Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "surprise" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Suspense, Surprise and Information Supply in Polish Translations of Detective Fiction
Napięcie, zaskoczenie i dozowanie informacji w polskich tłumaczeniach powieści detektywistycznych
Autorzy:
Looby, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886880.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
napięcie
zaskoczenie
przekład
kryminał
powieść detektywistyczna
suspense
surprise
translation
detective fiction
Opis:
Jeśli kluczem do zbudowania napięcia i uzyskania efektu zaskoczenia jest staranne dozowanie i zatajanie informacji, w jaki sposób tłumacze i ich czytelnicy podchodzą do tego, iż tłumaczenia wykazują tendencję do wyjaśniania tekstów? Czasami ujednoznacznienie może być wymuszone na tłumaczu charakterem języka docelowego. W języku polskim, na przykład, użycie czasu przeszłego w liczbie pojedynczej wymusza określenie rodzaju gramatycznego podmiotu. Autor tekstu anglojęzycznego mógł nie chcieć podać takiej informacji. W jaki sposób tłumacze nie pozwalają, aby ich własny język i nawyki zmusiły ich do powiedzenia za dużo? Niniejszy artykuł poddaje analizie problem dozowania informacji w polskich tłumaczeniach Dashiella Hammetta, Raymonda Chandlera oraz Rossa MacDonalda i pokazuje, że w rzeczywistości przyjęte z góry przez tłumacza założenia dotyczące powieści detektywistycznej mogą w znacznym stopniu przyczynić się do zdradzenia zbyt wiele.
If the key to suspense and surprise is the careful dealing out and withholding of knowledge, how do translators and their readers deal with the tendency for translations to clarify texts? Sometimes this clarification is forced on translators by the nature of the target language. Polish, for example, must specify the gender of the subject in past tense singular constructions. The English author may not have wanted this information to be made clear. How do translators prevent their language and customs from forcing them to reveal too much? This article studies the problem of information supply in Polish translations of Dashiell Hammett, Raymond Chandler and Ross MacDonald. It finds that in fact translators’ preconceived notions about the detective fiction are more likely to give the game away.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 5; 215-228
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Können Übersetzte witze auch witzig sein? Einige Überlegungen zu (Schwierigkeiten bei) der mündlichen Übersesetzung von witzen
Autorzy:
Banasiak, Ilona
Olpińska-Szkiełko, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084572.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
jokes
surprise
theories of humour
oral translation
consecutive interpreting
dowcipy
zaskoczenie
teorie humoru
tłumaczenia ustne
tłumaczenia konsekutywne
Opis:
The subject of this article is a reflection on the potential difficulties with interpreting humorous texts, especially jokes. The basic assumption of many theories of humour is the belief that a surprise is a necessary element of humour. Many verbal jokes are based on the so-called “surprise effect” (cf. Hurley et al. 2011: 53) – the occurrence of an unexpected, surprising element in the punch line of a joke. We assume that it is a significant factor that decides that humour is a difficult challenge for the interpreter. The article presents the results of a study involving the 2nd year master’s students of applied linguistics at the University of Warsaw. In this study, we analysed both the original texts (verbal jokes) in German and English, as well as their oral translations into Polish, and the results of this comparative analysis were confronted with the reflections of the authors of translations, who self-evaluated the difficulties of the original text and the translation solutions used by them. In this study, we also compared the assessment of how funny the jokes were in their original language and translated into another language.
Tematem artykułu jest refleksja nad potencjalnymi trudnościami w tłumaczeniu ustnym tekstów humorystycznych, zwłaszcza dowcipów. Podstawowym założeniem wielu teorii humoru jest przekonanie, że zaskoczenie jest niezbędnym elementem humoru. Wiele dowcipów słownych opiera się na tzw. „efekcie zaskoczenia” (por. Hurley i in. 2011: 53) – pojawieniu się nieoczekiwanego, zaskakującego elementu w puencie dowcipu. Zakładamy, że jest to istotny czynnik decydujący o tym, że humor jest trudnym wyzwaniem dla tłumacza. W artykule przedstawiono wyniki badań z udziałem studentów drugiego roku studiów magisterskich lingwistyki stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego. W tym badaniu analizujemy zarówno teksty oryginalne (dowcipy słowne) w języku niemieckim i angielskim, jak i ich tłumaczenia ustne na język polski, a wyniki tej analizy porównawczej konfrontujemy z własnymi refleksjami autorów przekładów, którzy oceniają trudności tekstu oryginalnego i zastosowane przez nich rozwiązania tłumaczeniowe. W tym badaniu porównujemy również ocenę tego, jak zabawne były dowcipy w ich oryginalnym języku i przetłumaczone na inny język.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2021, 3; 418-437
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Shocking Others: a Phenomenology of Emotional Shock and Political Polarization
Szokowanie innych: fenomenologia szoku emocjonalnego i polaryzacji politycznej
Autorzy:
Simon, Pierrick
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31231921.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Überraschung
Schock
Unglaube
Trauma
Andersartigkeit
Fremdheit
Empörung
Phänomenolo-gie
Polarisierung
Levinas
surprise
shock
disbelief
trauma
otherness
strangeness
indignation
outrage
phenomenology
polarization
zaskoczenie
szok
niedowierzanie
inność
obcość
oburzenie
fenomenologia
polaryzacja
Opis:
This article uses the phenomenological method to explain the emotion of shock, which is at the heart of political polarization. It answers the following question: what is this often paradoxical feeling of disbelief that we feel when we find something shocking, and why does it make people strangers to one another? Unlike other existing conceptions of shock (Stockdale, Osler), we employ the phenomenological framework of Lorelle’s “traumatic experience” to make explicit the positive aspect of shock: showing how shock is an experience in itself and not merely a failure to assimilate experience. The conclusion reached is that surprise should not be seen as always a passive acknowledgment of the gap between our expectations and reality; instead it should be fully recognized as an active force. Thus, disbelief can be a moral standard that asserts itself and imposes an aura of strangeness on the people we disagree with.
Im Artikel wird eine phänomenologische Methode angewandt, um die Emotion des Schocks zu erklären, die im Mittelpunkt der politischen Polarisierung steht. Er beantwortet die folgende Frage: Was ist dieses oft paradoxe Gefühl des Unglaubens, das wir empfinden, wenn uns etwas schockiert, und warum macht es die Menschen einander fremd? Im Gegensatz zu anderen Konzepten des Schocks (Stockdale, Osler) versuchen wir, den phänomenologischen Rahmen der "traumatischen Erfahrung" von Lorelle zu nutzen, um den positiven Aspekt des Schocks zu betonen: Wir zeigen, dass der Schock eine Erfahrung an sich ist und nicht nur ein Versagen bei der Verarbeitung von Erfahrungen. Die Schlussfolgerung ist, dass die Überraschung nicht immer als passive Anerkennung der Diskrepanz zwischen unseren Erwartungen und der Realität gesehen werden sollte, sondern dass sie als aktive Kraft anerkannt werden sollte. Auf diese Weise kann der Unglaube eine moralische Norm sein, die sich selbst bestätigt und eine Atmosphäre der Fremdheit für Menschen schafft, mit denen wir nicht einverstanden sind.
Niniejszy artykuł wykorzystuje metodę fenomenologiczną do wyjaśnienia emocji szoku, która stanowi sedno polaryzacji politycznej. Odpowiada na następujące pytanie: czym jest to często paradoksalne uczucie niedowierzania, które odczuwamy, gdy coś nas szokuje, i dlaczego ono sprawia, że ludzie stają się sobie obcy? W przeciwieństwie do innych koncepcji szoku (Stockdale, Osler), staramy się wykorzystać ramy fenomenologiczne "traumatycznego doświadczenia" Lorelle'a, by podkreślić pozytywny aspekt szoku: pokazując, że szok jest doświadczeniem samym w sobie, a nie tylko niepowodzeniem w asymilacji doświadczenia. Wniosek jest taki, że zaskoczenie nie powinno być zawsze postrzegane jako bierne uznanie luki między naszymi oczekiwaniami a rzeczywistością; zamiast tego powinno być w pełni uznane za aktywną siłę. W ten sposób niedowierzanie może być standardem moralnym, który sam się potwierdza i nadaje atmosferę obcości ludziom, z którymi się nie zgadzamy.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2023, 36; 123-139
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies