Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "massacre" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Relacje polsko-rosyjskie w retoryce politycznej obchodów rocznic zbrodni katyńskiej po 1989 roku. Perspektywa politolingwistyczna
Polish-Russian Relations in the Political Rhetoric of Events Commemorating the Katyń Massacre after 1989. The Perspective of Political Linguistics
Autorzy:
Czubaj-Kuźmin, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616641.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish-Russian relations
the Katyn massacre
anniversaries
relacje polsko-rosyjskie
zbrodnia katyńska
rocznice
Opis:
Polish-Russian relations seem to be heavily burdened by historical experience. History in- fluences the present not only indirectly, via historical facts, but also via the ways of commem- orating them. Referring to their memories, social groups strengthen the sense of their own uniqueness and cultural identity. One of the ways to commemorate events are anniversary celebrations accompanied by a certain political rhetoric. The author analyzes the texts, press releases, commentaries and an- niversary speeches given by politicians to commemorate the Katyñ massacre published by the „Gazeta Wyborcza” and „Rzeczpospolita” daily in April 1990, 2000 and 2010. Among the figures of memory identified in the analyzed texts which are typical of the Pol- ish-Russian dialogue concerning the Katyñ issue over the period of 1990–2010, there prevails a certain group of topoi appropriated by the language of politics from Christianity, and pre- cisely from the sacrament of confession. These topoi are based on reconciliation and compen- sation. Other topoi involve those of a victim, righteous Russian or a common field of memory.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2012, 3; 115-124
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W cieniu wielkiej polityki. Londyńskie dzieje pomnika katyńskiego 1971 – 1976
Autorzy:
Polak, Bogusław
Polak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832324.pdf
Data publikacji:
2021-10-07
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Wielka Brytania
uchodźstwo polityczne
pomnik katyński
zbrodnia katyńska
cmentarz
Great Britain
political exile
Katyn memorial
Katyn massacre
cemetery
Opis:
Skomplikowane losy budowy i odsłonięcia pomnika Katyń 1940 na cmentarzu Gunnersbury do dziś budzą refleksję nad paradygmatami polityki mocarstw po obu stronach ówczesnej żelaznej kurtyny. Celem głównym artykułu jest przeanalizowanie – w oparciu o pozyskane źródła i opracowania – losów tego monumentu, odbijających w historycznym zwierciadle jedno z największych kłamstw sowieckich XX w., a zarazem ukazujących trudne warunki funkcjonowania polskiego uchodźstwa politycznego w Wielkiej Brytanii w drugiej połowie XX wieku. Politycy brytyjscy za wszelką cenę próbowali nie dopuścić do zaognienia konfliktu ze Związkiem Sowieckim. Działania Polaków w Wielkiej Brytanii zmierzające do upamiętnienia zbrodni katyńskiej nie były na rękę rządowi brytyjskiemu. Jedynie determinacji polskiego uchodźstwa należy zawdzięczać ostateczny sukces tej inicjatywy.
The complicated history of the construction and unveiling of the Katyn 1940 memorial in Gunnersbury Cemetery is still thought-provoking on the policy paradigms of the superpowers on both sides of the then Iron Curtain. The main aim of this article is to analyse - on the basis of the obtained sources and studies - the fate of this monument, reflecting in a historical mirror one of the paramount Soviet lies of the 20th century and at the same time showing the difficult conditions for the functioning of Polish political emigration in Great Britain in the second half of the 20th century. At all costs British politicians tried to prevent the conflict with the Soviet Union from escalating. Activities of Poles in Great Britain that aimed at commemorating the Katyn massacre were not to the liking of the British government. The final success of this initiative should be credited to the determination of Polish refugees.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, 28, 1; 221-232
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ujawnienie sowieckiej zbrodni katyńskiej przez Niemców (11–15 kwietnia 1943 roku)
Revealing by Germany the Soviet responsibility for the Katyń massacre (11 – 15 April 1943)
Autorzy:
Kunert, Andrzej Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028880.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
zbrodnia katyńska
Niemiecka Agencja Informacyjna „Transocean”
Joseph Goebbels
Ferdynand Goetel
Stefan Rowecki
Katyn massacre
the German Information Agency „Transocean”
Opis:
Ujawnienie sowieckiej zbrodni katyńskiej przez Niemców nastąpiło nie – jak to często pojawia się w publikacjach naukowych i popularyzatorskich – 13 kwietnia, lecz 11 kwietnia 1943 roku w postaci komunikatów radiowych w języku angielskim, skierowanych do odbiorców zagranicznych (poza III Rzeszą i krajami przez nią okupowanymi). Publikacja komunikatów przeznaczonych dla mieszkańców III Rzeszy miało miejsce od 13 kwietnia. Rozpowszechnianiem wiadomości o zbrodni katyńskiej wśród mieszkańców krajów okupowanych przez III Rzeszę (przede wszystkim w Generalnym Gubernatorstwie) intensywnie zajmowała się niemiecka prasa gadzinowa już od 14 kwietnia 1943 roku (najostrzejszy tytuł nosił artykuł wstępny do „Nowego Kuriera Warszawskiego”: Największa zbrodnia dziejów ludzkich). Informacje rozpowszechniane przez propagandę niemiecką odbiły się głośnym echem, zwłaszcza w Polsce, jednak szeroki polski odzew przybrał wyłącznie postać licznych kontaktów z Polskim Czerwonym Krzyżem rodzin ofiar zbrodni poszukujących potwierdzenia informacji o ich losach.
The public disclosure of the Soviet Katyn massacre by the Germans have not took place on April 13, 1943, as is often repeat in scientific and popularizing publications, but on April 11, 1943 in the form of radio communicat in English, addressed to foreign audiences (except citizen of the Third Reich and the countries occupied by it). Information intended for the inhabitants of the Third Reich was issued April 13. The German “reptilian press” was intensively engaged in the dissemination of news about the Katyn massacre among the inhabitants of the countries occupied by the Third Reich (mainly in the General Government) from April 14, 1943. The sharpest articles’s of „Nowy Kurier Warszawski” was titled Największa zbrodnia w dziejach ludzkości [which means: The greatest crime of human history]). The information disseminated by the German propaganda echoed loudly, especially among Poles. But the broad Polish response took only the form of numerous contacts with the Polish Red Cross by the families of crime victims, who’s were seeking confirmation of information about fate of loved ones.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2021, 2(16); 97-126
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Katyń Pamiętamy”, czyli Zbrodnia Katyńska w działaniach opozycji w latach 70. i 80.
„We Remember Katyn”, or the Katyn Massacre in the activities of the opposition in the 1970s and 1980s
Autorzy:
Ligarski, Sebastian
Majchrzak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032929.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Polska komunistyczna
kłamstwo katyńskie
zbrodnia katyńska
drugi obieg wydawniczy
Communist Poland
Katyn lie
Katyn Massacre
second publishing circulation (samizdat)
Opis:
Od drugiej połowy lat 70. działała w PRL opozycja demokratyczna. Walczyła ona nie tylko o prawa obywatelskie czy demokrację, ale też o przywrócenie prawdy o polskiej historii, w tym o Zbrodni Katyńskiej. Był to temat ważny dla Polaków, o czym świadczy chociażby popularność publikacji na temat Katynia. Był też kwestią istotną dla polskich opozycjonistów, którzy utworzyli dwie niezależne instytucje nawiązujące wprost do tego tragicznego wydarzenia: Instytut Katyński i Komitet Katyński. Działania z myślą o przywróceniu prawdy o Zbrodni Katyńskiej oraz upamiętnieniu jej ofiar prowadzono na różnych polach. Służyły temu publikacje wydawane poza zasięgiem cenzury – od książek poprzez prasę (w tym „Biuletyn Katyński”), znaczki, kalendarze etc. Opozycja organizowała również – szczególnie w związku z 40. rocznicą zbrodni – demonstracje, manifestacje, czy to uliczne, czy w miejscach pamięci takich jak Dolinka Katyńska na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Stopniowo wachlarz działań związanych z upamiętnianiem ofiar zbrodni się poszerzał – w latach 80. pojawiły się okolicznościowe medale, o Katyniu można było też usłyszeć w audycjach podziemnego Radia „Solidarność”. Przypominanie autentycznych okoliczności Zbrodni Katyńskiej nie było bezpieczne – jedną z ostatnich ofiar „nieznanych sprawców” na początku 1989 roku był ks. Stefan Niedzielak, który przez lata walczył o prawdę na ten temat.
In his article, the author discusses the communist propaganda of the authorities against the Katyn Massacre and the opposition’s fight against the Katyn lie. The memory and truth about the countrymen murdered by the Soviets survived in People’s Poland – despite the great efforts of the communist authorities. Opposition activists published materials about the Katyn Massacre outside the official circulation, that is beyond the reach of censorship.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2020, 1(13); 161-177
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Taube (1888–1940) i jego wkład w rozwój historiografii wojskowej
Karol Taube (1888–1940) and his input into the development of the military historiography
Autorzy:
Michliński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932355.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
Karol Taube
Flotylla Pińska
Wojskowe Biuro Historyczne
historiografia wojskowa
zbrodnia katyńska
Pinsk Flotilla
Military History Bureau
military historiography
Katyn massacre
Opis:
Having retired, Karol Taube – officer of the Polish Navy, participant in the Polish–Soviet war as a member of the Riverine Flotilla – engaged in the research work in the Military History Bureau and as a social activist and an essayist within the Maritime and Colonial League. Working for the AHO, he wrote important works for the historiography of the Polish–Soviet War: “Zarys historji wojennej flotyll rzecznych” (1931) and “Zarys historji wojennej Pułku Morskiego” (1933). He was an active member of the scientific community of the Military History Bureau and wrote entries for “Military Encyclopedia”, edited by Otton Laskowski. Taube’s diary of the Polish–Soviet war, entitled “Figle diablika błot pińskich. Ze wspomnień marynarza” (1937), has become an important source for many of the later researchers working on the history of the Polish Navy. His scientific work was interrupted by the Second World War. He was a victim of Katyn massacre. As its result, Poland lost not only a distinguished officer of the Navy but also a promising historian and essayist.
Źródło:
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki; 2021, 30, 3; 217-245
1509-0957
Pojawia się w:
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porucznik Edward Ralski – żołnierska karta w życiorysie wybitnego uczonego
Lieutenant Edward Ralski. The Soldier’s Episode in the Life of an Outstanding Scientist
Autorzy:
Krzek-Lubowiecki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375522.pdf
Data publikacji:
2021-06-12
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Edward Ralski
Katyn massacre
Struggle for Independence of Poland
Battle of Lwów
zbrodnia katyńska
walki o niepodległość Polski
bitwa o Lwów
Opis:
The following article describes the military service of Edward Ralski. He was not only an outstanding scientist and biologist, but also a participant in the struggle for Polish independence in the years 1918–1921. In the interwar period, Ralski continued his military service as a member of the reserve force. In 1939, aft er the outbreak of World War II, he was taken prisoner by the Soviets and murdered by the NKVD in the spring of 1940.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2021, 12; 155-164
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbrodnia katyńska jako ludobójstwo. Próba systematyzacji kwalifikacji prawnokarnej
Autorzy:
Kurczab, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608684.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
zbrodnia katyńska
ludobójstwo
zbrodnia przeciwko ludzkości
zbrodnia wojenna
zwyczajowe prawo wojenne
Katyn massacre
genocide
crimes against humanity
crimes of war
customary laws of war
Opis:
W artykule wskazano na podstawy prawne kwalifikacji zbrodni katyńskiej w kategoriach ludobójstwa (genocide), polemicznie odnosząc się do argumentów wysuwanych przez Federację Rosyjską, która konsekwentnie neguje zasadność traktowania mordu dokonanego na mocy decyzji Politbiura KC WKP(b) z 5 III 1940 r. jako zbrodni nieulegającej przedawnieniu.The article indicates the legal basis for qualification of the Katyn Massacre in the category of genocide. Polemicising with the arguments put forward by the Russian Federation which persistently negates the validity of regarding the massacre perpetrated under the order of the Politbiuro of the Bolshevik Party Central Committee issued on 5 March 1940 as a non-expiring crime against humanity.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2017, 49, 3
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Węzły pamięci. Kwestia zbrodni katyńskiej w relacjach polsko-rosyjskich
Memory nodes. The issue of the Katyn massacre in Polish-Russian relations
Autorzy:
Słowiński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343420.pdf
Data publikacji:
2024-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Polska
II wojna światowa
stereotypy narodowe
Federacja Rosyjska
polityka historyczna
zbrodnia katyńska
Polska
Russian Federation
World War II
national stereotypes
historical policy
Katyn massacre
Opis:
The article focuses on discussing the impact of the conditions regarding the Katyn massacre on the current relations between Warsaw and Moscow. The history of these two countries is characterized by a long and difficult past, which is why numerous unresolved disputes, burdens and myths have arisen and are still visible today, negatively affecting bilateral contacts. In 1989, right after the fall of the communist system in Poland, the new political elites, coordinating the process of democratic changes in our country, made efforts to sort out the controversial threads in the common Polish-Russian history. Without a doubt, the most important of them was the Katyn massacre. For the political elites of the Third Polish Republic, explaining the overall circumstances of those events was the most important goal of diplomatic activities undertaken towards the Kremlin. In Warsaw’s opinion, untangling this knot of memory from the history of relations between the two countries was supposed to help free them from past burdens and negative accumulations and contribute to strengthening friendship in current times. Unfortunately, it quickly turned out that this topic soon became one of the main elements negatively burdening mutual relations.
W artykule skupiono się na omówieniu wpływu uwarunkowań dotyczących zbrodni katyńskiej na obecne stosunki między Warszawą a Moskwą. Historię tych dwóch krajów charakteryzuje długotrwała i trudna przeszłość, stąd też narosły i widoczne są do dziś liczne nierozwiązane spory, obciążenia i mity negatywnie wpływające na obustronne kontakty. W 1989 roku, tuż po upadku systemu komunistycznego w Polsce, nowe elity polityczne, koordynując proces przemian demokratycznych w naszym kraju, podjęły wysiłki zmierzające do uporządkowania spornych wątków we wspólnej polsko-rosyjskiej historii. Bez wątpienia najważniejszym z nich stała się sprawa zbrodni katyńskiej. Dla elit politycznych III RP wyjaśnienie ogółu okoliczności tamtych wydarzeń stanowiło najważniejszy cel podejmowanych działań dyplomatycznych względem Kremla. W ocenie Warszawy rozplątanie tego węzła pamięci z historii stosunków obu krajów sprzyjać miało uwolnieniu ich od dawnych obciążeń i negatywnych nawarstwień i przyczynić się do umocnienia przyjaźni w obecnych czasach. Niestety bardzo szybko okazało się, że temat ten – pomimo uznania przez przedstawicieli Rosji, iż odpowiedzialność za mord na polskich jeńcach wojennych ponoszą najważniejsze osobistości sowieckiego państwa – stał się w niedługim czasie jednym z głównych elementów negatywnie obciążających wzajemne relacje.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2024, 1(40); 114-146
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iwan Kriwoziercew jako świadek niektórych okoliczności zbrodni katyńskiej
Autorzy:
Bosiacki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032504.pdf
Data publikacji:
2021-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Ivan Grigorevich Krivozertsev
Katyn massacre
NKVD
2nd Polish Corps
DPs (displaced persons)
Józef Mackiewicz
Ferdynand Goetel
Iwan Grigorijewicz Kriwoziercew
zbrodnia katyńska
NKWD
2 Korpus Polski
dipisi
Opis:
Artykuł systematyzuje częściowo nieznane dotychczas aspekty biografii rosyjskiego chłopa Iwana Kriwoziercewa, będącego po 1945 r. do ujawnienia zbrodni w latach dziewięćdziesiątych XX w. najważniejszym świadkiem zbrodni katyńskiej. Tekst przedstawia szczegóły represji i śmierci ojca świadka, dostępne obecnie informacje na temat jego rodziny, ucieczki z miejsca zamieszkania, kompletu zeznań składanych polskim władzom i pisarzom oraz śledztwa podjętego po niewyjaśnionej do dziś śmierci Kriwoziercewa. Przedmiotem artykułu jest także prawnicza analiza i weryfikacja zeznań złożonych przez Kriwoziercewa, ocena pobudek postępowania świadka i rekonstrukcja charakteru postaci, także w związku z filmem fabularnym.
The article systematises the previously unknown aspects of the biography of the Russian peasant Ivan Krivozertsev (1915–1947), who was the most important witness of the Katyn massacre after 1945 until the disclosure of this crime in the 1990s. The article presents details of the repression and death of the witness’s father, currently available information about his family, escape from his place of residence, complete testimony to the Polish authorities and writers, and the investigation undertaken after the unexplained death of Ivan Krivozertsev. The article’s subject is also the legal analysis and verification of testimonies made by Ivan Krivozertsev, the assessment of the witness’ motives and the reconstruction of the witness's character in connection with the recently made feature film.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2021, 53, 3; 59-89
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdyńscy policjanci w II wojnie światowej – losy funkcjonariuszy po wrześniu 1939 roku
Autorzy:
Chinciński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032507.pdf
Data publikacji:
2021-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
State Police
World War II
lands annexed to the Reich
crime in Piaśnica
Katyn massacre
Policja Państwowa
II wojna światowa
ziemie wcielone do Rzeszy
zbrodnia w Piaśnicy
zbrodnia katyńska
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie losów funkcjonariuszy Policji Państwowej z Gdyni w czasie II wojny światowej, po zajęciu miasta przez Niemców we wrześniu 1939 r. Policjanci z Gdyni nie ewakuowali się na wschód w pierwszych dniach kampanii wojennej, w większości pozostając w miejscu pełnienia służby. Ta sytuacja miała wpływ na ich okupacyjne losy. Gdyńscy policjanci stali się ofiarami represji ze strony niemieckiego i sowieckiego okupanta.
The article aims to present the fate of the State Police officers from Gdynia during World War II, after the Germans occupied the city in September 1939. The policemen from Gdynia did not evacuate to the east in the first days of the war campaign, mostly remaining in their duty places. This situation had an impact on their fate during the occupation. Gdynia police officers became victims of repression by the German and Soviet occupiers.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2021, 53, 3; 27-41
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podpułkownik Rudolf Ksieniewicz (1898–1940) – kawaler Orderu Virtuti Militari i ofiara zbrodni katyńskiej. Przyczynek do biografii
Lieutenant Colonel Rudolf Ksieniewicz (1898–1940) – bachelor of the order Virtuti Militari and a victim of the Katyn massacre. A contribution to the biography
Autorzy:
Stefański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688119.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Rudolf Ksieniewicz
Stefan Hojnowski
45 pułk piechoty
Wojsko Polskie
zbrodnia katyńska
Równe
historia Równego
Katyń
45th Infantry Regiment
Polish Army
Katyn massacre
Rowne
history of Rowne
Katyn
Opis:
The article presents a figure of Lieutenant Colonel Rudolf Ksieniewicz, one of the officers of the army of the Second Polish Republic. He born on the Estonian island Dago, after moving with his family, he is in the depths of Russia. In order to relieve parents financially, he joins to the Russian Army. Going up the career ladder, he becomes one of the organizers of the Polish Army on Siberia. As a result of battles he gets into Bolshevik slavery, in which he remains until October 1921. In free Poland, he continues his military career, reaching the rank of lieutenant colonel and rising to the position of first deputy commander in the 45th Infantry Regiment in Rowne in Wołyń. In 1939, after the mobilization of the 13th infantry division, he remained in the garrison, of which he became the commandant. After the entry of the Red Army on September 17, he was taken prisoner, in the spring of 1940 he was murdered.
Artykuł przedstawia sylwetkę ppłk. Rudolfa Ksieniewicza, jednego z oficerów wojska Drugiej Rzeczypospolitej. Urodzony na estońskiej wyspie Dago, po przeprowadzce z rodziną zamieszkał w głębi Rosji. Aby ulżyć finansowo rodzicom, wstąpił do armii rosyjskiej. Pnąc się po szczeblach kariery, został w końcu jednym z organizatorów Wojska Polskiego na Syberii. W wyniku walk dostał się do niewoli bolszewickiej, w której pozostawał do października 1921 r. W wolnej Polsce kontynuował karierę wojskowego, osiągając stopień podpułkownika i stanowisko I zastępcy dowódcy 45 pułku piechoty w Równem na Wołyniu. W 1939 r. po mobilizacji 13 Dywizji Piechoty pozostał w Równem, którego został komendantem garnizonu. Po wkroczeniu Armii Czerwonej 17 września dostał się do niewoli i wiosną 1940 r. został zamordowany przez Sowietów w bliżej nieznanych okolicznościach.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2019, 103; 89-100
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kieleccy Katyńczycy – weterani wojny polsko-bolszewickiej
The Kielce veterans of the Polish-Soviet war – victims of the Katyn Massacre
Autorzy:
Jończyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032932.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Katyń
zbrodnia katyńska
wojna polsko-bolszewicka
Armia Ochotnicza
Wojsko Polskie
żołnierze
oficerowie
policjanci
weterani
inteligencja
Katyn
the Katyn massacre
Polish-Bolshevik war
Volunteer Army
Polish army
soldiers
officers
policemen
veterans
intelligence
Opis:
Zbrodnia Katyńska, będąca zbrodnią wojenną, zbrodnią ludobójstwa i zbrodnią przeciwko ludzkości, pochłonęła co najmniej 21 857 ofiar. Zamordowanymi byli obywatele polscy wzięci do niewoli lub aresztowani po agresji ZSRS na Polskę rozpoczętej 17 września 1939 roku. Osadzono ich w obozach NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku oraz w więzieniach na zachodniej Ukrainie i Białorusi. Zostali zamordowani przez Sowietów wiosną 1940 roku. Wśród ofiar znajdowały się 2354 osoby związane z przedwojennym województwem kieleckim. Wysoki odsetek wśród ofiar stanowili weterani wojny polsko-bolszewickiej. Wśród jeńców wymienionych obozów związanych z Kielecczyzną było co najmniej 383 żołnierzy walczących z Sowietami w 1920 roku. Z liczby tej 114 osadzonych w Kozielsku zabito i pogrzebano w Katyniu, 115 ze Starobielska zamordowano i pochowano w Charkowie, a 154 z Ostasz-kowa zabito w Kalininie i pogrzebano w Miednoje. W artykule zaprezentowano biogramy dwudziestu ofiar związanych z Kielecczyzną, w tym piętnastu jeńców wymienionych obozów. Kolejnych pięciu to ofiary zbrodni z Ukraińskiej Listy Katyńskiej. Wśród zamordowanych obok oficerów służby stałej i policjantów znaleźli się przedstawiciele szeroko pojętej polskiej inteligencji: urzędnicy, nauczyciele, lekarze, farmaceuci, inżynierowie, ziemianie, prawnicy, leśnicy, kupcy oraz duchowni. Wszyscy oni jako oficerowie rezerwy bronili Polski przed Sowietami w 1939 roku. Zapłacili za to cenę najwyższą. Jednym z powodów skazania ich na śmierć było prawdopodobnie zaangażowanie w walkę przeciwko bolszewikom w 1920 roku.
The Katyn Massacre, which was a war crime, crime of genocide and crime against humanity, took at least 21 857 victims. The murdered were Polish citizens captured or arrested after the Soviet Union’s invasion of Poland on 17 September 1939. They were held in the NKVD camps in Kozelsk, Ostashkov and Starobelsk and in prisons in Western Ukraine and Belarus. In the spring of 1940 they were murdered by the Soviets. Among the victims were 2354 people connected with the pre-war Kielce voivodeship. The paper presents the biographical notes of twenty victims connected with the Kielce region. Fifteen of them were imprisoned in the above mentioned camps. Another five are victims of crimes from the so-called Ukrainian Katyn List. Apart from officers in the regular service and policemen, the murdered included representatives of the social elite. Among them were civil servants, educators, physicians, pharmacists, engineers, members of the landed gentry, lawyers, foresters, merchants and clergymen.All of them, as reserve officers, defended Poland against the Soviets in 1939. They paid the highest price for it. The paper analyses the material which shows that veterans of the Polish-Bolshevik war constituted a high percentage among the victims of the Soviet crime.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2020, 1(13); 125-160
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia postawienia krzyża w Katyniu w 1988 roku
The history of placing the cross in Katyn in 1988
Autorzy:
Kindziuk, Milena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009053.pdf
Data publikacji:
2018-05-16
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
prymas Józef Glemp
Katyń
zbrodnia katyńska
krzyż w Katyniu
obchody tysiąclecia chrztu Rusi Kijowskiej
Primate Józef Glemp
Katyń massacre
cross in Katyń
commemoration of the Millennium of the Christianization of the Kievian Rus
Opis:
This paper pictures the circumstances of Primate Glemp`s historic visit to Moscow in 1988 where he obtained the permit to erect a cross at the memorial dedicated to Polish officers killed in the Katyń Forest. Negotiating the permit was Glemp`s extraordinary achievement; the Primate made a special effort that the cross be erected in Katyń on September 1st 1988. These measures constitute the Cardinal`s historical policy: from the start of his primateship he prioritized the questions related to patriotism, national identity and commemorating historical events.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 2; 58-73
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Major Władysław Car – ofiara zbrodni katyńskiej (1895–1940)
Major Władysław Car – a victim of the Katyn massacre (1895–1940)
Autorzy:
Jarno, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689020.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
major Władysław Car
oficerowie Wojska Polskiego
Artyleria Wojska Polskiego
historia Częstochowy
historia Tomaszowa Mazowieckiego
zbrodnia katyńska
Polish Army officers
Artillery of the Polish Army
history of Częstochowa
history of Tomaszów Mazowiecki
the Katyn massacre
Opis:
The article describes the life of Władysław Car – one of the thousands of victims of the Katyn massacre. He was born in 1895 in Warsaw, where he obtained a secondary school certificate. In 1915 he was evacuated by the Russian authorities to Kiev, where a year later he was called up to serve in the Russian army. In 1918, he served in the 1 Polish Corps in Russia, and after returning to the Polish lands he worked as a teacher in Tarczyn near Warsaw. In August 1919, he volunteered for the Polish Army and initially he served in unit trains in 7th Infantry Division, and in the years 1921–1924 in the Headquarters of District of Corps No. 5 in Krakow. In 1924 he was transferred to the 4th Regiment Heavy Artillery in Czestochowa (after 1935 his unit was moved to Tomaszow Mazowiecki) and after training he became a gunnery officer. In this regiment he served until 1938 and he has taken various stations (battery commander, quartermaster and adjutant). During his service in the 4 heavy artillery regiment he was promoted to captain. In October 1938, he was moved to the Anti-Gas Institute in Warsaw, where he worked until the outbreak of World War II. In September 1939 he was captured by the Russian and was placed in the camp in Kozelsk. In April 1940 – together with other Polish officers from this camp – he was executed in Katyn. Captain Władysław Car is one of several thousand Polish officers, about which memory slowly blurred out. In 2007 he was posthumously promoted to the rank of major.
Artykuł opisuje życie Władysława Cara – jednej z tysięcy ofiar zbrodni katyńskiej. Urodził się w 1895 r. w Warszawie, gdzie zdał maturę. W roku 1915 został ewakuowany przez władze rosyjskie do Kijowa, gdzie rok później powołano go do służby w armii rosyjskiej. W 1918 r. służył w 1 Korpusie Polskim w Rosji, a po powrocie na ziemie polskie pracował jako nauczyciel w Tarczynie koło Warszawy. W sierpniu 1919 r. wstąpił na ochotnika do Wojska Polskiego i początkowo służył w oddziałach taborowych 7 Dywizji Piechoty, a w latach 1921–1924 w Dowództwie Okręgu Korpusu nr V w Krakowie. W 1924 r. został z kolei przeniesiony do 4 Pułku Artylerii Ciężkiej w Częstochowie (w 1935 r. jego jednostka została przeniesiona do Tomaszowa Mazowieckiego) i po przeszkoleniu został oficerem artylerii. W pułku tym służył do 1938 r., zajmując w nim różne stanowiska (dowódca baterii, kwatermistrz i adiutant dowódcy dywizjonu). Podczas służby w 4 Pułku Artylerii Ciężkiej otrzymał awans na stopień kapitana. W październiku 1938 r. został przeniesiony do Instytutu Przeciwgazowego w Warszawie, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej. We wrześniu 1939 r. dostał się do niewoli rosyjskiej i został umieszczony w obozie w Kozielsku, a w kwietniu 1940 r. – wraz z innymi polskimi oficerami tego obozu – został zamordowany w Katyniu. Jest jednym z kilku tysięcy polskich oficerów, o których pamięć powoli się zaciera. Kapitan Władysław Car w 2007 r. został pośmiertnie awansowany na stopień majora.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2017, 16, 1
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kapitan Kazimierz Czyhiryn (1898–1940): zarys biografii
Captain Kazimierz Czyhiryn (1898–1940): A Biographical Outline
Autorzy:
Jarno, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050644.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
III Korpus Polski w Rosji
garnizon łódzki
garnizon lwowski
10 Dywizja Piechoty
armia polska II Rzeczypospolitej
zbrodnia katyńska
III Polish Corps in Russia
Lodz garrison
Lviv garrison
10th Infantry Division
Polish Army of the Second Polish Republic
Katyn massacre
Opis:
Artykuł przedstawia życiorys kpt. Kazimierza Czyhiryna (1898–1940), egzemplifikujący zawiłe losy Polaków w pierwszej połowie XX w. Bohater niniejszego szkicu urodził się na Ukrainie w polskiej rodzinie o głębokich tradycjach patriotycznych. Pierwsze prace niepodległościowe podjął już w trakcie nauki w gimnazjum w Winnicy. W latach 1916–1917 służył w armii rosyjskiej, a następnie w III Korpusie Polskim w Rosji. Dwa lata przebywał w niewoli bolszewickiej. Po powrocie do Polski służył w 29. i 31. pSK. Przebywając wiele lat w łódzkim garnizonie stał się tu osobą znaną i popularną wśród mieszkańców miasta. W 1931 r. objął stanowisko oficera ordynansowego dowódcy Okręgu Korpusu nr IV w Łodzi – najpierw gen. Stanisława Nałęcza Małachowskiego, a następnie gen. Władysława Langnera. Wraz z tym ostatnim wyjechał do Lwowa, gdzie zajmował podobne stanowisko. We wrześniu 1939 r. uczestniczył w rozmowach o warunkach kapitulacji miasta. Później został aresztowany przez NKWD i zamordowany w bliżej nieznanych okolicznościach w 1940 r. (tzw. Ukraińska Lista Katyńska).
The article focuses on the biography of Capt. Kazimierz Czyhiryn (1898–1940), which shows the complicated fate of Poles in the first half of the 20th century. He was born in Ukraine to a Polish family with deep patriotic traditions. He started his first pro-independence work while studying at the gymnasium in Winnica. In the years 1916–1917 Czyhiryn served in the Russian army, and then in the III Polish Corps in Russia. He has then been held in Bolshevik captivity for two years. After having re-turned to Poland, he served in the 29th and 31st Kaniowski Rifle Regiment. Serving for many years in the Lodz garrison, he became a well-known and popular person among the inhabitants of the city. In 1931, he took the position of an orderly officer of the commander of Corps District No. IV in Lodz – first under General Stanisław Nałęcz Małachowski, and then under General Władysław Langner. Subsequently, together with Lagner, Czyhiryn went to Lviv, where he held a similar position. In September 1939, he participated in talks on the terms of the city’s capitulation. In 1940, he was arrested by the NKVD and murdered in unknown circumstances (the so-called Ukrainian Katyn List).
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2023, 22, 2; 185-212
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies