Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "community education" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Rodzina jako wspólnota wychowawcza – przyczynek do analizy problemu
Family as an educational community – a contribution to the analysis of the issue
Autorzy:
Sorkowicz, Anastazja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565339.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
rodzina
wspólnota
wychowanie
family
community
education
Opis:
Najbardziej naturalnym środowiskiem istnienia osoby ludzkiej jest rodzina jako wspólnota osób połączonych stosunkiem małżeństwa i/lub rodzicielstwa. Rodzina jest uniwersalnym środowiskiem życia wszystkich generacji, każdy może odnaleźć w niej swoje miejsce. Jedną z głównych funkcji rodziny jest wychowanie, czyli wspieranie wzrastania w człowieczeństwie. Podstawową zasadą konstytuującą życie rodzinne jest wzajemna miłość, rozumiana jako dbałość o dobro wspólne i równocześnie dobro każdej osoby uczestniczącej w życiu tej grupy. Wspólnota powstaje ze względu na dobro osób i ma wartość samą w sobie jako fenomen szczególnych relacji międzyludzkich „z serca do serca”. Rodzina będąca wspólnotą osób jest jednym z najbardziej sprzyjających człowiekowi środowisk życia i wychowania. Zachodzące współcześnie przemiany życia rodzinnego (m.in. procesy indywidualizacji, detradycjonalizacji, pluralizacji) w istotny sposób zmieniają rodzinę jako wspólnotę wychowawczą. Poszukiwanie i wskazywanie takich wzorców, modeli życia rodzinnego, które w istotny sposób ułatwiają wychowanie osób wrażliwych i otwartych na drugiego człowieka i jego potrzeby wydaje się działaniem koniecznym.
The most natural environment for humans is family as a community of people connected by the relationship of marriage and/or parenthood. Family is a universal environment for all generations in which everyone can find their place. One of the primary functions of family is education, which assists one in growing in a particular society. The fundamental principle that underlies family life is mutual love, understood as care for the common good and, at the same time, the good of every person participating in the life of this group. The community is formed for the sake of the well-being of people and has a value in itself as a phenomenon of individual mutual interpersonal relationships, the ones coming “from the heart”. Family, as a community of people, is one of the most conducive environments for life and education. The contemporary changes in family life (including processes of individualisation, detraditionalisation, pluralisation) significantly change family as an educational community. Seeking and indicating such patterns, family life models, which significantly facilitate the upbringing of the people who are vulnerable and open to other people and their needs seems to be a necessary action to be undertaken.
Źródło:
Rozprawy Społeczne; 2018, 12, 1; 7-14
2081-6081
Pojawia się w:
Rozprawy Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina jako środowisko wychowawcze w świetle poglądów polskich filozofów spotkania
Family as an educational environment in the light of the views of Polish philosophers of encounter
Autorzy:
Wieczorek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475383.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
encounter
community
education
family
maturity
spotkanie
wspólnota
wychowanie
rodzina
dojrzałość
Opis:
Encounter as a philosophical category comprises a lot of various types of relations and configurations of a man with another man. In Poland in the last twenty years of the 20th century and later there developed a flourishing environment of philosophers who examined the problems of interpersonal encounter in the spirit of the synthesis of phenomenology and personalism. The Polish philosophers of encounter came to a few essential findings referring to the subject of encounter considered in the comprehensive and general way. The article attempts to apply the general philosophical issue worked out in this trend so to consider the problem in more detailed way. The essential question is: can the findings of the Polish philosophy of encounter be useful to examine the relations in the family environment for the effectiveness of fulfilling the educational function towards children by the family? The author proves that some philosophical settlements can actually be used in such a research area.
Spotkanie [encounter] jako kategoria filozoficzna obejmuje wiele różnorodnych typów relacji i konfiguracji człowieka z człowiekiem. W Polsce w ostatnich 20 latach XX wieku i później rozwijało się prężnie środowisko filozofów, wnikliwie badających problematykę spotkań międzyludzkich w duchu syntezy fenomenologii z personalizmem. Polscy filozofowie spotkania doszli do kilku znaczących odkryć i ustaleń, odnoszących się do całościowo i ogólnie ujętego tematu spotkania. Artykuł podejmuje próbę aplikacji ogólnej problematyki filozoficznej, wypracowanej w tym nurcie, do rozważenia bardziej szczegółowego problemu. Zasadnicze pytanie brzmi: czy odkrycia polskiej filozofii spotkania mogą być użyteczne w zastosowaniu do zbadania relacji w środowisku rodzinnym pod kątem efektywności wypełniania przez rodzinę funkcji wychowawczej względem dzieci. Autor dowodzi, że niektóre rozstrzygnięcia filozoficzne rzeczywiście mają zastosowanie w tak określonym obszarze badawczym.
Źródło:
Family Forum; 2014, 4; 29-52
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Education for Peace and the Idea of Fraternity and Community Friendship
Autorzy:
Babicki, Zbigniew
Cassens, Manfred
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40454606.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
education
peace
education for peace
fraternity
community friendship
wychowanie
pokój
wychowanie dla pokoju
braterstwo
przyjaźń społeczna
Opis:
Zagadnienie pokoju jest przedmiotem badań zarówno jako element nauki, jak również jako element codziennego życia. Kształtowanie ludzkich postaw zmierzających do akceptacji pokojowego współistnienia społeczeństw i narodów jest jednym z najważniejszych celów wychowania. Zbudowanie trwałego pokoju na świecie jest samą istotą edukacji. Wychowanie dla pokoju jest długofalowym procesem budowanym na rozumieniu innych ludzi, empatii i miłości braterskiej, która prowadzi do dialogu. Takie stanowisko jest blisko wizji papieża Franciszka, który swoją koncepcję wychowania dla pokoju opiera na idei braterstwa i przyjaźni społecznej. Celem artykułu jest ukazanie intelektualnych odniesień różnych wizji i koncepcji wychowania dla pokoju. Mimo niekiedy różnic w podejściu co do istoty i drogi praktycznej realizacji pedagogiki pokoju, to wspólnym mianownikiem tych koncepcji jest dobro człowieka i dobro wspólne.
The issue of peace is being studied both as an element of scholarship and as an element of everyday life. The formation of human attitudes aimed at accepting the peaceful coexistence of societies and nations is one of the most important goals of education. Building lasting peace in the world is the very essence of education. Education for peace is a long-term process—built on understanding for others, empathy, and brotherly love—that leads to dialogue. This position is close to the vision of Pope Francis, who bases his concept of education for peace on the idea of fraternity and community friendship. The purpose of this article is to show the intellectual references of different visions and concepts of education for peace. Despite occasional differences in the approach to the essence and practical implementation of the pedagogy of peace, the common denominator of these concepts is the good of humankind and the common good.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2023, 13, 2; 53-64
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnota rodzinna w służbie wychowania
The Family Community in the Service of Education
Autorzy:
Osewska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475199.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
family community
family relationships
love
education
wspólnota rodzinna
relacje rodzinne
miłość
wychowanie
Opis:
The modern family has been beset by many profound changes, but is still recognised as the first setting for education. This diagnosis has provoked the author to present a few aspects connected with pedagogy of the family. Firstly, the right of the family to give education is essential, since it is connected with the transmission of human life; it is original and primary (with regard to the educational role of other institutions) on account of the uniqueness of the loving relationship between parents and children. Secondly, the family is a community of persons: of husband and wife, of parents and children, of relatives. The inner principle of this community, its strength and its final goal, is love. Without love the family is not a community of persons. It cannot live, grow nor perfect itself and cannot undertake the appropriate pedagogical tasks. The love between husband and wife and between members of the family puts the family in the forefront of the process of human development and education. The educational exchange between parents and children is a bilateral process, in which each gives and receives. In addition to these characteristics, it cannot be forgotten that the upbringing a child starts from the conception, so the prenatal months and the first months of postnatal life are very important for a child’s development. Therefore, family pedagogical activity based on the respect of human dignity and strong family relationships is a precious gift offered by parents to children.
Współczesna rodzina mimo naznaczenia wieloma głębokimi przemianami, nadal jest uznawana za pierwsze miejsce wychowania. Niniejsza diagnoza sprowokowała autorkę niniejszego artykułu do zaprezentowania kilku aspektów pedagogiki rodziny. Po pierwsze, niezbędne jest zachowanie prawa rodziny do wychowania, gdyż jest ono związane z przekazywaniem życia ludzkiego; jest oryginalne i podstawowe (w stosunku do zadań wychowawczych innych instytucji) z racji wyjątkowości stosunku miłości łączącej rodziców i dzieci. Po drugie, rodzina jest wspólnotą osób: męża i żony, rodziców, dzieci i najbliższych krewnych. Wewnętrzną zasadą tej wspólnoty, jej siły i ostatecznego celu, jest miłość. Bez niej rodzina nie jest wspólnotą, to znaczy nie może żyć, rozwijać się i doskonalić, ani podejmować odpowiednich zadań pedagogicznych. Miłość łącząca męża i żonę oraz członków rodziny sytuuje rodzinę jako pierwszą instytucję w procesie rozwoju i wychowania człowieka. Wymiana wychowawcza między rodzicami i dziećmi jest procesem dwustronnym, w którym każdy daje i otrzymuje. Poza wskazanymi wcześniej zagadnieniami pedagogiki rodziny nie można zapominać, że wychowanie dziecka zaczyna się już od poczęcia, zatem miesiące prenatalne i pierwsze miesiące życia poporodowego są niezwykle ważne dla rozwoju człowieka. Dlatego rodzinna działalność pedagogiczna oparta na poszanowaniu godności osoby oraz silnych więziach rodzinnych jest cennym darem ofiarowanym dzieciom przez rodziców.
Źródło:
Family Forum; 2014, 4; 125-139
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelizacyjno-wspólnotowe przesłanie światowych dni młodzieży
Evangelizing-communal Message of the World Youth Day
Autorzy:
Łabendowicz, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037988.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
młodzież
Światowe Dni Młodzieży
papież
ewangelizacja
wychowanie
sumienie
wspólnota
prawda
wolność
odpowiedzialność
samowychowanie
postawy
youth
World Youth Day
pope
evangelization
education
conscience
community
truth
freedom
responsibility
self-education
attitudes
Opis:
Inicjatorem Światowych Dni Młodzieży był papież św. Jan Paweł II, dla którego troska o osobową godność człowieka ściśle wiąże się z wprowadzaniem go w świat takich wartości, jak: miłość, wolność, odpowiedzialność, prawda, dobro, piękno i szczęście. Każdy chrześcijanin jest powołany do stawania się doskonalszym i do dążenia do świętości. Wychowanie ku świętości ma pomóc w świadczeniu o poznanej prawdzie i rozwoju osoby w jej integralnym wymiarze. Dzięki Chrystusowi człowiek odkrywa swoją nadprzyrodzoną godność oraz powołanie do życia z Bogiem w wieczności. Godność została mu dana i zadana, a to zobowiązuje do szanowania jej w sobie i w drugim człowieku. Papież często powtarzał, że potrzebna jest nieustanna praca nad sobą, której celem jest kształtowanie swojego człowieczeństwa. Dobrze ukształtowany człowiek będzie angażował się w budowanie Królestwa Bożego oraz czuł się odpowiedzialny za sprawy społeczne, w tym za potrzeby bliźnich. Prawdziwy rozwój człowieka dokonuje się między innymi dzięki osobowym relacjom z innymi ludźmi. Wyrazem relacji międzyludzkich jest dobro wspólne, które nie sprzeciwia się dobru indywidualnej osoby, bowiem dobro wspólne przyczynia się najbardziej do pełnego i gruntownego rozwoju człowieka. Wychowanie ma wprowadzić młodego człowieka w świat wartości, takich jak: wolność, odpowiedzialność i miłość. Wychowanie do wolności jest jednocześnie wychowaniem do odpowiedzialności. Człowiek dlatego bywa odpowiedzialny za swe czyny i dlatego przeżywa odpowiedzialność, ponieważ posiada zdolność odpowiadania wolą na wartość. Stąd postulat wychowania do miłości wiąże się z postulatem pomagania ludziom w odkrywaniu obiektywnego dobra. Miłość jest fundamentem w przestrzeganiu wszelkich innych wartości. Drogą prowadzącą do realizowania ideału bycia osobą jest odkrycie prawdy o sobie i własnym powołaniu.
Pope Saint John Paul II was the initiator of the World Youth Day; for him the care for a man’s personal dignity was closely tied with introducing him into the world of such values as: love, freedom, responsibility, truth, good, beauty and happiness. Each Christian is called to become ever more perfect and to strive for sainthood. Education towards sainthood is supposed to aid testifying to the found truth and the development of the person in his integral dimension. Owing to Christ a man discovers his supernatural dignity and his vocation to live with God in eternity. Dignity has been given to him and at the same time set to him as a task; and this is an obligation to respect it in himself and in another man. The Pope often repeated that an unceasing work on oneself is necessary, and its aim is to form one’s humanity. A well-formed man will become engaged in building the Kingdom of God and he will feel responsible for social issues, including his neighbors’ needs. A man’s real development happens, among others, owing to his personal relations with other people. The common good is an expression of interpersonal relations; it is not opposed to the good of an individual person, as the common good contributes best to a man’s full and thorough development. Education is supposed to introduce a young man into the world of values, such as: freedom, responsibility and love. Education leading to freedom is at the same time education leading to responsibility. A man is responsible for his acts and experiences responsibility because he has the ability to respond to values with his will. Hence the postulate to educate young people for love is connected with the postulate of aiding people in discovering the objective good. Love is the foundation for observing all other values. The way that leads to the realization of the ideal of being a person is discovering the truth about oneself and about one’s own vocation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 11; 23-57
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foundations of Personal Mystagogy in Catechesis
Podstawy mystagogii osobistej w katechezie
Autorzy:
Goliszek, Piotr T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035167.pdf
Data publikacji:
2020-02-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba
personalizm
relacja
komunikacja
wspólnota
katecheza
wiara
wychowanie
wtajemniczenie
mistagogia
tajemnica
person
personalism
relation
communication
community
catechesis
faith
education
initiation
mystagogy
mystery
Opis:
Mistagogia jest pogłębionym katechetycznym wprowadzeniem w misteria wiary oraz w niepojęte misterium Boga. Wtajemniczenie jest szczególną funkcją, którą realizuje Kościół za pośrednictwem katechezy. Wiąże się ona głównie z sakramentami wtajemniczenia chrześcijańskiego, przy czym katecheza przybliża rozumienie i wychowuje do przyjęcia wszystkich sakramentów, wprowadza w rozumienie i życie Kościoła, wprowadza w liturgię oraz modlitwę, która wspiera proces wtajemniczenia. Wtajemniczenie chrześcijańskie jest wydarzeniem dynamicznym i osobowym, dlatego wymaga również wchodzenia w misterium osobowe, bowiem jest wprowadzeniem w misterium człowieczeństwa, formacją do prawdziwego i przeżywanego bycia człowiekiem. Wprowadzenie wychowanków w misterium osobowe chroni przed instytucjonalno--funkcjonalnym traktowaniem Kościoła, liturgii, sakramentów oraz modlitwy. Mistagogia jest więc wprowadzeniem w głębię kultu Bożego, a także w tajemnicę człowieczeństwa.
Mystagogy is a profound catechetical introduction into the mysteries of faith and into the incomprehensible mystery of God. Initiation is a special function that the Church performs through catechesis. It is mainly connected with the sacraments of Christian initiation; catechesis facilitates the understanding, and educates to the reception, of all the sacraments, introducing into the understanding and life of the Church, into the liturgy and prayer that supports the process of initiation. Christian initiation is a dynamic and personal event and as such it also requires introduction into the personal mystery. It is an introduction to the mystery of humanity; a formation to the true and profound human life. The introduction of the catechised into the personal mystery protects against the institutional and functional treatment of the Church, liturgy, the sacraments, and prayer. Mystagogy, therefore, is an introduction to the depths of God's worship and to the mystery of humanity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 11; 19-33
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La famiglia è la scuola di solidarietà secondo l’insegnamento di San Giovanni Paolo II
Rodzina szkołą solidarności według nauczania św. Jana Pawła II
Autorzy:
Duda, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1991660.pdf
Data publikacji:
2021-12-27
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
John Paul II
solidarity
family
marriage
love
education
children
Church
society
community
Jan Paweł II
solidarność
rodzina
małżeństwo
miłość
wychowanie
dzieci
Kościół
społeczeństwo
wspólnota
Opis:
The problem of inculcating solidarity in family members is seminal for the formation of good pro-social attitudes. The Magisterium of the Church and St. John Paul II in particular define solidarity as “being one with the other, rather than one against the other,” the same virtue forms a part of a system of mutually conditioning values and principles that need to correspond with dignity, love, truth, and justice all of which is based on spousal solidarity. This in turn provides the foundation for building solidarity within the family, which consequently leads to the realisation of solidarity in the service of and respect for the sanctity of human life, i.e. towards a civilisation of love, which the Holy Pope also calls the civilisation of life.
Problem wychowania do solidarności w rodzinie stanowi konstytutywny aspekt formowania dobrych postaw prospołecznych. W nauczaniu Kościoła i św. Jana Pawła II solidarność jest definiowana jako „jeden z drugim, nie jeden przeciw drugiemu”, a jednocześnie stanowi część systemu wzajemnie warunkujących się wartości i zasad. Musi korespondować z innymi wartościami, takimi jak godność, miłość, prawda, sprawiedliwość. U podstaw stoi wzajemna solidarność małżonków. Na takim fundamencie buduje się wychowanie do solidarności w rodzinie. Prowadzi to do realizacji solidarności w służbie i poszanowaniu świętości życia ludzkiego w kierunku cywilizacji miłości, którą święty papież nazywa także cywilizacją życia.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 2; 249-272
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Religious Experience of the Church and the Experience of National Community in the Writings of Joseph Ratzinger–Benedict XVI
Doświadczenie religijne Kościoła a doświadczenie wspólnoty narodowej w pismach Josepha Ratzingera-Benedykta XVI
Autorzy:
Woźniak, Jakub J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558799.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
religious experience
national community
culture
academia
religious values
universal values
natural law
family
education
subsidiarity
solidarity
development
progress
brotherhood
doświadczenie religijne
wspólnota narodowa
kultura
uniwersytet
wartości religijne
wartości uniwersalne
prawo naturalne
rodzina
wychowanie
zasada pomocniczości
solidarność
rozwój
postęp
braterstwo
Opis:
The main subject covered in this paper is the coexistence of the religious experience of the Church and the experience of national community in the teaching of Joseph Ratzinger–Benedict XVI. The starting point is the understanding of experience in the writings of Joseph Ratzinger–Benedict XVI. In his view, experience manifests itself in three ways: through faith and liturgy, through testimony and through saints. This, in turn, translates to the national experience, which encompasses such areas as culture and academia, religious and universal values, natural law, family and education, and the principles of subsidiarity and solidarity in development and progress. The interdependence between the Church and the national community reflected in the works of Joseph Ratzinger–Benedict XVI highlights the need for these two institutions to work together towards the common good of those who constitute the Church and those who constitute the nation, regardless of their religious beliefs or political convictions. Throughout Cardinal Ratzinger’s teaching, one can observe that the religious experience of the Church provides a starting point for the national experience that manifests itself in the brotherhood of all people.
Głównym zagadnieniem artykułu jest współistnienie doświadczenia religijnego Kościoła i doświadczenia wspólnoty narodowej w nauczaniu Josepha Ratzingera-Benedykta XVI. Punkt wyjścia stanowi rozumienie doświadczenia w pismach Josepha Ratzingera-Benedykta XVI. Doświadczenie to przejawia się w na trzy sposoby wiara i liturgia; świadectwo oraz świeci. to z kolei przekłada się na doświadczenie narodowe, które obejmuje następujące zagadnienia: kulturę i uniwersytet; wartości religijne i uniwersalne; prawo naturalne; rodzinę i wychowanie; oraz na zasadę pomocniczości i solidarności w rozwoju i postępie. Współzależność Kościoła jak i wspólnoty narodowej w nauczaniu Josepha Ratzingera-Benedykta XVI kładą nacisk na współpracę tych dwóch instytucji w dziedzinie dobra wspólnego tych, którzy tworzą Kościół oraz tych którzy tworzą naród nie zależnie od wyznawanej religii czy przekonań politycznych. W nauczaniu kard. Ratzingera, papieża Benedykta XVI widać, że doświadczenie religijne Kościoła stanowi punkt wyjścia dla doświadczenia narodowego, które widać we wspólnym braterstwie ludzi.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2019, 44; 165-180
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies