- Tytuł:
-
Friction Stir Welds of Al Alloy-Cu. An Investigation on Effect of Plunge Depth
Zgrzewanie tarciowe z przemieszaniem stopu aluminium z miedzią. Badanie wpływu zagłębienia trzpienia - Autorzy:
-
Wahid, M. A.
Siddiquee, A. N.
Khan, Z. A.
Asjad, M. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/140144.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
- Tematy:
-
friction stir welding
FSW
copper
aluminum
tensile strength
nugget zone
microhardness
spawanie tarciowe z przemieszaniem
miedź
aluminium
wytrzymałość na rozciąganie
strefa ziarnista
mikrotwardość - Opis:
-
In the present study, butt joints of aluminum (Al) 8011-H18 and pure copper (Cu) were produced by friction stir welding (FSW) and the effect of plunge depth on surface morphology, microstructure and mechanical properties were investigated. The welds were produced by varying the plunge depth in a range from 0.1 mm to 0.25 mm. The defect-free joints were obtained when the Cu plate was fixed at the advancing side. It was found that less plunging depth gives better tensile properties compare to higher plunging depth because at higher plunging depth local thinning occurs at the welded region. Good tensile properties were achieved at plunge depth of 0.2 mm and the tensile strength was found to be higher than the strength of the Al (weaker of the two base metals). Microstructure study revealed that the metal close to copper side in the Nugget Zone (NZ) possessed lamellar alternating structure. However, mixed structure of Cu and Al existed in the aluminum side of NZ. Higher microhardness values were witnessed at the joint interfaces resulting from plastic deformation and the presence of intermetallics.
W pracy przedstawiono spawy czołowe aluminium (Al) 8011-H18 i czystej miedzi (Cu) wykonane techniką spawania tarciowego z przemieszaniem (FSW). Badano wpływ zagłębienia trzpienia na morfologię powierzchni, mikrostrukturę i właściwości mechaniczne spawu. Spawy wykonano przy zmiennym zagłębieniu trzpienia narzędzia w zakresie od 0,1 do 0,25 mm. Złącza bez defektów otrzymano, gdy płyta miedziana była zamocowana po stronie natarcia przesuwu. Stwierdzono, że przy mniejszym zagłębieniu narzędzia uzyskuje się większą wytrzymałość na rozciąganie niż przy większych zagłębieniach, przy których występuje lokalne pocienienie w regionie spawania. Dobre właściwości uzyskano przy zagłębieniu 0,2 mm, a wytrzymałość spawu na rozciąganie była większa niż wytrzymałość aluminium (słabszego z dwu metali). Badanie mikrostruktury ujawniło, że metal po stronie miedzi miał w strefie rekrystalizacji (strefie ziarnistej) spawu (WNZ) strukturę płytkową o charakterze przemiennym. Natomiast mieszana struktura Cu i Al istniała w strefie rekrystalizacji po stronie aluminium.Wyższe wartości mikrotwardości były obserwowane w obszarach międzyfazowych złącza, co wynikało z odkształceń plastycznych i obecności związków międzymetalicznych. - Źródło:
-
Archive of Mechanical Engineering; 2016, LXIII, 4; 619-634
0004-0738 - Pojawia się w:
- Archive of Mechanical Engineering
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł