Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Woszczak, Marek" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Ocena skuteczności rehabilitacji przedsionkowej u pacjentów z dysfunkcją błędnika
Effectiveness of vestibular rehabilitation in patients with vestibular dysfunction
Autorzy:
Rosiak, Oskar
Szczepanik, Marcin
Woszczak, Marek
Lucas-Grzelczyk, Weronika
Józefowicz-Korczyńska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162705.pdf
Data publikacji:
2019-09-18
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
rehabilitacja
zawroty głowy
posturografia
zaburzenia równowagi
wirtualna rzeczywistość
środek nacisku na podłoże
rehabilitation
vertigo
postural stability
loss of balance
virtual reality
center of pressure
Opis:
Wstęp Zawroty głowy i zaburzenia równowagi spowodowane dysfunkcją błędnika są częstą przyczyną absencji chorobowej o wyraźnej tendencji wzrastającej w ostatnich latach. Brak pełnej spontanicznej kompensacji uszkodzenia wymaga rehabilitacji przedsionkowej, której dostępność jest ograniczona. Dlatego poszukiwane są nowe, innowacyjne metody rehabilitacji, które mogłyby zwiększyć dostęp do tej terapii. Jedną z nich jest wirtualna rzeczywistość (WR), która staje się coraz popularniejszą metodą rehabilitacji, wykorzystywaną np. w leczeniu udarów lub schizofrenii. Celem pracy była ocena i porównanie 2 technik rehabilitacji u pacjentów z jednostronnym uszkodzeniem błędnika. Materiał i metody Badania dotyczyły 43 pacjentów z jednostronnym uszkodzeniem błędnika diagnozowanych w Zakładzie Układu Równowagi I Katedry Otorynolaryngologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Chorych przydzielono do 2 grup, które rehabilitowano w trakcie 10 sesji terapeutycznych za pomocą treningu z zastosowaniem WR (grupa 1, N = 22) lub treningu na platformie posturograficznej (grupa 2, N = 21). Pacjentów badano trzykrotnie: przed rozpoczęciem rehabilitacji oraz miesiąc i 3 miesiące po jej ukończeniu. Podczas każdego badania wykonano testy posturograficzne, a chorzy wypełniali kwestionariusze subiektywnej oceny zawrotów głowy. Wyniki W obu grupach badanych zaobserwowano zmniejszenie całkowitej długości środka ciężkości w kolejnych pomiarach czasowych oraz subiektywne zmniejszenie objawów związanych z zawrotami głowy wyrażone w punktacji i subiektywnej ocenie zawrotów głowy (Vertigo Syndrom Scale – short form − VSS-sf). W porównaniu metod nie wykazano przewagi żadnej formy treningu w poprawie parametrów posturograficznych, natomiast nieznacznie większą poprawę subiektywną stwierdzono w grupie 1. Uzyskana w trakcie rehabilitacji poprawa utrzymywała się w badaniu kontrolnym po 3 miesiącach. Wnioski Obie formy rehabilitacji są skuteczne w zwiększeniu stabilności posturalnej i redukcji objawów subiektywnych. Trening z zastosowaniem WR powoduje większą redukcję objawów subiektywnych. Med. Pr. 2019;70(5):545–553
Background Vertigo and instability due to vestibular dysfunction have been a frequent cause of work absence, with a clearly upward tendency observed in recent years. Uncompensated vestibular hypofunction requires vestibular rehabilitation, but access to this form of treatment remains limited. Therefore, innovative methods of rehabilitation utilizing new technologies, which could promote this therapy, are searched for. Virtual reality (VR) is becoming a popular method of rehabilitation used, for example, in the treatment of stroke or schizophrenia. The aim of this study was to compare and evaluate 2 methods of vestibular rehabilitation in patients with unilateral vestibular disorders. Material and Methods Forty-three patients with unilateral vestibular disorders diagnosed at the Balance Disorders Unit, 1st Otolaryngology Department of the Medical University of Lodz, were included in this study. The patients, divided into 2 groups, received 10 sessions of rehabilitation. Group 1 (N = 22) was rehabilitated using a VR unit consisting of a forceplate and a motion sensor, while Group 2 (N = 21) performed training on a static posturography platform under physiotherapist supervision. The patients were examined at the baseline, 1 month and 3 months after rehabilitation. During each assessment, posturography was performed which recorded the center of pressure (CoP) displacement. The patients also filled out a questionnaire to quantify vertigo symptoms. Results The CoP parameters decreased in both groups, with no superiority of either form of training. Analysis of the subjective symptoms reduction revealed a decrease in the Vertigo Syndrome Scale – short form (VSS-sf) score in the second evaluation in both groups, which was slightly greater in the VR group. The improvement remained stable 3 months after rehabilitation. Conclusions Both forms of rehabilitation are effective in increasing postural stability and reducing subjective symptoms. Virtual reality training achieves a slightly greater subjective improvement. Med Pr. 2019;70(5):545–53
Źródło:
Medycyna Pracy; 2019, 70, 5; 545-553
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitacja chorych w wieku podeszłym z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi
Autorzy:
Krajewski, Krzysztof
Rosiak, Oskar
Szczepanik, Marcin
Walak, Jarosław
Woszczak, Marek
Gawrońska, Anna
Józefowicz-Korczyńska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398190.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zaburzenia równowagi
zawroty głowy
wiek podeszły
Opis:
Wstęp: Zawroty głowy i zaburzenia równowagi w wieku podeszłym mogą być wywołane dysfunkcją ośrodkowego układu nerwowego na różnych poziomach, związaną zarówno procesem starzenia, jak i współistniejącymi chorobami ogólnoustrojowymi. Cel pracy: Ocena skuteczności rehabilitacji u pacjentów w wieku podeszłym z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi. Materiał i metody: Do badań włączono 31 osób z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi. Pacjentów wyłoniono z grupy 84 pacjentów w wieku powyżej 65. roku życia, u których rozpoznano uszkodzenie ośrodkowe w badaniu wideonystagmograficznym (VNG). U chorych przeprowadzono badanie otoneurologiczne z oceną równowagi i chodu wg skali Tinetti, test „Wstań i idź“ oraz test sięgania (FR). Badani wypełniali też kwestionariusz samooceny (DHI). Pacjentów badano dwukrotnie – na wstępie i po zakończeniu terapii. Sesje rehabilitacji przedsionkowej (VR) trwały 2 tygodnie, po 5 razy w tygodniu. Wyniki: Po terapii VR stwierdzono istotne statystycznie różnice w kwestionariuszu samooceny DHI w punktacji całkowitej jak i w 3 podskalach. U 70% pacjentów stwierdzono istotną poprawę w testach chodu i stabilności. W teście „Wstań i idź” średnio 15,3 sekund, w teście Tinetti średnio 22 punkty (mniejsze prawdopodobieństwo upadków), w teście sięgania 27 cm. Wnioski: U pacjentów w wieku podeszłym rehabilitacja przedsionkowa jest metodą znacznie poprawiającą stabilność postawy i chodu. U osób z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi w wieku podeszłym kliniczne badania funkcjonalne oraz dodatkowe mogą służyć nie tylko do potwierdzenia diagnozy, ale i do monitorowania postępów VR terapii.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 1; 5-10
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies