context), semantics (identifying different meanings of the same word) and prosody (rhythm, intonation and modulation of speech). In the case of AS, the difference between formal language skills, i.e. within morphological, phonological and syntactic functions, and semantic and pragmatic deficits is clearly noticeable and distinctive. This situation arouses some questions about neurobiological conditions of these deficits. The language functions are among the first functions for which locations in the brain have been established. Traditionally they have been ascribed to some regions in the left hemisphere; they undergo lateralization and are accomplished owing to the activity of the primary, secondary and tertiary regions of associative cortex. However, there is also quite a lot of evidence suggesting that the right hemisphere plays an important role in communication processes, especially in some aspects of pragmatics and discourse. The analysis of communication deficits observed in patients with acquired right hemisphere damages and patients with AS as well as abnormal patterns of hemispheric asymmetry in this group of patients, suggest that the right hemisphere is involved in aetiology of PDD.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 4; 247-253
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane problemy i dylematy etyczne w badaniach z udziałem rodziców dzieci z zespołem Aspergera
    The ethical problems and dilemmas in research involving parents of children with Asperger’s syndrome
    Autorzy:
    Całek, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047013.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-23
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    etyka badań
    „kodeks etyki socjologa”
    problemy
    etyczne
    relacja badacza z badanymi
    zespół aspergera
    research ethics
    sociology’s code of ethics
    ethical problems
    researcher-subject
    relationship
    asperger’s syndrome
    Opis:
    Artykuł jest zbiorem refleksji etycznych wynikających z doświadczeń autora w prowadzeniu badań z udziałem rodziców dzieci z zespołem Aspergera. Punktem odniesienia dla tych rozważań są wybrane zapisy zawarte w „Kodeksie etyki socjologa”, w części dotyczącej relacji z uczestnikami badań. W szczególności zostały przeanalizowane problemy etyczne związane z relacjami pomiędzy badaczem a osobami badanymi: Gdzie przebiega granica pomiędzy rolą badacza a innymi możliwymi rolami (np. konsultanta, osoby wspierającej, terapeuty)? Czy można wykroczyć poza rolę badacza? Wskazano także na trudności związane z przestrzeganiem zasady mówiącej, że prowadzone badania nie mogą mieć negatywnego wpływu na stan ich uczestników: Czy takie badania powinni prowadzić jedynie socjologowie będący jednocześnie psychologami czy terapeutami, a więc osoby profesjonalnie przygotowane na niespodziewane reakcje osób doświadczonych trudnymi do wyobrażenia problemami codzienności życia z dzieckiem z niepełnosprawnością? Czy jest możliwe przygotowanie się na takie niespodziewane sytuacje w rozmowie z rodzicami dzieci z zespołem Aspergera? W artykule pokazano, że na te pytania nie ma jednoznacznej odpowiedzi.
    The article is a collection of reflections involving ethical issues, developed by the author over the course of the research process involving parents of children with Asperger’s syndrome. As a point of reference for these considerations, the author has chosen selected entries of the “Sociologist’s code of ethics” of the Polish Sociological Association in the section concerning the researcherparticipant relationship. The article focuses on the ethical problems in terms of the relationship between the researcher and the examined subjects, analysing such questions as: Where is the boundary between the role of the researcher and other possible roles (e.g., that of a consultant, support person, or therapist) or can one go beyond the role of researcher? The author also points out some difficulties arising from adhering to the principle that research must not have a negative impact on the condition of its participants. Should such research only be carried out by sociologists who are also professional psychologists or therapists, and as such are prepared for various unexpected reactions of people facing, often hard to imagine, everyday difficulties with a disabled child? Is it possible to prepare oneself for such unexpected situations that may arise in conversation with parents of children with Asperger’s syndrome? However, there are no simple answers to these questions.
    Źródło:
    Przegląd Socjologiczny; 2020, 69, 3; 151-167
    0033-2356
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies