Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "plague" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Humor w czasach zarazy (Polska 2020-2022)
Humor in time of plaque (Poland 2020-2022)
Autorzy:
Soćko-Mucha, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19322520.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
COVID-19
humor
koronawirus
pandemia
śmiech
zaraza
coronavirus
laughter
pandemic
plague
Opis:
Artykuł prezentuje humor powstały w trakcie pandemii COVID-19 w Polsce od marca 2020 roku do lutego 2022 roku. Przedstawione memy internetowe, wypowiedzi w mediach społecznościowych, dowcipy, które krążyły wśród Polaków, komiczne grafiki obecne w przestrzeniach publicznych powstały w reakcji na wydarzenia, które przyniosła pandemia. Do głównych tematów żartów czasu zarazy należały: robienie zapasów, siedzenie w domu, przebywanie na kwarantannie, nielegalne zgromadzenia, praca i szkoła zdalna, pandemiczne absurdy, objawy zakażenia koronawirusem, szczepionki. Jednocześnie istniały tematy ztabuizowane, które raczej nie podległy żartom. Humor czasu pandemii początkowo pełnił funkcję terapeutyczną i więziotwórczą, później przerodził się w sarkazm i nabrał agresywnego zabarwienia.
The article presents humor created in Poland during the COVID-19 pandemic from March 2020 to February 2022. Internet memes, social media statements, jokes and comical graphics present in public spaces were created by Poles in reaction to the events brought by the pandemic. Among the main topics of pandemic jokes were: making supplies, sitting at home, staying in quarantine, illegal gatherings, remote working and schooling, pandemic absurdities, symptoms of coronavirus infection, and vaccines. At the same time, there were taboo topics that were unlikely to be subject to jokes. The humor of the pandemic initially served a therapeutic and bonding function, but later turned into sarcasm and took on an aggressive tinge.
Źródło:
Lud; 2023, 107, 1; 142-169
0076-1435
Pojawia się w:
Lud
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza kazań Jana Frankensteina scio quid faciam
The genesis of Jan Frankenstein sermons Scio quid facim
Autorzy:
Zapała, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1217282.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
dominikanie
Jan Frankenstein
inkwizytor
kazania
zaraza
kaznodziejstwo
Wrocław
Dominicans
inquisitor
homilys
plague
preaching
Opis:
W bibliotece Uniwersytetu Wrocławskiego przechowywany jest rękopis BUWr I Q 377, zawierający kolekcję przykładowych kazań Jana Frankensteina, wybitnego piętnastowiecznego intelektualisty, kaznodziei, inkwizytora Wrocławskiego, zaangażowanego w późnośredniowieczny ruch odnowy Kościoła. Choć rękopis ten był wielokrotnie wzmiankowany w historiografii, to jednak duża część kazań w nim zawartych nie doczekała się do tej pory omówienia. Niniejszy artykuł poświęcony jest genezie dwóch spośród rzeczonych kazań. Kazania Scio quid faciam odnoszą się do tego samego tematu i w dużej mierze są tożsame w treści (choć jedno ma 15 stron, drugie zaś tylko 5). Są to kazania przeznaczone na czas zarazy i zawierają rady dotyczące życia i pełnienia posługi duszpasterskiej w zakażonym mieście. Zostały one przygotowane podczas zarazy 1439 roku we Wrocławiu, dla podniesienia poziomu moralnego tamtejszych ojców dominikanów i zapisane w przez Frankensteina jako dwie wersje modelowego tekstu na czas zarazy.
The library of the Wroclaw University houses a manuscript BUWr I Q 377, which comprises a compilation of exemplary sermons of Jan Frankenstein, an outstanding 15th century intellectual, preacher, Wroclaw inquisitor engaged in late medieval movement of Church renewal. Although the manuscript has been frequently mentioned in historiog-raphy, a considerable part of the sermons has not been reviewed yet. The present article is devoted to the genesis of two of the abovementioned sermons. Sermons Scio quid faciam refer to the same topic and their contents are to a large extent the same (although one is 15 pages long, while the other is 5). These are ser-mons intended for the time of plague and they contain advice pertaining to life and priestly service in the infected city. They were prepared during the plague of 1439 in Wroclaw to raise the moral level of the Dominican Fathers and written by Franken-stein as two versions of a model text for the time of plague.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2014, 122; 15-32
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘Testamentum pestis tempore conditum’
Autorzy:
Sobczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098374.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
testamentum pestis tempore conditum
testament
zaraza
epidemia
the last will and testament
plague
epidemic
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest szczególnej formie testamentu uznanej w konstytucji Dioklecjana i Maksymiana w 290 r. (C. 6,23,8), nazywanej tradycyjnie testamentum pestis tempore conditum. Była to złagodzona co do wymogów forma testamentu, stosowana jedynie w czasie zarazy i mająca na względzie niebezpieczeństwo zarażenia się i związaną z tym obawę świadków testamentowych oraz dotykające testatora trudności w sporządzeniu testamentu. Uwagi na jej temat poprzedzam syntetyczną prezentacją zwyczajnych form testamentu znanych prawu rzymskiego, gdyż analizowana forma szczególna była tylko złagodzoną postacią zwyczajnej. Stawiam dwa zasadnicze problemy: w jakich okolicznościach testamentum pestis tempore conditum było dopuszczalne i na czym polegało odstępstwo od zwyczajnej formy testamentu. Analizie poddaję terminy casus maior, morbo oppresso, morbo oppressos i iungi atque sociari. Niestety zwięzła treść reskryptu uniemożliwia precyzyjną i jednoznaczną odpowiedź na powyższe pytania. W mojej ocenie testamentum pestis tempore conditum było stosowane, gdy dotknięty chorobą zakaźną testator sporządzał testament, przebywając w miejscowości, w której panowała zaraza o takim rozmiarach, które pozwalały uznać ją za siłę wyższą. Nie wystarczał tu zaś stan epidemii jako taki ani też choroba potencjalnego świadka testamentu, jeżeli testator pozostawał zdrowy. Złagodzenie wymogów formalnych testamentu polegało na tym, że świadkowie nie musieli składać swych pieczęci w bliskim kontakcie z chorym testatorem, jednakże czynność ta musiała odbyć się w obecności testatora, choć w pewnym dystansie od niego. Nie przekonują mnie zaś propozycje wykładni zakładające brak jakiejkolwiek styczności testatora ze świadkami podczas czynności sporządzania testamentu, zwłaszcza przyjmujące, że świadkowie składali swoje pieczęcie pod nieobecność testatora.
This paper is about a special form of last will and testament (testamentum) admitted by Diocletian and Maximian’s constitution of 290 and traditionally referred to as the testamentum pestis tempore conditum, although the terms pestis or pestilentia did not appear in the rescript. It was a modified, less rigorous version for a last will, to be used only during outbreaks of plague, and took into consideration the risk of infection to the witnesses and the problems facing the testator. As the special type of will I examine in this paper is only a less restrictive modifcation of the ordinary form, I precede my comments with an overview of the typical formula for a last will generally used in Roman law. I look at two basic problems: the circumstances in which testamentum pestis tempore conditum was admissible, and the nature of the modifications. My analysis focuses on the terms casus maior, morbo oppresso, morbo oppressos and iungi atque sociari. Unfortunately, the very concise content of the rescript makes it impossible to give an unequivocal and precise answer to these problems. In my opinion, the testamentum pestis tempore conditum was used when a person suffering from an infectious disease during an epidemic in his locality wanted to draw up his will, but there were conditions on the applicability of this type of will. The epidemic had to have reached a state when it could be recognized as force majeure; furthermore, it could not be used if one of the prospective witnesses had contracted the disease but the testator was still healthy. The relaxation of the formalities meant that the witnesses did not have to put their seals on the document in close contact with the sick testator, but they still had to perform their duty in his presence. I am not convinced by interpretations which claim that there was no contact at all between the witnesses and the testator, and especially that the witnesses were released from the requirement of having to perform their duty in the testator’s presence.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 169-202
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The social perception of epidemics in the Middle Ages on the example of the Chronicles of Jan Długosz
Społeczne postrzeganie epidemii w wiekach średnich na przykładzie Kronik Jana Długosza
Autorzy:
Bogacka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2174902.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
spostrzeganie społeczne
zaraza
epidemia
średniowiecze
Jan Długosz
social perception
plague
epidemic
Middle Ages
Opis:
Autorka analizuje opisy epidemii w Kronikach Jana Długosza w celu poznania ich ówczesnego postrzegania w społeczeństwie i przypisywanego im znaczenia. Z kronik wynika, iż zdroworozsądkowa i intuicyjna wiedza skuteczniej zapobiegały rozprzestrzenianiu się infekcji, niż leczyła je medycyna. Epidemie uważano za wynik wyroków Bożych; dołączano także wyjaśnienia astrologiczne i wyjaśnienia polityczno-społeczne. Zgodnie z propaństwowym przesłaniem Kronik, postrzegano je jako jedno z wyzwań, przed jakimi stawała Polska przez pierwszych pięćset lat swojego istnienia. Metaforyka zarazy ujawnia system wartości średniowiecznego społeczeństwa.
The author analyzes the descriptions of epidemics in the Chronicles of Jan Długosz in order to gain insight into their perception in society at the time and the importance attributed to them. The annals show that common sense and intuitive knowledge prevented the spread of infections more effectively than medicine cured them. The epidemics were thought to be the result of God’s judgments; astrological explanations or political and social explanations were also attached. In line with the pro-state message of the chronicles, they were seen as one of the challenges Poland faced during the first five hundred years of its existence. The plague metaphor reveals the value system of medieval society.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 2; 50-62
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pandemia rozbójników: Locus horridus na miarę antyzachowań gangu Olsena
Bandit Pandemic: A locus horridus Fit for the Pranks of the Olsen Gang
Autorzy:
Latocha, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053515.pdf
Data publikacji:
2021-09-28
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
locus horridus
plague
pandemic
COVID-19
crime
virtual ethnography
anthropology
zaraza
pandemia
przestępczość
etnografia wirtualna
antropologia
Opis:
The article endeavours to describe the COVID-19 reality through the lens of a topos of European culture, locus horridus. In analysing and interpreting online news about crimes with the coronavirus either in the foreground or the background, the author checks whether elements of the locus horridus topos have kept pace with the modern day and whether the pandemic has evoked mythical thinking. He presents a typology of pandemic banditry fit for the Olsen Gang, imbued with humour, comedy and cabaret.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2021, 65, 3; 93-106
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura w czasach zarazy – tradycja w nowej formie
Culture in a time of pandemic – tradition in a new form
Культура во времена заразы – традиция в новом виде
Autorzy:
Hadrian, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168778.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
pandemia
Covid-19
zaraza
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
promocja
cyfryzacja
media
Internet
pandemic
plague
Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin
promotion
digitisation
пандемия
COVID-19
зараза
Люблинская воеводская публичная библиотека им. Иеронима Лопацинского
промоция
цифризация
СМИ
Интерне
Opis:
Artykuł traktuje o ekstremalnej sytuacji, w jakiej znalazł się świat w 2020 r. Autorka – uwzględniając szerszy kontekst, w jakim znalazły się instytucje kultury w czasie pandemii Covid-19 – przybliża działalność Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie, prezentując nowe formy działalności placówki, które zostały wdrożone w tych nietypowych warunkach. Podkreśla rolę innowacyjnych pomysłów, projektów i metod wykorzystywanych w okresie pandemii do udostępniania księgozbioru oraz działań promujących książkę i czytelnictwo. Koncentruje się na dostosowywaniu oferty Biblioteki oraz utrzymaniu stałego kontaktu z użytkownikami, które odbywały się poprzez „przeniesienie działalności” instytucji do sieci internetowej.
The article addresses the extreme situation that the world faced in 2020. The author – taking into account the broader context in which cultural institutions found themselves during the Covid-19 pandemic – takes a closer look at the activities of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin, presenting new forms of activities of this institution that were implemented in these unusual conditions. It emphasizes the role of innovative ideas, projects and methods used during the pandemic to make the book collection accessible and activities promoting books and reading. It focuses on the adaptation of the Library’s offer and the maintenance of constant contact with users, which took place through the “transfer of activities” of the institution to the Internet.
В статье говорится об экстремальной ситуации, в которой оказался мир в 2020 г. Авторка, учитывая более широкий контекст, в котором оказались институции культуры во время пандемии COVID-19, освещает деятельность Люблинской воеводской публичной библиотеки им. Иеронима Лопацинского, представляя новые формы деятельности институции, которые были реализованы в этих нетипичных условиях. Подчеркивает роль инновационных идей, проектов и методов, которые использовались во время пандемии для расширения доступа к книжным фондам и деятельности по промоции книг и чтения. Сосредотачивается на адаптации предложения Библиотеки и поддержании постоянного контакта с пользователями, которое осуществлялось путем «переноса деятельности» заведения в Интернет.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2022, 65; 33-41
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies