Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Zabytki architektury"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Case studies on the use of UAVs for documentation of cultural heritage
    Autorzy:
    Wojciechowska, Gabriela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048772.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Geodetów Polskich
    Tematy:
    heritage
    documentation
    3D models
    architecture monuments
    UAV
    dziedzictwo
    dokumentacja
    modele 3D
    zabytki architektury
    Opis:
    In material cultural heritage documentation, the use of measurement methods, i.e. photogrammetry and laser scanning, is becoming more and more common. The increasing availability of hardware and software allows to create the photorealistic models of objects documenting the heritage and the state of its preservation. The virtual object model can carry information about the dimensions, shape, color and texture of the documented object and it can be the basis for the documentation of the archaeological site, architectural and construction inventory, architectural and conservation studies and monitoring the condition of the object. In the paper presented an overview of the most important measurement techniques and methods for acquiring spatial data used in the documentation of monuments, with particular reference to photogrammetric documentation generated on the basis of data obtained from photographs made with the use of UAV. The heritage documentation presented in the paper were created using the Agisoft Photoscan software. The use of geographic information systems in storing, analyzing and sharing information about monuments was also discussed.
    Źródło:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2019, 31; 65-73
    2083-2214
    2391-9477
    Pojawia się w:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WĘZŁOWE PROBLEMY XX-WIECZNEGO KONSERWATORSTWA
    THE KEY ISSUES OF THE 20TH CENTURY ARCHITECTURAL CONSERVATION
    Autorzy:
    Nakonieczna, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/441713.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
    Tematy:
    konserwatorstwo
    ochrona zabytków
    dziedzictwo architektoniczne
    zabytki architektury
    autentyczność
    architectural conservation
    architectural preservation
    architectural heritage
    authenticity
    Opis:
    Z wielu względów XX wiek można uważać za przełomowy w ewolucji konserwatorstwa. W tym czasie doszło do pierwszych sformułowań teorii konserwatorskiej, obecnie uznawanej już za „klasyczną” lub „tradycyjną”. W drugiej połowie XX wieku pojawiła się także nowa, nie wymagająca refleksji teoretycznej tendencja konserwatorska określana jako scientific conservation, w której kluczową rolę odgrywają nauki ścisłe (matematyczno-przyrodnicze). Upowszechnienie zastosowania nauki w praktyce konserwatorskiej, jeżeli nie zakończyło, to w znacznym stopniu osłabiło teoretyczną debatę konserwatorską. Wraz z przyjęciem w 1964 roku Karty Weneckiej, w szeroko rozumianej konserwacji rozpoczął się okres doktrynalny, charakteryzujący się „masową produkcją” różnorodnych dokumentów doktrynalnych. Począwszy od lat 80. XX wieku w konserwatorstwie zaczęły pojawiać się także nowe trendy ideowe, alternatywne wobec dotychczasowych osiągnięć myśli konserwatorskiej lub wobec niej krytyczne. Ich charakter jest na ogół bardzo rozproszony i fragmentaryczny. Niektórzy stawiają nawet odważną tezę o istnieniu wynikającej z tego nowego obrazu konserwatorstwa „współczesnej” teorii konserwacji. Dokonana próba scharakteryzowania całokształtu XX-wiecznego konserwatorstwa, poparta analizą merytoryczną wybranych tekstów teoretycznych („klasycznych” i „współczesnych”) oraz dokumentów doktrynalnych, pozwoliła na wyodrębnienie i określenie następujących najistotniejszych problemów konserwatorskich formułowanych w odniesieniu do zabytków architektury: autentyczność, odtwarzalność, odwracalność zabiegu a ograniczenie interwencji do minimum, akceptacja społeczna.
    In many respects the 20th century can be regarded as a breakthrough in terms of the evolution of architectural conservation. It is during that period that the theory of architectural conservation had been formulated for the first time, the theory which nowadays is already considered as “classical” or “traditional”. In the second half of the 20th century there appeared a new tendency in architectural conservation which did not require theoretical reflection. This tendency is referred to as “scientific conservation“ and its key factors are exact sciences (mathematics and natural science). The dissemination of science applied in conservation practice has to a great extent weakened, if not put a stop to, the theoretical architectural conservation debate. The Venice Charter of 1964 brought about a doctrinal period in terms of architectural conservation in its broadest sense, characterised by the “mass production” of various doctrinal documents. Starting from the 80’s new ideological trends also began to appear in the architectural conservation, either alternative to its previous achievements, or critical of it. Their nature is in general rather dispersed and fragmentary. Some even daringly argue that this new image of architectural conservation has resulted in a “contemporary” conservation theory. This attempt to characterize the 20th century architectural conservation in its entirety backed up by a content analysis of theoretical texts (both “classical” and “contemporary”) and doctrinal documents has allowed to separate and determine the following conservation issues which have been formulated with regard to architectural heritage: authenticity, reproducibility, reversibility versus minimum intervention, social acceptance.
    Źródło:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2017, 11/I; 33-48
    2299-1263
    2353-0987
    Pojawia się w:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Research, preservation and restoration of wooden churches in Ukraine
    Badania, ochrona i restauracja drewnianych kościołów na Ukrainie
    Autorzy:
    Dyomin, Mykola
    Ivashko, Yuliia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218228.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    wooden temples
    Ukraine
    architectural
    monuments
    restoration
    drewniane cerkwie
    Ukraina
    zabytki architektury
    konserwacja
    Opis:
    This article concerns the features of the construction of wooden Christian churches in Ukraine. At all times, wooden architecture strongly expressed the regional characteristics of each region and country. Its formation was influenced by climatic factors, historical events and ethnographic features. Given its higher susceptibility to adverse external factors, in comparison to stone architecture, it is necessary to preserve as many wooden churches as possible. On the example of the church of the village of Zarubintsy, we identified the main features of wooden Orthodox churches in the territory of the Kyiv province and described the main restoration techniques applied to wooden architectural monuments.
    Artykuł dotyczy typologii konstrukcji drewnianych kościołów chrześcijańskich na Ukrainie. Od dawna architektura drewniana wyrażała regionalne cechy budownictwa poszczególnych regionów każdego kraju. Miały na nią wpływ czynniki klimatyczne, wydarzenia historyczne oraz etnografia. Biorąc pod uwagę większą podatność na niekorzystne czynniki zewnętrzne w porównaniu z architekturą murowaną, ważna jest właściwa konserwacja prowadząca do zachowania jak największej liczby drewnianych kościołów. Na przykładzie kościoła we wsi Zarubintsy zidentyfikowano główne cechy drewnianych cerkwi w obwodzie kijowskim i opisano podstawowe techniki renowacji stosowane podczas konserwacji drewnianych zabytków architektury.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2020, 61; 85-90
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Value of antiquity in the restoration process of the art nouveau Villa Duelfer in Barlinek
    Wartość dawności w procesie renowacji secesyjnej Willi Architekta w Barlinku
    Autorzy:
    Rutyna, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/395799.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    architectural monuments
    evaluation
    restoration
    Art Nouveau
    zabytki architektury
    wartościowanie
    renowacja
    secesja
    Opis:
    The value assigned to time-worn objects and buildings seems crucial to a conservator’s theoretical beliefs. The notion of antiquity is almost imprinted in the structure of the building itself, as well as in the concept of the time that has lapsed since the erection of the building. The head of the restoration project of the 1908 art nouveau Villa Duelfer, in Barlinek, which gradually fell into ruin after the war, presents how, in practice, this idea of antiquity was respected in that project. On the hundredth anniversary of the construction of the villa, the building, commonly referred to as the ‘Pałacyk Cebulowy‘, has lived to see its revival by sustaining its primary residential function, its architectural form and its historic values, in an urban context.
    Kluczowa dla poglądów konserwatora zabytków architektury jawi się idea wartości dawności. Jest ona niejako odciśnięta w strukturze budowli i w wyobrażeniu o czasie, jaki upłynął od chwili powstania. Dobrym przykładem ilustrującym zagadnienie dawności zabytku jest ostatnia renowacja Willi Duelfera w Barlinku, wzniesionej w 1908 roku i potocznie zwanej „Pałacykiem Cebulowym”. Po wojnie popadającej w ruinę, W 2008 roku w wyniku konsultacji z konserwatorem zabytków właściciel postanowił przywrócić jej symetrię i dobudować z lewej strony dodatkowe pomieszczenie. Podjęto także rozbudowę wilii od strony zachodniej poprzez dostawienie klatki schodowej i dodanie balkonu opartego na kolumnach na wzór elewacji wschodniej. Dokonano również renowacji zdobień elewacji i odtworzono brakujące elementy od frontu i z tyłu obiektu. Prace przebiegały w szybkim tempie i trwały zaledwie dwa lata, choć budynek był bardzo zniszczony.
    Źródło:
    Civil and Environmental Engineering Reports; 2015, 17; 129-136
    2080-5187
    2450-8594
    Pojawia się w:
    Civil and Environmental Engineering Reports
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kamień w architekturze Lublina na przestrzeni wieków
    Stone in the architecture of Lublin over the centuries
    Autorzy:
    Huber, M.
    Mroczek, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2062513.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    kamień w architekturze
    petroarchitektura
    kamień budowlany
    zabytki architektury
    opoka
    Lublin
    stone in architecture
    petroarchitecture
    opokas
    building stones
    historical architectural monuments
    Opis:
    W artykule przedstawiono wyniki inwentaryzacji skał użytych w architekturze i budownictwie Lublina, ze szczególnym uwzględnieniem centrum miasta, w skład którego wchodzą wzgórza Zamkowe i Staromiejskie oraz dzielnice Czwartek, Żmigród, Góra Białkowska i Śródmieście. Z obserwacji terenowych wynika, że w najstarszych, średniowiecznych budowlach dominuje kamień miejscowy, głównie opoki kredy górnej i paleogenu, stosowany prawie wyłącznie jako materiał konstrukcyjny, przy akcesorycznym udziale wapieni sprowadzanych z innych rejonów środkowej i południowej Polski. W budownictwie z okresu zaborów stosowano miejscową opokę oraz narzutniaki skandynawskie, w okresie międzywojennym chętnie sięgano po skały pochodzące ze środkowej Polski, zaś w okresie PRL – z Dolnego Śląska. Obecnie coraz częściej stosuje się zagraniczny materiał importowany, chociaż nadal, ze względów ekonomicznych, dominują dolnośląskie i świętokrzyskie surowce. Współcześnie zanikają niestety przykłady stosowania bruku z narzutniaków, powszechnie wymieniane na kostkę cementową, a wiele budynków zbudowanych z opoki znajduje się w stanie ruiny lub jest pokrywana energooszczędnymi tynkami.
    The paper presents the results of field mapping of rocks used in the architecture of Lublin over the centuries. The lithology and distribution of rocks is presented on the maps, diagrams and in the table for over 200 buildings and architectural objects. They are located mainly at the Castel and Old Town Hills and also in the area of old districts (as Kirkut, Czwartek, Żmigród) the Downtown. Each of described historical periods is characterized by specific orientation of used material in architecture. In the characteristic of used rocks is observed a clear division into five chronological stages: 1) from the Middle Ages to the beginning of partition of Poland, 2) partition time, 3) the interwar period, 4) communist epoch and also 5) modern times. There are a lot of buildings (castle, churches and tenement houses) made of common, local rocks – the best was the opokas (Upper Mastrichtian, Cretaceous) explored in the surrounding area of Lublin. The exotics imported from the other regions of southern Poland were used to ornaments during the prosperous periods (e.g. Sudetic granites and Triassic sandstones from Holy Cross Mountains). There are also a lot of domestic erratic Scandinavian rocks (Odranian and older glaciations) used as cheap and proof material for road construction.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2012, 448 (2); 441--449
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problems of protection and restoration of historical monuments of L’viv built using Roman cement
    Problem ochrony i restauracji zabytków architektonicznych Lwowa, zbudowanych z użyciem cementu romańskiego
    Autorzy:
    Bevz, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/390049.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    Roman cement
    architectural monuments
    preservation
    restoration
    cement romański
    zabytki architektury
    konserwacja
    restauracja
    Opis:
    In article are shown examples allow confirming that Roman cement was widely used in Lviv in the second part of the 19th century while erecting the public and residential buildings. The creating and develop a program on research, preservation and restoration of historical and architectural monuments, on which the architectural and ornamental finishing of facades was carried out with application of Roman cement is proposed.
    W artykule przedstawiono przykłady potwierdzające, powszechne zastosowanie cementu romańskiego we Lwowie w drugiej połowie 19 wieku podczas wznoszenia budynków użyteczności publicznej i mieszkalnych. Uzasadnia się konieczność tworzenia i rozwijania specjalnego programu skierowanego na inwetaryzacja i badania obiektów, sprecyzowanie metody konserwacji i restauracji architektonicznych zabytków, posiadających elementy architektoniczne i dekoracyjne wykonane z cementu romańskiego.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2013, 12, 4; 177-188
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czarny Dunajec: selected issues of cultural heritage conservation
    Czarny Dunajec – wybrane zagadnienia ochrony zasobu dziedzictwa kulturowego
    Autorzy:
    Kuśnierz, Kazimierz
    Bednarz, Łukasz
    Mamedov, Alirza
    Malczewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2146330.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Czarny Dunajec
    historic urban layout
    architectonic monument
    historic constructions
    conservation protection
    zabytki urbanistyki
    zabytki architektury
    zabytkowe konstrukcje
    ochrona konserwatorska
    Opis:
    This paper presents the cultural heritage of the former town of Czarny Dunajec in the context of protecting urban design and architectural monuments. Czarny Dunajec is located in Nowy Targ Powiat, in Lesser Poland Voivodeship. At present, is the seat of a rural municipality. In the past it used to be one of the most important townships in the Podhale region, and owed its significance to its favorable location along supralocal and local trade routes. This paper discusses the history of Czarny Dunajec, its urban layout and historical buildings. It traces the development of the town’s spatial development based on historical documents and cartographic materials, including royal inspection reports and nineteenth-century Austro Hungarian military survey maps by Friedrich von Mieg, outlining events that may have impacted it the most. Attention was drawn to the need for the statutory protection of the town’s most valuable monuments, which include its urban layout, a synagogue, and selected traditional houses which have still survived in the village, albeit mostly vestigially.
    Artykuł dotyczy dziedzictwa kulturowego dawnego miasta Czarny Dunajec w kontekście ochrony zabytków urbanistyki i architektury. Miejscowość położona jest w powiecie nowotarskim województwa małopolskiego. Obecnie jest wsią i siedzibą gminy. W przeszłości odgrywała dużą rolę jako jeden z ważniejszych ośrodków Podhala, na co wpływ miało m.in. jej położenie na ponadlokalnych i lokalnych traktach handlowych. W tekście omówiono dzieje Czarnego Dunajca, jego układ urbanistyczny oraz historyczną zabudowę. Na podstawie historycznych dokumentów i materiałów kartograficznych, w tym inwentarzy królewskich i XIX-wiecznych austro-węgierskich map wojskich autorstwa Friedricha von Miega, prześledzono rozwój przestrzenny miasta, nakreślając wydarzenia, które wywarły na niego największy wpływ. Zwrócono uwagę na potrzebę ochrony ustawowej najcenniejszych zabytków, w tym układu urbanistycznego, synagogi oraz wybranych, reliktowo zachowanych tradycyjnych domów mieszalnych.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 69; 57--63
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podróże krajoznawcze polskich malarzy, grafików i fotografów w XIX wieku. Wybrane przykłady
    Sightseeing Tours of Polish Painters, Graphic Artists, and Photographers in the 19th Century. Selected Examples
    Autorzy:
    Kondraciuk, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850499.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Zamojska
    Tematy:
    sightseeing travel
    documenting monuments
    cultural landscape
    vedutas
    monuments of architecture
    painting
    graphic art
    documentary photography
    podróże krajoznawcze
    dokumentowanie zabytków
    krajobraz kulturowy
    weduty
    zabytki architektury
    malarstwo
    grafika
    fotografia dokumentalna
    Opis:
    Podróże w celach poznawczych, zarówno literackie, jak i artystyczne, znane są od starożytności. Stanowią zawsze cenne źródło w badaniach historycznych oraz społecznych. Oprócz walorów poznawczych są także ważnym źródłem ikonograficznym i dokumentalnym. Wraz z rozwojem naukowego krajoznawstwa oraz badań zabytkoznawczych od końca XVIII wieku podjęto szeroko zakrojone działania w celu dokumentowania zabytków. Ważną rolę w tym procesie odegrali malarze i graficy, a w późniejszym okresie fotografowie, którzy programowo uwieczniali zabytki oraz historyczne krajobrazy. Niniejszy artykuł poświęcony jest artystom, którzy wykonywali akwarele i rysunki utrwalające najciekawsze – jak wówczas określano – „zabytki starożytności”, ze szczególnym uwzględnieniem dzisiejszej Lubelszczyzny. Omówiono prace: Zygmunta Vogla, Jana Nepomucena Głowackiego, Antoniego Langego, Marcina Zaleskiego, Adama Lerue, Napoleona Ordy oraz fotografów – Karola Beyera i Jana Bułhaka. Zwrócono także uwagę na rolę rysowników-amatorów, m.in. Macieja Bogusza Stęczyńskiego. Przedstawione przykłady wskazują na ogromną wartość podejmowanych prac, a także na potrzebę ciągłego dokumentowania zabytków i krajobrazu kulturowego, który na naszych oczach ulega gwałtownym przeobrażeniom.
    Educational travel, both for literary and artistic purposes, has been known since antiquity. It is a valuable source in historical and social research. Apart from its informative value, it is also an important iconographic and documentary source. Along with the development of scientific sightseeing and historical research, extensive programs for documenting monuments were launched at the end of the 18th century. A significant role in this process was played by painters and graphic artists, and later by photographers, who systematically documented monuments and historical landscapes. This article is devoted to the artists who made watercolours and drawings documenting the most interesting – as they were then called – “monuments of antiquity”, with particular emphasis on today’s Lublin region. The author discusses the works of Zygmunt Vogel, Jan Nepomucen Głowacki, Antoni Lange, Marcin Zaleski, Adam Lerue, Napoleon Orda, and photographers Karol Beyer and Jan Bułhak. He also draws attention to the role of amateur draftsmen, such as Maciej Bogusz Stęczyński, in documenting monuments,. The examples presented in the article indicate the great value of the documentation work undertaken, as well as the need for continuous documentation of monuments and the cultural landscape, which is undergoing rapid transformation before our eyes.
    Źródło:
    Facta Simonidis; 2023, 16, 1; 217-236
    1899-3109
    Pojawia się w:
    Facta Simonidis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochrona zabytków, przyrody i krajobrazu w warunkach reformy rolnej w Polsce w dwudziestoleciu międzywojennym
    Preservation of historical monuments, nature and landscape under the agricultural reform in Poland in the interwar period
    Autorzy:
    Merta-Staszczak, Adriana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2104868.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    historia
    zabytki architektury
    zabytki ruchome
    dzieła sztuki
    reforma rolna
    obszary wiejskie
    dwudziestolecie
    międzywojenne
    history
    architectural monuments
    moveable monuments
    works of art
    agricultural reform
    rural areas
    interwar period
    Opis:
    Odbudowa państwa polskiego po 1918 r. wymagała podjęcia wielu decyzji dotyczących powołania nowej administracji, instytucji oraz przeprowadzenia reformy gospodarczej, której celem było upełnorolnienie chłopów nieposiadających ziemi lub utrzymujących się z nieefektywnych gospodarstw karłowatych. Nowy kierunek polityki nie tylko przyczynił się do zmian w strukturze własnościowej gospodarstw, ale poważnie zagroził funkcjonowaniu wielkich majątków ziemiańskich i zachowaniu znajdujących się tam dworów, pałaców oraz innych obiektów historycznych. W tej sytuacji podjęto próby, inicjowane przede wszystkim przez towarzystwa naukowe, wprowadzenia dodatkowych aktów prawnych chroniących historyczne budynki, zespoły architektoniczne oraz wyjątkowe tereny krajobrazowe. Projekty przewidywały nie tylko wydawanie ogólnokrajowych zarządzeń, ale również budowę całej struktury organizacji odpowiedzialnych za zachowanie obiektów i miejsc zabytkowych oraz działania na rzecz popularyzacji wiedzy o nich.
    The reconstruction of the Polish state after 1918 required many decisions concerning the establishment of a new administration, institutions and economic reform, the aim of which was the so-called upełnorolnienie (an increase in the size of a small agricultural holding by a sufficient amount of land) of peasants who did not own land or made a living from inefficient small farms. The new policy direction not only influenced the changes in the ownership structure of farms, but also seriously threatened the functioning of large landed estates and the preservation of manors, palaces and other historical objects located there. In this situation, attempts were made, initiated mainly by scientific societies, to introduce additional legal acts protecting historical buildings, architectural complexes and unique landscape areas. The projects provided not only for the issuing of nationwide orders, but also for the construction of the entire structure of organizations responsible for the preservation of historic buildings and sites and activities to promote knowledge about them.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2020, 1; 111-129
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies